Σχέσεις λοιπόν...

[Λεών]

Κάποτε μπήκα εδώ μέσα τυχαία ψάχνοντας τον προστάτη,φίλο και αδερφό μου, παρακολούθησα το φόρουμ με περιέργεια,
δεν γνώριζα τίποτα για ρέικι, άγνωστη λέξη.

Είδα την αγάπη μεταξύ των παιδιών εδώ μέσα,
και κορόιδεψα λέγοντας πως αυτό δεν υπάρχει με τίποτα...

’ρχισα να ασχολούμε περισσότερο γιατί μου τράβηξε πολύ το ενδιαφέρον και με έκανε να νιώθω καλά με όσα διάβαζα.
Έμαθα για μένα για τα παιδιά που επίσης είχαμε πολλά κοινά.

Ναι είχα πάρει πολλούς δρόμους εδώ και χρόνια γιατί η ψυχή μου
δεν ηρεμούσε πουθενά πάντα αναζητούσε.

Υπήρξα και οδηγός εδώ μέσα μάρεσε απο παιδί να βοηθάω.
Με γέμιζε και θα με γεμίζει μιά ζωή αυτό όπου μπορώ να δίνω το χέρι μου...

Τι θυμήθηκα τώρα την γιαγιά με τα μαύρα που καθόταν σε μια γωνία....και εγώ πέρασα απο δίπλα της χωρίς να την δω καν...
σαν μια σκιά στην άκρη του ματιού μου ήταν και σταμάτησα...
έκανα δυο βήματα πίσω και την κοίταξα,κοίταγε ευθεία πήγα μπροστά της ...
Και μου είπε : Ότι έχεις ευχαρίστηση παιδί μου....

Τα μάτια της ήταν κάτασπρα δεν έβλεπε...

Της έδωσα και της ζήτησα να σηκωθεί και ότι δεν χρειάζεται για σήμερα και αύριο να κάθετε μέσα στον ήλιο...

Και απάντησε : Η Παναγιά να ναι μαζί σου παιδί μου...


Αυτό εμένα μου έδωσε άλλα 100 χρόνια ζωής,
ενώ ήμουν πάντα εγώ και εγώ κανένας άλλος...

Ξανά στο θέμα μας...Θα βοηθάω όπου μπορώ και όποιον μπορώ...
Το τρένο ξεκίνησε ήδη αλλά όπως είπα και τότε θα πω και τώρα
πηγαίνετε εσείς και εγώ θα περιμένω στην στάση..

Και ας είμαι ένας παππούς με άσπρες τρίχες στο κεφάλι...
και ένα μπαστούνι στο χέρι...θα περιμένω...

Αλλά τελικά ότι είπα και ότι έδωσα γύρισαν πίσω μου...
έτσι σαν μαχαιριές μία μία λέξη όλα ξαφνικά ξεχάστηκαν...

Έγινα και εγώ έτσι απλά ένας όπως όλοι οι άλλοι...
όλα ξεχάστηκαν έγινα Ο Απών...επειδή έπεσα
σε στιγμή αδυναμίας...

Ναι ίσως τελικά να είμαι κάτι που ήρθε και έφυγε χωρίς τίποτα..

Δεν βαριέσαι...η γιαγιά μου έλεγε καλή καρδιά...

Ναι εγώ είμαι ο Ιούδας...εγώ πρόδωσα ....

Αλλά δεν θα ξεχάσω πως και μένα με πρόδωσαν όχι ένας αλλά πολλοί Ιούδες.

Δεν θα πω πως ήμουν καλό παιδί...
αλλά ούτε κακό είμαι...

Δεν ήρθα για να πάρω τίποτα ....απο κανέναν..
γιατί δεν μου ανήκει κάτι...πήρα βοήθεια για τον Εαυτό μου
για μένα να καταλάβω,το πως είναι να ακούς την ψυχή σου..
και για αυτό σας Ευχαριστώ όλους...

Εδώ λοιπόν θα σας πω καλό ταξίδι παιδιά..
μείνετε στην Αγάπη Του γιατί είναι το μόνο που αξίζει..
τίποτα άλλο δεν αξίζει.

Θα περάσει και ο καιρός και τα λόγια μου θα ανήκουν στο Μουσείο
όπως και εγώ...

Καλή συνέχεια να έχετε..

[Vasoula]

καλή αναμονή Λεών...

το τρένο θα έρθει...κάποτε...ίσως...όπως για όλους μας!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αλλά τελικά ότι είπα και ότι έδωσα γύρισαν πίσω μου...
έτσι σαν μαχαιριές μία μία λέξη όλα ξαφνικά ξεχάστηκαν...

Έγινα και εγώ έτσι απλά ένας όπως όλοι οι άλλοι...
όλα ξεχάστηκαν έγινα Ο Απών...επειδή έπεσα
σε στιγμή αδυναμίας...

Ναι ίσως τελικά να είμαι κάτι που ήρθε και έφυγε χωρίς τίποτα..

Δεν βαριέσαι...η γιαγιά μου έλεγε καλή καρδιά...

Ναι εγώ είμαι ο Ιούδας...εγώ πρόδωσα ....

Αλλά δεν θα ξεχάσω πως και μένα με πρόδωσαν όχι ένας αλλά πολλοί Ιούδες.

Δεν θα πω πως ήμουν καλό παιδί...
αλλά ούτε κακό είμαι...

αυτό που δεν καταλαβαίνω Λέων είναι γιατί το βάζεις στα πόδια
οκ όλοι μας έχουμε κάνει λάθη.

[Danielli]

Γιατι κάποιος να κάθεται στη στάση αν δεν έχει σκοπό να πάρει το τρένο?
Υπάρχουν τόσα άλλα που μπορει να κάνει και τόσα μέρη να βρισκεται αν θέλει να ζησει ασυνειδητα...

Οπως και να έχει... καταλαβαινω πως είναι να βγαζει κανεις τον Εαυτο του "εκτός" ... το έχω ζησει... αλλά δεν με πήγε πουθενά, ήταν από αυτα που έπρεπε να αναγνωρίσω ως εμπόδιο στη ζωη μου.

Τι να σου πω...

[Maraki]

Λεών, η αγάπη Του, όπως γράφεις, είναι τα ΠΑΝΤΑ.
Η εκδήλωση της αγάπης Του είναι η αγάπη Μας, εδώ στην 3η διάσταση.

Σου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες Λεών, και δεν έγινες απών επειδή απλά, έπεσες σε στιγμή αδυναμίας. Ασεβές αυτό που γράφεις.

Λυπάμαι ειλικρινά, για την απόφασή σου να περιμένεις απλά.....στη στάση. Πολυ μοιρολατρικό.........
ΔΡΑΣΗ χρειάζεται Λεών! Αποφασιστικότητα, Θέληση, Θάρρος, Δύναμη, Αυτοπειθαρχία!

Εδώ ζούμε Λεών, στην ύλη! Ποιός είπε ότι εύκολο να ζεις στην ύλη?
Ποιός είπε ότι είναι εύκολο, να ζεις στην ύλη και να είσαι ερωτευμένος με τη ΖΩΗ, να αγαπάς να εκτιμάς και να σέβεσαι τον Εαυτό σου, να αφήνεσαι με εμπιστοσύνη στο Θεικό σχέδιο, να πατάς γερά τα πόδια σου στην πνευματική σου ζωή, να νιώθεις τη διπλή ανάσα της καρδιάς σου.........δηλαδή να εκδηλώνεις την Αγάπη Του ΕΔΩ?
Δεν είναι όμως ακατόρθωτο!
Και όλα αυτά στα γράφω Λεών, γιατί για μένα δεν αποτελούν πλέον θεωρία. Ξεκίνησα να τα βιώνω πια, και είναι ασύλληπτη η ομορφιά τους.

Δεν ξέρω γιατί τα έγραψα όλα αυτά........
Ισως επειδή από τότε που βλεπω το ΦΩΣ, μαγκώνεται κάπως η καρδιά μου για όσους είχαν τις ευκαιρίες και αποφάσισαν να μείνουν στη στάση, στο σκοτάδι.
Μην περιμενεις Λεών να σε λυπηθεί ο Θεός και να σου αφυπνίσει τον βαθύ σου πυρήνα, ΧΩΡΙΣ να δράσεις ΕΣΥ!

Σου εύχομαι από ψυχής, να τα καταφέρεις, όποτε και αν το ΘΕΛΗΣΕΙΣ τελικά.

[Ellaki]

Ξανά στο θέμα μας...Θα βοηθάω όπου μπορώ και όποιον μπορώ...
Το τρένο ξεκίνησε ήδη αλλά όπως είπα και τότε θα πω και τώρα
πηγαίνετε εσείς και εγώ θα περιμένω στην στάση..

Και ας είμαι ένας παππούς με άσπρες τρίχες στο κεφάλι...
και ένα μπαστούνι στο χέρι...θα περιμένω...

Τον εαυτό σου τον βοηθάς Λεών?
Ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα που δίνει το φόρουμ μας είναι, ότι δεν γίνεται να αγαπήσεις τους άλλους εαν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου.

Τι έχεις να περιμένεις στη στάση? Να γεράσεις?
Μια πλάνη είναι και τα γεράματα.
Μήπως δεν έχεις γνωρίσει φαινομενικά νέους που είναι ήδη γέροι?
Περιμένεις να χάσεις το φως σου για να δεις?
Μα δεν είναι απαραίτητη η θυσία!!!
Εμείς είμαστε απαραίτητοι για να βρίσκεται μέσα μας.

Λες ότι έδωσες το χέρι σου.
Το δικό μας το αισθάνθηκες, το έπιασες?
Ή μήπως όταν σου δώσαμε εμείς το χέρι, εσύ τράβηξες το δικό σου?

Όλοι είμαστε <ένας όπως όλοι οι άλλοι>.
Ο οδηγός δεν παίρνει αξία από το έργο του γιατί δεν του χρειάζεται.
Προσφέρει με Ταπεινότητα, με Αγάπη και Σοφία.
Δεν ενδιαφέρεται για τους Ιούδες που τον πρόδωσαν αλλά, για την δική του ακεραιότητα.

Είδες τους Ιούδες, την αγάπη μας την είδες??????????

[VasilisM]

Λεων κι εγω σε ευχαριστω για οσα μοιραστηκαμε, με βοηθησαν να προχωρησω βηματα παραπερα, να αναγνωρισω, να αποδεχτω και να πραγματωσω πολλα που φοβομουν..

Μπορεις να με θεωρησεις οσο προδοτη θελεις, η αληθεια ειναι πως με ψιλοενοχλει αλλα δεν μπορω να κανω και κατι αλλο..

Η σταση που θελεις να μεινεις δεν ξερω αν εχει να σου προσφερει κατι..

Παντα συνανταμε δυσκολιες στον Δρομο μας, μα παντα οσες αντεχουμε.

[Ελενίτσα]

Υπήρξα και οδηγός εδώ μέσα

Πράγματι υπήρξες και θα μπορούσες να είσαι ακόμη...
Όσο και αν κράτησε δεν μειώνεται η αξία των μοιρασμάτων, της γνώσης, της επαφής, της βοήθειας. Ευχαριστούμε Λεών για ότι μας πρόσφερες και ότι μας έδωσες την ευκαιρία να προσφέρουμε κι εμείς

Με γέμιζε και θα με γεμίζει μιά ζωή αυτό όπου μπορώ να δίνω το χέρι μου...

Μήπως λοιπόν να το άπλωνες ξανά, ξεκινώντας από τον Λεών?


Δεν υπάρχει προδοσία...


Θυμάσαι? Ότι δεν είναι Αγάπη, είναι φόβος....

..

.


Να έχεις μια καλή κανούργια αρχή!

.
.

[Sofoula]

Ενδιαφέρον. Omoshiroi, που λένε και οι Ιάπωνες xD

Ναι εγώ είμαι ο Ιούδας...εγώ πρόδωσα ....

Αλλά δεν θα ξεχάσω πως και μένα με πρόδωσαν όχι ένας αλλά πολλοί Ιούδες.

Δεν θα πω πως ήμουν καλό παιδί...
αλλά ούτε κακό είμαι...

Κάποτε είχα ακούσει πως "ο πόνος διώχνει την αμαρτία". Και το βρήκα τόσο δίκαιο, που το εφάρμοσα σε όλη μου την ζωή. Ήταν τόσο δίκαιο να μην με συγχωρώ, αφού δεν θα με υποχρέωνε να συγχωρέσω και τους άλλους. Ήταν τόσο δίκαιο να προδώσω, αφού ξανά και ξανά με είχαν προδώσει. Ήταν τόσο δίκαιο να πονέσω ή να εκμεταλλευτώ κάποιον άλλο, είχα το δικαίωμα να το κάνω, αφού άλλοι είχαν κάνει πρώτα το ίδιο για μένα.

Οι άλλοι. Αυτοί οι άνθρωποι έξω από εμάς, που κάνουν τόσα πράγματα τα οποία μας επηρεάζουν... Και δεν θα πω το κλασσικό "εσύ τους αφήνεις να σε επηρεάζουν". Είναι πολύ γνωστό αυτό. Νοητικά.

Οι άλλοι μας προδίνουν, μας απορρίπτουν, μας πονάνε, μας εγκαταλείπουν, ενώ είχαμε κάνει τόσα και τόσα για τους άλλους. Και τότε υπάρχει μια τρύπα στον κόσμο μας, εκεί όπου υπήρχαν "οι άλλοι".

Μπορείς να θυμώσεις και να βρίσεις και να νιώσεις την πίκρα και την αδικία όλου του κόσμου. Μπορείς να κλάψεις και να καταστρέψεις και να κατηγορήσεις με όλη σου την δύναμη. Αν το νιώσεις, να είσαι Αληθινός στον Εαυτό σου.

Αλλά αυτό δεν θα σου λύσει το πρόβλημα. Αφού ξεσπάσεις το συναίσθημα, τι? Εκεί θα μείνουμε? Εκεί δεν πάει ούτε μπροστά, ούτε πίσω.
Ωραία, βρήκαμε την ισορροπία μας στην "δικαιοσύνη" και επιβιώσαμε. Αυτό.

Το συναίσθημα "μιλάει". Αλλά είμαστε πολύ απασχολημένοι με το τι μας έκαναν (ή τι δεν μας έκαναν) οι άλλοι για να το ακούσουμε. Ήμασταν πολύ απασχολημένοι να τρέχουμε να τους έχουμε όλους ευχαριστημένους (και όχι πάντοτε με τα δικά τους κριτήρια). Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με το να ταΐζουμε τις άμυνες μας, με το να επιβεβαιώνουμε την προσωπικότητά μας, με το να ενισχύουμε το διαστρεβλωμένο συναίσθημα μας (μίσος, οργή, φθόνος, κατάθλιψη). Αυτές είναι οι πηγές μας?

Οι άλλοι είναι πάντα οι άλλοι. Έχουν τους δικούς τους λόγους να κάνουν ότι κάνουν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξει αυτό.

Μπορούμε να κατηγορήσουμε όσο θέλουμε. Ναι, για μας αυτοί είναι προδότες, φταίνε για το πόσο άσχημα νιώθουμε, δεν μας εκτίμησαν, δεν ήταν σωστοί απέναντί μας, δεν μας έδωσαν το χέρι, δεν έκαναν αυτό που θα έπρεπε. Μπορεί και να έχουμε επιχειρήματα για αυτά τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν οι άλλοι. Και βασικά, καλό είναι να την κάνουμε αυτήν την διαδικασία. Επαφή με το συναίσθημα, που λέει και η αγαπημένη μου Ψυχή.

Αλλά όλο αυτό μας ενοχλεί. Σε μεγάλο βαθμό.

Τότε, τι μπορεί να γίνει ώστε να μην υπάρχει αυτή η ενόχληση?

[Annoula]

Λεών, πραγματικά δεν ξέρω τι να πω. Με λυπεί που ένα μέλος του φόρουμ, ένα μέλος της ομάδας μας, αποφασίζει να αποχωρήσει.

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω γραφόμενα.


Είναι σίγουρο ότι η Αγάπη σε τράβηξε σε αυτό το φόρουμ και έγινες μέλος του. Και αυτή η αγάπη φαίνεται σε κάθε ποστ εδώ μέσα.

Εύχομαι αυτή η Αγάπη να σε βοηθήσει να υπερισχύσει η Ψυχή της προσωπικότητας.

[Emmaki]

Η διαδρομη που ακολουθει μεσα μας το σκοταδι, καποιες φορες ειναι μεγαλυτερη απο το Φως...το Φως στεκει εκει...αλλα το σκοταδι παντα κινειται.......η Αγαπη ειναι ο μοναδικος φαρος μας σε αυτη τη διαδρομη που κανει ο Εαυτος μας...

Αμα ξερεις που να την βρεις....τοτε ξερεις πως να περπατησεις μεσα στο σκοταδι...

Καλη συνεχεια Λεων.....και να ξερεις οτι στη μαχη, η ψυχη δεν σε αφηνει να γυρισεις πισω οσες πληγες και να εχεις.....

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Οπως και να εχει..σε ευχαριστω που πηρα και εγω τα μαθηματα μου οπως προεκυψαν τοτε...και θα μεινω στα καλα που πηραμε απο σενα

Καλο δρομο και καλη ανταμωση καποια στιγμη

[Fotinoula]

και εμένα με λυπεί που αποχωρείς Λεών..

καθώς δεν ήταν τίποτα αλλό παρά Αγάπη όσο χέρια απλώθηκαν, περιμένανε, μιλήσανε, μοιραστήκανε, ενδιαφερθήκανε, ήταν αύστηρα, ήταν υπομονετικά...

καλή συνέχεια στον δρόμο σου

ευχομαι πραγματικά να έχεις την Αγάπη φάρο στον δρόμο σου για να μπορείς να διακρίνεις το σκοτάδι

[Danielli]

καθώς δεν ήταν τίποτα αλλό παρά Αγάπη όσο χέρια απλώθηκαν, περιμένανε, μιλήσανε, μοιραστήκανε, ενδιαφερθήκανε, ήταν αύστηρα, ήταν υπομονετικά...

Α ρε Φωτεινούλι!

[ALEXOULA]

Λεών , πολύ λυπάμαι για την απόφαση σου αυτή
να αποχωρήσεις από αυτό εδώ το χώρο , που το ξέρεις
και συ , ότι σε οδήγησε η ψυχή σου για να μάθεις να Αγαπάς.

Γράφεις πως χρειάζεσαι μια στάση ,το καταλαβαίνω αυτό ,

ίσως για να μπορέσεις να επεξεργαστείς όσα βιώσαμε όλο αυτό το διάστημα που είσαι μαζί μας ,
ίσως για να μπορέσεις να αντιληφθείς πως ό , τι
ο καθένας μας από μας με τον τρόπο του σου πρόσφερε
Αγάπη ήταν , που όμως χρειάζεται και την δική σου απόφαση για να την δεχτείς ,
ίσως γιατί θέλεις κάποιο "χρόνο" να ανασυνταχθείς ,
πολλά ίσως ......

Αυτό που θέλω να σου πω από καρδιάς,
είναι να σταθείς λίγο,αφού το θες ,
αλλά μην ξεχαστείς και μην ξεχάσεις να αφουγκραστείς
την ψυχή σου και να την ακολουθήσεις γιατί μόνο αυτή γνωρίζει .

Σου εύχομαι να βρεις ό,τι αναζητάς ,
καλή συνέχεια σε ό,τι αποφασίσεις , αλλά να ξέρεις αυτό δεν είναι μακριά σου , είναι μέσα σου ,
αρκεί να θελήσεις να πετάξεις τα πέπλα ,
που σου κρύβουν το φως της Αγάπης .