Μου είχε πει ο Δάσκαλός μου...
Προχωρώντας στον δρόμο σου θα έρχεσαι πιο κοντά στην αλήθεια της Σιωπής και θα γνωρίζεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, πότε αυτή είναι φόβος και πότε είναι Λόγος
Το δάκρυ μας είναι πολύτιμο κυρίως αυτό! Είναι μοναδικό στο να νιώθεις την Αλήθεια αυτού του «πότε»,, πέρα από κάθε αμφιβολία
Κάποιοι δεν παίρνουν είδηση την ανωριμότητα των συναισθημάτων τους, να είσαι αποτελεσματικοί στον Εαυτό τους και στην εξέλιξή τους.
Κάποιοι μένουν στην επιφανειακή ευκαιρία των επιγνώσεων που τους ξεκαθαρίζει σε γνωσιάκό επίπεδο μια ανάγκη που δεν ξέρουν σίγουρα αν είναι δική τους, αν είναι ανάγκη των στερεότυπων, αν είναι ανάγκη της κληρονομικής αυτοδιάθεσης...
Δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει ανάγκη, πέρα από αυτήν που τους προκύπτει από την σχέση σου με τους άλλους, σαν αντίδραση...
Ο μηχανισμός του εγωισμού και των προτύπων σε άλλους ανθρώπους λειτουργεί επιδραστικά, σε άλλους αντιδραστικά και σε άλλους με πιο βαθιά κατανόηση...Ο χρόνος που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ωριμάσει είναι διαφορετικός στον καθένα μας.
Ωριμη συμπεριφορά μπορεί να είναι η ανάγκη κάποιου να αντικαθιστά συνεχώς το περιβάλλον του και μέσα σ' αυτήν την αντικατάσταση να νιώθει τις ανάγκες του, τα λάθη του, τις δυσκολίες του και να επιλέγει πάντα το επόμενο και όχι το προηγούμενο...
Ωριμη όμως συμπεριφορά είναι και η ανάγκη κάποιου που μέσα στην σχέση με το περιβάλλον του κατανοεί τις ανάγκες του ξεκάθαρα και τον τρόπο που εκείνες απαιτούν από τον άλλον να είναι έτσι, για να καλυφτούν...
Δεν υπάρχει ίδια συμπεριφορά για να είσαι αποτελεσματικός στην εξέλιξή σου.
Γι' αυτό και δεν υπάρχουν "οδηγίες χρήσεως" για το πως θα νιώσουμε τα συναισθήματά μας, πως θα τα ωριμάσουμε και για το πως θα αξιολογήσουμε τις επιγνώσεις που παίρνουμε.
Αλλος φοβάται πολύ, άλλος φοβάται λιγότερο να αντιμετωπίσει τον Εαυτό του...Και αυτό δεν έχει να κάνει με τις σχέσεις που αναπτύσσει στην ζωή του, αλλά με τον Εαυτό του και τους μηχανισμούς άμυνας που σηκώνει για εκείνη την εσφαλμένη εντύπωση της προστασίας που νιώθει ότι χρειάζεται...
Eχει να κάνει με την Εμπιστοσύνη και την Πίστη στον Δρόμο που επέλεξε, για να τον ολοκληρώσει με πνευματικό Σκοπό.
Η κάθε εσωτερική εργασία μας δείχνει πόσο αντιστεκόμαστε στην αυθεντικότητα και πόσο μένουμε στην πραγματικότητα που εκείνη αντιπροσωπεύει το «όφελός» μας
Πάντα υπάρχει στους ανθρώπους η αμφιβολία για τον λάθος ή τον σωστό τρόπο που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις τους.
Κάποιοι υπομένουν αυτά που χρειάζονται να αλλάξουν και κάποιοι προσπαθούν μάταια να αλλάξουν, αυτά που χρειάζονται να υπομείνουν
Η ισορροπία μεταξύ των δύο οριοθετείται μόνο από τις προσδοκίες που έχουμε από τον θεό, από τους ανθρώπους και από τον Εαυτό μας.
Να νιώσουμε με ειλικρίνεια τις πεποιθήσεις μας και να προσπαθήσουμε να τις αμβλύνουμε και να τις «κάψουμε» στην φωτιά του θεού, χωρίς να μετράμε τις «πληγές», αυτό σημαίνει θεραπεία
Το να περπατάς μέσα στ αγκάθια, καμιά φορά έχει το βαθύτερο νόημα του «σπόρου» που θέλεις να συλλέξεις, αδιαφορώντας για τα ζιζάνια που τον καλύπτουν
Αλλά αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Αρκεί να ξέρεις ότι αναζητάς τον θεό και όχι τον σκοπό του
Είναι ο Δρόμος του μυστικιστή αυτός, που αναπτύσσεται με Πίστη και Εμπιστοσύνη, μα και με Αλήθεια
Δεν θα στην πει κανείς την Αλήθεια
Μπορεί μόνο να είσαι τυχερός και να σε εμπνεύσει κάποιος να την αναζητήσεις μέσα σου.
Γιατί αν κάποιος τολμήσει να σου πει την Αλήθεια, ο ίδιος θα λυγίσει από το βάρος της ασέβειάς του
Η κάθε Ψυχή παίρνει όσο χρόνο της χρειάζεται για να στρέψει το βλέμμα της με καθαρότητα στον Θεό Υπάρχει πάντα ο διχασμός της Το ένα μέρος της στον θεό, το άλλο στην ύλη Η ζυγαριά ισορροπεί από την συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει μέσα μας, κατ αρχήν
Γιατί πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν τον διχασμό της Ψυχής τους
Και τότέ ο χρόνος περνάει σαν απόλυτη αξία, που άλλοι τον θεωρούν λίγο και άλλοι πολύ, για την ζωή που εξελίσσεται χωρίς αυτούς
Όλα όμως είναι όμορφα όλα γίνονται για την Αγάπη στην πιο αυθεντική της μορφή
Εσείς πως νιώθετε την Σιωπή?
καλημέρα
http://youtu.be/lw-gjgbgJTg
