ε φίλε.........

[Emmaki]

Λιζακι μου γλυκο!!!

[Ellaki]

Λιζάκι

[Giotoula]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Eγω λεω δημητρη τωρα που εχουν αρχισει τα μπανια,να ριξεις ενα μακροβουτι και να παρεις μερικες καλες τζουρες αλατονερο μπας και συνελθεις

Λές ε????? ΄
Καλαααά!!!!!! :-~
Εναλλακτική,σε περίπτωση που δεν συνέλθω?????

[Ελενίτσα]

Δεν μπορώ να αντισταθώ... θα παρέμβω...

να παρεις μερικες καλες τζουρες αλατονερο

Εναλλακτική,σε περίπτωση που δεν συνέλθω?????

Να πάρεις πολλές καλές τζούρες....

[ΙΩΑΝΝΑ]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Χρονια περιπτωση θα λεγα ουτε με αλατονερο δεν γινεται τιποτα 8)

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

:-~
no comment!!

[Εφη]

Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας άραγε?

Ετσι όπως έγινε η ζωή μου πια ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι ότι συνειδητοποίησα ότι δε με ξέρω ΚΑΘΟΛΟΥ. Τώρα αρχίζω ξανά να με μαθαίνω και να έχω επαφή (όποια και αν είναι αυτή όσο μικρή και αν είναι) με μένα.

Και ο επόμενος φόβος μου είναι ότι λόγω ανασφαλείων θα με "χάσω" πάλι. Δεν περιμενα ποτέ να "χάσω" όλη αυτή τη πορεία που είχα. Στην ουσία βέβαια δεν την έχασα. Ισως την άφησα για λίγο στην άκρη, ή ίσως απλά να μην είχα ποτέ την αυτογνωσία που πιστευα ότι είχα.

Αλήθεια έρχεται ποτέ η στιγμή που νιώθει κάποιος αρκετά "ασφαλής" με τον ευατό του? Εννοώ ότι νιώθει ασφαλής γιατί έχει αρκετή αυτογνωσία? Να νιώθει "γειωμένος" και να πατάει στα πόδια του γερά?

[Vasoula]

ε ναι!

[Εφη]

Ειλικρινά χαίρομαι

[Vasoula]

αρκεί να γνωρίζεις, Ζαϊρα μου, ότι η αυτογνωσία δεν είναι εύκολο μονοπάτι, γιατί δεν έχει οδηγίες...΄Εχει μόνο αλήθεια!

Θα πρέπει δηλαδή συνειδητά να αποφασίσεις ότι θα εγκαταλείψεις κάθε είδους ψευδαίσθηση, ακόμα και αν σε "ξεβολεύει"...

τότε είναι απλά τα πράγματα...

[Εφη]

Αχ! Βάσω

Πρώτα όμως πρέπει να αναγνωρίσω ότι είναι ψευδαίσθηση για να την εγκαταλείψω.
Το να ξεβολευτώ ειλικρινά δε με πειράζει. Το αντέχω. Θα "τσινισω" μεν όμως με υπομονή και συζήτηση με τον ευατό μου θα το ξεπεράσω. Το έχω ξανακάνει.
Το κυριότερο μου πρόβλημα είναι να βρώ τις ψευδαισθήσεις μου. Με τι με "παραμυθιάζω" για αληθινό.

[Vasoula]

ναι αυτό το καταλαβαινω σαν δυσκολία, Ζαϊρα μου...

είναι μεγάλος ο μύθος του καλού και του κακού

χάνεται ο άνθρωπος μέσα στην "απρέπεια"...

νομίζω όμως ότι πάντα υπάρχει τρόπος, "παρακολουθώντας" την δυσλειτουργία, να φτάσεις στην λειτουργικότητα...

πάντα υπάρχει "κάποιος" που θα σε βοηθήσει να το νιώσεις...

είμαι σιγουρη και απόλυτα πεπεισμένη, ότι αν ζητήσεις με σοβαρότητα και ταπεινότητα, θα βρεθεί και η "βοήθεια"...

αρκεί να κατανοήσεις τους στόχους σου...Η αυτογνωσία περιέχει ένα μόνο ψυχολογικό κομμάτι που χρειάζεται να "αμβλύνεις"...το υπόλοιπο είναι ο Δρόμος προς τον Θεό...

τουλάχιστον για εμένα...

[Εφη]

Η αυτογνωσία περιέχει ένα μόνο ψυχολογικό κομμάτι που χρειάζεται να "αμβλύνεις"...

Τι εννοείς με αυτό?