15 ’γγελοι

[Vasoula]

Το περίεργο θα ήταν Γιώργο μου να είχε...

όμως αν για κάποιους αυτό είναι λειτουργικό, μένω σ' αυτό με σεβασμό...Η Ζωή δεν ξεγελιέται με τίποτα...εγώ κι εσύ μπορεί...

[Λευκός Κρίνος]

Θυμαμαι μια φιλη μου,
ηθελε να μαθει τον φυλακα αγγελο της.
Ειδε λοιπον αυτη τη λιστα,και απο την ημερομηνία γεννησης της βρηκε το αντιστοιχο ονομα.Ενιωθε ανετα με αυτο.Το σεβαστηκα.
Της είπα όμως,πως αφενος δεν εχει μεγαλη σημασία το όνομα,αλλα αν πια εχει τοση μεγαλη περιεργια,να εστιάσει στην καρδιά της και καποια στιγμη θα της φανερωθεί και αυτό.
Μου θυμισε τα πρώτα μου βήματα στον χώρο της εσωτερικής αναζητησης.Όπου εστίαζα έξω από μένα,στους αγγέλους.Και αγνοούσα τον εσωτερικό άγγελο που βρισκεται μεσα σε αυτό το κορμί.
Ναι οι άγγελοι υπάρχουν.Και τους αγαπώ.
Ειναι εκεί δίπλα μας,καλά φιλαράκια.Δεν θα βαδίσουν όμως τον δικό μας προσωπικό δρόμο.
Θέλουν πολύ να μας βοηθησουν,αλλά περιμενουν επίσης πότε θα εν-θυμηθούμε και θα τιμήσουμε τον Θεό εντός μας.

[Vasoula]

μέσα σε όλη την Ζωή, αυτό που ουσιαστικά δένει ορισμένες Ψυχές είναι η Αλήθεια τους...

Δεν είναι για όλους, να περάσουμε μαζί τον Ποταμό...

υπάρχουν και άλλοι δρόμοι φυσικά...

΄Ομως η Αλήθεια στο τέλος πρέπει να είναι ίδια...

[Λευκός Κρίνος]

Δεν είναι για όλους, να περάσουμε μαζί τον Ποταμό...

Μου πήρε αρχικά λίγο χρόνο για να το διαχειριστώ αυτό μέσα μου,ομολογώ.

[Vasoula]

κι εμένα Γιώργο...

Αλλά είχα έναν δάσκαλο που δεν μου άφησε περιθώρια...

[Λευκός Κρίνος]

κι εμένα Γιώργο...

Αλλά είχα έναν δάσκαλο που δεν μου άφησε περιθώρια...

Αχ θα ξεφυγουμε από το θεμα..
Αλλα θελω να σε ρωτησω τωρα που το ανεφερες,
πιστευεις οτι μπορουμε να γινουμε οι Δασκαλοι του Εαυτου μας?

[Vasoula]

άσε τι πιστεύω εγώ, Γιώργο μου και πες μου τι πιστεύεις εσύ...

μπορεί κάποιος να το κάνει και με ποιόν τρόπο?

κάπου διάβασα..."αυτός που γνωρίζει την Αλήθεια, πως ξέρει ότι είναι η Αλήθεια?"

αν ακουω τέτοιες ερωτήσεις, το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι αυτό που αποδυναμώνει την Αλήθεια είναι η αμφισβήτηση της...μόνο!

Μέσα από αυτήν την οπτική, αν πω τι πιστεύω ή καλύτερα τι έχω εγώ πνευματικά εμπειριώσει, θα έχει και το επόμενο ερώτημα..."πως το ξέρεις"...

Ετσι, το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να σιωπήσω, για πράγματα που δεν μπορώ να τεκμηριώσω και να στρέψω το ενδιαφέρον του ανθρώπου σε μια πιο ειλικρινή σχέση με τον Εαυτό του, ώστε να εξακριβώνει μόνος του τα συμπτώματα της "ασθένειάς" του...

Αλλά μην νομίζεις, κι αυτός ο τρόπος δεν είναι για όλους...και ούτε που με νοιάζει φυσικά...

γιατί για να μπορέσεις να γίνεις Δάσκαλος του Εαυτού σου, θα πει ότι έχεις πέρα από κάθε αμφιβολία την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι μια ανώτερη διάνοια Σοφίας και Αγάπης...Θα έχεις τα πνευματικά "επιχειρήματα" για να "ακούς"...Συνήθως οι άνθρωποι δεν "ακούνε"...ή "ακούνε" ότι θέλουν...
Αποδείξεις γι' αυτά δεν υπάρχουν...Ο καθένας πιστεύει για τον εαυτό του ότι θέλει, γιατί από τους ανθρώπους λείπει το βασικό συστατικό της ταπεινότητας να είναι απλά ΄Ανθρωποι πρώτα...
΄Ολοι εργάζονται για την θέση δίπλα στον θεό...ενώ όλοι θα έπρεπε να εργάζονται για την θέση δίπλα στον άνθρωπο...



Δεν ξεφεύγουμε καθόλου από το θέμα...έτσι κι αλλιώς ότι είχε να μας προσφέρει δεν χάνει την αξία του...στην 1η σελίδα είναι!

[Λευκός Κρίνος]

γιατί για να μπορέσεις να γίνεις Δάσκαλος του Εαυτού σου, θα πει ότι έχεις πέρα από κάθε αμφιβολία την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι μια ανώτερη διάνοια Σοφίας και Αγάπης...

Θα έλεγα ότι συμφωνώ με αυτό...
Όμως θα το πάω ένα βήμα παραπέρα.
Πότε ξεκινάμε να έχουμε Εμπιστοσύνη στον εσωτερικό Δάσκαλο που ο καθένας μας έχει?
Ξέρω ότι δεν υπάρχει κατι μετρησιμο για αυτά τα πράγματα,
απλα τα νιωθεις,απλά Είσαι.Και δεν χρειαζεται να πάρεις επιβεβαίωση από κανέναν Δάσκαλο εξωτερικά.

[Vasoula]

Πότε ξεκινάμε να έχουμε Εμπιστοσύνη στον εσωτερικό Δάσκαλο που ο καθένας μας έχει?

υπάρχει, Γιώργο, μια λεπτή γραμμή που ορίζεται σαν πλάνη και θυμαπάτη, ή πέρα από κάθε αμφιβολία εμπιστοσύνη στην καθοδήγηση...

Τα όρια της εξαρτώνται από το πόσο ελαστική είναι η ηθική σου, όταν αποφασίσεις να γνωρίσεις τον Εαυτό σου, μέσα στον θεό...

Εγώ λέω πάντα, ότι η ίδια η Ζωή σου δείχνει την εσωτερική σου ανέλιξη...Αυτή δεν βασίζεται μόνο στην εσωτερική διδασκαλία που παίρνεις, αλλά και στην εφαρμογή της μέσα στους πνευματικούς της άξονες ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ...

΄Οταν η ταπεινότητα ορίζει τον δρόμο σου, όταν έχεις ξεπεράσει τα όρια εκείνης της προσωπικής αλαζονικής φιλοδοξίας να φτάσεις γρήγορα σε έναν σκοπό, νομίζω πως τότε μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος!

[Λευκός Κρίνος]

[Μάνος]