Σσσσςςς.......... Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες!

[AMALIA]

[Evoula]

Μαρία, σε αυτή την περίοδο, ο καθένας κάνει ό,τι του επιβάλλει η συνείδησή του και μου προκαλεί αμηχανία να χειροκροτάμε κάποιον που απλά κάνει αυτό που θέλει, τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο.

Αρχικά, θα αρχίσω με τα καλά, διότι είμαι από την φύση μου άνθρωπος αισιόδοξος. Οι αριθμοί που δίνουν, νομίζω είναι μακράν της πραγματικότητας. Τουλάχιστον σε εμάς η συμμετοχή, ξεπέρασε ακόμα και τα πιο τρελλά όνειρα των "διοργανωτών".

Το πλήθος ήταν μεγάλο και ετερόκλητο. Θύμιζε περισσότερο γιορτή και λιγότερο διαδήλωση. Είχα πολλά χρόνια να δω την πόλη τόσο ζωντανή, κόσμο να συζητάει μεταξύ του, να γεμίζει τους δρόμους, τις πλατείες, τα πεζοδρόμια, τα καφέ. Κάτι υπήρχε στην ατμόσφαιρα, ασχηματοποίητο ακόμα αλλά ήταν εκεί. Είχαν έρθει με τα παιδιά τους, τα σκυλιά τους, τα ποδήλατά τους, τα cd players, τις κιθάρες, τα τύμπανα αλλά πάνω από όλα με την διάθεσή τους να κάνουν κάτι. Μπερδευόμαστε και συζητούσαμε μεταξύ μας. Γνωστοί και άγνωστοι. Θυμώναμε, γελούσαμε, κάναμε πλάκα και κλείναμε ραντεβού για την επόμενη φορά. "Θα είμαστε εδώ" έλεγαν όλοι "κάθε μέρα μέχρι να μας ακούσουν. Πάψαμε να είμαστε απόντες". Τα τηλέφωνα είχαν πάρει φωτιά. Όλοι προέτρεπαν φίλους και γνωστούς να είναι εδώ. Μια άγνωστη μέχρι χθες κοπέλλα μου είπε το εξής "Φτάσαμε εδώ γιατί μας έμαθαν να φοβόμαστε. Να τρέμουμε. Και υπακούαμε. Έτσι κι αλλιώς ό,τι φοβόμουν το ζω. Αποφάσισα πια να πάψω να φοβάμαι"
Το καλύτερο σύνθημα μακράν ήταν "Η καμαριέρα αντιστάθηκε. Εμείς;"

Από την άλλη... Υπήρχε οργή και φόβος. Στην αρχή όλοι κρυφοκοιτούσαν γύρω τους, περιμένοντας είτε κουκουλοφόρους είτε τα ΜΑΤ. Η καχυποψία και ο φόβος ήταν εκεί. Ο φόβος που τόσο έντεχνα έχει ενσταλαχθεί μέσα μας. Το ενθαρρυντικό ήταν πως τον είχαν αποδεχθεί και συζητούσαν λύσεις για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα όταν προκύψει.
Όλες οι γενιές ήταν εκεί. Με ένα κοινό. Την αμηχανία, την απώλεια της ελπίδας και την αίσθηση πως δεν μπορούν να συνεχίσουν να σκέφτονται και να ζουν όπως είχαν συνηθίσει. Αυτό που είδα ήταν ανθρώπους να αιωρούνται στο κενό. Είχαν γκρεμίσει το παλιό, ό,τι είχαν στηρίξει μέχρι τώρα τις ζωές τους, χωρίς όμως να έχουν χτίσει το καινούριο. Χωρίς να έχουν ιδέα τί είναι αυτό το καινούριο.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κατάσταση, άμαθοι να διεκδικούμε την ζωή μας, να δημιουργήσουμε και να χτίσουμε όλοι μαζί ένα όραμα, να ακούμε τον διπλανό μας, να συνδιαλλεγόμαστε μόνο για να δημιουργήσουμε ένα κοινό και καλύτερο παρόν, άμαθοι να σκεφτόμαστε αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δίχαλο.
Ή να μάθουμε, να ανοίξουμε τις καρδιές μας, την σκέψη μας ή να κλειστούμε ξανά στο καβούκι μας, αποκαμωμένοι και αποκαρδιωμένοι.

Δεν ξέρω τί θα συμβεί... δεν ξέρω αλήθεια σας λέω...
Το μόνο που ξέρω είναι πως κάτι αλλάζει... αλλά όλες οι δυνατότητες και όλα τα ενδεχόμενα είναι στα χέρια μας...
Εξαρτάται τί θα κάνουμε...

[Vasoula]

εγώ σε αυτά που μοιράστηκες Ευούλα μόνο "καλά" ένιωσα...

τα "κακά" ποιά είναι?

[AMALIA]

Ευακι πολυ περιγραφικη οπως παντα!!!

Ευχαριστουμε που μας εδωσε εικονα!!!

[Δωρουλα]

[Evoula]

Πως ο κόσμος δεν είχε στόχο, δεν είχε όραμα. Ήταν μουδιασμένος, αποκαρδιωμένος, αναζητούσε, έψαχνε, χωρίς συνοχή, χωρίς αυτοοργάνωση. Διψούσε να κάνει κάτι περίμενε από κάποιον να του πει τί να κάνει αλλά κανείς δεν ήξερε.
Ήταν μια κατάσταση "κενού" που για μένα δεν είναι κακή, είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων αλλά πρέπει να το ξέρουμε, γιατί είναι και εύκολα ελέγξιμη.

[VasilisM]

Μακαρι ρε παιδια, ειναι καιρος να αλλαξουμε..

[ΙΩΑΝΝΑ]

[ALEXOULA]

Ευάκι , όπως τα περιγράφεις είναι ,
ο κόσμος είναι ακόμη μουδιασμένος και μπερδεμένος !!!!
Αλλά εγώ θα σταθώ σαυτό

Δεν ξέρω τί θα συμβεί... δεν ξέρω αλήθεια σας λέω...
Το μόνο που ξέρω είναι πως κάτι αλλάζει... αλλά όλες οι δυνατότητες και όλα τα ενδεχόμενα είναι στα χέρια μας...
Εξαρτάται τί θα κάνουμε...

[Evoula]

Αυτή είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία

[Vasoula]

Πως ο κόσμος δεν είχε στόχο, δεν είχε όραμα

το όραμα είναι ατομικό Ευούλα...μην το ξεχνάς...

Το μαζικό ποτέ δεν οραματίστηκε...Μόνο ονειρεύτηκε!

και εκεί χρειάζεται κάποιον που να έχει όραμα!! Που να έχει κυρίως Αγάπη για τον ΄Ανθρωπο!

Κάθε ένας μας όσο αφυπνίζεται κρατάει γερά το δικό του μετερίζι...

Αλλος θα παρακινήσει το μαζικό
Αλλος θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις στο συλλογικό
Αλλος θα εργαστεί με το ατομικό

όλα έχουν νόημα και σκοπό για την εξέλιξή, την πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας...

Αρκεί να γνωρίζει ο καθένας μας την θέση του στο σχέδιο του θεού...

[Evoula]

Φυσικά και δεν το ξεχνάω...

Το μαζικό ποτέ δεν οραματίστηκε...Μόνο ονειρεύτηκε!

Ήρθε η στιγμή που ξύπνησε από το όνειρο και ζει τον εφιάλτη. Μόνο που και αυτό είναι ψευδαίσθηση. Και ο χειρότερος εφιάλτης μπορεί να γίνει αφορμή για μεταμόρφωση.

[Vasoula]

Και ο χειρότερος εφιάλτης μπορεί να γίνει αφορμή για μεταμόρφωση.

όχι μπορεί...ΕΙΝΑΙ!!!

[Evoula]

[Evoula]

Mόλις άκουσα τώρα στην τηλεόραση κάποιον να λέει "Πρέπει να καταλάβουμε πως η τάση που καλλιεργήθηκε μετά την μεταπολίτευση, να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του, έχει τελειώσει. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να βρούμε λύσεις. Και αυτοί που κυβερνάνε πρέπει να αντιληφθούν πως η Ελλάδα και ο κόσμος όλος έχει περάσει σε νέα συνειδητότητα"

χα!

Εντωμεταξύ είναι σαν όλοι να ξύπνησαν σήμερα με κρίση συνείδησης και τάσεις ενδοσκόπησης!

Ξανά χα!