Με τι επαγγελμα ασχολειστε;

[Emmaki]

Ωραίο το ανθρωπάκι σου Νίκο!!!!!!!

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Καλλιοπάκι μου δεν χρειάζεται να απολογήσαι...αρκεί που ξέρεις εσυ πως μπήκες!!

[CARINA]

ΝΑΙ, πέρασα μετα από πανελλήνιο διαγωνισμό γραπτό τύπου πανελληνίων
(ήταν ο πρώτος που έγινε, το1995.... ο δεύτερος που ξαναέγινε ήταν το 1998... και έκτοτε δεν ξαναέγινε...
το έκοψαν οι βουλευτές γιατί τους χάλαγε την "πελατεία"). :evil:

Είχα δώσει ιστορία, μαθηματικά, έκθεση κι ένα άλλο μάθημα που δεν το θυμάμαι τώρα,
έγραψα καλά (διότι ήμουν και "σπασικλάκι" στο σχολείο :shock: :shock: ), και ναμαι λοιπόν εις τας διαταγάς σας, συμπολίτες μου... :roll: :roll:

Κατά τα άλλα τα βάζω κι εγώ εξίσου όπως κι εσείς με τους συναδέλφους μου, (ως γνωστόν, το "μέσον" ζει και βασιλεύει... :evil: :evil: )
γμτ... που λέει και η γαλάζια

[Emmaki]

Ασημίνα δεν πιστεύω να μην εξυπηρετείς τον κόσμο??????
:shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock:

[nikos]

Υπάρχουν και αυτοί χωρίς μεσον καλε μου,σπανιοι ξεσπανιοι υπαρχουν

Μα και με μέσο να ήσουν δεν θα άλλαζε η γνώμη μου για σένα. Όλες οι δουλειές στηρίζονται σε γνωριμίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Παρατήρηση έκανα στον τρόπο εισαγωγής στο δημόσιο όχι κριτική στους ανθρώπους που εργάζονται εκεί,αυτό διευκρινίζω.
Μόνο με τη γραφειοκρατία ενοχλούμαι όσο αφορά τις υπηρεσίες του δημοσίου.

[CARINA]

Νικ, όλα παίζουν ρόλο, δλδ ακόμα και ο τρόπος που μπηκε κανείς, γιατί για παράδειγμα εγώ όταν δω ότι κάτι δεν δουλεύει σωστά, έχω το θάρρος να το δω αντικειμενικά, ακόμα και προσπαθώ να διορθώσω τα κακώς κείμενα, οι υπόλοιποι όμως του "μέσου", τσιμουδιά, κοινώς "μούγκα" γιατί ο φόβος τους ε'ιναι μεγαλύτερος αττό θάρρος τους. Εγώ τι να φοβηθώ? Κανείς τους δεν με "έβαλε", κανείς τους δεν μπορεί και να με "βγάλει"... οπότε... μπορώ και μιλάω... (μεγάλο θέμα, αν ξέρει κανείς από δημόσιο...)

[galazia_sfaira]

Νικο μου καατανοώ απολυτα αυτο που λες.
Αλλα οπως λέει και η Ασημίνα διαφερει η συμπεριφορά όσων προσλήθφησσαν χωρις μεσον ,όχι στηνδυνατότητα να διορθωσουν τα κακώς κειμενα εδω διαφωνώ,γαιτι η ριζα του ςκακου ειναι στον τρόπο που εκλεγονται οι εκλεκτοι μας,αλλα στον τρόπο που εγω υποστηριζω το δικαιον και ηθικόν και για τον εαυτο μου και για τον αλλον.
Εϊμαι ελευθερη κι οχι ενεχυροδιατεθειμενη.

[gaiasdaughter]

Καλησπέρα !
Και εγώ θεωρώ πως το επάγγελμα θα έπρεπε σε μεγάλο βαθμό να προσδιορίζει το άτομο αλλά μάλλον πολλές φορές αυτό δεν είναι εφικτό .Ένα παιδί καλείται στα 17 να αποφασίσει ποίος θέλει να είναι ο επαγγελματικός του προσανατολισμός ,με τι κριτήρια και το ποιο σημαντικό με πόσους επηρεασμούς? γιατί οι γονείς μας συνήθως μας προβάλουν τις δικές τους επαγγελματικές ανασφάλειες και όνειρα .
Έτσι και εγώ ξεκίνησα στον τομέα την πληροφορικής κάτι που μπορεί να μου αρέσει για διασκέδαση αλλά με τίποτα δεν γεμίζει την ψυχή μου και μετά από μία εσωτερική πάλη που κράτησε 4 χρόνια άρχισα να βρίσκω εμένα και τα θέλω μου, αρχικά η λογική προσπάθησε να με μπλοκάρει και η ανασφάλεια έκανε και αυτή την παρουσία της αισθητή μία φωνούλα έλεγε ειρωνικά μέσα μου στα 23 θα αλλάξεις τομέα ??Και επιτέλους πήγα κόντρα στους φόβους μου και αποφάσισα να χαράξω το δικό μου μονοπάτι. Έτσι λοιπόν τώρα τελειώνω τις σπουδές μου στην Ρεφλεξολογία και τον Ηλεκτροβελονισμό και θέλω να συνεχίσω παράλληλα για φυσικοπαθητική.

[Ephie]

Μετά απ'όσα διαβασα μπορω να πω κ εγω την ιστορία μου...
Λοιπον.. απο τοτε που με θυμαμαι ψαχνω να βρω το τέλειο επαγγελμα για εμενα.. κατι που θα μου ταιριαζει, κατι που θα κανω με ορεξη, χαρα κ με πολυ αγαπη.. ε.. ακομη το ψαχνω! :shock:
Ξεκινησα στα 17 μου κ πηγα στην Κοζανη.. εμεινα για 1 εξαμηνο στα τει, τμημα βιομηχανικου σχεδιασμου. Δεν με καλυψε ομως.. Δεν το επελεξα εγω αλλα το συστημα της παιδειας μας.. ,
ετσι εφυγα για νοτια Ιταλια, στην Ναπολη σπουδαζα για 2 χρονια μηχανολογος μηχανικος.. :shock: πιστευα πως μου ταιριαζε αφου τετοιου ειδους ασχολια μου αρεσε κ ''βολευα'' κ την οικογενειακη επιχειρηση.. μετα βεβαια συνειδητοποιησα πως η επιλογη μου ηταν αναγκαστικη αφου η επιθυμια μου να φυγω μακρυα ηταν μεγαλη! επρεπε να κανω κ κατι ομως.. κ ετσι προεκυψε η λαθος αυτη επιλογη! Οταν το συνειδητποιησα φυσικα εφυγα, μονο που ειχα ηδη πεσει σε βαρια καταθλιψη!
Γυρισα στο πατρικο μου.. αρχικα ενιωσα καλλιτερα.. μετα ομως η αναγκη να εξαφανιστω επανηλθε! Ετσι στα γρηγορα κατεληξα πως θελω να ασχοληθω με κατι πιο καλλιτεχνικο.. επιρεασμενη απο την μητερα μου, που ασχολητο με το κοσμημα, το ακολουθησα κι εγω..
Κ παλι στο εξωτερικο λοιπον, στην Αγγλια αυτη τη φορα. Στο Λονδινο εμεινα 1 χρονο αφου κ παλι λογο καταθλιψης εφυγα κ παλι απο το μερος που ζουσα ''ηττημενη''κ ξανα γυρισα στην οικογενεια που με περιμενε με ''ανοιχτες αγγαθωτες αγγαλες'' !
Εδω κ 2 χρονια συνεχιζω την σπουδη μου επι τουσχεδιασμου κ κατασκευης κοσμηματος αλλα στην Αθηνα. Φετος τελειωνω κ ειμαι ενθουσιασμενη που επιτελους θα γνωρισω το συναισθημα '' παιρνω πτυχιο'' χεχε...
Το θεμα ειναι πως κ παλι δεν ειμαι ικανοποιημενη! Πιστευω πως βαθια μεσα μου αυτο που θελω να κανω ειναι η ζωγραφικη!!! Με εκφραζει απολυτα.. το καθε χρωμα κ η καθε γραμμη...
Το θεμα ομως ειναι πςω δεν εχω αλλο χρονο κ χρημα να διαθεσω σε σπουδες.. κ πρεπει να βγαλω κ χρηματα για να ζησω, αφου η επιχορηγηση σταματαει με το τελος των σπουδων μου..
Αυτο που με προβληματιζει ειναι το οτι καλως κακως δεν με εμπιστευομαι κ πολυ μετα την πιο πανω πορεια μου.. θα ηθελα να κανω την τρελα να μπω στο τριπακι της ζωγραφικης αλλα φοβαμαι πως μετα θα προκυψει κατι αλλο.. κ δεν μπορει να συνεχιστει αυτο...
πρεπει να καταλληξω καπου...
αυτα τα της μεχρι τωρα πορειας μου...

[galazia_sfaira]

πρεπει να καταλληξω καπου...

Καλό μου παιδί εχεις κανει τόσα όμορφα και τοσες αλλαγες και δεν εμπιστευεσαι τον εαυτό σου;

Γιατί πρεπει νακαταλήξεις καπου;Ποιό καπου;Πως θα το βρείς αν δεν το ψάξεις;
Γιατι σε αγχώνει ο προορισμός και χανεις το ταξέιδι;
Γκρεμισε τα προτυπα του τι πρεπει και που πρεπει να φτάσεις.
Δουλεψε και ασχολεισου και με την ζωγραφική.
Αν ειναι αυτο που θελει η ψυχή σου δεν θα χαθεί ποτέ απλά θα σε περιμενει.
Χαμογελα!!!!!!!

[Ephie]

Δυστυχως οχι..δεν με εμπιστευομαι ακομη..
ειμαι παρορμητικος χαρακτηρας, ενθουσιαζομαι κ απογοητευομαι ευκολα.. Κατα τα αλλα ομως μ'αρεσει να εχω μια σταθεροτητα στην ζωη μου..
Γι'αυτο φοβαμαι πως αν ξεκινησω κατι συντομα θα το παρατησω.. κ αυτο θα με παει πιο μακρυα απο τον στοχο μου..
Εχεις δικιο ομως.. Χανω το ταξιδι.. κ συγκεκριμενα το καταστρεφω..Ειναι κριμα. θα μπορουσα να το ειχα απολαυσει κ να ειχ αποφυγει πολλα κακα..

Και περα απ'ολα υπαρχει κ το πιο πρακτικο προβλημα, το οικονομικο.
Πως να ασχοληθω με την ζωγραφικη αν δεν εχω οικ. πορους.. δεν μπορω να στηριζομαι αλλο στην οικογενεια.. Οσο εγω παιρνω χρηματα απο αυτους, μου ζητανε για ανταλαγμα τον εαυτο μου.. κ εγω δεν αντεχω πια να τους τον διαθετω.. Φτανει!
Πρεπει να στηρηχτω στα δικα μου ποδια κ ολο αυτο μου φαινεται δυσκολο κ χρονοβορο.

Αχ ποσο θα ηθελα να εμενα σε ενα νησι διπλα στην θαλασσα κ να ζωγραφιζα στο ηλιολουστι μπαλκονι μου..
Ονειρικο!

Σε ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου ''γαλαζια σφαιρα'' θα τις εχω στο μυαλο μου κ θα προσπαθω περισσοτερο για εμενα!

[Vasoula]

Οσο εγω παιρνω χρηματα απο αυτους, μου ζητανε για ανταλαγμα τον εαυτο μου.. κ εγω δεν αντεχω πια να τους τον διαθετω.. Φτανει

αχ κοριτσάκι, αυτή είναι η ελληνική οικογένεια...
Και εγώ το ίδιο είπα...
Ψωμί κι αλάτι, αλλά να είμαι ο Εαυτός μου!!!

Δεν πέθανα από την πείνα...μια χαρά τα καταφέραμε, ε Εμμανουέλα?


Γι' αυτό κάν' την από την οικογενειακή εστία!!! Με εμπιστοσύνη...
Τουλάχιστον δεν θα αισθάνεσαι "τύψεις" γιατί δεν παντρεύεσαι ακόμη...ε? Χα,χα,χα,χα!!!

Στο κάτω-κάτω, εσύ δεν έχεις επιλέξει την ζωή σου? Ε, μα πια!
Δική σου η ζωή, δικά σου και τα λάθη... :lol: :lol:
Είναι πιο τίμιο, από το να επαναλαμβάνεις τα λάθη των άλλων! 8)

[Skapaneas]

Και οπως ελεγα οταν ημουν φοιτητης Εφη και με κοιταγανε "λοξα" οι αλλοι :

Ο Καθενας εχει δικαιωμα να κανει τα δικα του λαθη ! 8)

Και συμπληρωνω τωρα : Αρκει να τα αποφασιζει φυσικα μονος του

[galazia_sfaira]

Συμφωνώ συμφωνώ γιατι μόνο τότε γίνονται κι ευλογίες!

[Ephie]

Η φραση << Η ζωη μου, τα λαθη μου και οι συνεπειες δικες μου>>
μου δινει απολυτη ελευθερια ψυχης αλλα απο την αλλη με φοβιζει και περισσοτερο με φοβιζει κ με εξοργιζει οτι καποιοι θα δικαιωνωνταν μεσα απο τα λαθη μου..

Ομως πραγματι πρεπει να εμπιστευτω εμενα κ μονο. Την διαισθηση μου κ τις επιλογες ψυχης και θα το κανω! Ποσο μεγαλο μπορει να ειναι το κοστος των επιλογων μας..;;

Προσφατα συνειδητοποιησα πως επαναλαμβανα τα λαθη των αλλων κ ακομη χειροτερα αναλαμβανα κ την ευθυνη των πραξεων των αλλων....
Κ εφοσων θα γινουν που θα γινουν ας τα επιλεξω εγω ε..;;

Οσων αφορα τον γαμο.. Γαμο ποιο γαμο;;;;;! :shock: χεχε.. ακομη εργαζομαι με τον εαυτο μου δεν υπαρχει περιθωριο για αλλα.. (ουτε κ ο γαμπρος βεβαια υπαρχει..χιχι )
Αχ ωραια τα λεμε.. ας κανουμε τον λογο πραξη τωρα..

[Ichor]

Ο Καθενας εχει δικαιωμα να κανει τα δικα του λαθη ! Cool

Πόση αλήθεια στα λόγια σου skapanea.

Όταν το έβαλα σε "λειρουργία", άλλαξε όλη η ζωή μου.
Είδα πάλι φως, μύρισα πάλι τις ευωδιές γύρω μου......

Θέλει αρετή και τόλμη η "ελευθερία".....!