ρεικι και φοβιες...

[satya]

Εχω μια ερωτηξη...

οπως θυμαστε πριν απο κανα μηνα μου ανοιξαν το σπιτι διαρρηκτες την ωρα που κοιμομασταν με τον καλο μου...
απο τοτε ο ερωτας μου ειναι πραγματικα παρα πολυ φοβισμενος..
κλειδαμπαρωνει οοοολο το σπιτι καθε βραδυ, αφηνει σιγουρα ενα φως ανοιχτο, ξυπναει με τον παραμικρο θορυβο...

με αποκορυφωμα χτες στις 1.30 τη νυχτα που με ξυπνησε γιατι ακουσε ενα θορυβο στο μπαλκονι και σηκωθηκαμε, ανοιξαμε ολα τα φωτα, ψαξαμε και τελικα ολα καλα..
πριν βγουμε στο μπαλκονι και οταν με ξυπνησε, εγω εστειλα το συμβολο προστασιας και ανατριχιαζα σαν να υπηρχε κατι στον αερα, βαρυ που λιγο με φοβισε..
αλλα μαλλον ηταν ο δικος του φοβος...


αυτον ομως τον φοβο εγω δεν τον νοιωθω γενικα τοσο πολυ , παρα μονο οταν μου τον 'περναει' γιατι θεωρω οτι το σπιτι μου ειναι προστατευμενο (και με την βοηθεια των συμβολων, αλλα πανω απο ολα με αυτο της προστασιας και με την βοηθεια των προστατων- αγγελων μου)

με αφηνει να του κανω θεραπειες και του αρεσει κιολας ..
που και πως θα μπορουσα να του κανω θεραπεια?
που να του στειλω?
στο ανωτερο καλο του?
καπου πιο συγκεκριμενα , μηπως θα τον βοηθουσε περισσοτερο?

και αν θελετε μπορουμε να το συζητησουμε και γενικα το θεμα, να συζητησουμε γενικοτερα για τις φιβιες των ανθρωπων..υψοφοβια, ακροφοβια, φοβιες πάσης φυσεως...

[Qisan]

Satya ... εγω θα ελεγα πριν σκεφτητε οτιδηποτε αλλο να βρητε ενα σκυλο για το σπιτι ........ δεν ειναι αναγκη να εινια μεγαλος αλλα να ειναι ΦΥΛΑΚΑΣ .......
Πλεονεκτηματα : ο σκυλος εχεις ευαισθητες αισθησεις , σε περιπτωση εισβολης καποιου κλεφτη σπιτι θα τον ακουσει απο μακρια ( πριν μπει στο σπιτι ) , εκτος που θα ξυπνησετε με τα γαυγισματα του ... ξερεις τους κλεφτες τους αποθαρρηνει η φασαρια ...........

ΝαμασΤε

[Danielli]

για την υψοφοβία ...να βάλω αλεξίπτωτο???? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[satya]

και αυτο το σκεφτηκαμε..

αλλα, ξερεις οταν πρωτοξεκινησε η σχεση πηραμε ενα υπεροχο σκυλακι...
ομως τοτε δουλευαμε και οι δυο 14ωρα και το Ντοπερμαν στο διαμερισμα ασφυκτιουσε...
ποσο μου λειπει... τον δωσαμε αναγκαστικά, καπου που θα περνουσε σιγουρα καλυτερα..

οποτε καταλαβαινεις οτι πλεον ειμαι λιγο ως πολυ αντιθετη με αυτο..
οταν θα παω σε σπιτι με κηπο θα παρω δυο σκυλακια ή τρια ή τεσσερα..πολλα! αλλα τωρα πραγματικα δεν μπορω να περιορισω μια αθωα ψυχουλα σε λιγα τετραγωνικα, εξω απο τη φυση του...

και σε πρακτικο επιπεδο τα σκυλακια χρειαζονται αφοσιωση και χρηματα.... χρειαζονται εκπαιδευση, χρονο, τις βολτες τους , τα φαρμακακια τους , την τροφη τους..
δυστυχως δεν νομιζω οτι μπορουμε να το κανουμε αυτο τωρα .. δεν ήμασταν ουτε τοτε ουτε τωρα ακομα ετοιμοι να γινουμε ''γονεις''...

[Qisan]

για την υψοφοβία ...να βάλω αλεξίπτωτο???? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Μπορεις να βαλεις επισεις και την στολη του ΖουπερΜαν ...

χαχαχαχαχαχαχα ....

ΝαμασΤε

[Christina]

Πολύ ωραία ιδέα!

Πω πω!
Κι έχω μια τρέλα για τις στολές!!!!
Μόνο που θα την προτιμούσα σε μια πιο γλυκούλα έκδοση.....



Φεύγω όμως για το νηπιαγωγείο πριν φάω κόκκινη γιατί το θέμα είναι σημαντικό.... 8)

[Vasoula]

Satya o φόβος είναι ο "χώρος" που βρίσκονται συνήθως οι άνθρωποι, και το συναίσθημα εκεί είναι πιεστικό, αλλά πρέπει να βιωθεί, για να μπορέσεις να το ενσωματώσεις κι αυτό στον "χώρο" της αγάπης...
Τον φόβο δεν μπορείς να τον "πολεμήσεις"...απλά μόνο μπορείς να τον δεχτείς με αγάπη και να προχωρήσεις με την γνώση του.

Είναι ένας χώρος που τον γνωρίζω πολύ καλά!!!

Ο φόβος είναι το συναίσθημα που σου προκαλείται όταν πρόκειται να περάσεις σε άγνωστα για την συνείδηση πεδία...
Ο θάνατος είναι κρυμμένος πίσω από κάθε φόβο.
Η απώλεια συνείδησης...Η απώλεια του εαυτού...Το άγνωστο μέρος της ζωής...

Από αυτόν ξεκινάει η ανθρώπινη ζωή μας, και σ' αυτόν τελειώνει, όταν δεν μπορέσουμε κατά την διάρκειά της να αναγνωρίσουμε το αιώνιο...

Το ρέικι θα φέρει στην επιφάνεια, ναι μεν κρυμμένους φόβους, αλλά χρειάζεται και τόλμη για να ενσωματώσεις τον "δρόμο" του και να τον τοποθετήσεις στον χώρο της αγάπης, μέσα από την κατανόησή του.

Εγώ τον πέρασα, πεθαίνοντας! Ναι αλήθεια! 15 ημέρες ζωντανή, νεκρή, χωρίς οράματα, χωρίς μηνύματα, και το κυριότερο χωρίς φως! Ούτε ίχνος!!! 15 ημέρες στο δωμάτιό μου ξαπλωμένη, φοβισμένη, μόνη μου, τόσο ανήμπορη...Και όμως μέσα σ' αυτήν την μπίχλα, ανάπνεα...Και η αναπνοή μου γινόταν ολοένα και πιο βαθιά, χαλάρωνε τους μυς και τις σκέψεις...Ρέικι 24 ώρες το 24ωρο...η μοναδική μου συντροφιά! Κανείς άλλος...Ούτε άγγελοι, ούτε δάσκαλοι, ούτε κιχ από κανέναν!!!!

Ο φόβος θέλει κατανόηση και γνώση για να ενσωματωθεί και να τελειώσεις μια και καλή με αυτόν...και με όποιες μορφές του!!!

Στον αγαπημένο σου Satya, το μόνο που θα κάνει το ρέικι είναι να τον γαληνέψει...Να του πάρει τον φόβο αποκλείεται...
΄Εχει βαθιές ρίζες που χρειάζονται κατ' αρχήν αναγνώριση, αγάπη, αποδοχή, κατανόηση!

[satya]

εχεις δικιο σε ολα αυτα που λες...
το ρεικι ομως μπορει να ανεβασει πιο ευκολα στην επιφανεια πραγματα που ισως εχουμε κρυμμενα στο πισω μερος του μυαλου μας ..
τα φερνει στην επιφανεια, τα συνειδητοποιουμε, τα βιωνουμε , τα κατανοουμε και τελικα τα αποδεχομαστε..
μεσα απο την αποδοχη τα 'ξορκιζουμε ' κιολας...

[Vasoula]

Ναι Satya, εν μέρει έχεις δίκιο...
Με το ρέικι χαλαρώνεις και έτσι μπορείς πιο εύκολα να αντιμετωπίσεις τους λεγόμενους καθαρισμούς, που δεν είναι τίποτα άλλο από ότι έχει μπλοκάρει τα πεδία σου, μέσω υποσυνείδητων διαδρομών...
Τα μπλοκαρίσματα δεν γίνονται συνειδητά...
΄Ετσι το ρέικι σε φέρνει προ των πυλών...

Αν δεν είσαι σε θέση να ανταπεξέρθεις με αυτά που θα έρθουν στην επιφάνεια, αν δεν μπορείς ακόμα να τα δουλέψεις με συνείδηση, τότε οι καθαρισμοί θα περιοριστούν στο υλικό επίπεδο και θα έχεις ή συναχάκι, ή θα πονάει ο λαιμός σου, ή θα έχεις ελαφριά ζαλάδα, ή ακόμα και διάρροια...
Κάθε κέντρο έχει και φυσικά συμπτώματα...

Η αλήθεια του ρέικι είναι εσωτερική όμως...Η δική σου επιθυμία είναι να μπορέσεις μέσω του φωτός να "δεις" το υποσυνείδητο, τα εμπόδια και να τα ενώσεις στην καρδιά με αγάπη, όπου εκεί μέσω του πνεύματος, διευρύνεται η συνειδητότητα...Αυτό είναι το ζητούμενο..

Η υλική πραγματικότητα μετά βιώνεται πνευματικά, αν μπορείς να το κατανοήσεις αυτό!

[satya]

ΑΧΑ!
Κι ελεγα, γιατι κρυωσε ο καλος μου?
που ειναι ενας ανθρωπος που δεν αρρωσταινει ποτε!!!
ενταξει καταλαβα... καθε πραγμα στον καιρο του..

αναγκαστικα θα περασεις πρωτα απο την υλικη πραγματικοτητα για να καταφερεις την πνευματικοτητα...
ή ετσι αντιλαμβανομαι εγω τα λογια σου...

απλα ο δικος μου χρονος παραμονης στην πρωτη κατασταση , μπορει να ειναι τελειως διαφορετικος (μικροτερος ή μεγαλυτερος, δεν εχει σημασια) σε σχεση με οποιονδηποτε αλλο και στην συγκεκριμενη περιτωση με τους χρονους του καλού μου...

[Vasoula]

Ο χρόνος του καθενός είναι μοναδικός...
Γι' αυτό λέω, μην ρωτάτε "πότε είμαι έτοιμος..."
Ο καθένας ξέρει...

Και φυσικά θα περάσεις από την υλική πραγματικότητα, αλλιώς θα είσαι σαν κι αυτούς τους δήθεν πνευματικούς που νομίζουν ότι με διάφορα "τρικ" θα την αποφύγουν...

Ξεκινάς από αυτήν, περνάς από αυτήν και την γνωρίζεις καλά πια, ώστε να ζεις εδώ και όχι σε άλλη πνευματική διάσταση...

Το μεγαλύτερο λάθος των ανθρώπων, είναι ότι όταν "νομίσουν" ότι ήρθαν σε επαφή με το πνεύμα, τους φαίνεται βαριά η γη, και ζουν στις πνευματικές διαστάσεις...

Κουραφέξαλα, σου λέω εγώ...Το πνεύμα βιώνει την ύλη με μεγάλη ευχαρίστηση, όταν το εγώ έχει υποκλιθεί στο μεγαλείο του...
΄Αλλωστε γι' αυτό "ντύθηκε"...Αλλιώς θα έμενε εκεί που είναι!! Και εμείς δεν θα είμαστε "υλική πραγματικότητα"...

Ο αγαπημένος σου σύντροφος έρχεται σιγά σιγά προ των "πυλών", που λέω εγώ...Που δεν έχει καμία σχέση με το πόσο μέσα, λίγο πριν, λίγο μετά, είσαι εσύ...Αρκεί να βλέπετε προς την ίδια κατεύθυνση...

΄Ετσι η σχέση σας δεν θα "ξεφουσκώσει"...
Ερωτας Satya...η ομορφότερη αιτία, για να είναι το Πνεύμα μας ευτυχισμένο...

[Επισκέπτης]

Ο φόβος θέλει κατανόηση και γνώση για να ενσωματωθεί και να τελειώσεις μια και καλή με αυτόν...και με όποιες μορφές του!!!

Μια μικρή επέκταση του θέματος παρακαλώ... :lol:

[Επισκέπτης]

Ειχα παντα φοβο για το σκοταδι και για να κοιμηθω αφηνα καποιο χαμηλο φως στο δωματιο,μετα απο μερικες μερες απο τον 1ο βαθμο ρεικι ειπα σιγα σιγα να δοκιμασω να κλεισω το φωτακι και να κανω διαλογισμους μεσα σε αυτο να αρχιζω να το ξεπερναω.

Ποτε δεν πιστευα οτι θα ελεγα οτι μου ελειπε το σκοταδι και οτι θα ενιωθα κατι φιλικο μεσα σε αυτο.
Για μια στιγμη μου περασαν διαφορα απο το μυαλο μεχρι που ενιωσα και μικρα βηματακια διπλα στο στρωμα μου(δεν ξερω πως και τι αλλα το εχω ξανανιωσει)
Αλλα θυμηθηκα τα λογια της βασουλας οτι ο θεος βρισκεται παντου ακομα και στο σκοταδι ...Τα μικρα βηματακια μετατραπηκαν σε μια γλυκια ζεστη θερμοκρασια πισω στην πλατη μου που ειμουν γυρισμενος και με πηρε ο υπνος δεν θυμαμαι τιποτα αλλο μετα.


Ελπιζω να συνεχισει ετσι και καλυτερα..

[Vasoula]

[Δωρουλα]

Τασούλη!!!