ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ

[ΙΩΑΝΝΑ]

Για μία νέα ζωή.

ECKHART TOLLE Εκδώσεις -Λιβάνη.

σας γράφω μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα.


Οταν οι μορφές με της οποίες έχεις ταυτιστεί,που σου έδωσαν μία αίσθηση εαυτού καταρρέουν η της χάνεις,αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μία κατάρρευση του Εγώ,αφού το Εγώ είναι ταύτιση με την μορφή.Οταν δεν υπάρχει πιά τίποτα με το οποίο να ταυτιστείς ,ποιός είσαι?
Οταν μορφές γύρω σου πεθαίνουν η σε πλησιάζει ο θάνατος,η αίσθηση Οντότητας που διαθέτεις ,του Υπάρχω,ελευθερώνεται από την εμπλοκή της με την μορφή.Το πνέυμα ελευθερώνεται από την φυλάκιση του μέσα σην ύλη.
Συνειδητοποιείς την ουσιαστική σου ταυτότητα ως άμορφη,ως μία Παρουσία που διαπερνά τα πάντα ,ως Υπαρξη που προηγείται όλων των μορφών,όλων των ταυτίσεων.Συνειδητοποιείς την αληθινή σου ταυτότητα ως την ίδια την συνειδητότητα αντί για εκείνο με το οποίο είχε ταυτιστεί η συνειδητότητα.
Αυτή είναι η ειρήνη του Θεού.
Η έσχατη αλήθεια τπυ ποιός είσαι δεν είναι '' είμαι αυτό '','' είμαι εκείνο '',αλλά ΕΊΜΑΙ.
Δεν βιώνουν όλοι την αφύπνιση,αυτήν την αποταύτιση από την μορφή όλοι όσοι βιώνουν μία μεγάλη απώλεια.Μερικοί δημιουργούν αμέσως μία ισχυρή νοητική εικόνα η σκεπτομορφή στην οποία βλέπουν τον εαυτό τους ως θύμα ,είτε των περιστάσεων η άλλων ανθρώπων,η άδικης μοίρας η του θεού.
Ταυτίζονται έντονα με αυτήν την σκεπτομορφή και τα συναισθήματα που δημιουργεί ,όπως θυμός ,η μνησικακία ,η αυτολύπιση κ.ο.κ.και η ταύτιση αυτή πέρνει αμέσως την θέση όλων των άλλων ταυτίσεων που έχουν καταρρέυσει μέσω της απώλειας.
Με άλλα λόγια το Εγώ βρίσκει γρήγορα μία νέα μορφή.Το γεγονός ότι αυτή η νέα μορφή είναι βαθειά δυστυχισμένη δεν απασχολεί και πολύ το Εγώ ,εφόσον έχει μία ταυτότητα,καλή η κακή.
Στην πραγματικότητα αυτό το νέο Εγώ θα έχει συσταλεί ακόμα περισσότερο,θα είναι πιό άκαμπτο και αδιαπέραστο απ'ότι το παλιό.
..............................................................................................................

Οταν έχεις επιγνώσεις του ότι σκέφτεσαι,αυτή η επίγνωση δεν είναι μέρος της σκέψης.Είναι μία διαφορετική διάσταση της συνειδητότητας.Και αυτή η συνειδητότητα είναι που λέει '' υπάρχω''
Αν δεν υπήρχε τίποτα άλλο πάρα σκέψη μέσα σου ,δεν θα γνώριζες κάν ότι σκέφτεσαι.Θα ήσουν σαν τον ονειρευόμενο που δεν θα γνώριζε ότι ονειρέυεται.Θα ήσουν ταυτισμένος με κάθε σκέψη όσο και ο ονειρευόμενος στο όνειρο με κάθε εικόνα.Πολλοί άνθρωποι ζούν ακόμα έτσι,σαν υπνοβάτες ,παγιδευμένοι σε παλιές δυσλειτουργικές νοοτροπίες που συνεχώς αναδημιουργούν την ίδια εφιαλτική πραγματικότητα.
Οταν ξέρεις ότι ονειρέυεσαι είσαι αφυπνισμένος μέσα στο όνειρο,έχει εισβάλει μία άλλη συνειδητότητα.
.........................................................................................................................................................

Το εγώ είναι ένα συνοθύλευμα επαναλαμβανόμενων σκεπτομορφών και νοητικο-συναισθηματικών προτύπων αποκτημένων με εξαρτημένη μάθηση που είναι επενδεδυμένα με μία αίσθηση του Εγώ ,μία αίσθηση του εατού.Το Εγώ ανδύεται όταν η αίσθηση της Οντότητας ,του ΄΄Υπάρχω '' που είναι άμορφη συνειδητότητα,μπερδέυεται με την μορφή.Αυτό είναι το νόημα της ταύτισης.

Από την στιγμή που το εγώ θα βρεί μία ταυτότητα δεν θέλει να την εγκαταλείψει.Κατά εκπληκτικό τρόπο ,αλλά όχι σπάνια ,το Εγώ που αναζητεί μία ισχυρότερη ταυτότητα μπορεί να δημιουργήσει - και το κάνει - ασθένειες προκειμένου να ισχυροποιηθεί μέσα από αυτό.

[Ελενίτσα]

Ιωαννούλα....

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αλλο ένα πολύ εδιαφέρον απόσπασμα,έχει πολλές τηγανιες αυτό το βιβλίο.


Γίνεται φανερό εδώ ότι το ανθρώπινο Εγώ ,στην συλλογική του όψη ως ''εμείς''εναντίον ''αυτών'' είναι ακόμα πιό παράφρον από τι το ''εγώ'',το ατομικό Εγώ,αν και ο μηχανισμός είναι ίδιος.
Με μεγάλη διαφορά το μεγαλύτερο μέρος της βίας που έχουν ασκήσει οι άνθρωποι ο ένας πάνω στον άλλο δεν είναι έργο εγκληματιών η ψυχικά ανισόρροπων ,αλλά φυσιολογικών ,αξιοσέβαστων πολιτών στην υπηρεσία του συλλογικού Εγώ.

Μπορεί κανείς να φτάσει μέχρι το σημείο να πεί ότι,σε ετούτον τον πλανήτη,φυσιολογικό=παράφρον.
Τι είναι αυτό που βρίσκεται στην ρίζα αυτής της παραφροσύνης ?
Πλήρης ταύτιση με την σκέψη και το συναίσθημα ,δηλ με το Εγώ.Η απληστία ,η εκμετάλλευση,η σκλητότητα,και η βία εξακολουθούν να είναι παντού διάχυτες σε τούτο τον πλανήτη.
Οταν δεν της αναγνωρίζεις ως ατομικές η συλλογικές εκδηλώσεις μίας υποκείμενης δυσλειτουργίας η ψυχικού νοσήματος ,υποπίπτεις στο σφάλμα της προσωποποίησης τους.

Κατασκευάζεις μία εννοιολογική ταυτότητα για ένα άτομο η μία ομάδα και λές ''αυτός είναι ,αυτοί είναι'' Οταν συγχέεις το εγώ που αντιλαμβάνεσαι στους άλλους με την ταυτότητα τους ,αυτό είναι έργο του δικού σου Εγώ που χρησιμοποιεί αυτήν την παρερμηνεία για να ισχυροποιηθεί μέσα από το ότι έχει δίκιο και συνεπώς είναι ανώτερο.,και μέσα από την αντίδραση με καταδίκη ,αγανάκτηση και συχνά θυμό εναντίον εκείνου που αντιλαμβάνεται ως εχθρό.
Ολα αυτά προσφέρουν τεράστια ικανοποίηση στο Εγώ.Ισχυροποιούν την αίσθηση διαχωρισμού ανάμεσα σε σένα και στον άλλον του οποίου η ''ετερότητα ''έχει μεγενθυθεί σε τέτοιο βαθμό ωστε να μην μπορείς πιά να αισθανθείς την κοινή ανθρώπινη σας ιδιότητα,ούτε το ρίζωμα στην μία ζωή που μοιράζεσαι με κάθε άνθρωπο,την κοινή σας θεότητα.

Τα συγκεκριμένα εγωικά πρότυπα στα οποία αντιδράς εντονότερα στους άλλους και αντιλαμβάνεσαι εσφαλμένα ως ταυτότητα τους είναι συνήθως τα ίδια πρότυπα που υπάρχουν και σε σένα ,τα οποία όμως είσαι ανήμπορος η απρόθυμος να διακρίνεις στον εαυτό σου.
Τι είναι εκείνο που βρίσκεις ποιό ενοχλητικό,που σε ταράζει περισσότερο σ'αυτούς ? ο εγωισμός τους ? η απληστία τους ? η ανάγκη για εξουσία και έλεγχο ?η ανειλικρίνεια,ανεντιμότητα ,ροπή πρός τη βία η οτιδήποτε άλλο ?
Οτιδήποτε σε αγκανακτεί και στο οποίο αντιδράς έντονα όταν το βλέπεις σε κάποιον άλλον υπάρχει επίσης και μέσα σε σένα.
Ομως δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία μορφή του Εγώ,και ως τέτοιο είναι εντελώς απρόσωπο.Δεν έχει καμία σχέση με το ποιός είναι αυτός ο άνθρωπος ούτε με το ποιός είσαι εσύ.Μόνο αν το εκλάβεις εσφαλμένα ως το ποιός είσαι μπορεί η παρατήρηση του μέσα σου να είναι απειλητική για την αίσθηση του εαυτού σου.

[Apostolis]

Εξαιρετικά ενδιαφέρον, να είσαι καλά Ιωαννάκι!!!

[Ελενίτσα]

Αλλο ένα πολύ εδιαφέρον απόσπασμα,έχει πολλές τηγανιες αυτό το βιβλίο.

Οτιδήποτε σε αγκανακτεί και στο οποίο αντιδράς έντονα όταν το βλέπεις σε κάποιον άλλον υπάρχει επίσης και μέσα σε σένα.

#-o

[Apostolis]

αχ, τι όμορφη φατσούλα είναι αυτή;

[ALEXOULA]

Ιωάννα

[ΙΩΑΝΝΑ]

[ARTYADIS]

Η έσχατη αλήθεια του ποιός είσαι δεν είναι '' είμαι αυτό '','' είμαι εκείνο '',αλλά ΕΊΜΑΙ.

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ο κόσμος φροντίζει πάντα να μην μπορείς να κοροιδέυεις για πολύ τον εαυτό σου σχετικά με το ποιός πιστέυεις πραγματικά πώς είσαι ,δείχνοντας σου τι αληθινά είναι σημαντικό για σένα.Το πώς αντιδράς σε ανθρώπους και καταστάσεις ,ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται προκλήσεις ,είναι ο καλύτερος δείκτης για το πόσο βαθειά γνωρίζεις τον εαυτό σου.
Οσο πιό περιορισμένη,όσο πιό στενά εφωική είναι η άποψη που έχεις για τον εαυτό σου ,τόσο περισσότερο θα βλέπεις ,θα επικεντρώνεσαι και θα αντιδράς στους εγωικούς περιορισμούς,στη μη συνειδητότητα των άλλων.Τα '' ελαττώματα '' τους η αυτά που αντιλαμβάνεσαι ως ελαττώματατους,γίνονται για σένα η ταυτότητα τους.
Αυτό σημαίνει ότι θα βλέπεις μόνο το εγώ σ'αυτούς και έτσι θα ισχυροποιείς το εγώ σε σένα.Αντί να κοιτάζεις μέσα από το ''εγώ '' των άλλων κοιτάζεις ''το '' εγώ.Ποιός κοιτάζει το εγώ ?Το εγώ μέσα σε σένα.

Οι άνθρωποι με μεγάλη έλλειψη συνειδητότητας βιώνουν το δικό τους εγώ μέσω της αντανάκλασης του σε άλλους.
Οταν συνειδητοποιήσεις ότι αυτό το οποιό αντιδράς στους άλλους υπάρχει και σε σένα ( μερικές φορές μόνο σε σένα ) αρχίζεις να αποκτάς επίγνωση του δικού σου εγώ.Σ'αυτό το στάδιο μπορείς να συνειδητοποιήσεις επίσης ότι έκανες σε άλλους αυτό που νομίζεις ότι οι άλλοι κάνουν σε σένα.Πάυεις να βλέπεις τον εαυτό σου σαν θύμα.
Δεν είσαι το εγώ επομένως ,όταν αποκτάς επίγνωση του εγώ μέσα σου,αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις ποιός είσαι ,σημαίνει ότι γνωρίζεις ποιός δεν είσαι.Ομως μέσω της γνώμης ποιός δεν είσαι εξαλείφεται το μεγαλύτερο εμπόδιο για την αληθινή γνώση του εαυτού σου.
Κανείς δεν μπορεί να σου πεί ποιός είσαι ,θα ήταν αλλοιώς άλλη μία έννοια ,επομένως δεν θα σε άλλαζε.Το ποιός είσαι δεν χρειάζεται κάποια πεποίθηση, μάλιστα κάθε πεποίθηση είναι εμπόδιο.Δεν χρειάζεται κάν τη συνειδητοποιήση του ,αφού είσαι είδη αυτός που είσαι.Όμως χωρίς την συνειδητοποίηση του ποιός είσαι δεν ακτινοβολεί τη λάμψη του μέσα σε αυτόν τον κόσμο.

Το ποιός νομίζεις ότι είσαι είναι επίσης στενά συνδεδεμένο με το πώς θεωρείς ότι σου φέρονται οι άλλοι.Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους φέρονται αρκετά καλά.'' Δεν μου δείχουν κανένα σεβασμό,προσοχή ,αναγνώριση,παραδοχή,με θεωρούν δεδομένο '' Οταν οι άνθρωποι είναι καλοί υποψιάζονται κρυμένα κίνητρα.''οι άλλοι θέλουν να με εκμεταλευτούν,να με χειραγωγήσουν ,κανείς δεν με αγαπά ''
Το ποιοί νομίζουν ότι είναι είναι τουτο.''είμαι ένας ενδεής ,μικρός εγώ που οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται ''
αυτή η βασική εσφαλμένη εντύπωση για το ποιοί είναι δημιουργεί δυσλειτουργία σε όλες του της σχέσεις.Πιστέυουν ότι δεν έχουν τίποτα να δώσουν και ότι ο κόσμος η οι άλλοι άνθρωποι τους στερούν αυτό που χρειάζονται.
Ολόκληρη η πραγματικότητα τους βασίζεται σε μία πλανεμένη αίσθηση του ποιοί είναι.Σαμποτάρει καταστάσεις και αμαυρώνει όλες της σχέσεις.

Αν η σκέψη της έλλειψης είτε πρόκεται για χρήματα ,για αναγνώριση η για αγάπη ,έχει γίνει μέρος του ποίος νομίζεις πώς είσαι ,θα βιώνεις πάντα έλλειψη.Αντί να αναγνωρίζεις το καλό που υπάρχει είδη μέσα σου θα βιώνεις πάντα έλλειψη.Η ανγνώριση του καλού που υπάρχει είδη στη ζωή σου είναι η βάση για κάθε αφθονία.
Η πραγματικότητα είναι ,ότι πιστέυεις ότι σου στερεί ο κόσμος .το στερείς εσύ από τον κόσμο.Το στερείς επειδή βαθιά μέσα σου πιστέυεις ότι είσαι μικρός και δεν έχεις τίποτα να δώσεις.

Οτι πιστέυεις ότι σου στερούν οι άνθρωποι δίνε το εσύ σε αυτούς.Δεν το έχεις ? Κάνε απλώς σαν να το έχεις ,έπειτα λίγο αργότερα από τότε που άρχισες να δίνεις ,θα αρχίσεις να λαμβάνεις .Δεν μπορείς να λάβεις αυτό που δεν δίνεις ,η εκροή καθορίζει την εισροή.Ότι νομίζεις ότι σου στερεί ο κόσμος το έχεις είδη,αλλά αν δεν του επιτρέψεις να αρχίσει να ρέει πρός τα έξω ,δεν θα ξέρεις ότι το έχεις .Αυτό περιλαμβάνει και την αφθονία.

Η πηγή κάθε αφθονίας δεν είναι έξω από σένα ,είναι μέρος του ποιός είσαι.Ωστόσο ξεκίνα την παραδεχόμενος και αναγνωρίζοντας την αφθονία απ'έξω,δες πόσο γεμάτη είναι η ζωή γύρω σου.Η πληρότητα της ζωής υπάρχει σε κάθε σου βήμα.
Η αναγνώριση αυτής της αφθονίας που είναι παντου τριγύρω σου αφυπνίζει την αφθονία που βρίσκεται σε νάρκη μέσα σου.Επιτα άφησε να κυλήσει πρός τα έξω.Δεν χρειάζεται να κατέχεις κάτι για να νιώθεις ότι έχεις αφθονία ,μολονότι ,αν αισθάνεσαι ότι συνεχώς έχεις αφθονία ,είναι σίγουρο ότι θα αρχίσουν να σου έρχονται πράγματα.Η αφθονία έρχεται μόνο σε όσους την έχουν είδη,ακούγεται σχεδόν άδικο αλλά φυσικά δεν είναι.Είναι ένας συμπαντικός νόμος .
Τόσο η αφθονία όσο και η ανεπάρκεια είναι εσωτερικές καταστάσεις που εκδηλώνονται ως πραγματικότητα σου.

[ARTYADIS]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Iωαννουλα με καλη προθεση θα λεγα καλο ειναι να μην αντιγραψεις πολυ απο το βιβλιο γιατι ισως υπαρξει προβλημα με πνευματικα δικαιωματα.

[Vasoula]

μμμ....κι εγώ ήθελα να το πω αυτό!

άλλο μερικές παραγράφους που μας είναι σημαντικές...κι άλλο ολόκληρες σελίδες!

προσοχή κοριτσάκι!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Εχετε δίκιο, θα είμαι πιό προσεκτική .