Χριστίνα μου
καθώς σε διάβασα θυμήθηκα την εμπειρία μου
που ήταν ίδια με την δική σου , αν εξαιρέσω την ταλαιπωρία στο εξωτερικό και
τα λιγότερο έντονα συμπτώματα της αρρώστιας.
Μετά το θάνατο του εικοσιτετράχρονου αγαπημένου αδελφού μου που
έφυγε στα χέρια μου ,πέρασα δυο βασανιστικά χρόνια και στην πραγματικότητα δεν ζούσα , απλώς επιβίωνα μέσα στο πένθος ,
το μίσος και την άρνηση.
Μετά αρχισα να συνέρχομαι , αλλά η ανάμνηση του ήταν μέσα μου και με
έκαιγε κάθε μέρα σαν καυτό κάρβουνο.
Αναρωτιόμουν γιατί και απάντηση δεν έπαιρνα.
Τις απαντήσεις τις πήρα όταν άρχισα να ψάχνω μέσα μου να βρω σε μένα την αιτία για την δυστυχία που ένοιωθα και τότε απελευθερώθηκα
από το βάρος αυτού θανάτου που τόσο επηρέασε τη ζωή μου.
Γλυκιά μου Χριστίνα αυτό που εγώ κατάλαβα , από όλη αυτή την οδυνηρή εμπειρία είναι ότι η ψυχή του αδελφού μου ακολούθησε το δρόμο της , αποφάσισε να φύγει για τους δικούς της λόγους , πήγε εκεί μου ήθελε στο δικό της τόπο , είναι ήρεμη και ακολουθεί το σχέδιο της.
Για μένα όμως πιστεύω ότι αυτός ο θάνατος ήταν η αφορμή να ξεκινήσω την δική μου διαδρομή , πράγμα που τότε δεν αντιλήφθηκα
και πέρασα δύσκολα χρόνια.
Μετά από αρκετό καιρό ήρθε και άλλος παρόμοιος θάνατος στην ζωή μου , του πατέρα μου και τότε επιτέλους άρχισα να βλέπω και να καταλαβαίνω , ότι όλος αυτός ο πόνος για τις απώλειες αφορούσε στην ουσία δικές μου ελλείψεις και φόβους και με έκανε δυστυχισμένη γιατί αισθανόμουν θυμό που έφυγαν και με "εγκατέλειψαν", επειδή ήμουν κατά βάθος εγώ η αδύναμη και φοβόμουν το θάνατο ενώ πίστευα το αντίθετο.
Σήμερα μετά από πολλή εργασία με το βαθύτερο είναι μου , μπορώ να σου πω ότι όλα αυτά τα πολύ δυσάρεστα που πέρασα , τώρα είναι για μένα αναμνήσεις και μάλιστα αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που στάθηκαν η αφορμή να αλλάξω εντελώς να ανακαλύψω το Θεό μέσα μου και να αρχίσω να Ζω.
Ομως πιο πολύ αισθάνομαι ευγνωμοσύνη , γιατί από την αρχή βρέθηκα εδώ μέσα συντροφιά με συνοδοιπόρους της ψυχής μου και που όλα αυτά συντελέστηκαν χάρις την βοήθεια ενός Ανθρώπου που ήρθε κοντά μου για να με βοηθήσει , να με οδηγήσει και να μου δείξει με την δική της Ζωή , το δρόμο στην Αγάπη .
Εσύ όμως ταλαιπωρήθηκες και πέρασες πολύ άσχημα στο δρόμο της μαθητείας σου , αλλά βλέπω ότι έχεις δύναμη , θάρρος και αποφασιστικότητα να ξεπεράσεις όλα όσα σε πλήγωσαν βαθιά
και πιστεύω πως θα βρεις απαντήσεις
θα αφήσεις πίσω σου τα παλιά και θα προχωρήσεις. !!!
Και να ξέρεις
εδώ μέσα που ήλθες στην παρέα μας , είσαι καλοδεχούμενη από όλους μας και έχεις την υποστήριξη μας.!!!

Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου