ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

[Δωρουλα]

Βάσω

[ALEXOULA]

Φωτεινούλι μήπως και τώρα δεν μας ελέγχουν,
αν καταφέρουν και μας τρομοκρατήσουν ,
τότε είναι που θα πετύχουνε ;)
Βάσω σωστό

[Fotinoula]

σωστό , συνήλθα

[Δωρουλα]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

31 Του μηνος τελος και για το ξενοδοχειο που δουλευω μας τελειωσε :shock:
Δεν ξερω τι να νιωσω,χαρα οτι καλυτερο μπορει να ερθει?Οτι τα χειροτερα ερχονται?

[AMALIA]

Τασουλη μην αφησεις τον φοβο να κανει σεναρια καταστροφικα..
Καθε τελος και μια νεα αρχη αυτο ειναι το μονο σιγουρο..
Συνηθως οταν συμβαινει κατι και ειμαστε συναισθηματικα φορτισμενοι, δεν βλεπουμε τα δωρα...
Απο προσωπικη εμπειρεια στο παρελθον καθε τελος οσο και αν μου φαινοταν καταστροφικο ηταν ενα σκαλι για την μετεπειτα πορεια μου!!!!

[Ellaki]

μήπως ........... ότι σου δίνεται η ευκαιρία για μια καινούρια εμπειρία

[ΙΩΑΝΝΑ]

Να σκεφτείς θετικά Τασούλη μου ,ότι κάτι καλύτερο θα έρθει στη ζωή σου ,έχε εμπιστοσύνη.

[Vasoula]

31 Του μηνος τελος και για το ξενοδοχειο που δουλευω μας τελειωσε :shock:
Δεν ξερω τι να νιωσω,χαρα οτι καλυτερο μπορει να ερθει?Οτι τα χειροτερα ερχονται?

Tασούλη...δεν ξέρω αν χρειάζεται να νιώσεις χαρά...σίγουρα είναι δύσκολη στιγμή και το καταλαβαίνω...Νιώσε μόνο εμπιστοσύνη...

Αυτήν την στιγμή αρκεί!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

[margaritarenia]

Οι προκλησεις ερχονται για να μας κάνουν να ξεκουνησουμε .....!
Νιωσε εμπιστοσυνη οτι ναι ερχεται μια καινουργια Αρχη και μεινε στις προοπτικες που σου ανοιγονται σε σχέση με τις προτεραιοτητες σου!

[Vasoula]

Eίναι δύσκολες οι στιγμές που περνά η ανθρωπότητα...
Είναι δύσκολες οι στιγμές που περνά η Ελλάδα...

Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει πρακτικά, συναισθηματικά και νοητικά... Το μόνο μας πεδίο που μπορεί να το αμφισβητήσει είναι μόνο το πνευματικό...Μόνο από εκεί μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη και θέληση να εμπιστευθούμε την Ζωή, έτσι όπως προκύπτει...
Μερικές καταστάσεις χρειάζεται να τις υπομείνουμε, δημιουργώντας μέσα μας την υποδομή να τις ανατρέψουμε στον κατάλληλο χρόνο...Αυτό μας κάνει να είμαστε σε εγρήγορση, για να μην μας βρει ο κατάλληλος χρόνος στον ύπνο...
Η απελπισία δεν είναι ο κατάλληλος σύμβουλος στις δύσκολες στιγμές...΄Οπως και να συμβεί η Ζωή, είναι Ζωή, μόνο όταν μέσα σ' αυτήν είμαστε ολόκληροι...Αλλιώς είμαστε ανεπαρκείς μέσα σ' αυτήν, όσα καλά και να έχουμε...

Σκέφτομαι την προσωπική μου διαδρομή...Γυρνάω πίσω για λίγο τότε που η κατάσταση μου ήταν δύσκολη, πάρα πολύ δύσκολη...
Πρακτικά συναισθηματικά και νοητικά δεν μπορούσα να την αμφισβητήσω και δεν ήμουν μόνη μου...είχα την ευθύνη δύο ακόμα ψυχών...

Κάποιος θα γελάσει βέβαια, αλλά το μόνο που μου είχε απομείνει ήταν η εμπιστοσύνη, η πίστη και η θέληση...Και ναι μεν αυτά δεν μου έφερναν χρήματα, αλλά μου ενέπνεαν τόσο δυνατά αισθήματα στην ψυχή, που με έκαναν να νιώθω ασφαλής στην Ζωή μου με τον θεό...
΄Ετσι μπόρεσα να νικήσω κάθε "ασθένεια" που προκύπτει από την αγωνία, τον φόβο και την έλλειψη...

Οι δύσκολες στιγμές κρατάνε μόνο ένα δευτερόλεπτο
Γι’ αυτό μπορώ να σας βεβαιώσω…αν έχει αξία η δική μου εμπειρία, θα έχει και η δική σας…

Ερχονται στην ζωή σας εκείνες οι στιγμές που θεωρούνται από εσάς 'δύσκολες'. Που εκεί χρειάζεται πίστη για να τις υπερπηδήσετε. Είναι οι στιγμές της δοκιμασίας, για να αισθανθείτε την αλήθεια της Αγάπης. Οτιδήποτε είναι από φως, δοκιμάζεται. Και η Αγάπη είναι φως. Σ' αυτές τις στιγμές μπορεί να αισθανθείτε "μικροί" ή ακόμα και δειλοί! Να ατενίσετε το Σύμπαν και να αντιληφθείτε ότι η "επιστροφή" είναι ένας δύσβατος δρόμος, και εσείς δεν έχετε, ή σας φαίνεται πως δεν έχετε, το κουράγιο να τον διανύσετε μέχρι τέλος. Είναι οι στιγμές που σας πνίγει ο θυμός, η απελπισία, ο πόνος, η αδικία, ο φόβος. Είναι οι στιγμές όπου ο εαυτός σας διχάζεται και η ενσάρκωση αποσπάται από το πνεύμα. Σας διαβεβαιώ, ότι αυτές οι στιγμές είναι ιερές! Μην ταράζεστε και θα διαπιστώσετε ότι κρατάνε ένα δευτερόλεπτο! Το φως έρχεται σαν ενοποιό στοιχείο και σας ευθυγραμμίζει ξανά με τον Ανώτερο Εαυτό σας. Σας ενώνει με την αιώνιο σπίθα του πνεύματος. Και βρίσκεστε ξανά στην αγκαλιά του Πατέρα / Μητέρας Θεού, για να συνεχίσετε με επίγνωση το έργο σας. Ο πειρασμός του συμβιβασμού είναι πάντα παρών. Είναι η υλική δόνηση που τον μεγαλώνει και τον τοποθετεί μπροστά σας σε γιγαντιαίες διαστάσεις…


Συζητώντας με κάποιον φίλο εχτές, μου είπε ότι φοβάται για το παιδί του περισσότερο…

Του είπα, ότι αυτό που γίνεται σήμερα, είναι μόνο για το δικό του όφελος…Και εμείς οι μεγαλύτεροι αυτήν την στιγμή, χρειάζεται να φύγουμε από το ιδιοτελές μας συμφέρον και να ατενίσουμε τον Κόσμο που θα θέλαμε να έχουν τα παιδιά του θεού…

Είναι προ των Πυλών η μεγάλη μάχη…΄Η συνεχίζει η ανθρωπότητα έτσι όπως είναι να εξελίσσεται μακριά από τον θεό, ή την αλλάζουμε σ’ αυτό που όφειλε να είναι…Μόνο από τον καθένα μας θα προκύψει αυτή η αλλαγή…Από το κουράγιο μας, το θάρρος μας και την υπομονή μας…Κάθε αλλαγή συνεπάγεται θυσίες…Δεν προκύπτει μαζικά, κάτω από έναν αρχηγό, θρησκευτικό ή πολιτικό…Αυτό το «μοντέλο» απέτυχε…Γιατί το θάρρος και τα ιδανικά του ενός, μπορεί να οδηγούν και να ενθαρρύνουν τους πολλούς, αλλά τελικά δεν αρκούν και κυρίως δεν έχουν διάρκεια…

Μην περιμένουμε λοιπόν σωτήρες…Μόνο το προσωπικό όραμα του καθενός θα μπορέσει να γίνει «αρχηγός» στην Ψυχή του Ανθρώπου…Αυτήν την Ψυχή, που η ανθρωπότητα άφησε απ’ έξω από την Ζωή της…

Την «πούλησε» ακριβά στους ιλλουμινάτι, στους μασόνους, στους εβραίους, σε κάθε ανδρείκελο που διψούσε για εξουσία…Την αντάλλαξε με λίγες στιγμές ευημερίας και αιώνες σκλαβιάς…
Δεν είναι όμως αυτή η Ζωή που ονειρεύτηκε ο θεός για τα παιδιά του…

Και εγώ είμαι αποφασισμένη να διεκδικήσω αυτήν την Ζωή πια…Και σ’αυτό δεν είμαι μόνη μου…΄Εχουμε μια πνευματική «βαριοπούλα» να σπάσουμε τις αλυσίδες που κρατάνε τα μάτια μας δεμένα στην οφθαλμαπάτη…
Να τα στρέψουμε ολόγυρα και να δούμε ότι δεν αξίζει να φοβόμαστε για μια τέτοια ζωή που μας προετοίμασε το σύστημα…
Να την κάνω τι αυτήν την ζωή?
Είναι σαν να μου χαρίζουν έναν θησαυρό και εγώ κοιτάω μόνο το σεντούκι που τον περιέχει…

Ας πάρουμε τις αποφάσεις μας…Και όσο κι αν ακούγεται προφητικό, η στιγμή που διανύουμε είναι το σημείο 0 της Εναρξης…
΄Η ξεκινάμε από την Αρχή, ή συνεχίζουμε έτσι μέχρι την διάλυσή μας…
’λλη επιλογή δεν υπάρχει…
Και είναι αυτή η ευλογημένη στιγμή που μπορούμε να έχουμε επιλογές…Μετά δεν θα έχουμε καμία…

[AMALIA]

Βασω νιωθω την καθε λεξη που εγραψες..
Νιωθω την εμπιστοσυνη, την πιστη, και την θεληση που ειχες στις δυσκολες στιγμες..
Δεν μπορω να το εξηγησω με λογια αλλα το εχω βιωσει σε κρισιμες στιγμες..
Οταν ολα γυρω μου μαρτυρουσαν κατι αλλο, αυτα με κραταγαν ζωντανη!!!

Βασω εγραψε:
....Δεν είναι όμως αυτή η Ζωή που ονειρεύτηκε ο θεός για τα παιδιά του�

Και εγώ είμαι αποφασισμένη να διεκδικήσω αυτήν την Ζωή πια�Και σ�αυτό δεν είμαι μόνη μου�΄Εχουμε μια πνευματική «βαριοπούλα» να σπάσουμε τις αλυσίδες που κρατάνε τα μάτια μας δεμένα στην οφθαλμαπάτη�

[Vasoula]

Αμαλάκι, η φράση στην υπογραφή σου ηταν και είναι η Αλήθεια μου εδώ και χρόνια...

[Danielli]

Ερχονται στην ζωή σας εκείνες οι στιγμές που θεωρούνται από εσάς 'δύσκολες'. Που εκεί χρειάζεται πίστη για να τις υπερπηδήσετε. Είναι οι στιγμές της δοκιμασίας, για να αισθανθείτε την αλήθεια της Αγάπης. Οτιδήποτε είναι από φως, δοκιμάζεται. Και η Αγάπη είναι φως. Σ' αυτές τις στιγμές μπορεί να αισθανθείτε "μικροί" ή ακόμα και δειλοί! Να ατενίσετε το Σύμπαν και να αντιληφθείτε ότι η "επιστροφή" είναι ένας δύσβατος δρόμος, και εσείς δεν έχετε, ή σας φαίνεται πως δεν έχετε, το κουράγιο να τον διανύσετε μέχρι τέλος. Είναι οι στιγμές που σας πνίγει ο θυμός, η απελπισία, ο πόνος, η αδικία, ο φόβος. Είναι οι στιγμές όπου ο εαυτός σας διχάζεται και η ενσάρκωση αποσπάται από το πνεύμα. Σας διαβεβαιώ, ότι αυτές οι στιγμές είναι ιερές! Μην ταράζεστε και θα διαπιστώσετε ότι κρατάνε ένα δευτερόλεπτο! Το φως έρχεται σαν ενοποιό στοιχείο και σας ευθυγραμμίζει ξανά με τον Ανώτερο Εαυτό σας. Σας ενώνει με την αιώνιο σπίθα του πνεύματος. Και βρίσκεστε ξανά στην αγκαλιά του Πατέρα / Μητέρας Θεού, για να συνεχίσετε με επίγνωση το έργο σας. Ο πειρασμός του συμβιβασμού είναι πάντα παρών. Είναι η υλική δόνηση που τον μεγαλώνει και τον τοποθετεί μπροστά σας σε γιγαντιαίες διαστάσεις…

Αυτο το μύνημα είναι σημερα για τον Τασούλη!

Εμπιστοσύνη, πίστη και θέληση Τάσο.