γιατί δεν μπορούν όλοι να γίνουν δάσκαλοι του reiki?

[Vasoula]

Λυπάμαι volvere... όχι για τον τρόπο που πήρες το ρέικι, αλλά γιατί για σένα ήταν μια μη ευχάριστη εμπειρία...

Ξέρεις, κάπως έτσι το πήρα κι εγώ...΄Οχι πολλά πολλά...
Παρ' όλα αυτά ήταν μια όμορφη εμπειρία που την έκανα Ζωή, χωρίς τις "δασκάλες" μου...Εχω μεγάλη ευγνωμοσύνη και στις δύο...

εξελίχτηκα μαζί του...

Την πνευματική μου ωρίμανση την οφείλω βέβαια και στις πνευματικές δυνάμεις που είχα μαζι μου, γι' αυτό αποφάσισα όταν και αν το δώσω ποτέ το ρέικι, να δίνω όσα περισσότερα μπορώ από τον δικό μου δρόμο...

Αυτό δεν είναι σύνηθες όμως...στο λέω για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις...Το συνηθισμένο είναι έτσι όπως το πήρες και εσύ και εγώ... και νομίζω κι άλλοι από εδώ μέσα...

[Danielli]

γιατί έτσι όπως διάβασα τις υποχρεώσεις του δασκάλου, νιώθω ότι η περιγραφή ταιριάζει στους γονείς που όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν να είχαν...

Aυτη είναι και η δική μου αισθηση σε αυτο που περιγραφει η πεταλούδα....
Να υποκαταστησουμε τους γονεις που δεν γνωριζαν, που δεν μας έδωσαν.... που δεν μας βοηθησαν να ευτυχήσουμε... τα ιδια μας τα συναισθηματα μας ωθούν να διεκδηκούμε αυτο που δεν εχουμε πάρει.

Στη λίστα μετά μπαινουν και αλλοι ρόλοι , προσδοκίες, αναλογα με τις προσωπικές μας διαστρευλώσεις.

Γιαυτο και η επιλογή του Δασκάλου είναι πολύ σημαντική και καθόλου τυχαια.

Volvere... τις ιδιες πινακιδες ακολουθούμε...γιαυτο ειμαστε εδώ ...

[Ιωαννάκι]

Δεν λέω ότι δεν ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, και τις 2 φορές έφυγα γεμάτη, απλά λυπάμαι που το έκαναν να μοιάζει σαν να πήρα δίπλωμα οδήγησης. Ξέρεις,τώρα που σου δείξαμε πως να οδηγάς βγες έξω μόνη σου και πάρε σβάρνα το Σύμπαν!!!Εμ, δεν είναι έτσι όμως.
Ευτυχώς μέσα από εδώ βρήκα αρκετές απαντησεις και έχω πάρει δύναμη να συνεχίσω την πορεία μου, γιατί το ρέικι το αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Και ακόμα κι αν δεν είμαι σε θέση να "διδάξω" τώρα ή αργότερα ξέρω πως αυτό που μπορώ να κάνω με σιγουριά είναι να δώσω σε άλλους το έναυσμα και να γίνω η πινακίδα που θα τους δείχνει το δρόμο προς τα εκεί που υπάρχει φως...

[Ιωαννάκι]

Volvere... τις ιδιες πινακιδες ακολουθούμε...γιαυτο ειμαστε εδώ ...

Όμορφα, Danny

[AMALIA]

Volvere... τις ιδιες πινακιδες ακολουθούμε...γιαυτο ειμαστε εδώ ...

Όμορφα, Danny

Εμπιστευσου την συγχρονικοτητα Volvere δεν βρεθηκες τυχαια εδω!!! ;)

Οταν ειμαστε ανοιχτοι ολα ερχοντε στον δρομο μας!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

ο μαθητής όμως οφείλει να εμπιστεύεται τον δάσκαλο που έχει επιλέξει...
Δεν έχει υποχρεώσεις μόνο ο δάσκαλος και αυτό δεν το διάβασα στο παραπάνω κείμενο της πεταλούδας...

Αυτό ήταν απο τα πρώτα που ήθελα και εγώ να επισημάνω!!

Ο μαθητής έχει και αυτός υποχρεώσεις, όπως ο Δάσκαλος!!η ανωριμότητα που διακρίνει τον μαθητή στην αρχή της διαδρομής του είναι χαρακτηριστική!!όλοι ψάχνουν να καλύψουν τα κενά τους μέσα απο τα πληγωμένα συναισθήματα που έχουν απο τα παιδικά τους βιώματα, να βρουν αγάπη, στήριξη, αποδοχή και έναν ώμο να κλάψουν για όλα αυτά που τους έχουν πληγώσει!!είναι όμορφο πράγματι να υπάρχει ανταπόκριση απο τη μεριά του Δασκάλου, και επίσης είναι αλήθεια ότι η ειλικρινής και γεμάτη αγάπη ανταπόκριση είναι πολύτιμη για τον μαθητή στα αρχικά στάδια της πορείας του!!δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ Δασκάλου και μαθητή, αν και ο μαθητής έχει πρόθεση να εμπιστευτεί!! ΟΜΩΣ η μαθητεία έχει διαβαθμίσεις, όσο ο μαθητής προχωρά στο δρόμο του, ο σκοπός είναι να βιώσει τη δική του αλήθεια και να εμπειριώσει τη διδασκαλία που του μεταφέρθηκε απο το Δάσκαλο μέσα απο την ευθύνη του Εαυτού του!!σε αυτή τη διαδικασία αποταύτισης του μαθητή απο τον Δάσκαλο, η αμοιβαία Εμπιστοσύνη που έχει καλλιεργηθεί και η σχέση που έχει χτιστεί είναι μεγάλη στήριξη για τα βήματα αυτονομίας και ακεραιότητας του μαθητή στη συνέχεια!!

Οταν ειμαστε ανοιχτοι ολα ερχοντε στον δρομο μας!!!

πολύ σωστά

[Annoula]

θα συμφωνήσω και εγώ με τα παραπάνω. Μπορεί ο δάσκαλος να χρειάζεται να έχει αναπτύξει την ακεραιότητα εκείνη που θα μπορέσει να τον βγάλει απο οποιοδήποτε ρόλο θέλει να του αποδώσει ο μαθητής κατά τη διάρκεια της κοινής τους διαδρομής και μέχρι ο μαθητής να καταφέρει να σταθεί στα δικά του τα πόδια και να τον βλέπει ως έναν ’νθρωπο που είναι πιο μπροστά στη διαδρομή και στέκεται εκεί με το παράδειγμα της ζωής του και με τη γνώση που έχει αποκτήσει για να του δείξει απλά το δρόμο, αλλά και ο μαθητής πρέπει (το βασικότερο κατά την άποψή μου), τουλάχιστον, να έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο δάσκαλό του αλλά και στόχο γιατί αλλιώς με τις πρώτες τηγανιές δεν θα μπορέσει να αντέξει.

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αννούλα μου πολύ σωστά αυτά που λές αλλά θα σταθώ στην τελευταία φράση και θα συμφωνήσω πολύ πως αν ο μαθητής δεν έχει στόχο τότε όλα τα άλλα πιστέυω πως πάνε περίπατο ,και το λέω και από την δική μου εμειρία ως μαθήτρια γιατί ακόμα ρέικι δεν έχω διδάξει.

αν εγώ δεν είχα στόχο και θέληση να θεραπέυσω και να γνωρίσω σε βάθος τον εαυτό μου ,τι να μου κάνει λοιπόν ο δάσκαλος ?
έχουμε μάθει να τα ρίχνουμε όλα στους δασκάλους και ξεχνάμε (η μάλλον μας βολέυει να ξεχνάμε )ότι πάνω από όλα η ευθήνη της ζωής και του εαυτού μας είναι αποκληστικά δική μας.

[Vasoula]

έχουμε μάθει να τα ρίχνουμε όλα στους δασκάλους και ξεχνάμε (η μάλλον μας βολέυει να ξεχνάμε )ότι πάνω από όλα η ευθήνη της ζωής και του εαυτού μας είναι αποκληστικά δική μας.

Ιωαννάκι...αυτό το μαθαίνει ο μαθητής τελευταίος...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Οχι πάντα Βασούλα ,για μένα ήταν από τα πρώτα πράγματα που μου μάθανε οι δικές μου δασκάλες ,αλλά και εγώ όμως παρόλο που όσα μου λέγανε δεν μπορούσα από την αρχή να τα εφαρμόσω ,και παρόλο που ο εγωισμός μου αντιδρούσε φοβερά και ακόμη αντιδρά πολλές φορές ,θεωρώ πως αυτό που ήταν πολύ σημαντικό ήταν ότι της εμπιστέυτικα πάρα πολύ και της δύο δασκάλες μου και είμουν πολύ ανοιχτή στο να δεχτώ ακόμα και της πιό σκληρές αλήθειες ,αλλά ο στόχος μου ήταν ξεκάθαρος από την αρχή.Ηθελα να με γνωρίσω και να θεραπευτώ ,και αν και λήγησα πολλές φορές ,πολλές φορές ένιωσα ότι θέλω να τα παρατήσω όλα ,θημάμαι πάντα όλα αυτά που μου διδάξανε ,και όλα αυτά που μας διδάσκεις εσύ μέσω της δικής σου διαδρομής ,και ξανασηκώνομαι για να συνεχίσω.

θεωρώ πώς η σχέση του δασκάλου με τον μαθητή πρέπει να περιέχει αμοιβαία αγάπη ,εμπειστοσύνη και σεβασμό

[Vasoula]

έτσι είναι κορίτσι μου...!

συνήθως όμως ο σεβασμός οφείλεται μόνο από την μεριά του δασκάλου... ;)

Δεν είδες τι είπε ο κύριος στην Φωτεινή?

Με αγνοείς, της είπε...Δεν είπε "με αγνοώ..."

[ΙΩΑΝΝΑ]

Δυστυχώς Βασούλα μάθαμε μόνο να παίρνουμε χωρίς να δίνουμε ,και η καρδιά ταμπουρομένη από φόβο

[AMALIA]

.

θεωρώ πώς η σχέση του δασκάλου με τον μαθητή πρέπει να περιέχει αμοιβαία αγάπη ,εμπειστοσύνη και σεβασμό

Ιωαννακι μου!!!!

Ετσι ακριβως κοριτσακι!!!

[Fotinoula]

Ευτυχώς μέσα από εδώ βρήκα αρκετές απαντησεις και έχω πάρει δύναμη να συνεχίσω την πορεία μου, γιατί το ρέικι το αγάπησα από την πρώτη στιγμή.

και αυτό είναι πολύ σημαντικό volvere, γιατι όντως την πρώτη φορά μας στο ρεικι και έγω το πήρα σαν δίπλωμα αυτοκινητου (αν και τοτε θυμαμαι ομορφες στιγμες), όμως θέλησα να δω και μια αλλη πτυχη πιο "ουσιαστίκη" και βρεθηκα εδω

αυτο ειναι που κανει την Ζωή μας να έχει κίνηση και δράση προς τον Θεό , το να μην μενουμε σε κατι αλλα να ψάχνουμε με περιέργεια και ζωντάνια το επομενο

[Fotinoula]

Ιωάννα