Φωτιά της ψυχής.

[Ellaki]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Mε δυσκολευουν πολυ οι ταμπελες που βαζω τοσα χρονια..

[AMALIA]

Τασουλη σε καταλαβαινω για αυτο ομως εργαζομαστε για να μην ειμαστε οι ταμπελες που μας βαζουν οι αλλοι και που μας βαζουμε οι ιδιοι..
Να ειμαστε ο ευατος μας απλα...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ειναι σαν να προσπαθεις να τρεξεις μακρυα απο ταμπελες και ξαφνικα εκει που αρχιζεις το ταξιδι σου στην εθνικη οδο ονειρων ξαφνικα να πεφτουν απο εκεινες τις μεγαλες ταμπελες που ειναι στην εθνικη οδο κατακεφαλα και να σου προκαλουν τροχαιο ατυχημα.

[AMALIA]

Δεν χρειαζεται να τρεξεις πουθενα να τις δεις να τις αναγνωρισεις και να δουλλεψεις δεν ειμαστε οι ταμπελες... ;)

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Εχεις δικιο και καταβαθοοοοοςςςςς πολυ βαθος ομως το κατανοω αυτο αμαλιτσα μου

[Vasoula]

πολύ βάθος ε Τασούλη?

Αμαλίτσα τι λες, να του δώσω ένα "τουμποφλο"???

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Θα πονεσει λες?

[AMALIA]

Αμαλίτσα τι λες, να του δώσω ένα "τουμποφλο"???

Ναι, ναι Βασουλι μου... ;)
και εγω παρεα οσα θες εδω δηλωνω παρουσα...

Μα που να περναγε εδω που τα λεμε μονο με τουμποφλο πως αλλιως τοσα χρονια εριχνα μπετα και στεγανωποιουσα το βαθος....

[AMALIA]

Θα πονεσει λες?

Τασουλη δεν ποναει ειναι χωνευτικο..!!!

[Vasoula]

Τασουλη δεν πονάει...να σου πει η Αμαλίτσα που έβγαζε τα άντερά της για δύο ώρες... ;)

[Ellaki]

[Ellaki]

Ρούφηξα δυνατά τον ήλιο που ανέτειλε.
Γέμισα απ’ τη στιγμή.
Τα χρώματα είχαν σκορπίσει γύρω μου στον ουρανό,
Είχαν μπει μέσα μου.
’νοιξα τα χέρια μου να βγουν οι ακτίνες από τα δάκτυλά μου.
Απλώθηκαν ναζιάρικα.
Σκαρφάλωσα στο ροζ το συννεφάκι και ταξίδεψα.
Ήθελα να σε συναντήσω.

Που είσαι αγαπημένε, περίμενέ με, κι εσύ γέλασες.
Εδώ μικρούλα. Μην με αφήσεις άλλο να περιμένω.
Και βούτηξα στο μικρό ροζ συννεφάκι της ψυχής μου.

[AMALIA]

Τασουλη δεν πονάει...να σου πει η Αμαλίτσα που έβγαζε τα άντερά της για δύο ώρες... ;)

Αχ ολα τα θυμασαι Βασουλινι μου προσφατα το μοιραζομουνα με το Ελενακι..

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Τασουλη δεν πονάει...να σου πει η Αμαλίτσα που έβγαζε τα άντερά της για δύο ώρες... ;)

Ιουυυυυ