Ο φόβος της ελευθερίας...

[Annoula]

[AMALIA]

κοτώντας τις πληγές στα χέρια δεν έπαψα να νοιώθω την Αγάπη σου

και εκει ενοιωσα το αχωρο και αχρονο

μεσα στις πληγες

ότι η Αγάπη στο κενο δεν χάνεται, ηταν και αυτο καινούργιο για εμενα

ότι ακόμα και να χάσω τον φίλο μου σε πρακτικό επίπεδο η Αγάπη δεν χάνεται ποτέ!

....

[Emmaki]

[Alexandros]

Φωτεινή....

[Ελενίτσα]

Αχ περικοκλάδα μου, πως να σου κόψω τα κλαδιά???

Για ασπίδα βάζω φως κι αγάπη μα και πίστη. Κι ένα σπαθί χρειάζομαι που λέγεται Αλήθεια. Μα περικοκλάδα μου σ'ευχαριστώ γιατί χωρίς την βοήθειά σου σπαθί εγώ δεν θα 'χα να σε κόψω...

[Sofoula]

...
Νομίζω πως πρέπει να απέχω από αυτό το post...

[Δωρουλα]

Φωτεινή!!

[Vasoula]

απο το σεμινάριο...

Η αμιγώς ψυχολογική εργασία ανακαλύπτει τους μηχανισμούς ενός "υπερεγώ" που παίρνει πάντα τον ρόλο του εσωτερικού κριτή.
Βασισμένο αυτό το «υπερεγώ» στα πρότυπα θέλει να επιτύχει την τελειότητα και ωθεί τον άνθρωπο να μένει πάντα διαχωρισμένος εσωτερικά, δημιουργώντας νοητικά προγράμματα ανάπτυξης, που στην πορεία ή νιώθει "λίγος" για να τα επιτύχει, ή νιώθει ότι τα επιτυγχάνει, απωθώντας κάθε τι που τον απομακρύνει από τον προγραμματισμένο του στόχο!

Αυτό το «υπερεγώ» έχει ισχυρή φωνή και πολλοί (οι περισσότεροι) άνθρωποι το μπερδεύουν με την φωνή του εσωτερικού θεού, θεωρώντας ότι η συνείδησή τους ελέγχει τις πράξεις τους. ΄Ετσι αφήνονται σ’ αυτό να τους οδηγήσει, χωρίς να γνωρίζουν ότι ο εσωτερικός κριτής έχει απωθημένα!! Το «υπερεγώ» έχει τραφεί με τα πρότυπα και τις πεποιθήσεις και έχει κάνει όπλα του, άλλα μικρότερα τμήματα του εγώ, που εμείς τα ονομάζουμε μάσκες. ΄Ετσι χρησιμοποιεί αυτά τα τμήματα για να καλύψεις τις ατέλειές του από την μια, ή για να τις ελέγξει από την άλλη.
Αυτό το «υπερεγώ» υπερκαλύπτει την νοημοσύνη μας, έτσι φαίνεται ότι ο νους μας ελέγχει τις καταστάσεις της ζωής μας και εδώ βιώνουμε την πρώτη ψευδαίσθηση του εαυτού μας, νομίζοντας ότι όλο το παιχνίδι το κάνει ο νους! Αμ δε!
Το υπερεγώ δεν έχει νοημοσύνη. Δεν δρα με γνώση, αλλά με συναίσθημα.
Βιώνει τις εμπειρίες επιλεκτικά και αυτό σημαίνει ότι η λογική δεν μπορεί να ενταχθεί στην διαδικασία του βιώματος και έτσι αυτό δεν περνάει στις μνήμες του εγκεφάλου μας σαν εμπειρία, αλλά μόνο σαν γεγονός! Το συναίσθημα, που είναι απαραίτητο για την ολοκλήρωση της εμπειρίας, απωθείται στο υποσυνείδητο. Το υπερεγώ μας το ελέγχει και του απαγορεύει να ταράξει τα νερά της πλασματικής επιφανειακής ηρεμίας του, δημιουργώντας συνεχώς και συνεχώς τέτοια απωθημένα.

Το «υπερεγώ» εργάζεται με το «οφείλω να είμαι έτσι» και έτσι η συνείδηση μας χάνει την ευκαιρία να υπάρχει με αυτό που είναι!

Αυτό που κάνουμε μέσα από την πνευματική μας εργασία, είναι να δώσουμε κίνητρα στην συνείδησή μας να μην ταυτιστεί με το υπερεγώ, αλλά να διευρυνθεί προς τον Εαυτό της. Η επίκριση απαλύνεται, όταν ο Ανώτερος Εαυτός μας καταλάβει την συνείδησή μας. Τότε αρχίζει η πραγματική εσωτερική εργασία, για να μπορέσει το «υπερεγώ» να αναλάβει τον ρόλο του, αφαιρώντας τις μάσκες που το κάνουν να αγωνιά για την τελειότητα, και να ενταχθεί στην διευρυμένη μας συνείδηση, με αποδοχή και σεβασμό.

Αυτό σημαίνει ότι η ιδιοσυγκρασία μας δεν θα αλλοιωθεί. Δεν θα χάσουμε την προσωπικότητά μας, αλλά αυτή θα δρα μέσα από μια ανώτερη οκτάβα ύπαρξης, αναγνωρίζοντας τον φυσικό κόσμο σαν πνευματικό πεδίο εκδήλωσης, που μας δίνει την δυναμική να ανακαλύψουμε τις δυνατότητές μας με νέους τρόπους προσέγγισης του Εαυτού μας

(ο όρος "υπερεγώ" δεν ανήκει στην ψυχολογική επιστήμη, είναι μια ονομασία που έδωσα εγώ σ' αυτό το μέρος μας που θέλει να ελέγξει)

[Vasoula]

από το σεμινάριο...


Και θα συνεχίσω προς την κατεύθυνση της αγάπης!

Ο άνθρωπος αγαπάει την οικογένειά του και έναν περιορισμένο κύκλο ανθρώπων, με τους οποίους έχει κοινή ηθική. Τους περικλείει μέσα στο κέντρο της καρδιάς και δημιουργεί μέσα του μια ομάδα στην οποία νιώθει να ανήκει και εκεί μπορεί να εκφράζεται με εμπιστοσύνη. ΄Οσο ωριμάζει φυσικά, χωρίς πνευματική συνείδηση, αυτός ο κύκλος ανθρώπων συνεχώς λιγοστεύει, γιατί η ηθική είναι ευμετάβλητη και υποκειμενική και τον παρασύρει να κάνει διαλογή στις συναναστροφές του, ακόμα και στον σύντροφό του, ακόμα και στα ίδια του τα παιδιά! Η καρδιά δεν βρίσκει ανταπόκριση στην αγάπη και έτσι μπλοκάρει κατά ένα μεγάλο μέρος, αφήνοντας τον άνθρωπο εσωτερικά μόνο, να προσπαθεί να κοινωνικοποιηθεί μέσα από την αναπαραγωγή, αναζητώντας την ταύτιση και την ενότητα, μέσα από μια δυνατή ανάμνηση του ΕΝΟΣ. Η κατάσταση της ενότητας για ένα ημι-συνειδητό ον μπορεί να αναπαραχθεί μόνο μέσα από την σεξουαλική πράξη, που τον φέρνει στιγμιαία στην ανακούφιση των σεξουαλικών οργάνων από την μια, σαν σωματική ύπαρξη, και από την διαιώνιση του είδους, από την άλλη, σαν ενστικτώδη ύπαρξη!

΄Ετσι, όταν τα σεξουαλικά όργανα και οι εξ αυτών απορρέουσες ορμόνες έχουν φθαρεί από την ασυλλόγιστη χρήση, ο άνθρωπος νιώθει ότι δεν μπορεί πια να βρει την ενότητα και αυτό του προκαλεί τρόμο, που έχει συνέπειες στο νευρικό του σύστημα.

Η σεξουαλική ενέργεια που είναι η δύναμη της φυσικής ζωής, δεν μπορεί να ερεθίσει τα εσωτερικά κέντρα του ανθρώπου και να φτάσει στα εγκεφαλικά κύτταρα, ώστε να αφυπνίσει τον νου, παραμένει εγκλωβισμένη στα κάτω κέντρα, που τα ελέγχει μέσα από την σωματική επιθυμία. ΄Ετσι ο άνθρωπος αναπαράγει την ζωή, χωρίς να μπορεί να πάρει ενεργό μέρος στην δημιουργική του δύναμη μέσα από την ουσία της αγάπης, και μένει δέσμιος της σεξουαλικής ενέργειας για όλη του την φυσική ζωή, γερνώντας σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους της απώλειας!
Για να μην υποφέρει από την απώλεια της σεξουαλικής ενέργειας, χάνει την μνήμη του, που τον ωθούσε στην ενότητα μέσα από την σεξουαλική πράξη, αφήνοντας μόνο του το ένστικτο της διαιώνισης του είδους να του δομεί ασυνείδητα τις ανάγκες επιβίωσης. Σ’ αυτήν την υπερώριμη ηλικία, το νευρικό σύστημα των ανθρώπων παίρνει εντολές μόνο από το αστρικό τους σώμα και έτσι η σωματική επιθυμία δεν έχει καμία επιρροή από το νοητικό σώμα, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να πέφτει στην κατάσταση, που ονομάζουμε «ξεμώραμα»…

΄Όταν ξεκινάει η διαδικασία της αφύπνισης, ο άνθρωπος εργάζεται με τις πνευματικές ενέργειες, τις οποίες ωθεί προς τα κάτω κέντρα, ώστε η συνείδησή του να μπορεί να γίνει η ενωτική τους γέφυρα με τα πάνω κέντρα. Στον φυσικό κόσμο η συνείδηση παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, μια και η ελεύθερη βούληση ξεκινάει από αυτήν.
Στο κέντρο της καρδιάς αρχίζει να περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους και να ανακαλύπτει την πνευματική της ύπαρξη, γνωρίζοντας πια ότι τα πεδία αστρικό και νοητικό και η επιρροή τους, είναι το εμπόδιο να νιώσει ενότητα και αγάπη, και όχι οι άνθρωποι οι ίδιοι!

Η λαχτάρα της συνείδησής μας για τον θεό, για την ενότητα και την αγάπη, την ωθεί να ανακτήσει την δύναμη να επεξεργάζεται τις ασυνείδητες επιρροές και να τις ξεπερνάει με ευκολία, παρατηρώντας την σωματοποίησή τους. Η σεξουαλική ενέργεια ελευθερώνεται προς τα μέσα και προς τα πάνω, ώστε να ενεργοποιήσει τα κέντρα μας και να φτάσει στα εγκεφαλικά κύτταρα, που είναι υπεύθυνα για τις εντολές μέσα από το νευρικό σύστημα. ΄Ετσι ο άνθρωπος αποκτά ισχύ πάνω στο σώμα του και πάνω στην σεξουαλική του ενέργεια, ώστε να την χρησιμοποιήσει για την πνευματοποίηση της ύλης, που είναι το αρχικό σχέδιο της ανθρώπινης ύπαρξης στον φυσικό κόσμο! Δηλαδή να βιώσει την κατάσταση της αγάπης εντός του και να γίνει ο Δημιουργός της ύλης!

Με όλα αυτά δεν θέλω να σας ωθήσω στην εγκράτεια της σεξουαλικότητας, αλλά στην κατανόηση της χρήσης της! Η εγκράτεια, χωρίς κατανόηση, μπορεί να οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα και να κάνει τον άνθρωπο ψυχικά ασθενή.
Η ψυχιατρική ονομάζει αυτήν την κατά συνθήκη εγκράτεια «καταστολή», της οποίας τα αποτελέσματα έχουν βλαπτικές συνέπειες στο νευρικό μας σύστημα.
Μια υγιής σεξουαλική ζωή, με αγάπη προς τον σύντροφό μας, έχει εκείνα τα κριτήρια του να μην παραχωρούμε το σώμα μας για μια απλή εκτόνωση.
Ακόμα και αν γίνεται για κάποια περίοδο της ζωής μας, η αφύπνιση μας επαναφέρει στην επιλογή ενός συντρόφου με τον οποίον μπορούμε να μοιραστούμε μια υγιή πνευματική, ψυχική και φυσική σεξουαλική ένωση.

Οι ημι-συνειδητοί άνθρωποι, που έχουν αντίληψη μόνο της σωματικής τους ύπαρξης, δεν βιώνουν την σεξουαλική πράξη μόνο στο σώμα, παρ’ όλο που δεν το αντιλαμβάνονται. Την βιώνουν συναισθηματικά και νοητικά, μια και ο εγκέφαλος συνδέεται με τα αόρατα πεδία μας και δομεί την συνείδησή μας, ασυνείδητα.
΄Ετσι ο άνθρωπος βιώνει το συναισθηματικό κενό, μετά από κάθε σεξουαλική πράξη που δεν έχει συνειδητά και με αγάπη πράξει, με αφόρητο εσωτερικό ψυχικό πόνο και σωματικά συμπτώματα αυτού!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Βασούλα ευχαριστούμε

έχω μία απορία

τα αποσπάσματα με τον Μεγάλο Ιερέα είναι από το καινούριο σου βιβλίο

όταν τα διαβάζω μου βγάζουν κάποια συναισθήματα που δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια

[Vasoula]

ναι Ιωαννάκι, από το καινούργιο...!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ε ρε κλάμα που θα ρίξω όταν το διαβάσω όλο

[Ελενίτσα]

Αυτό το «υπερεγώ» έχει ισχυρή φωνή και πολλοί (οι περισσότεροι) άνθρωποι το μπερδεύουν με την φωνή του εσωτερικού θεού, θεωρώντας ότι η συνείδησή τους ελέγχει τις πράξεις τους. ΄Ετσι αφήνονται σ’ αυτό να τους οδηγήσει, χωρίς να γνωρίζουν ότι ο εσωτερικός κριτής έχει απωθημένα!!

Αχ Βασούλα...

[Vasoula]

Ε ρε κλάμα που θα ρίξω όταν το διαβάσω όλο

κι εγώ έριξα...όταν το διάβασα

[Vasoula]

Αυτό το «υπερεγώ» έχει ισχυρή φωνή και πολλοί (οι περισσότεροι) άνθρωποι το μπερδεύουν με την φωνή του εσωτερικού θεού, θεωρώντας ότι η συνείδησή τους ελέγχει τις πράξεις τους. ΄Ετσι αφήνονται σ’ αυτό να τους οδηγήσει, χωρίς να γνωρίζουν ότι ο εσωτερικός κριτής έχει απωθημένα!!

Αχ Βασούλα...

Ελενάκι...