Είναι η κατάσταση συνείδησης εκείνη που μπορεί να βιώνει ολική ενότητα μέσα της, χωρίς κανέναν διαχωρισμό. Σ' αυτήν την κατάσταση συνείδησης ο άνθρωπος έχει μια διαρκή πληρότητα, έτσι ώστε να εκφράζει την αληθινή του φύση και όχι την υλική μόνο...
Η Αγάπη στον υλικό κόσμο είναι μέρος από αυτήν την λειτουργία, γιατί τίποτα δεν υπάρχει στο σύμπαν που να μην εκφράζεται και φυσικά.
Οι ίδιοι Νόμοι το διακατέχουν, απλά εδώ στον υλικό κόσμο έχουν τους περιορισμούς της φύσης τους.
Η Αγάπη λοιπόν εδώ στον φυσικό κόσμο χαρακτηρίζεται κυρίως από την γενναιοδωρία, την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια, ποιότητες που έχουν διπλές κατευθύνσεις, ακριβώς γιατί βιώνονται στην διττότητα.
΄Ετσι αυτές οι ποιότητες εκφράζονται στον εαυτό και στους άλλους με πιστότητα στο αρχέτυπο της Αγάπης, που συμπαντικά είναι η ενότητα.
Εδώ στον φυσικό κόσμο η Αγάπη δεν μπορεί να βιωθεί λόγω του νοητικού περιορισμού των ανθρώπων. Ο νοητικός περιορισμός προκύπτει από τις αποκρυσταλλώσεις στον κόσμο των ιδεών του, έτσι η Αγάπη δρα από το κατώτερο νοητικό και συναισθηματικό του επίπεδο και ανάλογα με τις αποκρυσταλλωσεις του, εκφράζεται σαν απλό συναίσθημα.
Ενα συναίσθημα λοιπόν δεν μπορεί πάντα να εκφραστεί ολόκληρο, αν μέσα μας έχει πολωθεί...
΄Ετσι η αγάπη προκύπτει με όρους, οι οποίοι καλύπτουν κάποιες ανάγκες του πολικού μας αντίθετου μέσα μας.
Αν φοβάσαι, αν ο φόβος είναι ένα κυρίαρχο συναίσθημα στην ζωή σου, τότε η αγάπη που θα μπορείς να εκφράσεις στον εαυτό σου και σε έναν άλλον άνθρωπο θα είναι περιοριστική ή εξαρτητική...
Σ' αυτήν την έκφραση Αγάπης θα παίξουν ρόλο, λοιπόν, οι συνήθειές σου, οι εντολές που πήρες κατά την παιδική ηλικία, οι ανάγκες σου που απωθήθηκαν και κυρίως τα ήθη και τα έθιμα του τόπου σου, όλα όσα διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα σου και την προσωπικότητά σου, δηλαδή θα παίξουν ρόλο τα ψυχικά σου περιεχόμενα...
΄Οσο λίγο αγαπάς τον Εαυτό σου, αφήνοντάς τον έρμαιο της διττότητας, τόσο λιγότερο μπορείς να αγαπήσεις έναν άλλον άνθρωπο και όσο λιγότερο γενναιοδωρία, αυθεντικότητα και ειλικρίνεια εκφράζεις στον Εαυτό σου, τόσο λιγότερο θα τα εκφράζεις και στους άλλους.
Ο έρωτας που βιώνουν οι άνθρωποι εδώ αφορά τον Νόμο της ΄Ελξης και της Απώθησης...
Ενα πεδίο ΄Ελξης είναι το φυσικό σώμα κατ' αρχήν. Μα το φυσικό σώμα δεν είναι το μόνο σε έναν ΄Ανθρωπο. Το ψυχοπνευματικό του πεδίο παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην έκφραση ιδεών και εμπνεύσεων, καθώς και στις απόλυτες πεποιθήσεις του φυσικού κόσμου, που ορίζουν τα πλαίσια μέσα στα οποία ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει ελκυστικός ή απωθητικός.
Συνήθως έναν φυσικό άνθρωπο τον έλκει μόνο το φυσικό σώμα, ώστε να νιώσει έρωτα για κάποιον άλλον άνθρωπο.
Αυτό το σώμα θέλει να κατακτήσει και από αυτό το σώμα θέλει να κατακτηθεί...
Μετά αρχίζει να οριοθετεί τις προτιμήσεις του που προέρχονται από τον συναισθηματικό του κόσμο. Αν εκεί μέσα υπάρχουν έντονα μπλοκαρίσματα, τότε αυτό που θα μπορέσει να εκφράσει θα επηρεάζεται από αυτά και δεν θα μπορέσει να είναι αληθινό και ολοκληρωμένο συναίσθημα...
Σε μία σχέση δείχνει μόνο τον μισό συναισθηματικό του κόσμο, γιατί τον άλλον μισό δεν τον γνωρίζει.
Δεν γνωρίζει δηλαδή ότι φέρεται υποκριτικά και δεν εκφράζει σε πληρότητα τις ανάγκες του, γιατί ούτε ο ίδιος τις γνωρίζει...
Πως να έχει λοιπόν αρμονία στην σχέση του, όταν βρίσκεται απέναντι από έναν άλλον άνθρωπο, που και εκείνος έχει ακριβώς τον ίδιο τρόπο να εκφράζει τα συναισθήματά του?
Πως να βιώσει ενότητα, όταν μέσα του ο κόσμος είναι διαχωρισμένος?
Στην αρχή της σχέσης υποχωρεί, λόγω της έντονης έλξης και εκφράζει τις ποιότητες που είναι μέσα του...Στην συνέχεια όμως αρχίζουν οι πεποιθήσεις να λειτουργούν και έτσι παίρνει τα ηνία ο Νόμος της απώθησης...
΄Οσο περισσότερο γνωρίζουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, τόσο πιο απλά μπορούμε να αγαπάμε, γιατί αυτό που εκφράζουμε είναι αυθεντικό και απαλλαγμένο από τις φοβίες μας.
Η πολυπλοκότητα ανήκει στον περιορισμένο μας νου και στην αναγκαιότητα να ελέγξουμε τον εαυτό μας και τους άλλους...
για την γκάμα των ιδεών που συναντάει κανεις στους άντρες! 
