Παντως περα απο την πλακα και εγω εδινα γενναιες μαχες για να πεισω αλλωτε τους αλλους και αλλωτε τον ευατο μου μεσω των αλλων...
Τωρα πια λεω αυτο που νιωθω ομορφα και με ευγενια σε μια συζητηση παντα αναγνωριζοντας οτι ο αλλος μπορει να το βλεπει αλλιως και δεν ειναι απαραιτητο να βλεπουμε την ιδια αληθεια και μεχρι εκει..
Οπως πολυ σοφα εχει γραψει η Βασουλα και το εχω πινακιδα στην ζωη μου κανεις δεν μπορει να σου προσθεσει και να σου αφαιρεσει τιποτα οταν γνωριζεις εσυ ποιος εισαι..
Στο μετρο και τον βαθμο που εχω εργαστει και εργαζομαι για την ακεραιοτητα μου καμοια μαχη να πεισω κανεναν για την αληθεια μου δεν χρειαζεται δεν μπορει να μου προσθεσει η να μου αφαιρεσει τιποτα...
Ετσι μεσα στην καθημερινοτητα μου που λογο εργασιας συναναστρεφομαι πολυ κοσμο που ο καθενας εχει την δικη του αληθεια απο περσι μεχρι φετος το ενταξα σαν ασκηση κυριαρχιας και σταματησαν ολες οι αντιπαραθεσεις...
Καποια στιγμη με την παρατηρηση καταλαβα οτι μου ειχε κανει εκεινο το κλικ που μου εβγαινε πηγαια και δεν χρειαζεται καν να κυριαρχω και γινεται συνηδητα..
Το κεδρος ηταν και ειναι γαληνη γιατι δεν τραβιουντε σκοινακια για θυμους..
;)