To τελευταίο διάστημα παρατηρώ εισροή νέων μελών, κάτι που είναι πολυ ευχάριστο, μια και αντιλαμβάνομαι ότι η παρέα μας μεγαλώνει...
Θα ήθελα με όλη μου την Ψυχή να ενθαρρύνω τα νέα μέλη να επικοινωνήσουν, να μοιραστούν και να ρωτήσουν οτιδήποτε τους ενδιαφέρει.
Σήμερα, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, είναι πολύ σημαντικό να μπορέσει ένας άνθρωπος να διακρίνει με γνώση ότι του χρειάζεται στην πνευματική του ζωή και για να γίνει αυτό χρειάζεται να συλλέξει πληροφορίες και να τις αξιολογήσει, σύμφωνα με την εσωτερική του "επιστήμη" του βάθους της ανάλυσης...
Υπάρχει πια πληθώρα πληροφοριών στο ιντερνετ και αυτό είναι και καλό και κακό, ανάλογα με το πως θα προσεγγίσει ο επισκέπτης κάθε πληροφορία.
Το άνοιγμα της γνώσης στο διαδίκτυο περικλείει και τον κίνδυνο της πλάνης, παρουσιασμένη από μία άλλη οπτική και εκεί ίσως χρειάζονται διευκρινήσεις, μια και όλα αποτελούν ατομική εμπειρία και όχι διανοητική αυθεντία.
διαβάζοντας τον Μαρτινές Ντε Πασκουαλλυ έπεσα πάνω σε ένα όμορφο απόσπασμα από έναν μαθητή της σχολής του και το μοιράζομαι μαζί σας...
"...Ως θεόσοφο εννοούμε τον Φίλο του Θεού και της Σοφίας. Ο αληθής Θεόσοφος δεν αμελεί καμία από τις εμπνεύσεις που του αποστέλλει ο Θεός για να του αποκαλύψει τα θαύματα των ΄Εργων Του και της Αγάπης Του και για να του εμπνεύσει αυτή την Αγάπη προς τους ομοίους του δια του παραδείγματος και της καθοδηγήσεώς Του.
Λέγω "ο αληθής Θεόσοφος" διότι εκείνοι οι οποίοι ασχολούνται μόνο με την θεωρητική Θεοσοφία δεν είναι ως εκ τούτου Θεόσοφοι. Δύνανται όμως να ελπίζουν ότι θα καταστούν, εάν τρέφουν πραγματική επιθυμία προς τούτο και εάν επιμένουν στην απόφασή τους να μιμηθούν τις αρετές του Αποκαταστάτη, αποθέτοντας σ' Εκείνον όλη τους την εμπιστοσύνη.
Οι Θεόσοφοι, σταθεροί στις αρχές τους, δεν μεταβάλλονται ποτέ, ούτε συζητούν.
Προσπαθούν να πείσουν δια της Λογικής και δια των ΄Εργων και όποτε δεν το κατορθώνουν τηρούν την βαθύτερη σιωπή, πονώντας για τις πλάνες που συσκοτίζουν το πνεύμα των ομοίων τους.
Παρακαλούν τον Θεό να τους φωτίσει και να τους προετοιμάσει να δεχθούν την Αλήθεια, αφού η Αλήθεια αποδεικνύεται αφ' εαυτής, αρκεί μόνο τα πνεύματα να είναι έτοιμα να την δεχθούν.
΄Ετσι βλέπουμε ότι οι Θεόσοφοι δεν αποτελούν αίρεση, δεν επιζητούν να κάνουν προσηλυτισμό, ούτε συμπεριφέρονται ως αιρετικοί, απλώς υπερασπίζονται ανοιχτά στα γραπτά τους (ή όποτε παρουσιαστεί η ευκαιρία) την Αιτία της Αλήθειας.
Και πράγματι έχουμε άραγε το δικαίωμα να αποκαλέσουμε αιρετικούς τους σοφους εκείνους, οι οποίοι ανέκαθεν αποδεικνύουν προφανώς δια των Λόγων και των ΄Εργων τους ότι ήταν Φ ί λ ο ι το υ Θ ε ο ύ?
Η ενότης και η σταθερότης των αρχών τους θα πρέπει να τους διακρίνει από τους φιλόσοφους, η ποικιλία της γνώμης των οποίων μοιραία γεννά την δυσπιστία ως προς τα διάφορα συστήματά τους, ή ακόμα (θα μπορούσαμε να πούμε) και ως προς την λέξη Φιλοσοφία, την οποία έχουν τόσο πολύ καταχραστεί μέχρι σήμερα.
Διότι η φιλοσοφία, γενικώς, περικλείει μεν στους κόλπους της όλες τις γνωστές αλήθειες, αλλ' επίσης υποκρύπτει κάθε λογής επικίνδυνη πλάνη.
Ας οικτιρουμε λοιπόν όσους παραδίδονται σ' αυτήν ακρίτως, χωρίς προηγουμένως να έχουν λάβει τον Πυρσό που μπορεί να δώσει μόνο η Αιώνια Σοφία, όταν της τον ζητήσουμε με ειλικρίνεια, προκειμένου να φωτιστούμε μέσα στο σκότος μας και να φωτίσουμε ακολούθως τους ομοίους μας, εάν η Σοφία μας κρίνει άξιους"....
Το Φως που ελκύει κάθε άνθρωπος και η στάση Ζωής του, είναι αποτέλεσμα της διαπροσωπικής σχέσης του με τον θεό...
Μέχρι αυτή να αποκατασταθεί πλήρως και τελείως, η συλλογή πληροφοριών γίνεται από εξωτερικές πηγές χωρίς καμία διάθεση "αυθεντίας" και εδώ χρειάζεται μόνο η καλή μας θέληση να διακρίνουμε το ωφέλιμο στον Δρόμο μας, έχοντας σαν βάση την ειλικρινή μας απόφαση να επανασυνδεθούμε με την Πηγή Μας, εκπληρώνοντας τον Νόμο και όχι κρίνοντας τους άλλους που κατά την άποψή μας δεν τον εκπληρώνουν!
Καλώς ήρθατε λοιπόν όλοι οι νέοι μας φίλοι και εύχομαι αυτή η παρέα να μεγαλώσει, όσο αντέχει ο καθένας μας να συνομιλεί με τον εαυτό του με ειλικρίνεια, πέρα από τις προσωπικές του προτιμήσεις και πεποιθήσεις, αναγνωρίζοντας πίσω από τις λέξεις την πνευματική ουσία, που δεν έχει καμία διάθεση να επιβληθεί, παρά μόνο να αποκαταστήσει την Αγάπη μέσα Μας!
Και αυτό, οφείλω να ομολογήσω, ότι δεν γίνεται χωρίς να πονέσουμε, για ότι νομίζαμε ότι ήταν η Αγάπη και ο θεός, καθώς και ο Εαυτός Μας!
