Vaso έγραψε:αν ο καθένας από εμάς γνώριζε την μοναδική του δύναμη, Meinall, τότε τι να φτουρήσει ο κάθε πολιτικός?
το κορίτσι δεν μίλησε στους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, αλλά στις ψυχές μας μέσα...
ο καθένας από εμάς θα κάνει την διαφορά, γιατί το μαζικό το μόνο που φέρνει είναι μια καταστροφική συνήθεια...
όλοι αυτοί καταστρέψαν τον κόσμο μας, γιατί εμείς το επιτρέψαμε σε κάποια φοβισμένη και αδιάφορη στιγμή μας!
Υπάρχει χρόνος ακόμα!
Φυσικά. Αν ο κόσμος ήταν έξυπνος αυτή τη στιγμή (ΑΥΤΗ τη στιγμή) θα μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω.
Αργότερα δεν ξέρω, γιατί αν ο κόσμος πονηρέψει, θα πονηρέψουν κι άλλοι και τότε η επίθεσή τους θα γίνει πιο ισχυρή. Εννοώ ότι αυτό που θα θέλουν να καταφέρουν θα γίνει με πιο μεγάλη τέχνη. Πχ, δε θα γίνει ύπουλα; Θα γίνει με το ζόρι. Φυσικά δεν ξεχνάω το "οργή λαού...". Γι' αυτό το μαζικό δε με φοβίζει.
Συμφωνώ για το μαζικό που λες κατά κάποιον τρόπο. Το μαζικό του...τσοπάνη λες. Που κάτι γίνεται μόδα και οι πολλοί το ακολουθούν χωρίς να ξέρουν. Σ' αυτό συμφωνώ (σάμπως τώρα, ένα τέτοιο...μαζικό δε σου μοιάζει η κατάσταση; )
Όμως με μαζικές κινήσεις (συνειδητοποιημένες) γίνονται οι αλλαγές. Με πλειοψηφίες. Ακόμα κι αν γίνονται σε ατομικό επίπεδο, όταν αποτελούν πλειοψηφία, δε μιλάμε για κάτι μαζικό; Όταν πρόκειται για μια πλειοψηφία ανθρώπων απέναντι σε θέματα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, μπορούμε να μιλάμε για 'άτομα' όταν αυτά είναι μέρος μιας συγκεκριμένης κοινωνίας, με κοινά προβλήματα, ακόμα κι αν δρουν συνειδητοποιημένα και ατομικά;
Αυτά τέλος πάντων που με κάνουν σκεπτική, είναι, ότι ακόμα κι έτσι πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα 'οδηγούν' με όποιον τρόπο μπορούν από τη μια, και από την άλλη θα υπάρχει μια μεγάλη, τεράστια ή αξιοπρόσεκτη μερίδα που θα οδηγείται, ή θα δέχεται να οδηγηθεί. Εκεί, κάτι μπορεί να φτουρήσει ο κάθε πολιτικός. Μπορεί κανείς να κάνει 'ένα', τόσους διαφορετικούς ανθρώπους; (α ναι, ξέχασα, η πολιτική!). Σίγουρα, μπροστά στην χρόνια προπαγάνδα, δε θα μπορούσε να το κάνει αυτό ένα κοριτσάκι που τα λόγια της δίκαια φαντάζουν κλισέ μπροστά στις απεριόριστες δυνατότητες αγάπης, αποδοχής, διασκέδασης, οικογενειακής θαλπωρής, δύναμης και λάμψης που υπόσχεται ένα yaris. (Φυσικά το σχόλιο δεν κριτικάρει το κοριτσάκι).
Δεν πιστεύω ποτέ ότι ο κόσμος θα γίνει ονειρικός, δηλαδή ίδιος (προς όποια κατεύθυνση), ούτε και το θέλω φυσικά-αυτό δε μου φαντάζει ονειρικό. Ονειρικό μου φαντάζει να μην άγεται η πλειοψηφία, αυτό ναι.
Φοβάμαι όμως στη σκέψη ότι στη συγκεκριμένη εποχή με τα συγκεκριμένα δεδομένα, η ζυγαριά γέρνει ανησυχητικά προς τη μεριά του κόσμου που δε βλέπει (ή βλέπει αλλά ...που να ξεβολευτεί!) ότι ..μπορεί μεν να μη ζει σε μια απροκάλυπτα βίαιη κατάσταση όπως παλιότερα, αλλά ζει μια ύπουλη κατάσταση που είναι το ίδιο, αλλά με άλλη μάσκα.
Μπορεί και να χω άδικο, τί να πω...αλλά δε βλέπω την απόδειξη.
