Καλά ... μην νομίσεις πως θ' αντέξω για πολύ. Απλά δεν δύναμαι αυτόν τον καιρό...Vaso έγραψε:κι εγώ θα προτιμουσα να μην τον σχολιάσω..
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
-
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 314
- Εγγραφή: 08 Δεκ 2009 2:29 pm
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
Ελευθερία είναι Σκλαβιά και Σκλαβιά είναι Ελευθερία
Δημοσιεύθηκε την 27 Απριλίου 2010 στα γερμανικά στο: http://alles-schallundrauch.blogspot.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Διαβάστε την ιστορία της σκλαβιάς σας, πώς έγινε και πώς μπορείτε να απαλλαχτείτε. ’ν θέλετε.
Στην αρχή, εμείς οι άνθρωποι είμασταν σαν τα ελεύθερα ζώα, εκμεταλλευόμασταν τους φυσικούς
πόρους γύρω μας. Είμασταν συλλέκτες και κυνηγοί, και ζούσαμε άνετα με ότι μας πρόσφερε η
φύση. Ζούσαμε ακριβώς όπως τα ζώα απο την μια μέρα στην επόμενη, χωρίς να πολυσκεφτόμαστε
τί θα μας φέρει το μέλλον. Μετά όμως συνέβει μέσα από την εξέλιξη κάτι υπέροχο, συνάμα όμως
και τρομακτικό με το πνεύμα μας. Συνειδητοποιήσαμε οτι είμαστε θνητή και μας έπιασε ο φόβος
του επερχόμενου θανάτου, αναρωτιόμασταν τι θα μας φέρει το μέλλον. Δεν συνέβει σε κανένα
αλλο ζωντανό είδος στον πλανήτη, παρά μόνο σε εμάς.
Αυτό ήταν η αρχή μιας μεγάλης τραγωδίας, αλλά και μιας μεγάλης ευκαιρίας. Διότι εάν υπάρχει ο
φόβος του θανάτου, ο φόβος του πόνου και της στέρησης της ελευθερίας, γινόμαστε ελεγχόμενοι
και πολύτιμοι, όπως κανένας άλλος φυσικός πόρος μπορεί να γίνει. Τον πιο σημαντικό πόρο που
μπορεί να ελέγχει ο άνθρωπος δεν ειναι τα εργαλεία, ούτε τα μηχανήματα ή τα κτήρια, αλλά οι
άλλοι άνθρωποι.
Μπορείς βέβαια να φοβερίσεις τα ζώα, διότι στιγμιαία φοβούνται τον πόνο. Αλλά δεν μπορείς να τα
απειλήσεις με την απώλεια της ελευθερίας, την προοπτική μιας μελλοντικής φυλάκισης ή
βασανιστηρίων, διότι τα ζώα δεν έχουν συνείδηση του μέλλοντος.
Όπως δεν μπορείς να βγάλεις ενα πιστόλι σε ενα δέντρο και να του ζητήσεις να βγάλει
περισσότερους καρπούς. Όυτε μπορείς να απειλήσεις ενα χωράφι με φωτιά, να παράγει πιο πολύ
σιτάρι αλλιώς θα το κάψεις. Και οι κότες δεν θα βγάλουν περισσότερα αυγά αν τις εκφοβίσεις. Αλλά
μπορείς να κάνεις έναν άνθρωπο να σου δώσει όλα τα πολύτιμά του αγαθά ή και να δεχτεί την
στέρηση της ελευθερίας του αν τον απειλήσεις κατάλληλα.
Αυτή η μορφή κτηνοτροφίας του ανθρώπινου γένους μέσω του φόβου έγινε η πιο κερδοφόρα, η πιο
καταστροφική απασχόληση σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Και τώρα έχουμε φτάσει
στο πιο καταστροφικό αποκορύφωμα.
Την ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορείς να την κατανοήσεις με την κοινή λογική, παρα μόνο αν την
παρομοιάσεις με αυτό που είναι: Μια συσσώρευση γεωργικών επιχειρήσεων όπου άνθρωποι-
ιδιοκτήτες κατέχουν και εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους.
Πολλοί απο εσάς θα πούνε οτι αυτό που γράφω είναι σαχλαμάρες, διότι οι αρχές, μας προσφέρουν
προστασία, ενα σύστημα υγείας, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, δρόμους και σχολεία. Πιστεύετε πράγματι
οτι οι αρχές διακατέχονται από συμπόνια και καλοσύνη. Δυστυχώς αυτό απέχει οσο τίποτε άλλο
απο την πραγματικότητα. Και ο κτηνοτρόφος νοιάζεται για την υγεία τον ζωντανών του, τους
1
παρέχει τροφή και προστασία, βασικά για να του παράγουν. Ταυτόχρονα όμως τα κρατάει
φυλακισμένα.
Οι άνθρωποι πιστεύουν ακράδαντα οτι έχουν ελευθερίες, και οι κυβερνώντες προστατεύουν
ακριβώς αυτές. Και ο κτηνοτρόφος δίνει στα ζωντανά του κάποιες ελευθερίες κινήσεων εντός του
κτηματός του, γνωρίζοντας ότι έτσι θα του παράγουν πιο πολλά και ποιοτικά αυγά, κρέας και γάλα.
Οι λεγόμενες ελεύθερες δημοκρατίες δεν είναι τίποτε άλλο απο κτηνοτροφικές επιχειρήσεις που
εκτρέφουν ανθρώπους, με σκοπό την απολαβή ανθρώπινης εργασίας και κυρίως την συλλογή
πολλών πολλών φόρων. Το αφεντικό-κτηνονοτρόφος μας παρέχει κάποιες ελευθερίες, όχι επειδή
αναγνωρίζει το δικαιωμά μας σε αυτές, αλλά επειδή θέλει να αυξήσει την παραγώγη, δηλαδή το
κέρδος του. Αντιλαμβάνεστε σιγά σιγά την φύση της φυλακής μέσα στην οποία γεννιόμαστε?
Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν 4 φάσεις της κτηνοτροφίας-ανθρωποτροφίας. Η πρώτη
φάση ηταν η πιο άμεση και άγρια. Μπορούσες να ελέγχεις τους δούλους σου αρκετά καλά με την
βία, αλλά την δημιουργική παραγωγικότητα του ανθρώπινου νού δεν μπορούσες να την ελέγχεις
και να την εκμεταλευτείς με μαστίγιο και αλυσίδες. Αρνιόντουσαν ηθελημένα να προσφέρουν αυτό
το πολύτιμο αγαθό με αντάλλαγμα το ξύλο.
Στην δεύτερη φάση δόθηκαν στους δούλους λίγο προσωπική ελευθερία και κάποιες ελευθερίες
κινήσεων, και μειώθηκε η πολύ άμεση βία, με αποτέλεσμα να γίνουν πιο διαισθητική και
διμιουργική. Έτσι τα αφεντικά τους πλουτίζαν ακόμα περισσότερο, και γιατί άρχιζαν να εισπράττουν
φόρους.
Στην τρίτη φάση, οι γεοκτήμονες έδιναν στους πρώην δούλους, νυν δουλοπάροικους το δικαίωμα
να δουλεύουν τα χωράφια τους. Αυτά και ό,τι υπήρχε επάνω τους συνέχιζαν βέβαια να είναι
ιδιοκτησία τον αφεντικών, οι οποίοι εκτός τον φόρων εισπράτανε πλέον και το γνώστο δέκατο.
Αυτή η μορφή της εκμετάλλευσεις-ανθρωποτροφίας βρήκε το τέλος της με την συνένωση εκτάσεων,
και λόγο της εμφάνισης σύχγρονων μεθόδων σποράς και συλλογής. Έτσι πολλοί έπρεπε να
εγκαταλείψουν την γη που δούλευαν, γιατί δεν χρειαζόντουσαν πλέον τόσα πολλά χέρια για την
παραγωγή. Αυτές οι σύγχρονες μέθοδοι είχαν σαν αποτέλεσμα ενα πλεόνασμα τροφών, κάτι που
ευνόησε το μεγάλωμα τον πόλεων. Και τότε ήρθε η τέταρτη φάση, η λεγόμενη σύγχρονη κοινωνία.
Όταν οι ξεριζωμένοι επαρχιώτες έσπευσαν στις μεγαλουπόλεις, δημιουργήθηκε εκεί μια μεγάλη
μάζα απο φτηνό εργατικό δυναμικό, έτοιμο προς εκμετάλλευση από τους νεοδημιούργητους
ανερχόμενους βιομήχανους. Σύντομα συνειδητοποίησε η κυβερνών τάξη, ότι μπορούσε να βγάλει
ακόμα πιο πολλά χρήματα, αν επέτρεπαν στους ανθρώπους-δούλους τους, να επιλέξσουν μόνοι
τους την δουλειά-δουλεία τους.
Μέσα απο το τωρινό μοντέλο, αντικαταστάθηκε η δουλεία και η δουλοπαροικιά με το μοντέλο
"Μαφία". Ως συνήθως η μαφία δεν είχε ανάγκη να έχει στην ιδιοκτησία τους τις εταιρίες, τους
εργαζόμενους και τους πόρους. Απλά στέλνει κάθε μήνα τους εισπράκτορες της, για να εισπράξει
από τους ιδιοκτήτες το μεριδιό της. Ακριβώς αυτό κάνουν οι σημερινές κυβερνήσεις, πουλάνε
προστασία, αλλά προστασία έχουμε ανάγκη μόνο απο τις ίδιες.
Τώρα λοιπόν, σας επιτρέπουν να διαλέξετε μόνοι σας την εργασία, σας επιτρέπεται κιόλας να έχετε
δικές σας επιχειρήσεις, κάτι που ανεβάζει την παραγωγικότητα σας, αλλά και τις φοροεισπράξεις
2
του κράτους στα ύψη. Αυτές οι λίγες ελευθερίες που σας δίνουν, τις έχετε μόνο και μόνο επειδή
είσαστε τόσο πιο κερδοφόροι για τους ιδιοκτήτες-αφεντικά σας. Αυτό το σύστημα λειτουργεί πλέον
τόσο καλά, αν το δούμε και ιστορικά. Οι σημερινές εισπράξεις είναι στην κορυφή, οι πιο πολύ απο
εμάς δουλεύουμε τα τρία τέταρτα του χρόνου για να πληρώσουμε το κράτος.
Μια πολύ έξυπνη διαχείρηση των δούλων λειτουργεί σήμερα, όπου ο δούλος δεν αντιλαμβάνεται
ότι είναι δούλος. Όπως είπε και ο Johann Wolfgang Goethe: " Δεν είναι κάνεις πιο πολύ δούλος από
αυτόν που νομίζει οτι είναι ελεύθερος, χωρίς να είναι.
Η μεγάλη πρόκληση για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του πλανήτη είναι, τώρα που ανέβηκε το
βιοτικό επίπεδο και αυξήθηκαν οι ελευθερίες που σας επιτρέψαν να έχετε, ό,τι απειλεί πλέον τους
ίδιους. Η κυβερνών ελίτ έβγαλε μεγάλα κέρδη απο το ελεύθερο εμπόριο αγαθών και ανθρώπινου
εργατικού δυναμικού. Τώρα που τα κοπάδια τους συνήθησαν αυτές τις ελευθερίες, έχουν αρχίσει
να αναρωτιούνται οι ελεύθεροι δούλοι, γιατί έχουν ανάγκη τους κυβερνώντες, μιας και εκείνοι
είναι όλοι εγκληματίες που τα βάζουν όλα στην τσέπη τους χωρίς να προσφέρουν τίποτα
ουσιαστικό.
Πλέον η κυρίαρχη τάξη βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα. Στο δίλημμα της απληστίας γι ακόμα
περισσότερα κέρδη και εξουσία, και της άρνησης για παροχή περισσότερων ελευθεριών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κίνα. όπου συνυπάρχει ο κομμουνισμός δίπλα στον
καπιταλισμό. Υπάρχει μια πολιτική δικτατορία, δίπλα σε μια ελεύθερη αγορά. Προς τα εκεί πήγαινει
πλέον και η Δύση, όπου η ελεύθερη έκφραση της άποψης και τα ανθρώπινα δικαιώματα
περιορίζονται όλο και πιο πολύ, όπου εισάγετε το αστυνομικό κράτος και το κράτος ελέγχου, όπου
όμως οι μεγαλοεταιρίες έχουν πλήρη ελευθερία κινήσεων.
Πιο συγκεκριμένα αυτό λέγετε Φασισμός, δηλαδή η συνένωση της κρατικής-πολιτικής εξουσίας με
την εξουσία των εταιριών, όπου τα κράτος αποφασίζει πιο είναι το γενικό καλό, σκέφτεται και
ελέγχει τους πολίτες.
Το να κρατάς το κοπάδι των φοροπληρωτών ζώων εντός των ορίων του κτήματος, είναι μια
διαδικασία τριών σταδίων. Πρώτα περνά το κράτος την νέα γενία απο κατήχηση μέσω της σχολικής
μόρφωσης, για να αναγνωρίζει και να καταλαβαίνει μόνο την ελεγχόμενη και περιορισμένη
πραγματικότικτα ως αληθινή, καλουπώνοντας έτσι τις σκέψεις και το πνεύμα. Στην δεύτερη φάση
στρέφεις κάποια ζώα ενάντια στα αλλα ζώα, μέσω της δημιουργίας εξαρτημένων αγελάδων,
χρήσιμων ηλιθίων που ελέγχουν και προδίδουν το ίδιο τους το κοπάδι.
Είναι πολυ δύσκολο να ελέγχεις το κοπάδι με την άμεση εφαρμογή βίας, εκεί που δοκιμάστηκε,
έπεφτε δραματικά η παραγωγικότητα. Αναφέρω σαν παράδειγμα τις παλαιότερες κομμουνιστικές
δικτατορίες. Οι άνθρωποι δεν είναι θετική και δεν παράγουν παραγωγικά όταν φυλακίζονται
αυστηρά. Αν όμως πιστεύουν οτι είναι ελεύθερη, τότε παράγουν πολλαπλάσια για τουε ιδιοκτήτες
τους.
Ο καπιταλισμός είναι η ψευδαίσθηση της ελευθερίας, Την μόνη ελευθερία που έχεις, είναι το τι θα
καταναλώσεις, ποιό προιόν θα αγοράσεις, αν και αυτό ακόμα ελέγχεται υποσυνείδητα μέσω των
Media και της διαφήμισης.
Ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις την ψευδαίσθηση είναι, να αναβαθμίσεις μερικές αγελάδες και
3
να τις φέρεις στο πλευρό σου. Τα ζώα που εξαρτώνται απο την ιεραρχία, θα πολεμήσουν αυτόβουλα
όποιο άλλο ζώο πάει να παραστρατήσει από την πεπατημένη. Θα τα καταστρέψουν με την
σημείωση, πόσο ανίθικη είναι η ιδιοκτησία και εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων.
Όταν καταφέρνεις να επιτίθονται τα ίδια τα ζώα, σε αυτούς που πάνε να αναδείξουν την κατάσταση
στην οποία βρίσκονται, ο κόπος ειναι κατά πολύ μικρότερος απ' όταν πας να τα καταπιέσεις άμεσα ο
ίδιος. Τα εξαρτημένα ζώα θα εκτελέσουν την βρωμοδουλειά με ευχαρίστηση για τους ιδιοκτήτες
τους. η κατηγορία των μορφωμένων που έχει επηρρεαστεί περισσότερο απ' όλους απο τη
κατήχηση, τις πανεπιστημιακές σπουδές, τους τίτλους και τα προνόμια δηλαδή, θα είναι οι
προστάτες αυτής της επίθεσης κατά των όποιων διερωτώνται για την αλήθεια πίσω απο την
απάνθρωπη κατάσταση της κτηνοτροφίας-ανθρωποτροφίας.
Οι άλλοι εξαρτώμενοι από την καλοβουλία τον αφεντικών, αυτοί που πιστεύουν οτι είναι κάτι
καλύτερο-ξεχωριστό απο τους άλλους, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, θα επισημάνουν σε όποιον
πάει να σπάσει τα δεσμά για να ξεγύγει, το πόσο θέτει σε κίνδυνο τους συνανθρώπους του.
Ρίχνοντας την ευθύνη για το ανήθικο της κατάστασης σε εκείνους, που κατά βάθος αναζητούν και
αποκτούν την πραγματική ελευθερία, αυτούς που καταφέρνουν να ξεφύξουν απο το σύστημα μην
ενδίδοντας στους πειρασμούς που σου προβάλει το σύστημα. Έτσι κρατιέται το κοπάδι κλεισμένο
μέσα στο κτήμα του.
Η τρίτη φάση είναι η διμιουργία μόνιμων εξωτερικών κινδύνων, για να αναζητά το κοπάδι την
προστασία του αφεντικού. Μέσω μιας- τεχνητά δημιουργημένης- απειλής, μπορείς να κατευθύνεις
την υστερική μάζα εκεί που θέλεις, δηλαδή να σκέφτεται μόνο την επιβίωση της. Οι ιδιοκτήτες του
κοπαδιού θα προσλάβουν μερικούς, που θα παίξουν το ρόλο του κακού λύκου, να ηαχούν και να
ουρλιάζουν μέσα στην νύχτα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της πραγματικής απειλής. Για να
γίνουν απόλυτα πιστευτοί, θα επιτεθούν και θα σκοτώσουν και κάποια δικιά τους αγελάδα, για να
πειστούν οι υπόλοιπες ότι όντως υπάρχει κίνδυνος εκεί έξω, και έχουμε ανάγκη της προστασίας του
αφεντικού. (Παράδειγμα, η επίθεση "τρομοκρατών" στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, και
για εμάς τους Έλληνες οι "κακοί" Τούρκοι και Σκοπιανοί)
Έτσι αιτιολογούν πολέμους, δημιουργώντας τεχνητά εχθρούς που απειλούν τάχαμ το κοπάδι. Η
μάζα πιστή στα αφεντικά, πάει στον πόλεμο θυσιάζοντας την ζωή τους, για να διευρίνουν εκείνοι το
πεδίο που εξασκούν την εξουσία τους. Οι πόλεμοι των: Ιράκ, Αφγκανιστάν, Πακιστάν, Σουδάν,
Υεμένη και ο ερχόμενος κατά του Ιράκ, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την προστασία της
Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Όλα γίνονται για το κέρδος, τον έλεγχο και την εξουσία των
αφεντικών.
Όμως αυτή η ανθρωποτροφία έχει φτάσει στο τέλος της. Οι πολλές κρίσεις που βιώνουμε
τελευταία, ιδίως οι οικονομικές κρίσεις, έχουν δημιουργηθεί απο της συγκεκριμένες ελευθερίες που
μας δώσανε. Η άυξηση της ευημέριας των τελευταίων εκατό χρόνων δημιουργήθηκε μέσα από της
εμπορικές ελευθερίες. Απ' αυτή την άνοδο της ευημέριας ανέβηκε και το μέγεθος, η εξουσία και η
απληστία των αφεντικών στο άπειρο. Αφού το κοπάδι έγινε τόσο παραγωγικό πια, ανέβηκε και ο
αριθμός των αφεντικών και των εξαρτημένων.
Οικονομικές ελευθερίες δημιουργούν ευημέρια, ευημέρια που έλκει κλέφτες και απατεώνες, οι
οποίοι με την απληστία τους καταστρέφουν σιγά σιγά τα πάντα. Με άλλα λόγια, όλο και πιο πολλά
παράσιτα ζούνε απο το κοπάδι, ρουφώντας του και την τελευταία σταγόνα αίματος. Το σύστημα
4
ειναι πια γεμάτο μεταστάσεις και καρκινώματα, οδηγώντας το κράτος στο σίγουρο θανατό του.
Ένας κυβερνητικός μηχανισμός που ξεκινάει χαμηλά, θα εξελιχθεί πάντα σε απάνθρωπο
τερατόμορφο μέγεθος. Έτσι εξηγείται γιατί όλοι οι κτηνοτρόφοι-ανθρωποτρόφοι αναζητάνε ολο και
μεγαλύτερες ενώσεις, γιατί υπάρχει το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης-νέα τάξη πραγμάτων, με
τελικό στόχο μια δικτατορική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία και να γίνει, θα καταστραφεί και αυτή
παρασέρνοντας στην καταστροφή ολόκληρο τον πλανήτη. Όλοι οι δεσπότες του παρελθόντος
θέλανε να κυβερνήσουν τον κόσμο, αλλά η μεγαλομανία τους έφερε μόνο θάνατο, απίστευτο πόνο
και καταστροφή.
Γι'αυτό η μόνη εναλλακτική λύση για μια πραγματικά ελεύθερη και ειλικρινής κοινωνία, είναι
μικρές τοπικές κοινωνίες όπου μπορεί να διατηρηθεί μια πραγματική διαφάνεια των γεγονότων.
Μια κοινωνία χωρίς πολιτικούς αρχηγούς, χωρίς ιδιοκτήτες-αφεντικά ανθρώπων, χωρίς την ανάγκη
για όλο και μεγαλύτερη φορολογία για να ταΐζονται οι βδέλες που νομίζουν ότι δεν είμαστε τίποτε
άλλο, παρά ενα μεγάλο κοπάδι αγελάδων, άξιοι μόνο να μας έχουν μαντρομένους για να μας
ρουφάνε το αίμα.
Το να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι είναι πολύ απλό και συνάμα πολύ δύσκολο. Πρέπει να
σταματήσουμε να αποδεχόμαστε τις επιθέσεις των οπαδών του συστήματος μέσα απο το ίδιο μας
το κοπάδι. Είναι άμεση ανάγκη να ξυπνήσουμε και να δούμε τους φράχτες που μας κρατάνε
φυλακισμένους. Εάν ανγνωρίσουμε την κατάσταση μας σαν κτηνοτροφία, θα κάνουμε το πρώτο
βήμα για την έξοδό μας απο την σκλαβιά.
Ο καθένας μας αποφασίζει για τον ευατό του, εάν θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται στο σκοτεινό
σταύλο όπου μας ταΐζει και μας φροντίζει ο κτηνοτρόφος κι εμείς απλά καθόμαστε ακίνητοι εκεί,
περιμένοντας μέρα με την μέρα να μας αρμέγουν το γάλα, μέχρι που να μην παράγουμε πλέον
αρκετό, και μας στείλουν στο σφαγείο. Ή αν θέλουμε να βγούμε έξω, να αναζητήσουμε μόνοι μας
την τροφή και να χαρούμε τον ήλιο, απολαμβάνοντας την πραγματική ελευθερία και ανεξαρτησία.
Κι ένα τελευταίο . . . λέει ενα γουρούνι στο άλλο: " Βρε συ, άκουσα φήμες ότι ο κτηνοτρόφος μας
ταΐζει μόνο και μόνο για να παχύνουμε καλά, και μετά θα μας σφάξουμε και θα πουλήσουν το κρέας
μας για τροφή."
Και απαντάει το άλλο γουρούνι: " Αχ, μας έχεις πρίξει με τις θεωρίες συνομωσίας . . "
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσοι απο εσάς ξέρετε αγγλικά, δείτε το τρίλεπτο βίντεο του αποθανώντος George Carlin που τα λέει
χύμα. Χρόνια τα έλεγε, αλλά ακούνε οι αγελάδες . . . ?!?
http://www.youtube.com/watch?v=8Cz4vcQK ... r_embedded
Δημοσιεύθηκε την 27 Απριλίου 2010 στα γερμανικά στο: http://alles-schallundrauch.blogspot.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Διαβάστε την ιστορία της σκλαβιάς σας, πώς έγινε και πώς μπορείτε να απαλλαχτείτε. ’ν θέλετε.
Στην αρχή, εμείς οι άνθρωποι είμασταν σαν τα ελεύθερα ζώα, εκμεταλλευόμασταν τους φυσικούς
πόρους γύρω μας. Είμασταν συλλέκτες και κυνηγοί, και ζούσαμε άνετα με ότι μας πρόσφερε η
φύση. Ζούσαμε ακριβώς όπως τα ζώα απο την μια μέρα στην επόμενη, χωρίς να πολυσκεφτόμαστε
τί θα μας φέρει το μέλλον. Μετά όμως συνέβει μέσα από την εξέλιξη κάτι υπέροχο, συνάμα όμως
και τρομακτικό με το πνεύμα μας. Συνειδητοποιήσαμε οτι είμαστε θνητή και μας έπιασε ο φόβος
του επερχόμενου θανάτου, αναρωτιόμασταν τι θα μας φέρει το μέλλον. Δεν συνέβει σε κανένα
αλλο ζωντανό είδος στον πλανήτη, παρά μόνο σε εμάς.
Αυτό ήταν η αρχή μιας μεγάλης τραγωδίας, αλλά και μιας μεγάλης ευκαιρίας. Διότι εάν υπάρχει ο
φόβος του θανάτου, ο φόβος του πόνου και της στέρησης της ελευθερίας, γινόμαστε ελεγχόμενοι
και πολύτιμοι, όπως κανένας άλλος φυσικός πόρος μπορεί να γίνει. Τον πιο σημαντικό πόρο που
μπορεί να ελέγχει ο άνθρωπος δεν ειναι τα εργαλεία, ούτε τα μηχανήματα ή τα κτήρια, αλλά οι
άλλοι άνθρωποι.
Μπορείς βέβαια να φοβερίσεις τα ζώα, διότι στιγμιαία φοβούνται τον πόνο. Αλλά δεν μπορείς να τα
απειλήσεις με την απώλεια της ελευθερίας, την προοπτική μιας μελλοντικής φυλάκισης ή
βασανιστηρίων, διότι τα ζώα δεν έχουν συνείδηση του μέλλοντος.
Όπως δεν μπορείς να βγάλεις ενα πιστόλι σε ενα δέντρο και να του ζητήσεις να βγάλει
περισσότερους καρπούς. Όυτε μπορείς να απειλήσεις ενα χωράφι με φωτιά, να παράγει πιο πολύ
σιτάρι αλλιώς θα το κάψεις. Και οι κότες δεν θα βγάλουν περισσότερα αυγά αν τις εκφοβίσεις. Αλλά
μπορείς να κάνεις έναν άνθρωπο να σου δώσει όλα τα πολύτιμά του αγαθά ή και να δεχτεί την
στέρηση της ελευθερίας του αν τον απειλήσεις κατάλληλα.
Αυτή η μορφή κτηνοτροφίας του ανθρώπινου γένους μέσω του φόβου έγινε η πιο κερδοφόρα, η πιο
καταστροφική απασχόληση σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Και τώρα έχουμε φτάσει
στο πιο καταστροφικό αποκορύφωμα.
Την ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορείς να την κατανοήσεις με την κοινή λογική, παρα μόνο αν την
παρομοιάσεις με αυτό που είναι: Μια συσσώρευση γεωργικών επιχειρήσεων όπου άνθρωποι-
ιδιοκτήτες κατέχουν και εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους.
Πολλοί απο εσάς θα πούνε οτι αυτό που γράφω είναι σαχλαμάρες, διότι οι αρχές, μας προσφέρουν
προστασία, ενα σύστημα υγείας, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, δρόμους και σχολεία. Πιστεύετε πράγματι
οτι οι αρχές διακατέχονται από συμπόνια και καλοσύνη. Δυστυχώς αυτό απέχει οσο τίποτε άλλο
απο την πραγματικότητα. Και ο κτηνοτρόφος νοιάζεται για την υγεία τον ζωντανών του, τους
1
παρέχει τροφή και προστασία, βασικά για να του παράγουν. Ταυτόχρονα όμως τα κρατάει
φυλακισμένα.
Οι άνθρωποι πιστεύουν ακράδαντα οτι έχουν ελευθερίες, και οι κυβερνώντες προστατεύουν
ακριβώς αυτές. Και ο κτηνοτρόφος δίνει στα ζωντανά του κάποιες ελευθερίες κινήσεων εντός του
κτηματός του, γνωρίζοντας ότι έτσι θα του παράγουν πιο πολλά και ποιοτικά αυγά, κρέας και γάλα.
Οι λεγόμενες ελεύθερες δημοκρατίες δεν είναι τίποτε άλλο απο κτηνοτροφικές επιχειρήσεις που
εκτρέφουν ανθρώπους, με σκοπό την απολαβή ανθρώπινης εργασίας και κυρίως την συλλογή
πολλών πολλών φόρων. Το αφεντικό-κτηνονοτρόφος μας παρέχει κάποιες ελευθερίες, όχι επειδή
αναγνωρίζει το δικαιωμά μας σε αυτές, αλλά επειδή θέλει να αυξήσει την παραγώγη, δηλαδή το
κέρδος του. Αντιλαμβάνεστε σιγά σιγά την φύση της φυλακής μέσα στην οποία γεννιόμαστε?
Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν 4 φάσεις της κτηνοτροφίας-ανθρωποτροφίας. Η πρώτη
φάση ηταν η πιο άμεση και άγρια. Μπορούσες να ελέγχεις τους δούλους σου αρκετά καλά με την
βία, αλλά την δημιουργική παραγωγικότητα του ανθρώπινου νού δεν μπορούσες να την ελέγχεις
και να την εκμεταλευτείς με μαστίγιο και αλυσίδες. Αρνιόντουσαν ηθελημένα να προσφέρουν αυτό
το πολύτιμο αγαθό με αντάλλαγμα το ξύλο.
Στην δεύτερη φάση δόθηκαν στους δούλους λίγο προσωπική ελευθερία και κάποιες ελευθερίες
κινήσεων, και μειώθηκε η πολύ άμεση βία, με αποτέλεσμα να γίνουν πιο διαισθητική και
διμιουργική. Έτσι τα αφεντικά τους πλουτίζαν ακόμα περισσότερο, και γιατί άρχιζαν να εισπράττουν
φόρους.
Στην τρίτη φάση, οι γεοκτήμονες έδιναν στους πρώην δούλους, νυν δουλοπάροικους το δικαίωμα
να δουλεύουν τα χωράφια τους. Αυτά και ό,τι υπήρχε επάνω τους συνέχιζαν βέβαια να είναι
ιδιοκτησία τον αφεντικών, οι οποίοι εκτός τον φόρων εισπράτανε πλέον και το γνώστο δέκατο.
Αυτή η μορφή της εκμετάλλευσεις-ανθρωποτροφίας βρήκε το τέλος της με την συνένωση εκτάσεων,
και λόγο της εμφάνισης σύχγρονων μεθόδων σποράς και συλλογής. Έτσι πολλοί έπρεπε να
εγκαταλείψουν την γη που δούλευαν, γιατί δεν χρειαζόντουσαν πλέον τόσα πολλά χέρια για την
παραγωγή. Αυτές οι σύγχρονες μέθοδοι είχαν σαν αποτέλεσμα ενα πλεόνασμα τροφών, κάτι που
ευνόησε το μεγάλωμα τον πόλεων. Και τότε ήρθε η τέταρτη φάση, η λεγόμενη σύγχρονη κοινωνία.
Όταν οι ξεριζωμένοι επαρχιώτες έσπευσαν στις μεγαλουπόλεις, δημιουργήθηκε εκεί μια μεγάλη
μάζα απο φτηνό εργατικό δυναμικό, έτοιμο προς εκμετάλλευση από τους νεοδημιούργητους
ανερχόμενους βιομήχανους. Σύντομα συνειδητοποίησε η κυβερνών τάξη, ότι μπορούσε να βγάλει
ακόμα πιο πολλά χρήματα, αν επέτρεπαν στους ανθρώπους-δούλους τους, να επιλέξσουν μόνοι
τους την δουλειά-δουλεία τους.
Μέσα απο το τωρινό μοντέλο, αντικαταστάθηκε η δουλεία και η δουλοπαροικιά με το μοντέλο
"Μαφία". Ως συνήθως η μαφία δεν είχε ανάγκη να έχει στην ιδιοκτησία τους τις εταιρίες, τους
εργαζόμενους και τους πόρους. Απλά στέλνει κάθε μήνα τους εισπράκτορες της, για να εισπράξει
από τους ιδιοκτήτες το μεριδιό της. Ακριβώς αυτό κάνουν οι σημερινές κυβερνήσεις, πουλάνε
προστασία, αλλά προστασία έχουμε ανάγκη μόνο απο τις ίδιες.
Τώρα λοιπόν, σας επιτρέπουν να διαλέξετε μόνοι σας την εργασία, σας επιτρέπεται κιόλας να έχετε
δικές σας επιχειρήσεις, κάτι που ανεβάζει την παραγωγικότητα σας, αλλά και τις φοροεισπράξεις
2
του κράτους στα ύψη. Αυτές οι λίγες ελευθερίες που σας δίνουν, τις έχετε μόνο και μόνο επειδή
είσαστε τόσο πιο κερδοφόροι για τους ιδιοκτήτες-αφεντικά σας. Αυτό το σύστημα λειτουργεί πλέον
τόσο καλά, αν το δούμε και ιστορικά. Οι σημερινές εισπράξεις είναι στην κορυφή, οι πιο πολύ απο
εμάς δουλεύουμε τα τρία τέταρτα του χρόνου για να πληρώσουμε το κράτος.
Μια πολύ έξυπνη διαχείρηση των δούλων λειτουργεί σήμερα, όπου ο δούλος δεν αντιλαμβάνεται
ότι είναι δούλος. Όπως είπε και ο Johann Wolfgang Goethe: " Δεν είναι κάνεις πιο πολύ δούλος από
αυτόν που νομίζει οτι είναι ελεύθερος, χωρίς να είναι.
Η μεγάλη πρόκληση για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του πλανήτη είναι, τώρα που ανέβηκε το
βιοτικό επίπεδο και αυξήθηκαν οι ελευθερίες που σας επιτρέψαν να έχετε, ό,τι απειλεί πλέον τους
ίδιους. Η κυβερνών ελίτ έβγαλε μεγάλα κέρδη απο το ελεύθερο εμπόριο αγαθών και ανθρώπινου
εργατικού δυναμικού. Τώρα που τα κοπάδια τους συνήθησαν αυτές τις ελευθερίες, έχουν αρχίσει
να αναρωτιούνται οι ελεύθεροι δούλοι, γιατί έχουν ανάγκη τους κυβερνώντες, μιας και εκείνοι
είναι όλοι εγκληματίες που τα βάζουν όλα στην τσέπη τους χωρίς να προσφέρουν τίποτα
ουσιαστικό.
Πλέον η κυρίαρχη τάξη βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα. Στο δίλημμα της απληστίας γι ακόμα
περισσότερα κέρδη και εξουσία, και της άρνησης για παροχή περισσότερων ελευθεριών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κίνα. όπου συνυπάρχει ο κομμουνισμός δίπλα στον
καπιταλισμό. Υπάρχει μια πολιτική δικτατορία, δίπλα σε μια ελεύθερη αγορά. Προς τα εκεί πήγαινει
πλέον και η Δύση, όπου η ελεύθερη έκφραση της άποψης και τα ανθρώπινα δικαιώματα
περιορίζονται όλο και πιο πολύ, όπου εισάγετε το αστυνομικό κράτος και το κράτος ελέγχου, όπου
όμως οι μεγαλοεταιρίες έχουν πλήρη ελευθερία κινήσεων.
Πιο συγκεκριμένα αυτό λέγετε Φασισμός, δηλαδή η συνένωση της κρατικής-πολιτικής εξουσίας με
την εξουσία των εταιριών, όπου τα κράτος αποφασίζει πιο είναι το γενικό καλό, σκέφτεται και
ελέγχει τους πολίτες.
Το να κρατάς το κοπάδι των φοροπληρωτών ζώων εντός των ορίων του κτήματος, είναι μια
διαδικασία τριών σταδίων. Πρώτα περνά το κράτος την νέα γενία απο κατήχηση μέσω της σχολικής
μόρφωσης, για να αναγνωρίζει και να καταλαβαίνει μόνο την ελεγχόμενη και περιορισμένη
πραγματικότικτα ως αληθινή, καλουπώνοντας έτσι τις σκέψεις και το πνεύμα. Στην δεύτερη φάση
στρέφεις κάποια ζώα ενάντια στα αλλα ζώα, μέσω της δημιουργίας εξαρτημένων αγελάδων,
χρήσιμων ηλιθίων που ελέγχουν και προδίδουν το ίδιο τους το κοπάδι.
Είναι πολυ δύσκολο να ελέγχεις το κοπάδι με την άμεση εφαρμογή βίας, εκεί που δοκιμάστηκε,
έπεφτε δραματικά η παραγωγικότητα. Αναφέρω σαν παράδειγμα τις παλαιότερες κομμουνιστικές
δικτατορίες. Οι άνθρωποι δεν είναι θετική και δεν παράγουν παραγωγικά όταν φυλακίζονται
αυστηρά. Αν όμως πιστεύουν οτι είναι ελεύθερη, τότε παράγουν πολλαπλάσια για τουε ιδιοκτήτες
τους.
Ο καπιταλισμός είναι η ψευδαίσθηση της ελευθερίας, Την μόνη ελευθερία που έχεις, είναι το τι θα
καταναλώσεις, ποιό προιόν θα αγοράσεις, αν και αυτό ακόμα ελέγχεται υποσυνείδητα μέσω των
Media και της διαφήμισης.
Ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις την ψευδαίσθηση είναι, να αναβαθμίσεις μερικές αγελάδες και
3
να τις φέρεις στο πλευρό σου. Τα ζώα που εξαρτώνται απο την ιεραρχία, θα πολεμήσουν αυτόβουλα
όποιο άλλο ζώο πάει να παραστρατήσει από την πεπατημένη. Θα τα καταστρέψουν με την
σημείωση, πόσο ανίθικη είναι η ιδιοκτησία και εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων.
Όταν καταφέρνεις να επιτίθονται τα ίδια τα ζώα, σε αυτούς που πάνε να αναδείξουν την κατάσταση
στην οποία βρίσκονται, ο κόπος ειναι κατά πολύ μικρότερος απ' όταν πας να τα καταπιέσεις άμεσα ο
ίδιος. Τα εξαρτημένα ζώα θα εκτελέσουν την βρωμοδουλειά με ευχαρίστηση για τους ιδιοκτήτες
τους. η κατηγορία των μορφωμένων που έχει επηρρεαστεί περισσότερο απ' όλους απο τη
κατήχηση, τις πανεπιστημιακές σπουδές, τους τίτλους και τα προνόμια δηλαδή, θα είναι οι
προστάτες αυτής της επίθεσης κατά των όποιων διερωτώνται για την αλήθεια πίσω απο την
απάνθρωπη κατάσταση της κτηνοτροφίας-ανθρωποτροφίας.
Οι άλλοι εξαρτώμενοι από την καλοβουλία τον αφεντικών, αυτοί που πιστεύουν οτι είναι κάτι
καλύτερο-ξεχωριστό απο τους άλλους, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, θα επισημάνουν σε όποιον
πάει να σπάσει τα δεσμά για να ξεγύγει, το πόσο θέτει σε κίνδυνο τους συνανθρώπους του.
Ρίχνοντας την ευθύνη για το ανήθικο της κατάστασης σε εκείνους, που κατά βάθος αναζητούν και
αποκτούν την πραγματική ελευθερία, αυτούς που καταφέρνουν να ξεφύξουν απο το σύστημα μην
ενδίδοντας στους πειρασμούς που σου προβάλει το σύστημα. Έτσι κρατιέται το κοπάδι κλεισμένο
μέσα στο κτήμα του.
Η τρίτη φάση είναι η διμιουργία μόνιμων εξωτερικών κινδύνων, για να αναζητά το κοπάδι την
προστασία του αφεντικού. Μέσω μιας- τεχνητά δημιουργημένης- απειλής, μπορείς να κατευθύνεις
την υστερική μάζα εκεί που θέλεις, δηλαδή να σκέφτεται μόνο την επιβίωση της. Οι ιδιοκτήτες του
κοπαδιού θα προσλάβουν μερικούς, που θα παίξουν το ρόλο του κακού λύκου, να ηαχούν και να
ουρλιάζουν μέσα στην νύχτα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της πραγματικής απειλής. Για να
γίνουν απόλυτα πιστευτοί, θα επιτεθούν και θα σκοτώσουν και κάποια δικιά τους αγελάδα, για να
πειστούν οι υπόλοιπες ότι όντως υπάρχει κίνδυνος εκεί έξω, και έχουμε ανάγκη της προστασίας του
αφεντικού. (Παράδειγμα, η επίθεση "τρομοκρατών" στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, και
για εμάς τους Έλληνες οι "κακοί" Τούρκοι και Σκοπιανοί)
Έτσι αιτιολογούν πολέμους, δημιουργώντας τεχνητά εχθρούς που απειλούν τάχαμ το κοπάδι. Η
μάζα πιστή στα αφεντικά, πάει στον πόλεμο θυσιάζοντας την ζωή τους, για να διευρίνουν εκείνοι το
πεδίο που εξασκούν την εξουσία τους. Οι πόλεμοι των: Ιράκ, Αφγκανιστάν, Πακιστάν, Σουδάν,
Υεμένη και ο ερχόμενος κατά του Ιράκ, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την προστασία της
Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Όλα γίνονται για το κέρδος, τον έλεγχο και την εξουσία των
αφεντικών.
Όμως αυτή η ανθρωποτροφία έχει φτάσει στο τέλος της. Οι πολλές κρίσεις που βιώνουμε
τελευταία, ιδίως οι οικονομικές κρίσεις, έχουν δημιουργηθεί απο της συγκεκριμένες ελευθερίες που
μας δώσανε. Η άυξηση της ευημέριας των τελευταίων εκατό χρόνων δημιουργήθηκε μέσα από της
εμπορικές ελευθερίες. Απ' αυτή την άνοδο της ευημέριας ανέβηκε και το μέγεθος, η εξουσία και η
απληστία των αφεντικών στο άπειρο. Αφού το κοπάδι έγινε τόσο παραγωγικό πια, ανέβηκε και ο
αριθμός των αφεντικών και των εξαρτημένων.
Οικονομικές ελευθερίες δημιουργούν ευημέρια, ευημέρια που έλκει κλέφτες και απατεώνες, οι
οποίοι με την απληστία τους καταστρέφουν σιγά σιγά τα πάντα. Με άλλα λόγια, όλο και πιο πολλά
παράσιτα ζούνε απο το κοπάδι, ρουφώντας του και την τελευταία σταγόνα αίματος. Το σύστημα
4
ειναι πια γεμάτο μεταστάσεις και καρκινώματα, οδηγώντας το κράτος στο σίγουρο θανατό του.
Ένας κυβερνητικός μηχανισμός που ξεκινάει χαμηλά, θα εξελιχθεί πάντα σε απάνθρωπο
τερατόμορφο μέγεθος. Έτσι εξηγείται γιατί όλοι οι κτηνοτρόφοι-ανθρωποτρόφοι αναζητάνε ολο και
μεγαλύτερες ενώσεις, γιατί υπάρχει το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης-νέα τάξη πραγμάτων, με
τελικό στόχο μια δικτατορική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία και να γίνει, θα καταστραφεί και αυτή
παρασέρνοντας στην καταστροφή ολόκληρο τον πλανήτη. Όλοι οι δεσπότες του παρελθόντος
θέλανε να κυβερνήσουν τον κόσμο, αλλά η μεγαλομανία τους έφερε μόνο θάνατο, απίστευτο πόνο
και καταστροφή.
Γι'αυτό η μόνη εναλλακτική λύση για μια πραγματικά ελεύθερη και ειλικρινής κοινωνία, είναι
μικρές τοπικές κοινωνίες όπου μπορεί να διατηρηθεί μια πραγματική διαφάνεια των γεγονότων.
Μια κοινωνία χωρίς πολιτικούς αρχηγούς, χωρίς ιδιοκτήτες-αφεντικά ανθρώπων, χωρίς την ανάγκη
για όλο και μεγαλύτερη φορολογία για να ταΐζονται οι βδέλες που νομίζουν ότι δεν είμαστε τίποτε
άλλο, παρά ενα μεγάλο κοπάδι αγελάδων, άξιοι μόνο να μας έχουν μαντρομένους για να μας
ρουφάνε το αίμα.
Το να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι είναι πολύ απλό και συνάμα πολύ δύσκολο. Πρέπει να
σταματήσουμε να αποδεχόμαστε τις επιθέσεις των οπαδών του συστήματος μέσα απο το ίδιο μας
το κοπάδι. Είναι άμεση ανάγκη να ξυπνήσουμε και να δούμε τους φράχτες που μας κρατάνε
φυλακισμένους. Εάν ανγνωρίσουμε την κατάσταση μας σαν κτηνοτροφία, θα κάνουμε το πρώτο
βήμα για την έξοδό μας απο την σκλαβιά.
Ο καθένας μας αποφασίζει για τον ευατό του, εάν θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται στο σκοτεινό
σταύλο όπου μας ταΐζει και μας φροντίζει ο κτηνοτρόφος κι εμείς απλά καθόμαστε ακίνητοι εκεί,
περιμένοντας μέρα με την μέρα να μας αρμέγουν το γάλα, μέχρι που να μην παράγουμε πλέον
αρκετό, και μας στείλουν στο σφαγείο. Ή αν θέλουμε να βγούμε έξω, να αναζητήσουμε μόνοι μας
την τροφή και να χαρούμε τον ήλιο, απολαμβάνοντας την πραγματική ελευθερία και ανεξαρτησία.
Κι ένα τελευταίο . . . λέει ενα γουρούνι στο άλλο: " Βρε συ, άκουσα φήμες ότι ο κτηνοτρόφος μας
ταΐζει μόνο και μόνο για να παχύνουμε καλά, και μετά θα μας σφάξουμε και θα πουλήσουν το κρέας
μας για τροφή."
Και απαντάει το άλλο γουρούνι: " Αχ, μας έχεις πρίξει με τις θεωρίες συνομωσίας . . "
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσοι απο εσάς ξέρετε αγγλικά, δείτε το τρίλεπτο βίντεο του αποθανώντος George Carlin που τα λέει
χύμα. Χρόνια τα έλεγε, αλλά ακούνε οι αγελάδες . . . ?!?
http://www.youtube.com/watch?v=8Cz4vcQK ... r_embedded
Ultimately, you must forget about technique. The further you progress, the fewer teachings there are. The Great Path is really No Path.
Morihei Ueshiba
Morihei Ueshiba
υπάρχει σήμερα έστω και ένας άνθρωπος που νομίζει ότι είναι ελεύθερος?
Αυτή η σκλαβιά πάει "πακέτο" με την ατομική υπευθυνότητα και νομίζω ότι όλοι ψάχνουν κάπου να την φορτώσουν.
Αρα, οι "αγελάδες" ακούνε, αλλά έλα που τους αρέσει να είναι "αγελάδες" γιατί την ευθύνη τους την έχει ο "κτηνοτρόφος"...
Είναι όμορφο να βόσκεις στα ελεύθερα λιβάδια, αρκεί να είσαι έτοιμος να τα σπείρεις μόνος σου...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Vasoula την 03 Μάιος 2010 9:03 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
-
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 314
- Εγγραφή: 08 Δεκ 2009 2:29 pm
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
Το βιντεακι που αναφερεται στο αρθρο, με ελληνικους υποτιτλους, το ειχα αναρτησει προ καιρου,
http://www.youtube.com/watch?v=yqZoCQ6R8eg
http://www.youtube.com/watch?v=yqZoCQ6R8eg
Ultimately, you must forget about technique. The further you progress, the fewer teachings there are. The Great Path is really No Path.
Morihei Ueshiba
Morihei Ueshiba
-
Valia
ΕΠΕΙΓΟΝ !!!!!!!! ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - PLEASE KEEP FORWARDING TO ALL GREEKS.
Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!
Αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας βρίσκονται σε τόσο απελπιστική κατάσταση ώστε προσελκύουν πλέον τους παγκόσμιους καρχαρίες που «μυρίζονται αίμα» και συρρέουν για να μας κατασπαράξουν, απομυζώντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα σχεδόν άδεια ταμεία μας.
Εμείς καταθέτουμε την δική μας απλή και πρακτική λύση, η οποία δεν είναι δυνατόν (για πολλούς, ευνόητους και απόλυτα κατανοητούς λόγους) να διατυπωθεί από καμιά επίσημη ελληνική αρχή:
Εάν οι μισοί Έλληνες επέλεγαν για τις καθημερινές τους ανάγκες προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα όχι μόνο θα λύναμε το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας μας, αλλά θα εξασφαλίζαμε απασχόληση τόσο για τους Έλληνες όσο και για το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών μεταναστών που φιλοξενούμε στην χώρα μας!
Η απλή αυτή αλήθεια έχει σχέση με τις καθημερινές μας συνήθειες που μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης πρέπει να αλλάξουν αμέσως:
Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές και να εξετάζουμε σχολαστικά τις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής. Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να προτιμάμε τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα έστω και αν πρέπει να τα πληρώσουμε ακριβότερα!
Αντίθετα, θεωρούμε μεγάλη επιπολαιότητα (που σήμερα βλάπτει τα μέγιστα την Εθνική μας οικονομία, τον εαυτό μας, την οικογένεια και την κοινωνία μας) την επιλογή προϊόντων που παράγονται στο εξωτερικό και πλημμυρίζουν τα ράφια των αλυσίδων λιανικής.
Αγοράζοντας προϊόντα που εισάγονται έτοιμα στην Ελλάδα προσφέρουμε χρήματα και εργασία σε ξένες οικονομίες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν αντιμετωπίζουν τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα.
Με τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες αποτελεί υποχρέωση μας να εξετάζουμε σχολαστικά τις ενδείξεις που υπάρχουν στην ετικέτα των προϊόντων που αγοράζουμε:
Παράγεται στην Ελλάδα, έχει καλώς! Αν μάλιστα πρόκειται για κάτι παραδοσιακό, ακόμα καλύτερα! Και προσοχή: Ας είναι πιο ακριβό! Δεν πειράζει, ένα μεγάλο μέρος της αξίας που θα πληρώσουμε επιστρέφει με πάρα πολλούς τρόπους σε εμάς τους ίδιους!
Εισάγεται έτοιμο από το εξωτερικό, μην το αγοράζετε - και ας είναι φθηνότερο! Βρείτε κάποιο Ελληνικό υποκατάστατο ή έστω κάποιο υποκατάστατο που παράγεται στην Ελλάδα.
Κάνοντας μια δειγματοληπτική έρευνα στις κορυφαίες αλυσίδες λιανικής, μας σηκώθηκε η τρίχα της κεφαλής μας:
Είναι απίστευτο με πόση επιπολαιότητα πλουτίζουμε άλλες χώρες την στιγμή που εμείς κινδυνεύουμε να χρεοκοπήσουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε βαρύτατες οικονομικές συνέπειες στο εισόδημα και στην καθημερινή μας ζωή.Τα εισαγόμενα προϊόντα που επιπόλαια αγοράζουμε -ενώ θα μπορούσαμε να τα υποκαταστήσουμε με αντίστοιχα που παράγονται στην Ελλάδα- είναι χιλιάδες!
Δεν είναι φυσικά δυνατόν να απαριθμήσουμε ένα προς ένα τα εισαγόμενα προϊόντα που μπορούμε να υποκαταστήσουμε, αλλά μπορούμε κάλλιστα να δώσουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Γιατί άραγε να τρώμε φασολάκια Κίνας, ρεβίθια Τουρκίας, φακές Καναδά, ρύζι Ινδίας, πατάτες Αιγύπτου, φιστίκια Συρίας, μακαρόνια Ιταλίας, σοκολάτες Ελβετίας, Ιταλίας ή Ισπανίας και χιλιάδες άλλα προϊόντα που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να βλέπουμε που «στέλνουμε» τα λιγοστά χρήματά μας;
Γιατί να αγοράζουμε εισαγόμενα νερά, αναψυκτικά και δεκάδες μπύρες από την Γερμανία, την Αμερική ή το Μεξικό; Χάθηκαν τα αναψυκτικά, τα νερά ή οι μπύρες που παράγονται στην Ελλάδα, με επενδύσεις που έκαναν ακόμα και ξένες (πολυεθνικές ή μη) εταιρίες που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στην χώρα μας; (Μην ακούτε φωνές που σας καλούν να μην αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών που παράγονται στην Ελλάδα γιατί όχι μόνο δεν βοηθάτε την εθνική οικονομία αλλά και γιατί κλονίζετε τις προοπτικές ξένων επενδύσεων στην χώρα μας τις οποίες χρειαζόμαστε σαν τον διψασμένο που βρίσκεται στην έρημο).
Γιατί στέλνουμε τα χρήματα μας, στο (δήθεν αυθεντικό) Βαλσαμικό Ιταλίας, λες και το περίφημο Βαλσαμικό Παπαδημητρίου δεν είναι και καλύτερο και φθηνότερο;
Γιατί πληρώνουμε χρήματα για να αγοράσουμε εισαγόμενα κρασιά από την Χιλή, την Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία (και δεκάδες άλλες χώρες του κόσμου) όταν έχουμε πλούσια εγχώρια παραγωγή και μια παράδοση που χάνεται στα βάθη των αιώνων;
Γιατί να αγοράζουμε επιπόλαια εισαγόμενα τυριά και γαλακτοκομικά, όταν η δική μας γαλακτοβιομηχανία προσφέρει εξαιρετικά προϊόντα που τα ζηλεύουν ακόμα και οι ξένοι;
Γιατί (όσοι έχουν την κακή συνήθεια του καπνίσματος) να αγοράζουν εισαγόμενα τσιγάρα - χάθηκαν οι ελληνικές καπνοβιομηχανίες που είναι και φθηνότερες;
Ακόμα και τους ηλιόσπορους τους εισάγουμε από την Αμερική (εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια της Ευρώπης), ακόμα και το χαμομήλι που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής είναι εισαγόμενο (αν είναι δυνατόν!), ακόμα και το φαγητό που δίνουμε στα ζώα μας (ζωοτροφές) εισάγεται από την Ολλανδία! Είμαστε ή όχι άξιοι της τύχης μας;
Ας μην προβληματιζόμαστε λοιπόν, ας μην διαμαρτυρόμαστε με διάφορα συλλαλητήρια του «πάμε» και του «ερχόμαστε» που επιβάλλουν οι διάφοροι επαγγελματίες εργατοπατέρες, αλλά ας στρωθούμε σοβαρά στα πρακτικά, απαραίτητα και στοιχειώδη που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων μας - είναι στο δικό μας χέρι!
Αφού σήμερα δεχόμαστε μια μαζική επίθεση από επικίνδυνους μεγαλοαπατεώνες (μπροστά στους οποίους ακόμα και η Μαφία μοιάζει με ερασιτεχνική παρέα μικροκλεφτών) ας χρησιμοποιήσουμε τα «όπλα» που έχει ο κάθε ένας από εμάς υπερασπίζοντας με τον δικό μας τρόπο την χώρα μας, την οικογένεια μας και τον ίδιο μας τον εαυτό!
Για προϊόντα που δεν παράγουμε καθόλου ή δεν παράγουμε αρκετά για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, ας επιλέγουμε προϊόντα χωρών (όπως η Γαλλία) που μας υποστήριξαν ή μας υποστηρίζουν σε δύσκολες στιγμές.
Συμπέρασμα: Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί είναι η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!
λοιπόν! Ας δραστηριοποιηθούμε αμέσως και ας διαδώσουμε το μήνυμα αυτό σε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας!
Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!
Αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας βρίσκονται σε τόσο απελπιστική κατάσταση ώστε προσελκύουν πλέον τους παγκόσμιους καρχαρίες που «μυρίζονται αίμα» και συρρέουν για να μας κατασπαράξουν, απομυζώντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα σχεδόν άδεια ταμεία μας.
Εμείς καταθέτουμε την δική μας απλή και πρακτική λύση, η οποία δεν είναι δυνατόν (για πολλούς, ευνόητους και απόλυτα κατανοητούς λόγους) να διατυπωθεί από καμιά επίσημη ελληνική αρχή:
Εάν οι μισοί Έλληνες επέλεγαν για τις καθημερινές τους ανάγκες προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα όχι μόνο θα λύναμε το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας μας, αλλά θα εξασφαλίζαμε απασχόληση τόσο για τους Έλληνες όσο και για το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών μεταναστών που φιλοξενούμε στην χώρα μας!
Η απλή αυτή αλήθεια έχει σχέση με τις καθημερινές μας συνήθειες που μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης πρέπει να αλλάξουν αμέσως:
Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές και να εξετάζουμε σχολαστικά τις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής. Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να προτιμάμε τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα έστω και αν πρέπει να τα πληρώσουμε ακριβότερα!
Αντίθετα, θεωρούμε μεγάλη επιπολαιότητα (που σήμερα βλάπτει τα μέγιστα την Εθνική μας οικονομία, τον εαυτό μας, την οικογένεια και την κοινωνία μας) την επιλογή προϊόντων που παράγονται στο εξωτερικό και πλημμυρίζουν τα ράφια των αλυσίδων λιανικής.
Αγοράζοντας προϊόντα που εισάγονται έτοιμα στην Ελλάδα προσφέρουμε χρήματα και εργασία σε ξένες οικονομίες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν αντιμετωπίζουν τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα.
Με τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες αποτελεί υποχρέωση μας να εξετάζουμε σχολαστικά τις ενδείξεις που υπάρχουν στην ετικέτα των προϊόντων που αγοράζουμε:
Παράγεται στην Ελλάδα, έχει καλώς! Αν μάλιστα πρόκειται για κάτι παραδοσιακό, ακόμα καλύτερα! Και προσοχή: Ας είναι πιο ακριβό! Δεν πειράζει, ένα μεγάλο μέρος της αξίας που θα πληρώσουμε επιστρέφει με πάρα πολλούς τρόπους σε εμάς τους ίδιους!
Εισάγεται έτοιμο από το εξωτερικό, μην το αγοράζετε - και ας είναι φθηνότερο! Βρείτε κάποιο Ελληνικό υποκατάστατο ή έστω κάποιο υποκατάστατο που παράγεται στην Ελλάδα.
Κάνοντας μια δειγματοληπτική έρευνα στις κορυφαίες αλυσίδες λιανικής, μας σηκώθηκε η τρίχα της κεφαλής μας:
Είναι απίστευτο με πόση επιπολαιότητα πλουτίζουμε άλλες χώρες την στιγμή που εμείς κινδυνεύουμε να χρεοκοπήσουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε βαρύτατες οικονομικές συνέπειες στο εισόδημα και στην καθημερινή μας ζωή.Τα εισαγόμενα προϊόντα που επιπόλαια αγοράζουμε -ενώ θα μπορούσαμε να τα υποκαταστήσουμε με αντίστοιχα που παράγονται στην Ελλάδα- είναι χιλιάδες!
Δεν είναι φυσικά δυνατόν να απαριθμήσουμε ένα προς ένα τα εισαγόμενα προϊόντα που μπορούμε να υποκαταστήσουμε, αλλά μπορούμε κάλλιστα να δώσουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Γιατί άραγε να τρώμε φασολάκια Κίνας, ρεβίθια Τουρκίας, φακές Καναδά, ρύζι Ινδίας, πατάτες Αιγύπτου, φιστίκια Συρίας, μακαρόνια Ιταλίας, σοκολάτες Ελβετίας, Ιταλίας ή Ισπανίας και χιλιάδες άλλα προϊόντα που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να βλέπουμε που «στέλνουμε» τα λιγοστά χρήματά μας;
Γιατί να αγοράζουμε εισαγόμενα νερά, αναψυκτικά και δεκάδες μπύρες από την Γερμανία, την Αμερική ή το Μεξικό; Χάθηκαν τα αναψυκτικά, τα νερά ή οι μπύρες που παράγονται στην Ελλάδα, με επενδύσεις που έκαναν ακόμα και ξένες (πολυεθνικές ή μη) εταιρίες που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στην χώρα μας; (Μην ακούτε φωνές που σας καλούν να μην αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών που παράγονται στην Ελλάδα γιατί όχι μόνο δεν βοηθάτε την εθνική οικονομία αλλά και γιατί κλονίζετε τις προοπτικές ξένων επενδύσεων στην χώρα μας τις οποίες χρειαζόμαστε σαν τον διψασμένο που βρίσκεται στην έρημο).
Γιατί στέλνουμε τα χρήματα μας, στο (δήθεν αυθεντικό) Βαλσαμικό Ιταλίας, λες και το περίφημο Βαλσαμικό Παπαδημητρίου δεν είναι και καλύτερο και φθηνότερο;
Γιατί πληρώνουμε χρήματα για να αγοράσουμε εισαγόμενα κρασιά από την Χιλή, την Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία (και δεκάδες άλλες χώρες του κόσμου) όταν έχουμε πλούσια εγχώρια παραγωγή και μια παράδοση που χάνεται στα βάθη των αιώνων;
Γιατί να αγοράζουμε επιπόλαια εισαγόμενα τυριά και γαλακτοκομικά, όταν η δική μας γαλακτοβιομηχανία προσφέρει εξαιρετικά προϊόντα που τα ζηλεύουν ακόμα και οι ξένοι;
Γιατί (όσοι έχουν την κακή συνήθεια του καπνίσματος) να αγοράζουν εισαγόμενα τσιγάρα - χάθηκαν οι ελληνικές καπνοβιομηχανίες που είναι και φθηνότερες;
Ακόμα και τους ηλιόσπορους τους εισάγουμε από την Αμερική (εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια της Ευρώπης), ακόμα και το χαμομήλι που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής είναι εισαγόμενο (αν είναι δυνατόν!), ακόμα και το φαγητό που δίνουμε στα ζώα μας (ζωοτροφές) εισάγεται από την Ολλανδία! Είμαστε ή όχι άξιοι της τύχης μας;
Ας μην προβληματιζόμαστε λοιπόν, ας μην διαμαρτυρόμαστε με διάφορα συλλαλητήρια του «πάμε» και του «ερχόμαστε» που επιβάλλουν οι διάφοροι επαγγελματίες εργατοπατέρες, αλλά ας στρωθούμε σοβαρά στα πρακτικά, απαραίτητα και στοιχειώδη που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων μας - είναι στο δικό μας χέρι!
Αφού σήμερα δεχόμαστε μια μαζική επίθεση από επικίνδυνους μεγαλοαπατεώνες (μπροστά στους οποίους ακόμα και η Μαφία μοιάζει με ερασιτεχνική παρέα μικροκλεφτών) ας χρησιμοποιήσουμε τα «όπλα» που έχει ο κάθε ένας από εμάς υπερασπίζοντας με τον δικό μας τρόπο την χώρα μας, την οικογένεια μας και τον ίδιο μας τον εαυτό!
Για προϊόντα που δεν παράγουμε καθόλου ή δεν παράγουμε αρκετά για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, ας επιλέγουμε προϊόντα χωρών (όπως η Γαλλία) που μας υποστήριξαν ή μας υποστηρίζουν σε δύσκολες στιγμές.
Συμπέρασμα: Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί είναι η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!
λοιπόν! Ας δραστηριοποιηθούμε αμέσως και ας διαδώσουμε το μήνυμα αυτό σε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας!
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... 
Τί λέει ο Σαμίρ Αμιν για την κρίση στην Ελλάδα
Κατά τον Αμίν, μεγάλο όνομα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων του 20ού αιώνα και κορυφαίο διεθνώς ειδικό σε θέματα ανάπτυξης, η Ελλάδα έχει να διαλέξει, στο σημείο που έφθασαν σήμερα τα πράγματα, μεταξύ μιας κοινωνικής καταστροφής και της αποχώρησης από την ευρωζώνη με ταυτόχρονη αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Ο Σαμίρ Αμίν ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους στους οποίους τηλεφώνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ τον θαύμαζε και τον συμβουλευόταν, ενώ είχε μεταφράσει και στα ελληνικά ένα από τα γνωστότερα βιβλία. Συγγραφέας περισσότερων από τριάντα βιβλία, πολλά μεταφρασμένα στα ελληνικά, το τελευταίο για το πώς μπορούμε να φύγουμε από την κρίση, ο Σαμίρ Αμίν είχε και έχει πάντα μια έντονη διεθνή πολιτική δράση, ενώ θεωρείται ένα από τα μεγάλα ονόματα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων και κορυφαίος ειδικός σε θέματα ανάπτυξης. Διηύθυνε το Ινστιτούτο Αφρικανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ και το Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου, ενώ δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Πουατιέ, του Ντακάρ και του Παρισιού VIII.
Ερώτ. Ησουν φίλος του πρώην Πρωθυπουργού μας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα κυβερνά την Ελλάδα ο γιός του. Τι θα του έλεγες να κάνει, αν ζητούσε τη συμβουλή σου;
Απάντ. Να φύγει από το ευρώ! Θα σου εξηγήσω όμως συγκεκριμένα τι εννοώ. Ας δούμε καταρχήν την καταγωγή του προβλήματος. Η δημιουργία του ευρώ ήταν μια ηλιθιότητα. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος. Και δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε καν συνομοσπονδιακό, που να αντιμετωπίζει τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα των ευρωπαϊκών χωρών. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε πολιτική και πολιτιστική ωριμότητα για ένα τέτοιο κράτος στο ορατό μέλλον. Στις συνθήκες αυτές δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα. Το κοινό νόμισμα μπορεί να λειτουργήσει και λειτούργησε όσο δεν υπήρχαν προβλήματα και τα πράγματα πήγαιναν καλά. Οταν όμως παρουσιάζονται προβλήματα, οι πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις διαφέρουν από τη μια χώρα στην άλλη και το νόμισμα δεν αντέχει. Το να φτιάξεις πρώτα νόμισμα και μετά κράτος, είναι σαν να βάζεις το κάρο πριν από το άλογο. Ανήκω σε αυτούς τους λίγους, ακόμα και ανάμεσα στους μαρξιστές, ακόμα και στους κύκλους της ριζοσπαστικής αριστεράς, που τα επεσήμαναν αυτά εγκαίρως. Αυτό που μπορούσαν και έπρεπε να κάνουν, για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση, ήταν, αντί να επιταχύνουν τη δημιουργία του ευρώ, να παραμείνουν στο «φίδι», την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων, με ισοτιμίες σταθερές αλλά αναθεωρήσιμες, ώστε να λαμβάνουν υπόψιν τους τις διαφορές των προβλημάτων ανάμεσα στις χώρες. Σε αυτό το επίπεδο μόνο μία ευρωπαϊκή χώρα ενήργησε έξυπνα, η Σουηδία, που δεν μπήκε στο ευρώ.
Ερ. Και η Μεγάλη Βρετανία
Απ. Αυτό έγινε για πολύ διαφορετικούς λόγους, γιατί είναι ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κέντρο, που βρίσκεται σε συμπληρωματικό ανταγωνισμό με τη Γουώλ Στρητ.
Το δεύτερο σημείο όμως που θα ήθελα να σταθώ είναι ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα φτιάχτηκε με τρόπο που απαγορεύει οποιαδήποτε εναλλακτική και με επιχειρήματα ανόητα, ιστορικές αναλογίες που δεν έχουν νόημα, όπως να μη ξαναγίνει πόλεμος κλπ., που στην πραγματικότητα δεν στέκονται, δεν είναι τα προβλήματα του σήμερα. Δεν μπορείς σε αυτά τα πλαίσια να φτιάξεις π.χ. μια κοινωνική Ευρώπη.
Μιλάνε οι Σοσιαλιστές για κοινωνική Ευρώπη. Αλλά αυτή η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει κοινωνική. Σε μια ορισμένη στιγμή σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ήταν σοσιαλδημοκρατικές. Δεν την έφτιαξαν όμως την κοινωνική Ευρώπη. Δεν την έφτιαξαν γιατί δεν μπορούσαν να τη φτιάξουν. Ποιος λοιπόν θα τη φτιάξει και πως;
Είναι αδύνατο να μεταρρυθμίσεις αυτή την Ευρώπη. Για να τη μεταρρυθμίσεις πρέπει πρώτα να τη γκρεμίσεις. Να καταργήσεις τις συνθήκες της Λισσαβώνας, να καταργήσεις τις συνθήκες του Μάαστριχτ. Πρέπει να αποικοδομήσεις, πριν ξαναοικοδομήσεις. Γιατί είναι τέτοιο το οικοδόμημα που δεν μπορείς να τροποποιήσεις τις αποστάσεις ανάμεσα στα δωμάτια. Είναι το ίδιο το σχέδιο λάθος. Η σημερινή κρίση με την Ελλάδα είναι η ευκαιρία να γίνει αυτό.
Κατηγορούν την Ελλάδα για διαφθορά, φοροδιαφυγή, διάφορα προβλήματα, που δεν υπάρχουν άλλωστε μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν κάποια στοιχεία αλήθειας στις κατηγορίες
Ερ. Υπάρχουν, αν και υπάρχει επίσης πολύ αλήθεια στο ότι οι ευρωπαϊκές και μάλιστα γερμανικές εταιρείες πρωτοστάτησαν στη διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων, των πολιτικών και των αξιωματούχων μας.
Απ. Ασφαλώς. Είναι αλήθεια. Αυτά που λέγονται κατά της Ελλάδας είναι εύκολα επιχειρήματα, επιχειρήματα που ομολογούν κακή πρόθεση και δεν θα σταθώ σε αυτά
Ερ. Πάντως, είναι ένα σημείο με σημασία, γιατί υπάρχει μια συζήτηση για τα αίτια της κρίσης. Αλλοι εκτιμούν ότι είναι μια καθαρά ελληνική κρίση, καθυστέρηση των δομών, διαφθορά κλπ., άλλοι, αντίθετα, την αποδίδουν στη διεθνή οικονομική κρίση.
Απ. Η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι παγκόσμια και δεν είναι μόνο χρηματιστική, είναι επίσης οικονομική και πολιτική. Η ελληνική κρίση είναι τμήμα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας κρίσης. Εχω αφιερώσει στην έξοδο από την κρίση το τελευταίο βιβλίο μου, ποιυ κυκλοφόρησε πριν από έξη μήνες. Φυσικά, οι πιο τρωτές, αδύναμες χώρες έχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας. Αλλά πρόβλημα δημόσιου χρέους υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στη Γαλλία. Η ευρωζώνη είναι σε κρίση, αλλά οι πιο τρωτές χώρες πλήττονται περισσότερο.
Γνώρισα τον πατέρα του σημερινού Παπανδρέου, και ξέρω ότι ήταν προσανατολισμένος σε άλλες περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή αλλά και η Ρωσία, η Κίνα και σκεφτόταν χάρι σε αυτές να αποκτήσει μια δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη.
Ερ. Αυτά τα σκεφτόταν κυρίως στην αντιπολίτευση.΄
Απ. Πράγματι, μετά αποδέχθηκε τους όρους των Ευρωπαίων, αλλά δεν θέλω, δεν είναι τώρα η στιγμή να κάνω τον απολογισμό του Παπανδρέου. Εν πάσει περιπτώσει, αν βρισκόμουν στη θέση της σημερινής κυβέρνησης θα έφευγα από το ευρώ, θα αποκαθιστούσα τη δραχμή και θα την υποτιμούσα π.χ. κατά ένα ποσοστό 25%, ταυτόχρονα θα επέβαλα συναλλαγματικούς ελέγχους, για να αποφύγω διαδοχικές υποτιμήσεις και μόνο τότε θα πήγαινα να διαπραγματευθώ με τους Ευρωπαίους την ενδεχόμενη αποπληρωμή του χρέους, θέτοντας τους όρους μιας ενδεχόμενης επιστροφής στο ευρώ ή, ακόμα καλύτερα, σε ένα μηχανισμό τύπου «φιδιού». Μόνο ενεργώντας έτσι θα μπορούσα να δημιουργήσω συνθήκες διαπραγμάτευσης, αλλοιώς γιατί οι άλλοι να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα; Αυτός είναι παγκόσμιος νόμος, δεν μπορείς να δημιουργήσεις διαφορετικά συνθήκες διαπραγμάτευσης.
Είμαι σίγουρος, είμαι τελείως πεπεισμένος ότι, αν μια ευρωπαϊκή χώρα ξεκινούσε μια κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση θα την ακολουθούσαν κι άλλοι. Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σε ασύμμετρη κατάσταση προς τη Γερμανία, που έχει πλεονάσματα απέναντί τους. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Οι Γερμανοί θέλουν να γίνουν κάπως Ιάπωνες, να κάνουν τα δικά τους, έχοντας γύρω τους μια αποικιακή ή μισοαποικιακή ζώνη στην Ανατολική Ευρώπη. Μπορεί από την άλλη ίσως να σκεφτεί κανείς και άλλα σχήματα για τη Νότιο, τη μεσογειακή Ευρώπη
Ερ. Σαμίρ, διαγράφεις μια πορεία που, ακόμα κι αν συμφωνήσει κανείς μαζί της, δύσκολα βλέπει ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι έτοιμες να πάνε σε τέτοιες κατευθύνσεις. Το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι προίόν του «κόσμου που απέρχεται», της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης», δεν έχει διάθεση και δυνατότητα να τον αμφισβητήσει
Απ. Υπάρχει στην Ελλάδα μια αριστερά και μια ριζοσπαστική αριστερά, ίσως λίγο γερασμένη, αποθαρυμμένη, αλλά που δεν μπορεί, κουβαλάει υποθέτω την ανάμνηση του έπους της ελληνικής Αντίστασης στον γερμανικό φασισμό, κουβαλάει τις αναμνήσεις της αντίστασης των Δημοκρατών στις δικτατορίες που επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί μετά τον εμφύλιο κλπ. κλπ. Αυτή η αριστερά πρέπει να καταλάβει το διακύβευμα, να πάρει θάρρος, να πιστέψει ότι έχει μια ιστορική ευκαιρία, υπό τον όρο ότι θα μπει μπροστά στον αγώνα για να καταστραφεί αυτό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να φτιαχτεί ένα άλλο.
Ερ. Μα Σαμίρ συχνά τα ηγετικά ιδίως στελέχη της αριστεράς, όχι η βάση της, η ηγεσία της είναι τα πιο συντηρητικά άτομα αυτής της κοινωνίας, δεν πιστεύουν στη μεταβολή της. Και μπορεί να ηγούνται της αριστεράς, ο ατομικισμός όμως πολλών από αυτούς είναι έκδηλος. Πως μπορούν να κάνουν αυτά που σκέφτεσαι;
Απ. Παντού συμβαίνει αυτό, αυτό είναι το πρόβλημα της αριστεράς παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει σήμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, μια πολιτική δυνατότητα συγκρότησης ενός αντιολιγαρχικού κινήματος στην Ευρώπη. Γιατί δεν είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που θα πληγούν, είναι και οι μεσαίες τάξεις, είναι και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Είναι πάρα πολύς ο κόσμος που θα συντριβεί. Δεν μιλάω για σοσιαλιστικό, μιλάω για αντιολιγαρχικό κίνημα.
Ερώτ. Αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών και φύγει από το ευρώ, όπως προτείνεις, το σημερινό χρέος θα είναι πρακτικά αδύνατο να πληρωθεί και θα πάρει ακόμα πιο δυσθεώρατες διαστάσεις, ειδικά μετρούμενο σε υποτιμημένες δραχμές
Απ. Γι αυτό λέω ότι η παύση πληρωμών πρέπει να συνοδευτεί από επαναφορά συναλλαγματικών ελέγχων. Τώρα οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν να πάρουν ανταποδοτικά μέτρα. Δεν νομίζω όμως ότι θα σταματήσουν να έρχονται Ευρωπαίοι τουρίστες, μπορεί να έρθουν και περισσότεροι, γιατί θα φτηνήνετε. Τις εξαγωγές σας στην Ευρώπη θα μπορούσατε ίσως να τις ανακατευθύνετε σε άλλες χώρες και περιοχές, αν χρειαζόταν.
Ερ. Ποιες;
Απ. Τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή, την Κίνα, τη Λατινική Αμερική
Ερ. Πως νομίζεις αλήθεια ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει το γεωπολιτικό της χαρτί; Ιστορικά, αυτό το χαρτί χρησίμευσε περισσότερο στην υποδούλωση, παρά στη δύναμη της χώρας
Απ. Πρέπει να φορτώσετε στις ΗΠΑ το βάρος της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Η Τουρκία είναι μια μεσαία δύναμη, σχετικά ισχυρή, έχει διεκδικήσεις στο Αιγαίο, πιθανώς για το οικονομικό ενδιαφέρον κάτω από τον πυθμένα του. Αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σήμερα δυνατότητες να σας επιτεθεί η Τουρκία. Κατά συνέπεια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα γεωπολιτικά σας χαρτιά.
Ερ. Θα μπορούσε ένας Ελληνας, ακόμα κι αν συμμεριζόταν την ανάλυσή σου για ανάγκη μεγάλης μεταρρύθμισης ή ακόμα και καταστροφής της ευρωζώνης, να σου πει πως θέλεις τώρα μια μικρή χώρα σε αυτή την κατάσταση, να σηκώσει αυτό το βάρος
Απ. Η εναλλακτική που διαθέτετε είναι χειρότερη. Θα υποστείτε μείωση των μισθών κατά 20-30% και μια τεράστια ανεργία, πρωτοφανών διαστάσεων. Η εξέλιξη θα είναι τρομερή, δεν θα την αντέξετε, δεν θα την αντέξει η κοινωνία σας, η χώρα σας. Και ύστερα, αν η Ελλάδα ξεκινούσε τη διαδικασία με το ευρώ, θα έβρισκε μια πολύ μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, γιατί δεν είστε οι μόνοι που έχετε προβλήματα.
Ερ. Σαμίρ, επιχειρηματολογείς σε όρους κοινωνικών ή εθνικών συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά οι ιθύνοντες κύκλοι αυτών των χωρών θεωρούν τη συμμετοχή στην ευρωζώνη εγγύηση της θέσης, του ρόλου, της εξουσίας, των κερδών τους
Απ. Ναι, αλλά η συντριπτικά μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας θα υποφέρει πολύ αν επικρατήσει η άποψή τους.
Ερ. Υπήρξε μια απόφαση της ΕΕ που λέει ότι, σε περίπτωση απειλής στάσης πληρωμών, θα υπάρξει μια κοινή επέμβαση ΕΕ και ΔΝΤ. Πως κρίνεις αυτό το σενάριο;
Απ. Το ΔΝΤ δεν διαθέτει στρατηγική διαχείρισης μιας τέτοιας κρίσης, μπορεί μόνο να τη διαχειρισθεί από μέρα σε μέρα. Και θα τη διαχειρισθεί ματώνοντας τον ελληνικό λαό. Δεν έχουν στρατηγική.
Ερ. Δεν πρέπει να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας στις αγορές; Διαφωνείς με αυτό;
Απ. Ασφαλώς διαφωνώ. Αυτό που λες σημαίνει να αναγνωρίσουμε την εξουσία των αγορών.
Ερ. Μπορούμε να την αμφισβητήσουμε;
Απ. Βεβαιότατα. Το είπα και προηγουμένως, υπάρχει σήμερα, και μάλιστα διεθνώς, μια μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας ενός αντιολιγαρχικού κινήματος, δεν λέω σοσιαλιστικού, λέω αντιολιγαρχικού. Γιατί δεν πλήττονται μόνο τα λαϊκότερα στρώματα, πλήττονται οι μεσαίες τάξεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ερ. Συμφωνείς με τις εκτιμήσεις ότι περάσαμε το σοβαρότερο σημείο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Απ. Κάθε άλλο. Δεν είδαμε τίποτα ακόμα. Συναντήσαμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Ερ. Δεν θα ήταν ορθότερο, από πλευράς τακτικής και πολιτικής, να ζητήσει κανείς την ριζική μεταρρύθμιση αντί της καταστροφής της ευρωζώνης;
Απ. Όχι, γιατί αν αρχίσουν διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση δεν θα τελειώσουν ποτέ, θα τις χρησιμοποιήσουν για να σαμποτάρουν κάθε μεταρρύθμιση ή για να την κενώσουν περιεχομένου.
Ερ. Θα σου πούνε πάντως ότι η καταστροφή της ενωμένης Ευρώπης είναι μια τεράστια στρατηγική νίκη των Ηνωμένων Πολιτειών
Απ. Διαφωνώ. Η σημερινή Ευρώπη είναι πλήρως υποταγμένη στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Κόσμος του Επενδυτή, 30.4.2010
Κατά τον Αμίν, μεγάλο όνομα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων του 20ού αιώνα και κορυφαίο διεθνώς ειδικό σε θέματα ανάπτυξης, η Ελλάδα έχει να διαλέξει, στο σημείο που έφθασαν σήμερα τα πράγματα, μεταξύ μιας κοινωνικής καταστροφής και της αποχώρησης από την ευρωζώνη με ταυτόχρονη αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Ο Σαμίρ Αμίν ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους στους οποίους τηλεφώνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ τον θαύμαζε και τον συμβουλευόταν, ενώ είχε μεταφράσει και στα ελληνικά ένα από τα γνωστότερα βιβλία. Συγγραφέας περισσότερων από τριάντα βιβλία, πολλά μεταφρασμένα στα ελληνικά, το τελευταίο για το πώς μπορούμε να φύγουμε από την κρίση, ο Σαμίρ Αμίν είχε και έχει πάντα μια έντονη διεθνή πολιτική δράση, ενώ θεωρείται ένα από τα μεγάλα ονόματα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων και κορυφαίος ειδικός σε θέματα ανάπτυξης. Διηύθυνε το Ινστιτούτο Αφρικανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ και το Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου, ενώ δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Πουατιέ, του Ντακάρ και του Παρισιού VIII.
Ερώτ. Ησουν φίλος του πρώην Πρωθυπουργού μας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα κυβερνά την Ελλάδα ο γιός του. Τι θα του έλεγες να κάνει, αν ζητούσε τη συμβουλή σου;
Απάντ. Να φύγει από το ευρώ! Θα σου εξηγήσω όμως συγκεκριμένα τι εννοώ. Ας δούμε καταρχήν την καταγωγή του προβλήματος. Η δημιουργία του ευρώ ήταν μια ηλιθιότητα. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος. Και δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε καν συνομοσπονδιακό, που να αντιμετωπίζει τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα των ευρωπαϊκών χωρών. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε πολιτική και πολιτιστική ωριμότητα για ένα τέτοιο κράτος στο ορατό μέλλον. Στις συνθήκες αυτές δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα. Το κοινό νόμισμα μπορεί να λειτουργήσει και λειτούργησε όσο δεν υπήρχαν προβλήματα και τα πράγματα πήγαιναν καλά. Οταν όμως παρουσιάζονται προβλήματα, οι πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις διαφέρουν από τη μια χώρα στην άλλη και το νόμισμα δεν αντέχει. Το να φτιάξεις πρώτα νόμισμα και μετά κράτος, είναι σαν να βάζεις το κάρο πριν από το άλογο. Ανήκω σε αυτούς τους λίγους, ακόμα και ανάμεσα στους μαρξιστές, ακόμα και στους κύκλους της ριζοσπαστικής αριστεράς, που τα επεσήμαναν αυτά εγκαίρως. Αυτό που μπορούσαν και έπρεπε να κάνουν, για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση, ήταν, αντί να επιταχύνουν τη δημιουργία του ευρώ, να παραμείνουν στο «φίδι», την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων, με ισοτιμίες σταθερές αλλά αναθεωρήσιμες, ώστε να λαμβάνουν υπόψιν τους τις διαφορές των προβλημάτων ανάμεσα στις χώρες. Σε αυτό το επίπεδο μόνο μία ευρωπαϊκή χώρα ενήργησε έξυπνα, η Σουηδία, που δεν μπήκε στο ευρώ.
Ερ. Και η Μεγάλη Βρετανία
Απ. Αυτό έγινε για πολύ διαφορετικούς λόγους, γιατί είναι ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κέντρο, που βρίσκεται σε συμπληρωματικό ανταγωνισμό με τη Γουώλ Στρητ.
Το δεύτερο σημείο όμως που θα ήθελα να σταθώ είναι ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα φτιάχτηκε με τρόπο που απαγορεύει οποιαδήποτε εναλλακτική και με επιχειρήματα ανόητα, ιστορικές αναλογίες που δεν έχουν νόημα, όπως να μη ξαναγίνει πόλεμος κλπ., που στην πραγματικότητα δεν στέκονται, δεν είναι τα προβλήματα του σήμερα. Δεν μπορείς σε αυτά τα πλαίσια να φτιάξεις π.χ. μια κοινωνική Ευρώπη.
Μιλάνε οι Σοσιαλιστές για κοινωνική Ευρώπη. Αλλά αυτή η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει κοινωνική. Σε μια ορισμένη στιγμή σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ήταν σοσιαλδημοκρατικές. Δεν την έφτιαξαν όμως την κοινωνική Ευρώπη. Δεν την έφτιαξαν γιατί δεν μπορούσαν να τη φτιάξουν. Ποιος λοιπόν θα τη φτιάξει και πως;
Είναι αδύνατο να μεταρρυθμίσεις αυτή την Ευρώπη. Για να τη μεταρρυθμίσεις πρέπει πρώτα να τη γκρεμίσεις. Να καταργήσεις τις συνθήκες της Λισσαβώνας, να καταργήσεις τις συνθήκες του Μάαστριχτ. Πρέπει να αποικοδομήσεις, πριν ξαναοικοδομήσεις. Γιατί είναι τέτοιο το οικοδόμημα που δεν μπορείς να τροποποιήσεις τις αποστάσεις ανάμεσα στα δωμάτια. Είναι το ίδιο το σχέδιο λάθος. Η σημερινή κρίση με την Ελλάδα είναι η ευκαιρία να γίνει αυτό.
Κατηγορούν την Ελλάδα για διαφθορά, φοροδιαφυγή, διάφορα προβλήματα, που δεν υπάρχουν άλλωστε μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν κάποια στοιχεία αλήθειας στις κατηγορίες
Ερ. Υπάρχουν, αν και υπάρχει επίσης πολύ αλήθεια στο ότι οι ευρωπαϊκές και μάλιστα γερμανικές εταιρείες πρωτοστάτησαν στη διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων, των πολιτικών και των αξιωματούχων μας.
Απ. Ασφαλώς. Είναι αλήθεια. Αυτά που λέγονται κατά της Ελλάδας είναι εύκολα επιχειρήματα, επιχειρήματα που ομολογούν κακή πρόθεση και δεν θα σταθώ σε αυτά
Ερ. Πάντως, είναι ένα σημείο με σημασία, γιατί υπάρχει μια συζήτηση για τα αίτια της κρίσης. Αλλοι εκτιμούν ότι είναι μια καθαρά ελληνική κρίση, καθυστέρηση των δομών, διαφθορά κλπ., άλλοι, αντίθετα, την αποδίδουν στη διεθνή οικονομική κρίση.
Απ. Η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι παγκόσμια και δεν είναι μόνο χρηματιστική, είναι επίσης οικονομική και πολιτική. Η ελληνική κρίση είναι τμήμα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας κρίσης. Εχω αφιερώσει στην έξοδο από την κρίση το τελευταίο βιβλίο μου, ποιυ κυκλοφόρησε πριν από έξη μήνες. Φυσικά, οι πιο τρωτές, αδύναμες χώρες έχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας. Αλλά πρόβλημα δημόσιου χρέους υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στη Γαλλία. Η ευρωζώνη είναι σε κρίση, αλλά οι πιο τρωτές χώρες πλήττονται περισσότερο.
Γνώρισα τον πατέρα του σημερινού Παπανδρέου, και ξέρω ότι ήταν προσανατολισμένος σε άλλες περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή αλλά και η Ρωσία, η Κίνα και σκεφτόταν χάρι σε αυτές να αποκτήσει μια δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη.
Ερ. Αυτά τα σκεφτόταν κυρίως στην αντιπολίτευση.΄
Απ. Πράγματι, μετά αποδέχθηκε τους όρους των Ευρωπαίων, αλλά δεν θέλω, δεν είναι τώρα η στιγμή να κάνω τον απολογισμό του Παπανδρέου. Εν πάσει περιπτώσει, αν βρισκόμουν στη θέση της σημερινής κυβέρνησης θα έφευγα από το ευρώ, θα αποκαθιστούσα τη δραχμή και θα την υποτιμούσα π.χ. κατά ένα ποσοστό 25%, ταυτόχρονα θα επέβαλα συναλλαγματικούς ελέγχους, για να αποφύγω διαδοχικές υποτιμήσεις και μόνο τότε θα πήγαινα να διαπραγματευθώ με τους Ευρωπαίους την ενδεχόμενη αποπληρωμή του χρέους, θέτοντας τους όρους μιας ενδεχόμενης επιστροφής στο ευρώ ή, ακόμα καλύτερα, σε ένα μηχανισμό τύπου «φιδιού». Μόνο ενεργώντας έτσι θα μπορούσα να δημιουργήσω συνθήκες διαπραγμάτευσης, αλλοιώς γιατί οι άλλοι να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα; Αυτός είναι παγκόσμιος νόμος, δεν μπορείς να δημιουργήσεις διαφορετικά συνθήκες διαπραγμάτευσης.
Είμαι σίγουρος, είμαι τελείως πεπεισμένος ότι, αν μια ευρωπαϊκή χώρα ξεκινούσε μια κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση θα την ακολουθούσαν κι άλλοι. Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σε ασύμμετρη κατάσταση προς τη Γερμανία, που έχει πλεονάσματα απέναντί τους. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Οι Γερμανοί θέλουν να γίνουν κάπως Ιάπωνες, να κάνουν τα δικά τους, έχοντας γύρω τους μια αποικιακή ή μισοαποικιακή ζώνη στην Ανατολική Ευρώπη. Μπορεί από την άλλη ίσως να σκεφτεί κανείς και άλλα σχήματα για τη Νότιο, τη μεσογειακή Ευρώπη
Ερ. Σαμίρ, διαγράφεις μια πορεία που, ακόμα κι αν συμφωνήσει κανείς μαζί της, δύσκολα βλέπει ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι έτοιμες να πάνε σε τέτοιες κατευθύνσεις. Το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι προίόν του «κόσμου που απέρχεται», της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης», δεν έχει διάθεση και δυνατότητα να τον αμφισβητήσει
Απ. Υπάρχει στην Ελλάδα μια αριστερά και μια ριζοσπαστική αριστερά, ίσως λίγο γερασμένη, αποθαρυμμένη, αλλά που δεν μπορεί, κουβαλάει υποθέτω την ανάμνηση του έπους της ελληνικής Αντίστασης στον γερμανικό φασισμό, κουβαλάει τις αναμνήσεις της αντίστασης των Δημοκρατών στις δικτατορίες που επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί μετά τον εμφύλιο κλπ. κλπ. Αυτή η αριστερά πρέπει να καταλάβει το διακύβευμα, να πάρει θάρρος, να πιστέψει ότι έχει μια ιστορική ευκαιρία, υπό τον όρο ότι θα μπει μπροστά στον αγώνα για να καταστραφεί αυτό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να φτιαχτεί ένα άλλο.
Ερ. Μα Σαμίρ συχνά τα ηγετικά ιδίως στελέχη της αριστεράς, όχι η βάση της, η ηγεσία της είναι τα πιο συντηρητικά άτομα αυτής της κοινωνίας, δεν πιστεύουν στη μεταβολή της. Και μπορεί να ηγούνται της αριστεράς, ο ατομικισμός όμως πολλών από αυτούς είναι έκδηλος. Πως μπορούν να κάνουν αυτά που σκέφτεσαι;
Απ. Παντού συμβαίνει αυτό, αυτό είναι το πρόβλημα της αριστεράς παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει σήμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, μια πολιτική δυνατότητα συγκρότησης ενός αντιολιγαρχικού κινήματος στην Ευρώπη. Γιατί δεν είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που θα πληγούν, είναι και οι μεσαίες τάξεις, είναι και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Είναι πάρα πολύς ο κόσμος που θα συντριβεί. Δεν μιλάω για σοσιαλιστικό, μιλάω για αντιολιγαρχικό κίνημα.
Ερώτ. Αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών και φύγει από το ευρώ, όπως προτείνεις, το σημερινό χρέος θα είναι πρακτικά αδύνατο να πληρωθεί και θα πάρει ακόμα πιο δυσθεώρατες διαστάσεις, ειδικά μετρούμενο σε υποτιμημένες δραχμές
Απ. Γι αυτό λέω ότι η παύση πληρωμών πρέπει να συνοδευτεί από επαναφορά συναλλαγματικών ελέγχων. Τώρα οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν να πάρουν ανταποδοτικά μέτρα. Δεν νομίζω όμως ότι θα σταματήσουν να έρχονται Ευρωπαίοι τουρίστες, μπορεί να έρθουν και περισσότεροι, γιατί θα φτηνήνετε. Τις εξαγωγές σας στην Ευρώπη θα μπορούσατε ίσως να τις ανακατευθύνετε σε άλλες χώρες και περιοχές, αν χρειαζόταν.
Ερ. Ποιες;
Απ. Τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή, την Κίνα, τη Λατινική Αμερική
Ερ. Πως νομίζεις αλήθεια ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει το γεωπολιτικό της χαρτί; Ιστορικά, αυτό το χαρτί χρησίμευσε περισσότερο στην υποδούλωση, παρά στη δύναμη της χώρας
Απ. Πρέπει να φορτώσετε στις ΗΠΑ το βάρος της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Η Τουρκία είναι μια μεσαία δύναμη, σχετικά ισχυρή, έχει διεκδικήσεις στο Αιγαίο, πιθανώς για το οικονομικό ενδιαφέρον κάτω από τον πυθμένα του. Αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σήμερα δυνατότητες να σας επιτεθεί η Τουρκία. Κατά συνέπεια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα γεωπολιτικά σας χαρτιά.
Ερ. Θα μπορούσε ένας Ελληνας, ακόμα κι αν συμμεριζόταν την ανάλυσή σου για ανάγκη μεγάλης μεταρρύθμισης ή ακόμα και καταστροφής της ευρωζώνης, να σου πει πως θέλεις τώρα μια μικρή χώρα σε αυτή την κατάσταση, να σηκώσει αυτό το βάρος
Απ. Η εναλλακτική που διαθέτετε είναι χειρότερη. Θα υποστείτε μείωση των μισθών κατά 20-30% και μια τεράστια ανεργία, πρωτοφανών διαστάσεων. Η εξέλιξη θα είναι τρομερή, δεν θα την αντέξετε, δεν θα την αντέξει η κοινωνία σας, η χώρα σας. Και ύστερα, αν η Ελλάδα ξεκινούσε τη διαδικασία με το ευρώ, θα έβρισκε μια πολύ μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, γιατί δεν είστε οι μόνοι που έχετε προβλήματα.
Ερ. Σαμίρ, επιχειρηματολογείς σε όρους κοινωνικών ή εθνικών συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά οι ιθύνοντες κύκλοι αυτών των χωρών θεωρούν τη συμμετοχή στην ευρωζώνη εγγύηση της θέσης, του ρόλου, της εξουσίας, των κερδών τους
Απ. Ναι, αλλά η συντριπτικά μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας θα υποφέρει πολύ αν επικρατήσει η άποψή τους.
Ερ. Υπήρξε μια απόφαση της ΕΕ που λέει ότι, σε περίπτωση απειλής στάσης πληρωμών, θα υπάρξει μια κοινή επέμβαση ΕΕ και ΔΝΤ. Πως κρίνεις αυτό το σενάριο;
Απ. Το ΔΝΤ δεν διαθέτει στρατηγική διαχείρισης μιας τέτοιας κρίσης, μπορεί μόνο να τη διαχειρισθεί από μέρα σε μέρα. Και θα τη διαχειρισθεί ματώνοντας τον ελληνικό λαό. Δεν έχουν στρατηγική.
Ερ. Δεν πρέπει να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας στις αγορές; Διαφωνείς με αυτό;
Απ. Ασφαλώς διαφωνώ. Αυτό που λες σημαίνει να αναγνωρίσουμε την εξουσία των αγορών.
Ερ. Μπορούμε να την αμφισβητήσουμε;
Απ. Βεβαιότατα. Το είπα και προηγουμένως, υπάρχει σήμερα, και μάλιστα διεθνώς, μια μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας ενός αντιολιγαρχικού κινήματος, δεν λέω σοσιαλιστικού, λέω αντιολιγαρχικού. Γιατί δεν πλήττονται μόνο τα λαϊκότερα στρώματα, πλήττονται οι μεσαίες τάξεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ερ. Συμφωνείς με τις εκτιμήσεις ότι περάσαμε το σοβαρότερο σημείο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Απ. Κάθε άλλο. Δεν είδαμε τίποτα ακόμα. Συναντήσαμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Ερ. Δεν θα ήταν ορθότερο, από πλευράς τακτικής και πολιτικής, να ζητήσει κανείς την ριζική μεταρρύθμιση αντί της καταστροφής της ευρωζώνης;
Απ. Όχι, γιατί αν αρχίσουν διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση δεν θα τελειώσουν ποτέ, θα τις χρησιμοποιήσουν για να σαμποτάρουν κάθε μεταρρύθμιση ή για να την κενώσουν περιεχομένου.
Ερ. Θα σου πούνε πάντως ότι η καταστροφή της ενωμένης Ευρώπης είναι μια τεράστια στρατηγική νίκη των Ηνωμένων Πολιτειών
Απ. Διαφωνώ. Η σημερινή Ευρώπη είναι πλήρως υποταγμένη στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Κόσμος του Επενδυτή, 30.4.2010
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
για να επιστρέψουμε στο νόμισμά μας, χρειαζόμαστε Πρωθυπουργό με πολλά αρ@@@ια!!!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
κάτσε να σκεφτώ πόσα χωράνε σε μια μάντρα!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Ο λόγος που έβαλα την συνέντευξη, είναι πως η πληροφόρηση καθιστά δυσκολότερη την παραπληροφόρηση και τις εθνικιστικές κορώνες του καθενός.Vaso έγραψε:για να επιστρέψουμε στο νόμισμά μας, χρειαζόμαστε Πρωθυπουργό με πολλά αρ@@@ια!!!
Βέβαια εσύ έπιασες την ουσία του προβλήματος
Αχ και να τό'βλεπα αυτό σύνθημα σε πανό...!
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
-
Valia
Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δε γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ.
-Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Να μην πέσετε στα νύχια τους.
Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.
-Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα ναρκωτικά, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι. δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι' αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.
-Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλα τα ΜΜ"Ε" διατυμπάνιζαν την ανάγκη της "βοήθειας". Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!
-Back Home, είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά.
Είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε.
Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος ’ιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν "θέλουμε τη χώρα μας πίσω"! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις όπως μου έλεγαν, έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. ’νθρωποι που δεν έμοιαζαν ούτε looters (πλιατσικολόγοι). Ακόμα και μεσήλικες σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους.
-Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα "τρομοκράτες". Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Αυτές οι γυναίκες όμως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω. Αυτό θα με στοιχειώνει πάντα. Οι γυναίκες με τα παιδιά στα χέρια.
Ο ρόλος που έπαιξαν όμως αυτές οι γυναίκες. Ποιός να το περίμενε. Προστάτεψαν τα παιδιά τους και τη χώρα τους. Αν μπορούμε να πούμε ότι έγινε επανάσταση στην Αργεντινή, τότε ήταν η μόνη γυναικεία επανάσταση στους αιώνες.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
http://olympia.gr/2010/02/19/imf-greece/
...το ξέσπασμα της κρίσης και η λύση που ήλθε από τον ίδιο τον λαό.
Στο πρώτο μέρος είδαμε το ξέσπασμα. Τα μέτρα της κυβέρνησης με τις περιβόητες ενέργειες για μείωση του ελλείματος. Αυτή η μείωση του ελλείματος που πάλι είχε καλλιεργηθεί ως αυτοσκοπός και βασική προϋπόθεση για την βοήθεια του ΔΝΤ. Βλέπετε, το "swap" του ΔΝΤ είναι οι κρυφοί όροι που επιβάλλονται στην εκάστοτε Εθνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξουν τις κάνουλες. Αυτοί οι όροι είναι σαφέστατοι και με απλά λόγια επικεντρώνονται στο ότι "Δεν θα γίνεται καμμία ενέργεια, καμμία δαπάνη, δεν θα λαμβάνεται καμμία απόφαση από την Εθνική κυβέρνηση που αφορά την Εθνική οικονομία εάν δεν υπάρχει η έγκριση του ΔΝΤ¨.
Δηλαδή, ο βασικός όρος "συνεργασίας" με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι η Εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας. Για όσους ακόμη δεν το έχουν καταλάβει.
Το άλλο σημείο που καλλιεργείται έντεχνα ως αυτοσκοπός, είναι η εξυπηρέτηση μόνο των υποχρεώσεων προς τρίτες χώρες και όχι των εσωτερικών υποχρεώσεων του κράτους. Προηγούνται δηλαδή οι διεθνείς δανειστές που έχουν δανείσει με επαχθείς όρους έναντι των ντόπιων πιστωτών, ήτοι των πολιτών που καλούνται όχι μόνο να απεμπολήσουν τις απαιτήσεις τους αλλά να σηκώσουν και το βάρος της αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ό περιβόητος εξωτερικός δανεισμός (300 δις Ευρώ)που αναμασούν συνεχώς οι διάφοροι "αναλυτές", είναι μόλις ένα μικρό μέρος επί του συνόλου των Τριών Τρις που οφείλει συνολικά το κράτος, με κύριους πιστωτές βέβαια, τους Έλληνες πολίτες. Πολιτες μάλιστα που τροφοδοτούν το σύστημα επί δεκαετίες με ελάχιστο κόστος. Αναλογιστείτε ότι το κράτος (και επαγωγικά οι τράπεζες) δανείστηκαν με επιτόκια που φτάνουν το 7%. Εσείς τι επιτόκιο παίρνετε για τις καταθέσεις σας; (Σε επόμενο άρθρο οι ραγδαίες εξελίξεις στις Ελληνικές τράπεζες).
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην Αργεντινή. Μετά την πρώτη ομοβροντία μέτρων, οι μορφές αντίδρασης εξακολουθούσαν να περνούν από τα κανάλια κομματικών μηχανισμών και ιδεολογικών μονοπωλίων. Οι εκδηλώσεις ήταν απόλυτα ελέγξιμες με περιορισμένη χρήση βίας αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να ταχθεί κάτω από καμια κομματική σημαία ή συνδικάτο (θυμηθείτε την σημερινή απεργία. 2 εκ απεργοί, μόνο 20,000 διαδηλωτές σε διασπασμένες εκδηλώσεις με τους παρακρατικούς μηχανισμούς των προβοκατόρων σε δράση. Τα ΜΜ"Ε" βεβαίως ..απεργούσαν!).
Τότε άρχισε ο πραγματικός εφιάλτης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση υπό την πίεση των διεθνών συμβούλων παίρνει την απόφαση να παγώσει τις καταθέσεις των πολιτών σε όλες τις τράπεζες. 70 δις Δολάρια αλλά και υπερδιπλάσιας αξίας κρατικά ομόλογα περιέρχονται στα χέρια της "ικανότατης και λαοπρόβλητης" κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί βεβαίως κολοσσιαία εξαγωγή καταθέσεων από κάποιους που ως συνήθως γνώριζαν. Τα ΜΜ"Ε" απέκρυπταν ή δικαιολογούσαν αυτή την τεράστια εκροή προβάλλοντας την "πιθανότητα υψηλής φορολόγησης των καταθέσεων".
Συντάξεις χάθηκαν. Τα κρατικά ομόλογα δεν είχαν πλέον κανένα αντίκρυσμα (για τους ντόπιους βέβαια). Ακόμα και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που είχαν μετατραπεί εξαναγκαστικά σε ομόλογα, εξανεμίστηκαν.
Είχαν προηγηθεί κάποιες αποσπασματικές παύσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είτε με "υποχρεωτικές αργίες" είτε με μακροχρόνιες απεργίες.
Οι παρακρατικοί Κόνδορες και η μεγάλη σφαγή.Η εξουσία είχε υποτιμήσει την αγωνιστική διάθεση του λαού της Αργεντινής. Πίστευε ότι με όλες τις πιέσεις, την προπαγάνδα, τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις ότι θα μπορούσε να ελέγξει και αυτό το κύμα διαμαρτυρίας μπροστά στην "ληστεία του αιώνα" όπως χαρακτηρίστηκε από ανεξάρτητους διεθνείς αναλυτές.
Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Ο λαός άρχισε να βγαίνει μαζικά στους δρόμους. Σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη ή χωριό ανέμιζαν οι Αργεντίνικες σημαίες ενώ οι κομματικές εξαφανίζονταν. Κάθε μέρα, για πολλές ώρες, ο λαός ήταν στους δρόμους απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και τον διωγμό των ξένων επιτηρητών του ΔΝΤ.
Η αστυνομία πλέον ήταν αδύνατον να ελέγξει τις αντιδράσεις. Οι ανταποκρίσεις των διεθνών ΜΜΕ διακόπηκαν αφού πλέον δεν υπήρχαν κομματικά σημαιάκια για να δείξουν ενώ κάθε επιχείρηση Αμερικανικών συμφερόντων έμπαινε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι παρακρατικοί "Κόνδορες". Οι Κόνδορες ήταν το δίκτυο της CIA σε όλη την Λατινική Αμερική που είχε στηθεί με το πρόσχημα του "Κομμουνιστικού κινδύνου" στον ψυχρό πόλεμο. Παραγουανοί κυρίως παρακρατικοί συντάχθηκαν με τον μηχανισμό της ΚΥΠ ώστε να αρχίσουν τα χειρουργικά χτυπήματα για να κάμψουν το φρόνημα των διαδηλωτών.
Ακολούθησαν χτυπήματα σε ανοιχτές συγκεντρώσεις (κλασσική ιμπεριαλιστική μέθοδος) ώστε να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μην ενισχύει τις κινητοποιήσεις. Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες.
(για να γίνει το παράδειγμα πιο κατανοητό, σκεφθείτε την υποθετική περίπτωση να γινόντουσαν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα και η φιλοαμερικανική κυβέρνηση να επιστράτευε Ουτσεκάδες, που είναι εκπαιδευμένοι από την CIA, για να χτυπούν ανοιχτές συγκεντρώσεις με χειροβομβίδες και Καλάσνικοφ, ενώ την ίδια στιγμή η κρατική αστυνομία να συλλαμβάνει Έλληνες διαδηλωτές)
Τα χτυπήματα αυτά αντί να κάμψουν, ενίσχυσαν το φρόνημα των εξεγερμένων πατριωτών αφού μπορεί ο αγώνας για "θεσμικά και οικονομικά αιτήματα" με ιδεοληπτικούς μανδύες να μην αξίζει ανθρώπινες θυσίες, όμως η κινητοποίηση ήδη είχε λάβει διαστάσεις Εθνεγερσίας. Ο λαός πλέον κατέβαινε στους δρόμους για Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.
Το επιμύθιο της εξέγερσης θα το παραθέσουμε σε άλλο άρθρο, για να κλείσουμε το αφιέρωμα με το σημαντικότερο ίσως κομμάτι: Τον ρόλο της Γυναίκας και τις λύσεις που έδωσε. Ναι, η γυναίκα στην Αργεντινή καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της επιβίωσης και εξόδου της χώρας από αυτόν τον εφιάλτη.
Η Γυναίκα που έσωσε την Αργεντινή - οι λύσεις.Η Γυναίκα της Αργεντινής στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντίστασης. Από τις μαχητικές πορείες, την επιβίωση των παιδιών, τη στήριξη των συζύγων. Πραγματικές ηρωΐδες που όμως έμελλε να καταλύσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργώντας συνθήκες διαβίωσης με αυτοοργανωμένα συστήματα, μακρυά από την τραπεζική - χρηματοπιστωτική υποτέλεια.
ένα από τα χιλιάδες καταστήματα ανταλλαγής προϊόντων που οργάνωσαν οι γυναίκες της Αργεντινής
Η δράση των γυναικών ξεκίνησε από την περιφέρεια. Οι γυναίκες της υπαίθρου ένιωσαν πρώτες την κρίση όταν είδαν την παραγωγή τους να οδηγείται σε απαξίωση και τους άντρες τους να παραχωρούν τα πολύτιμα αγαθά για ευτελές αντίτιμο.
Οι γυναίκες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ένα αρχέγονο ένστικτο, επέβαλλαν παύση πώλησης της παραγωγής στους μεσάζοντες και άρχισαν να ιδρύουν καταστήματα αντιπραγμάτευσης. Μικρά κέντρα δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων με μία υποδειγματική δομή αποτίμησης βάσει της προσφοράς και ζήτησης των αγαθών. Οι Γυναίκες της Αργεντινής δηλαδή, ανεξαρτητοποιήθηκαν από το χρήμα, πριν την μεγάλη ληστεία που γονάτισε κάθε δραστηριότητα.
Στην περίοδο της μεγάλης ληστείας λοιπόν, η μορφή αυτή επιβίωσης πήρε ραγδαίες διαστάσεις και αποτέλεσε την αιτία της επιτυχίας των κινητοποιήσεων. Πίσω από τις στάχτες των "μαχών", οι γυναίκες κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες της οικογενειακής διαβίωσης χωρίς την ανάγκη του χρήματος ή της επαιτείας των κουπονιών. Η "τροφοδοσία" των μαχητών είχε εξασφαλιστεί. Το ίδιο και το φρόνημα. Αντί για επαίτες, οι Αργεντίνοι έγιναν ελευθερωτές και οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές πήραν ένα γερό μάθημα, όταν αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα με Αμερικανικά ελικόπτερα (σε επόμενο άρθρο).
Οι γυναίκες της Αργεντινής επέδειξαν οξυδέρκεια, αλληλεγγύη και ικανότητα αποτελεσματικής αυτοοργάνωσης. Έδειξαν τον δρόμο της επιβίωσης, προστάτευσαν τα παιδιά τους και απορρόφησαν μεγάλο μέρος από τους απελπισμένους των "πόλεων της μιζέριας" που είχαν δημιουργηθεί όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής έγινε με τους όρους που έθεσαν αυτές οι πρωτεργάτριες του αγώνα σε τέτοιο σημείο, ώστε η εξέγερση της Αργεντινής να χαρακτηριστεί η πρώτη γυναικεία εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία. Οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης συνοπτικά:
ΕπιμύθιοΔεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ήταν αδύνατον να ανατραπούν ακόμα και με έξωθεν στρατιωτική επέμβαση. Ο λαός είχε εκκαθαρίσει τους επίορκους από όλα τα δημόσια αξιώματα και η νέα κυβέρνηση μπορούσε να θέσει η ίδια τους όρους της. Ας τους διαβάσουμε γιατί αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για κάποιους ντόπιους που φλερτάρουν με .γουδιά.
1. Η χώρα κήρυξε πτώχευση, σταματώντας κάθε πληρωμή σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
2. Η ισοτιμία Πέσο - Δολαρίου "ξεκλειδώθηκε" και ακολούθησε υποτίμηση κατά 75%
3. Η Αργεντινή είχε μάθει πλέον να είναι αυτάρκης. Η κοινωνία βάσισε την επιβίωση της στην ντόπια παραγωγή, το εκτεταμένο μποϋκοτάζ ξένων προϊόντων ήταν πλέον κρατική "εντολή", το εμπορικό ισοζύγιο ανατράπηκε άρδην.
4. Λόγω της υποτίμησης αλλά και της σκληρής δουλειάς του λαού, η παραγωγή της Αργεντινής έγινε ανταγωνιστικότερη φέροντας έναν ρυθμό ανάπτυξης στα πρότυπα της Ρωσίας του 2000.
5. Τον ρόλο του Πούτιν στην Αργεντινή, ανέλαβε ο ίδιος ο λαός που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τις νουθεσίες του state department για συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΝΤ έστω και με ειδικά προνόμια. Δοκιμασμένες λύσεις, η νεκρανάσταση μίας χώρας από έναν λαό που δεν υπόκυψε στον τρόμο και τις απειλές. Μπορούμε;
-Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Να μην πέσετε στα νύχια τους.
Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.
-Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα ναρκωτικά, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι. δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι' αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.
-Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλα τα ΜΜ"Ε" διατυμπάνιζαν την ανάγκη της "βοήθειας". Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!
-Back Home, είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά.
Είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε.
Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος ’ιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν "θέλουμε τη χώρα μας πίσω"! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις όπως μου έλεγαν, έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. ’νθρωποι που δεν έμοιαζαν ούτε looters (πλιατσικολόγοι). Ακόμα και μεσήλικες σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους.
-Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα "τρομοκράτες". Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Αυτές οι γυναίκες όμως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω. Αυτό θα με στοιχειώνει πάντα. Οι γυναίκες με τα παιδιά στα χέρια.
Ο ρόλος που έπαιξαν όμως αυτές οι γυναίκες. Ποιός να το περίμενε. Προστάτεψαν τα παιδιά τους και τη χώρα τους. Αν μπορούμε να πούμε ότι έγινε επανάσταση στην Αργεντινή, τότε ήταν η μόνη γυναικεία επανάσταση στους αιώνες.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
http://olympia.gr/2010/02/19/imf-greece/
...το ξέσπασμα της κρίσης και η λύση που ήλθε από τον ίδιο τον λαό.
Στο πρώτο μέρος είδαμε το ξέσπασμα. Τα μέτρα της κυβέρνησης με τις περιβόητες ενέργειες για μείωση του ελλείματος. Αυτή η μείωση του ελλείματος που πάλι είχε καλλιεργηθεί ως αυτοσκοπός και βασική προϋπόθεση για την βοήθεια του ΔΝΤ. Βλέπετε, το "swap" του ΔΝΤ είναι οι κρυφοί όροι που επιβάλλονται στην εκάστοτε Εθνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξουν τις κάνουλες. Αυτοί οι όροι είναι σαφέστατοι και με απλά λόγια επικεντρώνονται στο ότι "Δεν θα γίνεται καμμία ενέργεια, καμμία δαπάνη, δεν θα λαμβάνεται καμμία απόφαση από την Εθνική κυβέρνηση που αφορά την Εθνική οικονομία εάν δεν υπάρχει η έγκριση του ΔΝΤ¨.
Δηλαδή, ο βασικός όρος "συνεργασίας" με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι η Εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας. Για όσους ακόμη δεν το έχουν καταλάβει.
Το άλλο σημείο που καλλιεργείται έντεχνα ως αυτοσκοπός, είναι η εξυπηρέτηση μόνο των υποχρεώσεων προς τρίτες χώρες και όχι των εσωτερικών υποχρεώσεων του κράτους. Προηγούνται δηλαδή οι διεθνείς δανειστές που έχουν δανείσει με επαχθείς όρους έναντι των ντόπιων πιστωτών, ήτοι των πολιτών που καλούνται όχι μόνο να απεμπολήσουν τις απαιτήσεις τους αλλά να σηκώσουν και το βάρος της αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ό περιβόητος εξωτερικός δανεισμός (300 δις Ευρώ)που αναμασούν συνεχώς οι διάφοροι "αναλυτές", είναι μόλις ένα μικρό μέρος επί του συνόλου των Τριών Τρις που οφείλει συνολικά το κράτος, με κύριους πιστωτές βέβαια, τους Έλληνες πολίτες. Πολιτες μάλιστα που τροφοδοτούν το σύστημα επί δεκαετίες με ελάχιστο κόστος. Αναλογιστείτε ότι το κράτος (και επαγωγικά οι τράπεζες) δανείστηκαν με επιτόκια που φτάνουν το 7%. Εσείς τι επιτόκιο παίρνετε για τις καταθέσεις σας; (Σε επόμενο άρθρο οι ραγδαίες εξελίξεις στις Ελληνικές τράπεζες).
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην Αργεντινή. Μετά την πρώτη ομοβροντία μέτρων, οι μορφές αντίδρασης εξακολουθούσαν να περνούν από τα κανάλια κομματικών μηχανισμών και ιδεολογικών μονοπωλίων. Οι εκδηλώσεις ήταν απόλυτα ελέγξιμες με περιορισμένη χρήση βίας αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να ταχθεί κάτω από καμια κομματική σημαία ή συνδικάτο (θυμηθείτε την σημερινή απεργία. 2 εκ απεργοί, μόνο 20,000 διαδηλωτές σε διασπασμένες εκδηλώσεις με τους παρακρατικούς μηχανισμούς των προβοκατόρων σε δράση. Τα ΜΜ"Ε" βεβαίως ..απεργούσαν!).
Τότε άρχισε ο πραγματικός εφιάλτης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση υπό την πίεση των διεθνών συμβούλων παίρνει την απόφαση να παγώσει τις καταθέσεις των πολιτών σε όλες τις τράπεζες. 70 δις Δολάρια αλλά και υπερδιπλάσιας αξίας κρατικά ομόλογα περιέρχονται στα χέρια της "ικανότατης και λαοπρόβλητης" κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί βεβαίως κολοσσιαία εξαγωγή καταθέσεων από κάποιους που ως συνήθως γνώριζαν. Τα ΜΜ"Ε" απέκρυπταν ή δικαιολογούσαν αυτή την τεράστια εκροή προβάλλοντας την "πιθανότητα υψηλής φορολόγησης των καταθέσεων".
Συντάξεις χάθηκαν. Τα κρατικά ομόλογα δεν είχαν πλέον κανένα αντίκρυσμα (για τους ντόπιους βέβαια). Ακόμα και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που είχαν μετατραπεί εξαναγκαστικά σε ομόλογα, εξανεμίστηκαν.
Είχαν προηγηθεί κάποιες αποσπασματικές παύσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είτε με "υποχρεωτικές αργίες" είτε με μακροχρόνιες απεργίες.
Οι παρακρατικοί Κόνδορες και η μεγάλη σφαγή.Η εξουσία είχε υποτιμήσει την αγωνιστική διάθεση του λαού της Αργεντινής. Πίστευε ότι με όλες τις πιέσεις, την προπαγάνδα, τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις ότι θα μπορούσε να ελέγξει και αυτό το κύμα διαμαρτυρίας μπροστά στην "ληστεία του αιώνα" όπως χαρακτηρίστηκε από ανεξάρτητους διεθνείς αναλυτές.
Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Ο λαός άρχισε να βγαίνει μαζικά στους δρόμους. Σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη ή χωριό ανέμιζαν οι Αργεντίνικες σημαίες ενώ οι κομματικές εξαφανίζονταν. Κάθε μέρα, για πολλές ώρες, ο λαός ήταν στους δρόμους απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και τον διωγμό των ξένων επιτηρητών του ΔΝΤ.
Η αστυνομία πλέον ήταν αδύνατον να ελέγξει τις αντιδράσεις. Οι ανταποκρίσεις των διεθνών ΜΜΕ διακόπηκαν αφού πλέον δεν υπήρχαν κομματικά σημαιάκια για να δείξουν ενώ κάθε επιχείρηση Αμερικανικών συμφερόντων έμπαινε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι παρακρατικοί "Κόνδορες". Οι Κόνδορες ήταν το δίκτυο της CIA σε όλη την Λατινική Αμερική που είχε στηθεί με το πρόσχημα του "Κομμουνιστικού κινδύνου" στον ψυχρό πόλεμο. Παραγουανοί κυρίως παρακρατικοί συντάχθηκαν με τον μηχανισμό της ΚΥΠ ώστε να αρχίσουν τα χειρουργικά χτυπήματα για να κάμψουν το φρόνημα των διαδηλωτών.
Ακολούθησαν χτυπήματα σε ανοιχτές συγκεντρώσεις (κλασσική ιμπεριαλιστική μέθοδος) ώστε να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μην ενισχύει τις κινητοποιήσεις. Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες.
(για να γίνει το παράδειγμα πιο κατανοητό, σκεφθείτε την υποθετική περίπτωση να γινόντουσαν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα και η φιλοαμερικανική κυβέρνηση να επιστράτευε Ουτσεκάδες, που είναι εκπαιδευμένοι από την CIA, για να χτυπούν ανοιχτές συγκεντρώσεις με χειροβομβίδες και Καλάσνικοφ, ενώ την ίδια στιγμή η κρατική αστυνομία να συλλαμβάνει Έλληνες διαδηλωτές)
Τα χτυπήματα αυτά αντί να κάμψουν, ενίσχυσαν το φρόνημα των εξεγερμένων πατριωτών αφού μπορεί ο αγώνας για "θεσμικά και οικονομικά αιτήματα" με ιδεοληπτικούς μανδύες να μην αξίζει ανθρώπινες θυσίες, όμως η κινητοποίηση ήδη είχε λάβει διαστάσεις Εθνεγερσίας. Ο λαός πλέον κατέβαινε στους δρόμους για Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.
Το επιμύθιο της εξέγερσης θα το παραθέσουμε σε άλλο άρθρο, για να κλείσουμε το αφιέρωμα με το σημαντικότερο ίσως κομμάτι: Τον ρόλο της Γυναίκας και τις λύσεις που έδωσε. Ναι, η γυναίκα στην Αργεντινή καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της επιβίωσης και εξόδου της χώρας από αυτόν τον εφιάλτη.
Η Γυναίκα που έσωσε την Αργεντινή - οι λύσεις.Η Γυναίκα της Αργεντινής στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντίστασης. Από τις μαχητικές πορείες, την επιβίωση των παιδιών, τη στήριξη των συζύγων. Πραγματικές ηρωΐδες που όμως έμελλε να καταλύσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργώντας συνθήκες διαβίωσης με αυτοοργανωμένα συστήματα, μακρυά από την τραπεζική - χρηματοπιστωτική υποτέλεια.
ένα από τα χιλιάδες καταστήματα ανταλλαγής προϊόντων που οργάνωσαν οι γυναίκες της Αργεντινής
Η δράση των γυναικών ξεκίνησε από την περιφέρεια. Οι γυναίκες της υπαίθρου ένιωσαν πρώτες την κρίση όταν είδαν την παραγωγή τους να οδηγείται σε απαξίωση και τους άντρες τους να παραχωρούν τα πολύτιμα αγαθά για ευτελές αντίτιμο.
Οι γυναίκες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ένα αρχέγονο ένστικτο, επέβαλλαν παύση πώλησης της παραγωγής στους μεσάζοντες και άρχισαν να ιδρύουν καταστήματα αντιπραγμάτευσης. Μικρά κέντρα δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων με μία υποδειγματική δομή αποτίμησης βάσει της προσφοράς και ζήτησης των αγαθών. Οι Γυναίκες της Αργεντινής δηλαδή, ανεξαρτητοποιήθηκαν από το χρήμα, πριν την μεγάλη ληστεία που γονάτισε κάθε δραστηριότητα.
Στην περίοδο της μεγάλης ληστείας λοιπόν, η μορφή αυτή επιβίωσης πήρε ραγδαίες διαστάσεις και αποτέλεσε την αιτία της επιτυχίας των κινητοποιήσεων. Πίσω από τις στάχτες των "μαχών", οι γυναίκες κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες της οικογενειακής διαβίωσης χωρίς την ανάγκη του χρήματος ή της επαιτείας των κουπονιών. Η "τροφοδοσία" των μαχητών είχε εξασφαλιστεί. Το ίδιο και το φρόνημα. Αντί για επαίτες, οι Αργεντίνοι έγιναν ελευθερωτές και οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές πήραν ένα γερό μάθημα, όταν αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα με Αμερικανικά ελικόπτερα (σε επόμενο άρθρο).
Οι γυναίκες της Αργεντινής επέδειξαν οξυδέρκεια, αλληλεγγύη και ικανότητα αποτελεσματικής αυτοοργάνωσης. Έδειξαν τον δρόμο της επιβίωσης, προστάτευσαν τα παιδιά τους και απορρόφησαν μεγάλο μέρος από τους απελπισμένους των "πόλεων της μιζέριας" που είχαν δημιουργηθεί όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής έγινε με τους όρους που έθεσαν αυτές οι πρωτεργάτριες του αγώνα σε τέτοιο σημείο, ώστε η εξέγερση της Αργεντινής να χαρακτηριστεί η πρώτη γυναικεία εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία. Οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης συνοπτικά:
ΕπιμύθιοΔεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ήταν αδύνατον να ανατραπούν ακόμα και με έξωθεν στρατιωτική επέμβαση. Ο λαός είχε εκκαθαρίσει τους επίορκους από όλα τα δημόσια αξιώματα και η νέα κυβέρνηση μπορούσε να θέσει η ίδια τους όρους της. Ας τους διαβάσουμε γιατί αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για κάποιους ντόπιους που φλερτάρουν με .γουδιά.
1. Η χώρα κήρυξε πτώχευση, σταματώντας κάθε πληρωμή σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
2. Η ισοτιμία Πέσο - Δολαρίου "ξεκλειδώθηκε" και ακολούθησε υποτίμηση κατά 75%
3. Η Αργεντινή είχε μάθει πλέον να είναι αυτάρκης. Η κοινωνία βάσισε την επιβίωση της στην ντόπια παραγωγή, το εκτεταμένο μποϋκοτάζ ξένων προϊόντων ήταν πλέον κρατική "εντολή", το εμπορικό ισοζύγιο ανατράπηκε άρδην.
4. Λόγω της υποτίμησης αλλά και της σκληρής δουλειάς του λαού, η παραγωγή της Αργεντινής έγινε ανταγωνιστικότερη φέροντας έναν ρυθμό ανάπτυξης στα πρότυπα της Ρωσίας του 2000.
5. Τον ρόλο του Πούτιν στην Αργεντινή, ανέλαβε ο ίδιος ο λαός που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τις νουθεσίες του state department για συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΝΤ έστω και με ειδικά προνόμια. Δοκιμασμένες λύσεις, η νεκρανάσταση μίας χώρας από έναν λαό που δεν υπόκυψε στον τρόμο και τις απειλές. Μπορούμε;
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι