Σε δύο πράγματα θέλω να σου απαντήσω dortias
Το πρώτο είναι ότι ποτέ μου δεν υπήρξα "θαυμάστρια" όχι μόνο της Μπλαβάτσι, αλλά κανενός εσωτεριστή, πλην όμως έχω διαβάσει σχεδόν όλα τους τα βιβλία...Βλέπεις αναζητούσα την αλήθεια μέσω αυτής της γνώσης από τα 14 μου χρόνια, μέχρι που "άδειασα" τελείως από αυτήν την γνώση, για να μπορέσω να βρω τον Εαυτό μου και τον Δάσκαλό μου!
Σέβομαι κάθε πνευματική εμπειρία οποιουδήποτε ανθρώπου, όσο διαφορετικά και να διατείνεται από την δική μου, γιατί για μένα το κυριότερο έργο ενός αναζητητή δεν είναι να φωτιστεί, ούτε να πάει στα πνευματικά πεδία μετά τον θάνατό του, αλλά να ζήσει την ζωή του με πνευματική, νοητική, συναισθηματική και φυσική υγεία, βοηθώντας και όποιον άλλον μπορεί, στο μικρό του περιβάλλον.
Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι όσα είπαν οι εσωτεριστές είναι σωστά ή λάθος, αλλά λέω ότι τα σέβομαι μέχρι του σημείου που αυτά τα λόγια μπορεί να βοηθήσουν κάποιον να ανακαλύψει την ομορφιά της ζωής και το νόημά της και να μην περιφέρεται άσκοπα στην ζωή του, αλλά να βρει ουσία και αγάπη μέσα στον Εαυτό του.
Τα κείμενα για τους αναληφθέντες δασκάλους που έβαλα στο σάιτ και που βρήκα στο LICHTSEGEN ήταν μια πηγή έμπνευσης για μένα, ανεξάρτητα από το ποιός τα έχει πει...
Μιλάνε για αγάπη, για σεβασμό, για την προσπάθεια των ανθρώπων να φροντίσουν τις πληγές τους, να σταματήσουν να φοβούνται την ζωή, να βρουν μέσα τους την ειρήνη, να θεραπεύσουν τον εγωισμό τους.
Αυτά τα λόγια μπορεί να ανοίξουν εστίες αγάπης μέσα σε κάθε άνθρωπο και να γίνουν πηγή έμπνευσης κάθε "ασθενούς", έτσι δεν εξετάζω αν πραγματικά τα έχει πει ο Σαν Ζερμαίν ή ο Κουτχούμι, αλλά εξετάζω την δυναμική των Λόγων αυτών στην καθημερινή άσκηση της ζωής μας. ΄Αλλωστε τα πνευματικά πεδία κανείς δεν μπορεί να τα τεκμηριώσει για τους άλλους, παρά μόνο για τον Εαυτό του.
Η διαδρομή μου υπήρξε μυστικιστική περισσότερο, παρά βασισμένη στον εσωτερισμό, και δεν την παραθέτω μέσα από την γνώση που πήρα, αλλά μέσα από την αγάπη που μπορώ να δώσω και να πάρω στην ζωή μου. Η γνώση είναι πάντα ευάλωτη στις απόψεις, όπως βλέπεις, γιατί οι δρόμοι μας είναι εντελώς διαφορετικοί πολλές φορές, όμως υπάρχει ένα μόνο σημείο συνάντησης μεταξύ μας και αυτό είναι ο σεβασμός στην ζωή του καθενός και στις δυνατότητές του...
Για μένα το θέμα, αγαπητέ μου dortias, είναι πρακτικό!
Κύριος στόχος και του κεντρικού σάιτ και αυτού του φόρουμ είναι να βοηθήσουν κάποιους ανθρώπους να βρουν τον Εαυτό τους, να νιώσουν ότι μπορούν να αγαπηθούν και ότι είναι πνευματικά όντα και όχι φοβισμένοι άνθρωποι...
Αν αυτό το όραμα χρειάζεται να στηρίζεται στις "εγκυκλοπαιδικές" γνώσεις και μελέτες, είναι η δική σου άποψη, την οποία σέβομαι, αλλά δεν είναι η δική μου άποψη. Η δική μου άποψη είναι ότι η εσωτερική γνώση, αυτή που αναδύεται από την διάνοια της Ψυχής, είναι αυτή η οποία μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο μέσα στην καθημερινότητά του να εκφράσει τον πλούτο των αισθημάτων του, χωρίς το φόβο της επίκρισης, να θεραπεύσει τις πληγές του από τις μάχες με τον άγνωστο εαυτό του και να ζήσει μια ζωή με πληρότητα.
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά, ότι ο φυσικός άνθρωπος είναι περισσότερο "μαζικός" και λιγότερο "άτομο", και όλες μου οι προσπάθειες στηρίζουν την εξατομίκευση.
Οποιαδήποτε διδασκαλία, όσο φωτισμένος και αν ήταν αυτός ο δάσκαλος που την εξέφρασε, έχει τους επικριτές της και αυτό δεν είναι μόνο δικό μου συμπέρασμα...
Σαφώς παρεξήγησες την θέση μου. Δεν εναντιώθηκα σ' αυτά που έλεγες, αλλά στον τρόπο που τα εξέφραζες...
Αν όλα αυτά που έχεις ανακαλύψει σε έχουν βοηθήσει στην ζωή σου, εγώ χαίρομαι διπλά...
Όμως η βοήθεια που μπορούμε να πάρουμε από κάποια δοξασία, μυστική ή φανερή, αποδεικνύεται μόνο από την ζωή που βιώνουμε και όχι από το πόσα βιβλία έχουμε διαβάσει. Και αυτό στο λέω και από προσωπική εμπειρία και όχι από μια γενική παρατήρηση μόνο.
Το δεύτερο που θέλω να σου πω αναφέρεται σ' αυτόν σου τον ισχυρισμό...
Για να κλείσω το θέμα, καθώς και τη διαμάχη που άθελα μου άνοιξα με τη Βάσω, θα πρέπει να πω, πως δε βρήκα κάποια εσωτερική αλήθεια μελετώντας το έργο της Blavatsky.
Η διαμάχη δεν υφίσταται...
Και φυσικά συμφωνώ, πως όσα είπε η Μπλαβάτσι δεν μπορούν να γίνουν αλήθεια, παρά μόνο για εκείνην.
΄Ομως ένα βιβλίο δεν το διαβάζεις για να το κάνεις Δρόμο, αλλά για να σε βοηθήσει να τον βρεις...
Δεν ένιωσα ότι με προσέβαλες, παρ' όλο ότι ήσουν αρκετά επιθετικός.
Συνήθως όμως έτσι γίνεται...όταν κάποιος υπερασπίζεται την αλήθεια του με πάθος, δεν έχει γίνει ακόμα ΑΛΗΘΕΙΑ!
΄Οπως και να έχει, σ' ευχαριστώ που επανήρθες για μένα και όχι για να απαντήσεις στην Δήμητρα!! Σ' ευχαριστώ γι' αυτό!
