Πολλοί άνθρωποι, στις δύσκολες συνθήκες που έχουν βρεθεί, με αφορμή τα κοινωνικο-οικονομικά δεδομένα στη Ελλάδα και στον κόσμο, ρωτάνε για τον τρόπο που μπορούν να τις αντιμετωπίσουν...
Ακούω και διαβάζω μια συνεχιζόμενη συμβουλή "μην φοβάσαι"...
και, αλήθεια, αναρωτιέμαι, αν αυτή η συμβουλή έχει βαθύτερο νόημα σε ανθρώπους που φοβούνται...
Τι θα λέγαμε σε έναν ασθενή που πάσχει από μια ίωση?
Θα του λέγαμε ποτέ, ότι δεν έχεις τίποτα και κάνε κανονικά τις δραστηριότητές σου, ενόσω καίγεται από τον πυρετό?
Και ας πούμε ότι εμείς ανώριμα θα τον συμβουλεύαμε να κάνει κανονικά τις δραστηριότητές του, εκείνος θα μπορούσε άραγε να είναι συνεπής στην συμβουλή μας?
Το σώμα είναι το ίδιο αδύναμο με τον νου
Ενας πυρετός είναι το ίδιο ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας, με έναν νου γεμάτο πεποιθήσεις και όρια, για έναν άνθρωπο που έχει συνηθίσει να δραστηριοποιείται φυσιολογικά χωρίς πυρετό, όπως ακριβώς έχει συνηθίσει να σκέφτεται φυσιολογικά με συγκεκριμένο τρόπο την ζωή του
Η αντοχή σε αντίξοες συνθήκες είναι μέρος των ισχυρών ενστίκτων της επιβίωσης για έναν φυσικό άνθρωπο. Με κάθε τρόπο θα επιβιώσει, ακόμα και αν είναι διαρκώς ασθενής με ανισορροπία και δυσαρμονία στα πιο βαθιά του επίπεδα.
Ο φυσικός άνθρωπος δεν σκέφτεται και πολύ
Μόνο αντιδρά!
Αν του πεις «μην αντιδράς», θα σε κοιτάξει σαν εξωγήινο, μια και δεν κατανοεί τι σημαίνει αρμονία, ελευθερία, ευθύνη!
΄Ετσι η συμβουλή «μην φοβάσαι» θεωρώ ότι είναι μια βαθύτερη συνέπεια στην Συνειδητότητά μας, κάτι που ο φυσικός άνθρωπος δεν έχει μάθει να υπολογίζει
΄Έναν ασθενή, που δεν μπορεί να κατανοήσει τα όρια της ασθένειάς του, θα τον συμβουλεύαμε να μάθει να αντέχει την ασθένεια, μέχρι του σημείου που την έχει ανάγκη. Θα του δίναμε ίσως κίνητρα να λιγοστέψει την απόσταση από την υγεία του και να βρίσκει τρόπους να ισορροπεί μεταξύ αυτού που θα ήθελε και αυτού που έχει
΄Όμως δεν θα του λέγαμε ποτέ «δεν έχεις τίποτα»
Θα του λέγαμε?
Ο φόβος είναι μέρος της διαδικασίας της ζωής του φυσικού ανθρώπου, μιας ζωής που χαρίζεται από κάποιο υπερφυσικό ον και μπορεί να αφαιρεθεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς την θέλησή μας!
΄Ετσι μας λείπει η πρώτη εκδήλωση του Λόγου
Η Θέληση-Δύναμη
Η άρνηση να αντιληφθούμε τον Ρυθμό, πάλι είναι μέρος της διαδικασίας της ζωής του φυσικού ανθρώπου, που δεν μπορεί να συγχρονιστεί με την περιοδικότητα και τους κύκλους της Ζωής στον Φυσικό Κόσμο.
΄Ετσι μας λείπει η δεύτερη εκδήλωση του Λόγου
Η Αγάπη-Σοφία
Η αδυναμία να είμαστε συνεπείς με την Ζωή, είναι η δική μας ευθύνη για την Ελευθερία να είμαστε Δημιουργοί
΄Ετσι μας λείπει και η τρίτη εκδήλωση του Λόγου
Η Δημιουργία
΄Όλα αυτά μπορεί να τα συνθέσει ο απλός εγκέφαλος, μέσα στην συμβουλή «μην φοβάσαι»?
Θέληση και Δύναμη, για να Ζήσει με ΄Ερωτα
Αγάπη και Σοφία, για να Νιώσει με Αλήθεια
Δημιουργία, για να Αντέξει την Ελευθερία που ορίζει ο Δρόμος Του
Όλα αυτά συνθέτονται στην αρχή, με ένα απλό «ευχαριστώ», για να μπορέσει ο άνθρωπος να αντέξει τον δρόμο από την Αρχή!
Εν Αρχή ην ο Λόγος!
Σκέψεις
