Και ειναι τοσο αλλιως ειδομενα τα πραγματα αν μεσα τους περιεχεται η ψυχή μας.....Να βάλουν όμως την ψυχή τους μέσα σ' αυτό που κάνουν, λίγοι...
Ομως για να την αφήσουμε ελευθερη θα πρέπει να μην φοβόμαστε να ζήσουμε....κλειδωμενοι στο παρελθόν και στο μέλλον..
Παρατήρησα οτι μερικες φορές αποφευγουμε να ανατρεψουμε μια κατασταση ...θετοντας διάφορες δικαιολογίες περί ευθύνης, αναμνήσεων κλπ ...αλλα απο κατω ειναι ο φόβος να νιωσουμε....ο φοβος της επερχόμενης αλλαγης που θα μας βγαλει απο το ''ασφαλες'' τέλμα.
Ισως αυτοι να ειναι και οι μοναδικοί παραμετροι για να διακρίνουμε το ζω απο το επιβιώνω.Μα όμως να σου τονίσω...ότι ούτε ο χρόνος είναι η μοναδική παράμετρος για το ρέικι τελικά...
Παράμετροι είναι η ταπεινότητα, η αγάπη, η γνώση...
