Ναταλί, εσύ επιλέγεις...επιλέγεις την ασφάλεια!!! Και έτσι πάλι αγωνιάς για να την αποκτήσεις. Αν δεν είσαι ασφαλής, καμία εργασία δεν θα σε εξασφαλίσει...
Η επιλογή σου δεν είναι η επιβίωση, αλλά η ασφάλεια, στο βαθύτερο επίπεδό σου...
Ανησυχείς για το μέλλον, που δεν ξέρεις, αγωνιάς για κάτι που δεν έχεις!!!
Αν έχεις κάτι αυτό είναι μόνο το παρόν! Μέσα σ' αυτό να εξελίσσεσαι!
Ο πατέρας μου με μεγάλωσε με το όνειρο του δημόσιου υπαλλήλου...Για να έχω ασφάλεια, μου έλεγε...
Αυτό ήταν ο δικός του δρόμος όμως! ΄Οχι ο δικός μου...
Εγώ ειχα γεννηθεί, για να νικήσω, και όχι απλά να ζήσω...
Να είναι καλά εκεί που είναι...Τα κληρονομικά του τα επέστρεψα στο ακέραιο...Μαζί με τις διδαχές του...
Ναταλί μην μιλάς για αγωνία επιβίωσης...Είσαι μόνη σου...Σκέψου να είσαι χωρίς χρήματα, και να έχεις και ευθύνη για δύο ακόμα ανθρώπους...
Δούλεψε όπου μπορείς. Νίκησε αυτόν τον φόβο του τι θα γίνεί αύριο...Αύριο θα γίνει αυτό που έχεις πληρώσει...Αυτό που τελικά αξίζεις θα το έχεις! Τα υπόλοιπα δεν θα τα αξίζεις...Εσύ επιλέγεις τι αξίζεις να έχεις! Κανείς δεν θα το κάνει για σένα!
Βάλια, η απάντηση είναι ναι! Πληρώνουμε την ζωή μας με πόνο, γιατί δεν ξέρουμε τι αξίζουμε να έχουμε! ΄Εχουμε μάθει να πονάμε και να είμαστε εξαρτημένοι από αυτόν τον πόνο...Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να γελάσουν, γιατί ανησυχούν ότι κι αυτό ακόμα η ζωή θα ζητήσει να της το πληρώσουν!!!!!
΄Ετσι μάθαμε, αυτό επιλέγουμε....
Μου ήρθε σήμερα ένα μέιλ...Νομίζω ότι είναι το κατάλληλο τόπικ να το βάλω...
"Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αναρωτήθηκα τι πρέπει να κάνω, πριν το ρολόι μου δείξει μεσάνυχτα...
Είναι δική μου απόφαση να διαλέξω με ποιόν τρόπο θα ξοδέψω την ημέρα μου...
Μπορώ να παραπονεθώ γιατί βρέχει...
ή να ευχαριστήσω την βροχή που τρέφει την γη και καθαρίζει την ατμόσφαιρα.
Μπορώ να είμαι θλιμμένος
επειδή δεν έχω χρήματα...
ή να νιώσω ευτυχισμένος επειδή αποφάσισα να περιορίσω τις δαπάνες μου.
Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία μου...
ή να ευγνωμονώ τον θεό που είμαι ζωντανός.
Μπορώ να παραπονιέμαι ότι φταίνε οι γονείς μου για ότι μου συμβαίνει...
ή να τους ευγνωμονώ που μου έδωσαν την ευκαιρία να γεννηθώ.
Μπορώ να βαριέμαι όταν πρέπει να πάω να εργαστώ...
ή να νιώθω ευλογημένος που έχω μια εργασία.
Μπορώ να δυσανασχετώ επειδή πρέπει να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι μου...
ή να δοξάζω τον θεό που έχω μια στέγη να βάλω το κεφάλι μου από κάτω.
Μπορώ να στενοχωριέμαι, γιατί κάποιοι φίλοι μου με πρόδωσαν...
ή να είμαι γεμάτος χαρά, επειδή μπορώ να κάνω νέους φίλους.
Μπορώ να είμαι απογοητευμένος γιατί κάτι που ονειρεύτηκα δεν πραγματοποιήθηκε...
ή να είμαι ευτυχισμένος γιατί έχω την δυνατότητα να κάνω μια νέα αρχή.
Η ημέρα είναι μπροστά μου και περιμένει εμένα να επιλέξω...
Και εγώ είμαι ο Δημιουργός εδώ.
Αυτός που μπορεί να δώσει μορφή και σχήμα σ' αυτό το φανταστικό, υπέροχο έργο! "
