μα ναι! ναι!
αυτή είναι η δική μου έρευνα και η τεκμηρίωσή της με έφερε στο συμπέρασμα ότι η βαθύτερη θεραπεία χρειάζεται και βαθύτερη γνώση. Μιλώντας για θεραπεία, εννοώ πάντα την δυνατότητά μας να είμαστε πληρως συνειδητά όντα και εκείνη την εσωτερική ελευθερία που δεν εμποδίζει την φυσική ροή των πραγμάτων να εκδηλώνεται όπως είναι...
Ευρύτερα, θεωρώ ασθένεια οτιδήποτε μας δεσμεύει σε ρόλους και συμπεριφορές που "εκβιάζουν" την πραγματική μας εικόνα για την ζωή, τοποθετώντας τον εαυτό μας στο επίκεντρο μιας, χωρίς ουσία, επίδειξης!
Το δηλητήριο των συναισθημάτων, μπορεί να γίνει ελιξήριο για την ζωή μας, αν δεν το καταπίνουμε με οργή, αλλά το μετασχηματίζουμε με αγάπη. Αλλά γι' αυτό χρειάζεται να αντικρύσουμε τις ίδιες τις εμμονικές μας αυτοκαταστροφικές συνήθειες και αυτό πονάει! Δεν αντέχεται, Ναταλί, παρά μόνο από όσους είναι ώριμοι γι' αυτό!
Πολλοί άνθρωποι θέλουν να θεραπευτούν, αλλά δεν μπορούν να μείνουν σε σιωπή, μη τυχόν και βρεθούν μόνοι τους με τον θεό!
Φοβούνται να μπουν βαθιά στον εαυτό τους, γιατί τότε θα δουν πόσο λίγη συνείδηση έχουν και τρομάζουν μηπως την χάσουν κι αυτήν!
΄Ετσι το ρέικι αρκεί για όση διαδρομή θέλουν να διανύσουν!
