απορίες

[galazia_sfaira]

Ελενα απο μενα μωρο μου!
Καλλιοπακι μου απο μενα μωρο μου!χεχε

[Vasoula]

Βάλια μου, αν ένα μέρος μας δεν ήταν ήδη "πληγωμένο" και "αδικημένο", δεν θα γνωρίζαμε τι σημαίνει αδικία.
Μέσα σου υπάρχει λοιπόν ένα συναίσθημα που δεν μπορεί να ελευθερωθεί γιατί δεν του επιτρέπεις και έτσι πρακτικά τα γεγονότα έρχονται να σε βάλουν στην διαδικασία να το αναβιώσεις.

Το συναίσθημα αυτό της αδικίας δεν προήρθε από τον εργασιακό σου χώρο, αυτό ήταν η αφορμή.
Το συναίσθημα αυτό ενυπάρχει μέσα σου, από παιδικά βιώματα, και αν δεν τα θεραπεύεσεις με αγάπη, η αδικία θα είναι πάντα για σένα εμφανής πρακτικά...

Ο τρόπος είναι μόνο να επιτρέψεις με αγάπη την θεραπεία σου και ίσως να βρεις χρόνο γι' αυτήν.

[ALEXOULA]

[galazia_sfaira]

Σταματα Χριστιανη μου τις γονατισιες....σε καλο σου!

[Annoula]

κάνει προπόνηση για την Τήνο

[Vasoula]

μπαααα, ποιά Τήνο?
το φαράγγι γονυπετής....

[Valia]

έχεις απόλυτο δίκιο. Τώρα το κατάλαβα! Ευχαριστώ πολύ πολύ

[Vasoula]

[Αμαλία]

Να ρωτήσω και γω κάτι σχετικό..
Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε "μην εμπιστεύεσαι κανέναν" "ο κόσμος είναι κακός".
Όμως εσύ απο πάντα εμπιστεύεσαι εύκολα τους γύρω σου.. και δεν βλέπεις το "κακό" στον κόσμο... δλδ δεν σου'χει τύχει [μέχρι τώρα] να βιώσεις αυτό το "κακό", ούτε πρόδωσε κάποιος την εμπιστοσύνη που του έδειξες..

Αυτό σημαίνει οτι δεν έχεις να "δουλέψεις" αυτό το θέμα γιατί ας πούμε δεν υπήρξε διαστρέβλωση κάποιων συγκεκριμένων ενστίκτων στα παιδικά βιώματα; και γι'αυτό και βλέπεις έτσι τα πράγματα;

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή

[Vasoula]

αυτό σημαίνει ίσως ότι δεν έχει έρθει η ώρα να εργαστείς με την εμπιστοσύνη.

Θεωρώ αφύσικο (αλλά όχι ακατόρθωτο) ένας άνθρωπος να μπορεί να εμπιστεύεται τους γύρω του άμεσα και χωρίς καμία εργασία, γιατί αυτό θα σήμαινε κατ' επέκταση ότι εμπιστεύεται την ζωή του και τον Εαυτό του.

Αν δεν εμπιστεύεται τον Εαυτό του, αλλά εμπιστεύεται μόνο τους γύρω του, τότε σημαίνει ότι χρειάζεται αυτήν την πλάνη για να καλύψει μέσω των άλλων τους φόβους του και αναγκαστικά τους εμπιστεύεται...
Την προδοσία τελικά την εισπράττει μόνο από τον εαυτό του και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί επί του πρακτικού.

πιθανότητες είναι όλα αυτά όμως. Γιατι χρειάζεται να γνωρίζουμε πως αυτός ο άνθρωπος συμπεριφέρεται στην καθημερινότητά του και στην ζωή του πρακτικά, για να βγάλουμε βαθύτερα συμπεράσματα.

Βλέπεις το 1ο κέντρο είναι μπλοκαρισμένο μέσα από το ίδιο το ερώτημα για το νόημα της ζωής, τα φυσικά δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν, τις κοινωνικές αδικίες/ανισορροπίες και τον στοχο μας σαν άνθρωπινο σύνολο.

[galazia_sfaira]

Αν δεν εμπιστεύεται τον Εαυτό του, αλλά εμπιστεύεται μόνο τους γύρω του, τότε σημαίνει ότι χρειάζεται αυτήν την πλάνη για να καλύψει μέσω των άλλων τους φόβους του και αναγκαστικά τους εμπιστεύεται...
Την προδοσία τελικά την εισπράττει μόνο από τον εαυτό του και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί επί του πρακτικού.

Αυτο ειναι η τακτικη των καλων Χριστιανων και των καλων ανθρωπων.Εμπιστευονται τους παντες και τρεμουν για το οτιδηποτε.....θελουν να πουν εγω ειμα ικαλος με ολους!

[Vasoula]

χαχαχα! κοιτα, υπάρχει και η άλλη μεριά, εκείνων που εμπιστεύονται πολύ τον εαυτό τους (που δεν τον ξέρουν καν), αλλά δεν εμπιστεύονται τους άλλους, μα αυτό δεν τους απασχολεί.

Είναι αυτοί που συνήθως τρέχουν με 200 στην Εθνική.

Βασίζονται στον εαυτό τους τόσο πολύ, ώστε η έλλειψη εμπιστοσύνης στους άλλους, να μην τους ενοχλεί όσο τον προβάλουν απελπιστικά έντονα.
΄Ετσι και βρεθούν σε άλλο αυτοκίνητο, τρέμουν ακόμα και αν πάει με 70 χλμ. την ώρα όμως...

Εμπιστοσύνη σημαίνει "ήρθα για να ζήσω"...
ουτε στον εαυτό μας, ούτε στους άλλους αξίζει άλλη πρόθεση...

[galazia_sfaira]

Εμπιστοσύνη σημαίνει "ήρθα για να ζήσω"...
ουτε στον εαυτό μας, ούτε στους άλλους αξίζει άλλη πρόθεση...

_________________
Μεγάααααααααααααλη υποθεση το θέμα ΖΩΗ!!!!!!!!!

[AMALIA]

Πολυ ζουμι ...

[Nαταλία-Νεφέλη]

κάνει προπόνηση για την Τήνο

Μπαααααααααα δεν συμφέρει.....ακρίβηναν και το εισητήριο έμαθα!! Καλύτερα εδώ το προσκύνημα...μεταξύ μας!! Που γνωρίζομαστε κιόλας!!! Πωπω! Θα τρίζουνε τα κόκαλα της γιαγιάκας μου που με πήγαινε από τα μικράτα μου για να ανέβω τα σκαλιά γονατιστή! Και δεν ε ίχε μοκέτα τότε!! Εκεί να δεις μετάνοια....και το χειρότερο ήταν ότι είμουν και και πέντε χρόνων και δεν ήξερα για ποιο πράγμα ακριβώς μετανιώνω!!!