Η ζωή μου...η ζωή μας! Μέρος Β'

[Vasoula]

εντάξει κορίτσια, έχω ακούσει τόσα πολλά για το ρέικι και την σεξουαλική ενέργεια, που θεωρώ απαραίτητη την αποστασιοποίηση...

Καθείς εφ ω ετάχθη...

[galazia_sfaira]

Με το δίκιο σου κι εσύ....τι να πρωτο ακουσεις....

[Nαταλία-Νεφέλη]

Λυπάμαι για την παρεξήγηση. Αυτό για το σέξ το έγραψα μόνο για χιούμορ!!! Οσο για την προσευχή ήταν ένας τρόπος για να μην ταξιδεύει ο νούς μου σε άλλες σκέψεις όταν βρίσκομαι στο παρεκκλήσιο και να συγκεντρώνομαι σε αυτό για το οποίο πήγα!! Μέσα στην σιωπή της εκκλησίας όταν είχαμε περισυλλογή του ευαγγελίου μου ήταν δύσκολο να μην σκέφτομαι αλλα αντι αλλων και γι αυτό το είπα και στην Μαρία ως τεχνική για να αποφεύγει τον χείμαρο των σκέψεων!! Η προσευχή όπως την βιώνω και οπως μου έχει διδαχθεί είναι μια λειτουργία με πολλές πτυχές!! Είναι δοξαστική, ευχαριστιακή, προσευχή δέησης, προσευχή συγνώμης, και δεν μπορεί ούτε να περιοριστεί ούτε να εκλειφθεί σαν κατι που κάνουμε απο φόβο εκτός βέβαια αν βλέπουμε τον Θεό τόσο ωφελιμιστικά, ώστε να τον προσεγγίζουμε μονο για τα αιτήματά μας!!! Αυτό είναι αλλη ιστορία όμως και εκεί είναι που κολάει και ο φόβος!! Σε καμιά άλλη περίπτωση!!! Οσο για την ορθογραφία μου συγνώμη αν σας......σκανδάλισα και με αυτήν !! Πάντως αναγνωρίζω ότι ήταν ένα ανόητο σχόλιο αυτό για το σεξ και ζητώ συγνώμη κι από εσάς κι από την ίδια την Μαρία!!!

[Vasoula]

επειδή λοιπόν το έγραψες μόνο για χιούμορ Ναταλί μου, θα σε παρακαλούσα με το ρέικι να μην κάνεις χιούμορ, ειδικά στις ενότητες που είναι για το ρέικι, αποσυντονίζοντας δίάφορους άγνωστους περιηγητές στο φόρουμ, που διαβάζουν χωρίς να μας γνωρίζουν...

Το χιούμορ και το θέλουμε και το κατανοούμε, όταν γίνεται με συνείδηση...

΄Οσο για την προσευχή, δεν απάντησα σε σένα που την ξέρεις από πρώτο χέρι, αλλά εμμέσως σε όποιον θεωρεί τον διαλογισμό ισοδύναμο με την προσευχή. Μου το έχουν πει άπειρες φορές, γι' αυτό θεωρώ ότι μια "επανάλειψη" δεν είναι άσκοπη.
Ειδικά μέσα από αυτά που έγραψες, γίνεται εύκολα παρεξήγηση...

Γι' αυτό "εκμεταλλεύτηκα" την δική σου πρόταση.

Τι ακριβώς εννοείς με το "σας σκανδάλισα"?

Εγώ προσωπικά δεν "σκανδαλίζομαι" και γι' αυτό απαντώ μόνο όταν χρειάζεται μια διεύρυνση του διαλόγου και επίσης όταν εντοπίσω ότι μπορεί κάποια φράση να παρεξηγηθεί από τους άγνωστούς φίλους που διαβάζουν απλά και δεν είναι μέλη...

Βλέπεις όμως ότι η Ελένη έπεσε πάνω εκεί, οπότε χρειαζόταν η αποδοκιμασία, για να αποθαρρύνει όσους θεωρούν ότι με το ρέικι θα διευκολυνθεί τόσο η ζωή τους ώστε θα λύσουν τα σεξουαλικά τους θέματα...

Απλά είναι τα πράγματα Ναταλί, μην τα κάνεις πολύπλοκα...

[Valia]

Η Βάσω έγραψε στο ποστ της:"΄Οσο για την προσευχή, δεν απάντησα σε σένα που την ξέρεις από πρώτο χέρι, αλλά εμμέσως σε όποιον θεωρεί τον διαλογισμό ισοδύναμο με την προσευχή. Μου το έχουν πει άπειρες φορές, γι' αυτό θεωρώ ότι μια "επανάλειψη" δεν είναι άσκοπη.
Ειδικά μέσα από αυτά που έγραψες, γίνεται εύκολα παρεξήγηση... "

και νομίζω ότι έχει ένα δίκιο και δεν είναι καθόλου άσκοπη η επανάλειψη, καθώς πολλοί ακόμα ψαχνόμαστε και μπερδεύουμε κάποια πράγματα ;) Ευχαριστούμε

[VasilisM]

Δεν θέλω να υποτιμώ την νοημοσύνη των ανθρώπων, αλλά βρε παιδιά ποιος θα το πίστευε;

[Vasoula]

Κανείς δεν θα το πίστευε Βασίλη μου, λέω εγώ!!!


Δες όμως πόσοι πιστεύουν ότι με το εκκρεμές καθάρισαν με τα καρμικά τους...

κάλλιο, λοιπόν, γαϊδουρόδενε...

[VasilisM]

:-~

[ksan8oula]

Αλλο διαλογισμος ,αλλο προσευχη,αλλο ευχαριστια για οσα μου δοθηκαν σε αυτη τη ζωη..
Αυπνια δεν εχω...αλλα και να ειχα εχω μαθει να σηκωνομε απο το κρεββατι και να ασχολουμε με κατι αντι να τσατιζομαι που δε με παιρνει υπνος..
Διαλογισμο κανω οποιαδηποτε ωρα της μερας ή της νυχτας και δε το ειδα ποτε σαν υπνωτικο..το ιδιο και προσευχη..το ιδιο και σεξ

Μιλησα για τις σκεψεις που κανουμε μεχρι να μας παρει ο υπνος<καλοδεχουμενες > αλλα πολλες βρε παιδι μου..απο την μια στην αλλη παω και για αυτο ρωτησα αν μπορουμε να περιοριστουμε σε μια σκεψη αντε δυο το πολυ...

[Vasoula]

O έρωτας


H ανθρώπινη κοινωνία έχει βγάλει τα συμπεράσματα της και έχει θεσπίσει και κανόνες για την συμπεριφορά των ανθρώπων.

Οι κανόνες βασίζονται σε κάποιους άτυπους νόμους που προήρθαν, λένε, από τον θεό.
Μας τους έστειλε γραμμένους σε πλάκες και μας τους διάβασε ο μοναδικός άνθρωπος που ήξερε, λένε, την γλώσσα του θεού.

΄Ολοι λοιπόν γνωρίζουν την ηθική, το καλό και το δίκαιο…εντολές που χρειάζεται ο άνθρωπος να ακολουθήσει στην φυσική του πορεία, για να μπορέσει να βρει τον δρόμο της επιστροφής στον θεό…

΄Ετσι προσεγγίσαμε ο ένας τον άλλον, και χτίσαμε τις σχέσεις μας, κουβαλώντας στην ψυχή μας εδώ και χιλιάδες χρόνια, αυτούς τους άγραφους νόμους συμπεριφοράς, που θα μας έδειχναν τον δρόμο, που, λένε, πως χάσαμε…

Ψάξαμε όλοι, να βρούμε με αγωνία τα ελαττώματά μας και να τα διορθώσουμε, ώστε ο πολυπόθητος δρόμος να μας φανερωθεί.
Και όσο εμείς διορθώναμε τα ελαττώματά μας, τόσο η ανθρωπότητα γινόταν χειρότερη…
Μάλλον κάτι ξέχασαν να μας πουν…

Η ψυχή μας φέρνει χαρίσματα που χρειάζεται να ανακαλύψει η συνείδησή μας.
Για να το κάνει αυτό, πρέπει να ξεχάσει τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί στο όνομα του θεού και να ανακαλύψει μέσα στο είναι της το ήθος που την συνδέει με ότι αγαθό είναι αυθεντικό.

Μέσα στο ήθος περιλαμβάνονται οι αρχέγονοι κανόνες των πνευματικών όντων, που δρουν αυθόρμητα προς το θεϊκό…
Οι ανθρώπινοι κανόνες ξεχωρίζουν ακόμα και τον τρόπο που μπορεί κάποιος να αγαπά.
Οι ηθικοί (από το ήθος) κανόνες δεν χρειάζεται να το κάνουν, γιατί δεν ξεχωρίζουν τις πράξεις από το συναίσθημα και την σκέψη…Δεν τους ξεγελάς όσο και αν υποκρίνεσαι τον καλό! ΄Εχουν την δική τους νοημοσύνη και συλλαμβάνουν τα συναισθήματα που οι άνθρωποι απωθούν, γιατί δεν τα αποδέχονται.

Οι πράξεις προέρχονται από τα συναισθήματα και δικαιολογούνται από την σκέψη.

΄Ετσι, ένας άνθρωπος που γνωρίζει τι πρέπει να κάνει για να είναι καλός, δικαιολογεί τις πράξεις του ή δεν τις δικαιολογεί…
Συναισθηματικά όμως δεν μπορεί να βρει τον εαυτό του, ούτε στην μία περίπτωση, ούτε στην άλλη, γιατί δεν μπορεί να νιώσει αυθεντικά τι τελικά πράττει.
Καλό ή κακό?
Οι ανθρώπινοι κανόνες του λένε «ναι», το συναίσθημά τού λέει «όχι»…Και ο νους για να μπορέσει να λειτουργήσει στην πόλωση, εφευρίσκει και επινοεί κάθε φορά μια σκέψη για να «καπελώσει» το συναίσθημα…
Αυτή η σκέψη ελέγχει τον μηχανισμό των κοινωνικών και ηθικών (θρησκευτικών), καθώς και των οικογενειακών προτύπων, που έχουν αγκιστρωθεί στην κυτταρική μας μνήμη. ΄Ετσι δικαιολογεί με πεποίθηση την πράξη, ανεξάρτητα από το ήθος της.

Και η ανθρωπότητα γίνεται ολοένα και χειρότερη, αντί να εξελίσσεται προς το αυθεντικό αγαθό, προς την επιστροφή στην θεϊκή της πηγή…

Το μόνο «κακό» είναι ότι, λόγω της σύνδεσής μας ο ένας με τον άλλον, ανεξάρτητα από σχέση συγγενική, ερωτική, φιλική, κοινωνική, οι άλλοι κατανοούν το συναίσθημα μας, χωρίς να έχουν όμως συνείδηση αυτής της κατανόησης…
Ετσι, εμείς λέμε «σ’ αγαπώ», ορίζοντας μέσα μας το καλό, σύμφωνα με τον μηχανισμό των προτύπων, οι άλλοι όμως λαμβάνουν το συναίσθημα σε όλο του το φάσμα…Γιατί η σύνδεσή μας, σαν ασυνείδητα όντα, είναι μόνο αστρική.
Μεταφράζουμε λοιπόν το «σ’ αγαπώ» σύμφωνα με τους δικούς μας όρους και όπως είναι επόμενο, αντιδρούμε, χωρίς να γνωρίζουμε γιατί…


΄Οσο γινόμαστε πιο συνειδητοί, τόσο η σύνδεσή μεταξύ μας γίνεται πνευματική και χωρίς όρους.
Είναι σαν το ξεκίνημα ενός ερωτικού σκιρτήματος.
Η ανάγκη μας είναι να αγαπάμε, ανεξάρτητα από το αν θα αγαπηθούμε.
Το άλλο πρόσωπο γίνεται «εργαλείο» για να δράσουμε προς την αυτοεπίγνωση, ανακαλύπτοντας μέσα από το συναίσθημα του έρωτα, τον εσωτερικό μας κόσμο.
Βρίσκουμε τα αποδεκτά και μη αποδεκτά όρια μας, την εικόνα που κρατούσαμε ονειρικά στον νου μας για τον εαυτό μας και την συνθλίβουμε μέσα στον θαυμάσιο βλέμμα του άλλου ανθρώπου. Δεν χρειάζεται να βρούμε τα ελαττώματά μας, δεν χρειάζεται να διορθώσουμε την συμπεριφορά μας, μια τέλεια αγνότητα αναδύεται μέσα από το άνοιγμα μας προς την εσωτερική θεότητα.
Αυτό όμως δεν μπορεί να έχει διάρκεια...
΄Όταν έχουν αναδυθεί τα χαρίσματα μας και η ομορφιά του βάθους μας, έρχεται η στιγμή που χρειάζεται και ο άλλος να μας επιτρέψει να διεισδύσουμε στο είναι του. Να αποκαλύψουμε τον δικό του εσωτερικό κόσμο μέσα από την έκθεση και την παράδοση και τότε, αν ο άλλος δεν είναι έτοιμος να θυσιάσει την εικόνα του, στο σμίξιμο αυτό της θείας τελειότητας, τότε πέφτουμε σε τοίχο και πονάμε.

Δεν μπορούμε να εκδηλώσουμε σταθερά την εσωτερική τελειότητα, ο πόνος μας εμποδίζει να την κρατήσουμε σε διάρκεια, γιατί η ψυχική ανάγκη χρειάζεται και τον άλλον άνθρωπο για να εκφραστεί. ΄Ετσι «ξαναγυρνάμε» στην ανθρώπινη εμμονή των φύλων και του ερωτικού πολέμου, μπλοκάροντας την σύνδεσή μας με το το ήθος.

Η πνευματική ωρίμανση μάς οδηγεί συνειδητά στην αυτοεπίγνωση του βάθους, μέσα από μια συναισθηματική ισορροπία και μας επιτρέπει να κρατήσουμε σταθερή την τελειότητα του είναι μας, Ο έρωτας, είναι η αίσθηση αυτής της τελειότητας, μόνο που τώρα δεν χρειάζεται κανέναν άλλον να εκφραστεί σαν ανάγκη, αλλά αναδύεται πέρα και πάνω από τις ανθρώπινες εμμονές και πεποιθήσεις. Αναδύεται από το θεϊκό ήθος που συνδέει όλα τα πνευματικά όντα, ανεξάρτητα από τον χώρο, τον τρόπο και την υφή της εκδήλωσής τους.

Τα ανθρώπινα ιδανικά είναι αδύναμα να καλύψουν την θειότητα, μπορούν να «θανατώσουν» τον τρόπο, τον χώρο και την υφή της εκδήλωσης, αλλά δεν μπορούν να καταστρέψουν την τελειότητα ενός πνευματικού όντος.

Η προσκόλληση στην ικανότητα, την αξιοπρέπεια, τον καθωσπρεπισμό, την νοημοσύνη, την ηθική και την πνευματικότητα είναι οι ασυνείδητες εμμονές όσων ανθρώπων προσπαθούν να στηρίξουν μέσα τους τον άγραφο νόμο του θεού, θάβοντας τον εσωτερικό τους κόσμο σε ένα συναισθηματικό πάγωμα χωρίς ήθος!

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, το αποτέλεσμα έχει άμεση σημασία, χωρίς να ερευνούν και να εστιάζουν στις αιτίες. Ανησυχούν με το τι λαμβάνουν και όχι με το τι κάνουν
Για έναν πνευματικά υγιή άνθρωπο η ατομική αιτία είναι ο πυρήνας της ανθρώπινης ουσίας, που του διαμορφώνει τον δρόμο, την αλήθεια, την ζωή κάθε λεπτό ύπαρξης σε χώρο, χρόνο και υφή, συνδέοντάς τον συνεχώς με τον αιώνιο θεϊκό πατέρα του, μέσα από την ίδια την αιτία της δημιουργίας του.

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την επιλογή πάντα να καταστρέψουμε την Αγάπη ή να την προστατεύσουμε.
Να την θυσιάσουμε στο βωμό των ανθρώπινων εμμονών ή να την διατηρήσουμε.
Κάθε λεπτό, εμείς επιλέγουμε!

[galazia_sfaira]

Παρε μια αγκαλια μεχρι να το διαβασω ολο

[Ellaki]

[margaritarenia]

παρε πολλες τωρα που το διαβασα....

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την επιλογή πάντα να καταστρέψουμε την Αγάπη ή να την προστατεύσουμε.
Να την θυσιάσουμε στο βωμό των ανθρώπινων εμμονών ή να την διατηρήσουμε.
Κάθε λεπτό, εμείς επιλέγουμε!

[AMALIA]

[ΧΡΥΣΑ]

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την επιλογή πάντα να καταστρέψουμε την Αγάπη ή να την προστατεύσουμε.
Να την θυσιάσουμε στο βωμό των ανθρώπινων εμμονών ή να την διατηρήσουμε.
Κάθε λεπτό, εμείς επιλέγουμε!