Πηγαίναμε (ο αδελφός μου κι εγώ) τη διαδρομή Μαρούσι-Παγκράτι με το ποδήλατο να δούμε τον μπαμπά μου κι αυτός πάθαινε κάθε φορά έμβραγμα του μυοκαρδίου από την αγωνία του........(ήταν χωρισμένοι οι γονεις μου) και μετά έπαιρνε τηλ. τη μάνα μο και την σκυλόβριζε που μας άφησε η τρελή να πάμε με τα ποδήλατα μέχρι εκεί κάτω. Ασε που εξαφανιζόμουνα στην γειτονιές της Καισαριανής για να παίξω με τα γυφτάκια και η μάνα μου πέθαινε μέχρι να με ξετρυπώσει!!!!! Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη που ήμουνα!!! Και μετά τσίριζε έτρωγα το ξύλο της ζωής μου και συνέχιζα ακάθεκτη!!!
Τώρα πάω με το μετρό βλέπω την λίστα εξαφανισμένων παιδιών και βουρκώνω!!!
Τώρα πάω με το μετρό βλέπω την λίστα εξαφανισμένων παιδιών και βουρκώνω!!!
_________________
Tωρα φοβομαστε να αφησουμε τα παιδια να παιξουν ... εχουμε ενα αγχος οταν λειπουν πολλη ωρα ..
φανταζομαι σε μια πολη δυσκολα αφηνονται να παιξουν στη γειτονια χωρις επιτηρηση
Ακολουθω την εσωτερικη πυξιδα μου και απορριπτω οποιες πεποιθησεις δεν με εξυπηρετουν πλεον...
Έβλεπα στην Οπρα (εκπομπή ξένη) για ένα ζευγάρι το οποίο γνωρίστηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το αγόρι ήταν 14 χρονών και πίσω από τα σύρματα του στρατοπέδου, πεινασμένος.
Τότε εμφανίστηκε ένα κοριτσάκι περίπου στην ηλικία του και του έδωσε ένα μήλο.
Από τότε κάθε μέρα το κορίτσι πήγαινε ένα μήλο, ώσπου μια μέρα το αγόρι μαθαίνει ότι τον παν σε άλλο στρατόπεδο όπου θα τον εκτελούσαν κιόλας. Στο κορίτσι είπε μόνο ότι θα τον πήγαιναν αλλού.
Και έτσι έγινε. Αποχαιρετίστηκαν με πολλά κλάματα.Όταν ήρθε η ημέρα της εκτέλεσης μπήκε ο στρατός και τους έσωσε.
Το αγόρι μετακόμισε στην Αμερική. Πέρασαν 14 χρόνια από τότε.
Μετά αποφάσισε να πάει στο τηλεπαιχνίδι «Ραντεβού στα τυφλά» και για να μην πολυλογώ η κοπέλα που διάλεξε ήταν αυτή από το στρατόπεδο. Βέβαια με την κουβέντα το ανακάλυψε όχι από το παρουσιαστικό. Της είπε ότι δεν θα την ξανά αφήσει ποτέ και παντρεύτηκαν. Είναι μαζί μέχρι και σήμερα. Παντρεμένη 50+ χρόνια. Και στην ερώτηση τη έμαθε μέσα από αυτό απάντησε ότι ακόμα και μετά από 50 χρόνια της λέει κάθε πρωί σ αγαπώ, σ αγαπώ σ αγαπώ... και το εννοώ!
Το είπα πόλη σύντομα, αν το βλέπατε να το λεν οι ίδιοι ήταν συγκλονιστικό...
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!