gexrag έγραψε:
Δεν κουράζομαι να το επαναλαμβάνω γιατί απέκτησα έλεγχο του νου μέσα από αυτές.
Ευχαριστώ
Αυτο με τον ελεγχο του νου, ειναι κατι που ακουγεται σχετικα συχνα αλλά δυσκολα γινεται κατανοητο.
Οταν λεμε ελεγχο του νου, εννουμε τη δυνατοτητα που εχουμε να κατευθυνουμε το εργαλειο της νοησης μας σε οποιο στοχο θελουμε και να το κραταμε εκει για οσο θελουμε.
Προκειμενου να συμβει αυτο θα πρεπει να εχουμε σαφη εικονα της καταστασης που ειναι ο στοχος μας, καθως και εικονα του νου μας ο οποιος κρατιεται μεσα στο μερος εκεινο και εργαζεται...
Εννοεις κατι αλλο;
Αν ετσι εχουν λοιπον τα πραγματα και για σενα, τοτε τι ρολο παιζει ο ελεγχομενος νους στην πορεια της πνευματικης μας ζωης;
Πιστευεις οτι ενας μη ελεγχομενος νους, ειναι πιθανη αιτια αυτοκτονιας;
Αυτο θα σημαινε οτι ο νους του ανθρωπου κινειται ανεξελεγκτα σε περιοχες επικινδυνες, στις οποιες δεν ειναι προετοιμασμενος να εισελθει ο ανθρωπος και διαποτιζομενος απο ιδιοτητες ασυμβατες εν γενει με την ολη ψυχοσυνθεση του, οδηγειται σε μια συνολικη αποδομηση της πνευματικης του αμυνας, με τελικο αποτελεσμα την καταρρευση του, η οποια εκδηλωνεται με την αφαιρεση της ζωης του.
Ειναι επομενως σημαντικο ο ανθρωπος να καλλιεργησει τον ελεγχο του νοος του, ωστε να αποφυγει τις ασκοπες περιπλανησεις σε "τοπους" και "καταστασεις" ασυμφορες γαι τον ιδιο και τον περιγυρο του, αλλά κυριως για την πνευματικη του υγεια και επαρκεια.
Ειναι σημαντικο επομενως απο την αποψη αυτη, να υπαρχει μια κεντρικη στοχευση του ανθρωπου, ωστε να κινειται ο νους σε συγκεκριμενο εργο αποφευγοντας τις ασκοπες περιπλανησεις εδω και εκει.
Αρα χρειαζεται ενας κεντρικος προσανατολισμος στον ανθρωπο που θα τον κραταει μεσα στα πλαισια της ενεργου ζωης και δρασης, αφηνοντας και περιθωρια σχετικης ελευθεριας σε αλλους χωρους, οι οποιοι ομως δεν ενεχουν επικινδυνες για το εκαστοτε επιπεδο του επιρροες.
Ο προορισμος του ανθρωπου λοιπον ειναι ή φαινεται να ειναι το φαρμακο για την θεραπεια και την εξαλειψη ολων των αυτοκτονικων συμπτωματων.
