Και ναι......ήρθε η ωρα για τους.....ΓΟΝΕΙΣ!!!!!!!

[galazia_sfaira]

Τι φοβάσαι ότι θα πάθεις καρδιά μου όταν εκφραστείς οπως θέλεις;

[Danielli]

........... η καταπίεση τουλαχιστον για μένα ειναι φόβος να εκφραστώ όπως θέλω.

Καταπίεση είναι ένα εμποδιο για την ελευθερία της εκφρασης.

Δεν εκφραζεσαι γιατι δεν είσαι ελευθερος ?

ή δεν είσαι ελευθερος επειδή δεν εκφράζεσαι???

[Επισκέπτης]

ή δεν είσαι ελευθερος επειδή δεν εκφράζεσαι???

[VasilisM]

Το 2ο βεβαίως..
Αλλά .. πρέπει να ωριμάσουν κάποια θέματα πρώτα, αλλιώς καταλήγουμε απλά να εκθετόμαστε ..

[Deukalion]

Τιποτα απλα ειναι καποια παγιωμένα πράγματα.

[galazia_sfaira]

....άντε να τα ξε-παγιώσουμε πυλί μου.....
Αναποδογύρισε το "ωκεανό" σου

[Danielli]

Τιποτα απλα ειναι καποια παγιωμένα πράγματα.

Τσάκωσε τι είναι ΠΑΓΙΩΜΕΝΟ και ξε-παγίωσε ΤΟ !!!!

[Danielli]

Το 2ο βεβαίως..
Αλλά .. πρέπει να ωριμάσουν κάποια θέματα πρώτα, αλλιώς καταλήγουμε απλά να εκθετόμαστε ..

Τι θα εκθέσουμε?? Μας φαινεται τίποτα??? ;)

[Nαταλία-Νεφέλη]

Καλέ καλέ....να πω κι εγώ κάτι ; Και το natrium muriaticum σε συνδυασμό με τον δεύτερο βαθμό, βοηθάειειειειειειειειειεει!!!!! Αν ξέρατε πόσο!!!! Εμένα με έκανε χείμαρο μέσα σε ένα μήνα και το συνεχίζω!!! Τώρα να δείτε που μέχρι το Σεπτέμβριο κάτι το natrium muriaticum, κάτι ο δεύτερος βαθμός κάτι το aura soma θα έχω γίνει καινούρια!!!! Για να γίνω σαφέστερη για τον φίλο μας, το natrium moriaticum είναι ομοιοπαθητικό φάρμακο και σε συνδυασμό με το Psorium και με το rescue remedy των ανθοϊαμάτων Bach σου ανοίγει πύλες αυτοέκφρασεις που ούτε καν θα τις ονειρευόσουνα ποτέ!!!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Αφού είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου

Γιάννο μου συμφωνώ και επαυξάνω!!!
Τόση ώρα διαβάζω διαβάζω δέκα σελίδες όλο το τόπικ και γεμίζει ο χειμαρος μέσα μου. Διαβάζω εσένα και την Εμμα. Δυο ιστορίες αρκετα γνωστές σε πολλές γωνίες τους!! Ανωφελο να πω γιατί δεν ξέρω κάν από που να αρχίσω! Ενα τεράστιο διχτυ ειναι η δική μου υπόθεση. Μια απόλυτη απόριψη από προς το άτομο μου από τότε που θυμάμαι ακόμα τον εαυτό μου....όμως γύρω στα οχτώ μου αρχίσα να μπορώ να δίνω απαντήσεις σε όλα εκεινα τα γιατί και να συνειδητοποιώ πληγωμένα συναισθήματα. Το άκρατο μίσος της μάνας μου για τον πατέρα μου του οποίου εμένα θεωρούσε ως προέκταση. Βλέπετε μοιάζαμε και φατσικά και στην ιδιοσυγκρασία μας! Τον μισούσε μόνο και μόνο επειδή δεν τις έλεγε ναι σε όλα, μόνο και μόνο γιατί δεν την άφηνε να είναι ο τύρανος ολονών, μόνο και μόνο γιατί διεκδικούσε το δικαίωμα του να είναι ο εαυτός του χωρίς ενοχές. Ετσι όταν η πόρνη πουλήθηκε στον πλουσιο γαμπρο και όλα διαλύθηκαν μπροστά στα μάτια μας, (εγώ είμουνα 13 και ο αδελφός μου 10) εγώ ήξερα μεγάλο μέρος ήδη της αλήθειας. Ολο εκείνο το μίσος, η συνεχής ένταση, η ύπουλη σιωπή.....Χωρις φωνές αλλά το μίσος δεν χρειάζεται φασαρία!! Από τα οχτώ μου είχα αρχίσει να μισώ τη μάνα μου σε σημείο να ορκίζομαι ψέματα στην ζωή της. Με διέλυε το μίσος της για τον ΄πατέρα μου γιατί απλά ήξερα πόσο αυτός μας αγαπούσε πόσο ΤΗΝ αγαπούσε και πόσο μας φρόντιζε όλους μας!! Από τότε σαφώς πέρασαν πολλά χρονια. Παντρεύτηκε τον αλήτη της. Είχε μάλιστα το θράσος να μας πει ότι δεν τον αγαπάει αλλά αφού είναι πλούσιος είναι σύγουρα πιο άξιος από τον άλλο τον μ@λ@κ@ τον πατέρα μας!! Οτι ήταν και σε σεξουαλικά πιο άξιος.....(ναι βέβαια! Ολες οι πόρνες για το ίδιο δεν πορνεύονται; το σεξ και το χρήμα) Εκτοτε ο πατέρας μας πήρε για εμάς διαστάσεις Αγίου. Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του είμασταν δίπλα του. Οταν πέθανε, ο Αλέξης λάκισε στην Αμερική με την γυναίκα του (που κι αυτήν η μάνα μου μισούσε) κι όταν μετά τον θάνατό του είπε : Αυτός ο αποτυχημένος..... της απάντησα ότι αυτός πέθανε και είχε δίπλα του δύο παιδιά που τον λάτρευαν μια φίλη που τον υπεραγαπούσε και ένα σωρό φίλους που κλάψανε πικρα για αυτόν. Εκεινη θα ψοφήσει μόνη της και θα την βρούν από την βρώμα του ψοφιμιού της αφού όύτε παιδιά έχει ούτε φίλους, ή σύζυγο, χώρισε τον αλήτη της γιατί δεν της άνοιξε το πορτοφόλι του διάπλατα και η αδελφή που της απεμεινε την μισει!! Ποιός από τους δύο λοιπόν είχε μεγαλύτερη επιτυχία;;;
Μήπως τελικά η εικόνα που έχουμε για τον Θεό ως Πατέρα ή ώς Μητέρα είναι ταυτισμένη με τους γονεις μας; Εγώ είχα πάντα άριστες επαφές με τον Θεό Πατέρα, αλλά οσον αφορά την καημένη την Παναγία την είχα πάντα στην μαύρη λίστα μόνο και ΄μόνο επειδή ηταν μητέρα κι ας μην έφταιγε σε τίποτα αυτή!! Δεν ξέρω ρε παιδιά, όπως επίσης δεν ξέρω κι από που να αρχίσω με όλη αυτή τη σαβούρα που έχω μαζέψει και πιστέψτε με ότι τα θρησκευτικά μου προτυπα είναι πολύ πιο ελαφρά από τα μητρικά. Και εγώ και ο Αλέξης τρέμουμε να κανουμε απογόνους!!! Το απωθούμε με όλο μας το είναι ακόμα κι ως ιδέα!!

[ksan8oula]

Γιατι τοσο μισος Ναταλι???

[Vasoula]

Γιατι τοσο μισος Ναταλι???

γιατί πονάει Μαράκι η απόρριψη από την μητέρα, στην τρυφερή μας ηλικία...Φυσικά και δημιουργεί βαριά συναισθήματα μίσους, αφού είναι πληγές που δεν μπορείς να θεραπεύσεις, χωρίς να αγγίξεις το βάθος! Το παρελθόν γίνεται φόβος για το μέλλον...

Ναταλί πρόσεξε όμως γιατί το συναίσθημα αυτό, είναι και η εξάρτησή σου από τον πόνο στην ζωή.

Η κρίση μας για τους γονείς μας γίνεται υποκειμενικά με ότι βιώσαμε και αν τα βιώματα τα αφήσουμε να κατευθύνουν τα συναισθήματά μας για όλη μας την ζωή, αυτή θα γίνει φόβος, του οποίου τον "ήχο" δεν θα θέλουμε να ακούσουμε...

Η ωριμότητα μας σαν άνθρωποι, δεν φαίνεται από την ηλικία, αλλά από την ανεξαρτησία μας...
Και η ανεξαρτησία μας δεν εκπληρώνεται όταν μένουμε απλά μόνοι μας, αλλά όταν είμαστε ελεύθεροι από τα απωθημένα συναισθήματα που μας συνδέουν με τους άλλους.

Η αγάπη για τον πατέρα είναι εξάρτηση από τον θεό, το μίσος για την μητέρα είναι απόρριψη της θηλυκής σου φύσης.
Εξάρτηση-απόρριψη, είναι τα συναισθήματα που χρειάζεται να δουλέψεις μέσα σου, για να ολοκληρωθείς και πνευματικά.

Δεν εξαρτάσαι από κανέναν, δεν απορρίπτεις κανέναν, γιατί ενόσω προβάλλεις συναισθήματα στο εξωτερικό σου περιβάλλον, απομακρύνεσαι από την αγάπη εντός σου!
Μέσα σου χρειάζεται να ωριμάσεις πνευματικά, νοητικά και συναισθηματικά, ώστε η φυσική σου δομή να εναρμονιστεί με την ολότητά σου και να σταματήσει να νοσεί μόνη της και εγκαταλειμμένη...

Ο Πατέρας/Μητέρα θεός δεν είναι έξω από εσένα. Μην τον αναζητάς σε μορφές και πράξεις, γιατί δεν θα μπορέσεις να θεραπεύσεις το μέρος σου που είναι πληγωμένο και ασθενεί…

Οι συγγενείς μας είναι εκείνοι που μας βοηθούν να βρούμε τον δρόμο μας!
Καμιά φορά αυτή η βοήθεια μπορεί να φαίνεται μικρή στην ανθρώπινη όρασή μας, αλλά δεν έχουμε μόνο τα μάτια μας για να βλέπουμε και τα αυτιά μας για να ακούμε τους άλλους! Τα έχουμε για να βλέπουμε και να ακούμε τον Εαυτό μας!

[Danielli]

Ευχαριστώ !!!!!!!

[galazia_sfaira]

Οι συγγενείς μας είναι εκείνοι που μας βοηθούν να βρούμε τον δρόμο μας!

Πόση αληθεια συμπικνωμένη.
Ο δ΄ρομος της αυτογνωσίας ξεκινάει απο τους συγγενείς μας!!

[zefira]

Η κρίση μας για τους γονείς μας γίνεται υποκειμενικά με ότι βιώσαμε και αν τα βιώματα τα αφήσουμε να κατευθύνουν τα συναισθήματά μας για όλη μας την ζωή, αυτή θα γίνει φόβος, του οποίου τον "ήχο" δεν θα θέλουμε να ακούσουμε...