Ο έρωτας στη ζωή μας

[Vasoula]

α, βρε Ντάννυ!

[Επισκέπτης]

βαστα γερα παππου!!

[Fotinoula]

...

Αν τώρα οι ίδιοι άνθρωποι νιώσουν ασφαλείς μέσα στον εαυτό τους, ο καθένας από τον δικό του δρόμο και φροντίσουν να αναπτυχθούν ο καθένας στο βαθμό που μπορεί με συνέπεια και σεβασμό στον εαυτό του, τότε ο ένας θα κατανοησει τις ανάγκες του άλλου και θα τον αφήσει ελεύθερο να τις εκπληρώσει, τροφοδοτώντας την σχέση με αγάπη και φροντίδα.

΄Οταν τελειώσουν οι αντιστάσεις μέσα στην σχέση, τότε ο καθένας αναπτύσσεται μόνος του μεν, αλλά συμπορευόμενος και αυτό έχει αξία... ΄Οταν δεν χρειάζεται ο ένας τον άλλον για να συμπληρώνει τα κενά του, σαν απαραίτητη προϋπόθεση αρμονίας, αλλά αποδέχεται ο καθένας τα δικά του κενά, σαν εσωτερική διαδρομή και αποδίδει στον άλλον την ευκαιρία να βρει τις δικές του ισορροπίες, τότε η σχέση αναπτύσσεται...

Σημασία έχει να μην γίνονται άνευ όρων υποχωρήσεις, αλλά να διευθετούνται τα θέματα με κατανόηση και αυτό συμβαίνει μόνο όταν οι άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στην ζωή τους...

Αλλιώς δεν τους χωράει ο τόπος! Ούτε καν η σχέση με τα παιδιά τους...

πόσο αλήθεια

παρατηρω ότι όποτε εχω απαιτησεις φευγω απο την εαυτο μου και την ακεραιτητα του και ζητιανευω απο τον αλλο τα κενα μου να μου τα συμπληρωσει γινεται ένας χαμος

οποτε με ελευθερια διανυω την διαδρομη μαζεμενη στο κεντρο μου και δεν απιατω να αλλαξει και ο αλλος την διαδρομη αλλα αποδεχομαι ελευθερα την διαδρομη του χωρις απαιτησεις και παρεμβολες δεν μπορω να περιγραψω τον ελευθερα αερα που πνεει ολογυρα ειναι μαγικο

σεβασμος για εμενα είναι ενα σημαντικο κλειδι και ελευθερια

δεν το καταφερνω παντα και πολλες φορες γινομαι χειριστικη και απαιτητικη και διαχωριστικη αλλα τουλαχιστον τωρα πια εχω αμεση συνειδηση και αμεση επιλογη να το μαζεψω

[Δωρουλα]

Αν τώρα οι ίδιοι άνθρωποι νιώσουν ασφαλείς μέσα στον εαυτό τους, ο καθένας από τον δικό του δρόμο και φροντίσουν να αναπτυχθούν ο καθένας στο βαθμό που μπορεί με συνέπεια και σεβασμό στον εαυτό του, τότε ο ένας θα κατανοησει τις ανάγκες του άλλου και θα τον αφήσει ελεύθερο να τις εκπληρώσει, τροφοδοτώντας την σχέση με αγάπη και φροντίδα.

΄Οταν τελειώσουν οι αντιστάσεις μέσα στην σχέση, τότε ο καθένας αναπτύσσεται μόνος του μεν, αλλά συμπορευόμενος και αυτό έχει αξία... ΄Οταν δεν χρειάζεται ο ένας τον άλλον για να συμπληρώνει τα κενά του, σαν απαραίτητη προϋπόθεση αρμονίας, αλλά αποδέχεται ο καθένας τα δικά του κενά, σαν εσωτερική διαδρομή και αποδίδει στον άλλον την ευκαιρία να βρει τις δικές του ισορροπίες, τότε η σχέση αναπτύσσεται...

[Επισκέπτης]

«Από όλα τα δώρα που η θεία πρόνοια μας χαρίζει για να κάνει τη ζωή μας πλήρη και χαρούμενη, η Αγάπη / φιλία είναι το ομορφότερο.»
— Επίκουρος

«Κι ήρθε η Αγάπη στη μέση του στροβίλου. όλα άρχισαν να συνάζονται, να γίνονται ένα μόνον,…σμίγοντας κατά βούληση…Κι όσο έτρεχε η αντίθεση να ξεφύγη, τόσο την κυνηγούσε αδιάκοπα η ευγενική, αθάνατη ορμή της άψογης Αγάπης…κι όσα ήταν πρίν διάσπαρτα, αναμίχθηκαν αλλάζοντας πορεία.»
— Εμπεδοκλής

[Δωρουλα]

[ELLI]

Αν συναντήσεις μια ματιά και νιώσεις...αν μπορέσεις να ξεχωρίσεις ότι αυτό που νιώθεις δεν είναι απλά έλξη που σε οδηγεί στον έρωτα, τότε θα γνωρίζεις ότι αυτή η ψυχή είναι για σένα το συμπλήρωμα στην ενέργεια της ένωσης.

Ανεξάρτητα λοιπόν από "περιβλήματα" και διαδρομές, γνωρίζεις την απεριόριστη αγάπη. Γιατί αυτό που αντιλαμβάνεσαι μόνο αγάπη χωρίς όρους μπορεί να περικλείει, όπου εκεί σταματούν οι διεκδικήσεις και οι επενδύσεις, σταματά ο φόβος!
Σ' αυτήν την στιγμή δεν αγαπάς για σένα! Απλά αγαπάς!

Και σημαίνει, ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα να ολοκληρωθείς μέσα από ένωση. Η ένωση βέβαια είναι το ιδανικό, αλλά...υπάρχει και το "εγώ" στο εδώ και τώρα. ΄Ομως και η αντίληψη είναι ολοκλήρωση. Που δεν περιέχει πόνο! Αλλά μόνο επίγνωση! Και αυτή η επίγνωση σε οδηγεί στην αποδοχή των γήινων νόμων, που ορίζουν τα σώματά μας και τις σκέψεις μας και οδηγούν τις επιλογές μας. Η ψυχή κρατά το συναίσθημα και αισθάνεται ολοκληρωμένη μέσα από αυτό.
Αν κι ο άλλος βρίσκεται στο ίδιο σημείο επίγνωσης, τότε τα πράγματα είναι απλά! Αν όμως όχι, τότε εσύ υποχωρείς για να τον διευκολύνεις. Γιατί δεν αγαπάς όπως είπαμε για σένα! Και είναι ίσως η πρώτη φορά...Δεν θέλεις να "διαλύσεις" τον άλλον μέσα από την αγάπη, δεν θέλεις να πάρεις κάτι, και, αν δε σου το επιτρέψει, δεν θέλεις ούτε να δώσεις! Δύσκολο ε??

Η έλξη, ο έρωτας που μπορεί να συμβεί με οποιονδήποτε.. δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιγράφω! Γιατί μπορεί να οδηγήσει δύο ανθρώπους στην αγάπη, αλλά μπορεί και όχι.Και λέω μπορεί, γιατί δεν είναι απαραίτητο. Μπορεί και να "σβύσει". Γιατί βασίζεται στις φυσικές αισθήσεις που δίνουν μηνύματα στην ψυχή μας. ΄Οταν οι φυσικές αισθήσεις κορεσθούν, τότε ανοίγονται δύο δρόμοι. ΄Η να βαρεθείς και να φύγεις, ή να συνεχίσεις με αυτόν τον άνθρωπο, αναπτύσσοντας αισθήματα σεβασμού και συνήθειας, και αγάπης βέβαια, όπου εκεί περιέχεται και μια "υπόνοια" συμβιβασμού. Που όμως δεν την αντιλαμβάνεσαι αμέσως, αλλά -αν είσαι σε φάση αναζήτησης- το καταλαβαίνεις στην πορεία!

Για την αγάπη χωρίς όρους που αναφέρουμε εδώ με το άλλο μας μισό, δεν είναι απαραίτήτη η ένωση. Επιθυμητή, αλλά όχι απαραίτητη. ΄Ομως δεν σου αφήνει υπολείμματα πίκρας, πόνου, απογοήτευσης, αλλά αισθήματα φιλίας, συντροφικότητας, ένωσης ψυχικής που γνωρίζεις ότι έχουν σημεία αναφοράς σε μια αγάπη αγνή, χωρίς συμβιβασμούς κοινωνικούς.

Το ζευγάρι που γνώρισα σ' ένα σεμινάριο σαν δασκάλους, είχε αυτήν την ενιαία ενέργεια, που με έκανε να αντιληφθώ αμέσως, ότι ήταν αδερφές ψυχές! Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον, χωρίς όμως υπόνοια ανταγωνισμού, παρ' όλο που και οι δυο ήταν εκείνη την στιγμή "δάσκαλοι". ΄Οταν μιλούσαν, πέρναγαν τα λόγια τους από τον ένα στον άλλον και εμείς δεν παίρναμε είδηση. Δεν μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το είπε ο ένας και αυτό το είπε ο άλλος. ΄Ηταν σαν να μίλαγε ένας. ΄Οταν μιλήσαμε πιο προσωπικά, μου είπαν ότι ο ένας ήταν ο "ουρανός" και ο άλλος η "γη". Και αυτό φαινόταν ξεκάθαρα. Ο ένας "κατέβαζε" και ο άλλος "γείωνε"!
΄Ηταν συγκλονιστική αυτή η αντιληψη! Μου είπαν επίσης ότι το ξέρουν ότι είναι αδερφές ψυχές εδώ και χρόνια, αλλά η ένωση έγινε μετά από αρκετό καιρό από την συνάντησή τους, γιατί ήθελαν και οι δύο να είναι στο ίδιο επίπεδο συνειδητότητας!! Αυτό όμως δεν τους εμπόδιζε να εκδηλώνουν απεριόριστη αγάπη και μοίρασμα, με όλα τους τα πεδία, το φυσικό συμμετείχε με το άγγιγμα! Η ένωση ήταν το τελευταίο που μοιράστηκαν! Η απόλυτη γείωση και ανάταση συγχρόνως.
Ο καθένας τους όμως χρειάστηκε κάτι "να αφήσει" για να βιώσει την ολοκλήρωση...
΄Ολα αυτά που είπα μαζί τους, μου έφεραν τις επιβεβαιώσεις για αυτά που εγώ αντιλαμβάνομαι σαν αγάπη! Και ήταν η καλύτερη "διδασκαλία". Με παράδειγμα...

Δεν ξέρω αν περιέγραψα κατανοητά την αγάπη χωρίς όρους!
Αν μπορει να περιγραφεί με λέξεις...
Μπορει όμως να περιγραφεί και με την σιωπή...

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι
Ευχαριστούμε

[Δωρουλα]

Όμορφο πολύ!!

Ελλάκι!!!

[ELLI]

Κοριτσάκι μου

[Giota2103]

τι να πώ?
τέλειο........

[Μαιρη]

Βασω μου τελειο , αλλα ποσο σπανιο

[chagall]

απ οτι μου ειπε χαριτολογωντας μια φιλη ,μαλλον να ριξω τα μουτρα και να παω σε κανενα γραφειο συνοικεσιων ...

Τοσο πεζα

Τ ανεκδοτα της προσωπικης ζωης του Λαζοπουλου ειναι βγαλμενα απο εμενα αλλιως δεν εξηγειται η ταυτιση

Για ενα περιεργο λογο δεν κανω ρεικι για τα προσωπικα μου

[Vasoula]

Σπάνιο όπως ακριβώς η κατανόηση της αγάπης, Μαιρούλα...

Το ζευγάρι είναι ο Κέβιν και η Κριστίν!

Μόλις πληροφορήθηκα ότι ο Κέβιν έχασε την μάχη με τον καρκίνο!



Εύχομαι φως και αγάπη για όλον τον δρόμο του!!!

[Δωρουλα]

Δεν είχα καταφέρει να τον γνωρίσω ποτέ!!! Και κοίτα συγχρονικότητα ανάσυρσης του κειμένου που αναφερόταν σε αυτό το ζευγάρι!!! ας είναι η ψυχή του λουσμένη απο φως!!

[galazia_sfaira]

Ακριβως αυτό κι εγω παρατήρησα...την συγχρονικότητα.
Κι επίσης ενας προβληματισμος....πώς αυτός ο άνθρωπος πεθανε απο καρκίνο;
Πως δημιουργήθηκε αυτο το ανεξέλεκτο των κυττατων σε εναν άνθρωπο γεμάτο φως;