ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

[Δωρουλα]

Xρηστάκο μου σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

[Ellaki]

Χρήστο

[ALEXOULA]

Χρηστάκο νάσαι καλά

[galazia_sfaira]

[margaritarenia]

Μαργαριταρένια μου, εσύ μην ακούς ε? έχουμε τα δικά μας...

[Επισκέπτης]

Αγαπητοι φιλοι μου δεν κανει τιποτα εγω ευχαριστω που σας γνωρισα και ειμαι εδω μαζι σας (οσο μπορω )

να ξερετε οτι τους διαλογισμους του δοκιμαζω πριν τους στειλω

[Vasoula]

να σου πω, Χρηστάκη, ότι το ξέρουμε...

[Δωρουλα]

ααααα Χρήστο!!!

[Ellaki]

πρόσεχε Χρήστο γιατί πίσω από τους διαλογισμούς κρύβονται τηγανιές

[Danielli]

να ξερετε οτι τους διαλογισμους του δοκιμαζω πριν τους στειλω

Πρόσεχε με τη φωτιά

[Danielli]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον ήλιο...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον πάγο...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τα Ταρταρα της ψυχής μου...
που υπάρχουν για να μου θυμίζουν Την Ομορφιά της...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ακόμα βλέπω , νιώθω, γνωρίζω, αναπνέω...

[margaritarenia]

Kοριτσακι!

[Andreas]

Ευχαριστώ που μπόρεσα να λαβω μέρος στο σεμινάριο για τον 2ο βαθμό του Ρέϊκι με την Βάσω κ' την Εμανουέλα.

Ευχαριστώ που είχα την ευκαιρία να γνορίζω καινούριους ανθρόπους.

Ευχαριστώ όλλη την ομάδα του 11/12.07 για ότι μιράσαμε, ότι μιλίσαμε, ότι μάθαμε κ' ότι θεραπέψαμε ομαδικό.

Ευχαριστώ την Βάσω που μου άνοιξε τα μάτια κ' μου έδειξε πού να ψάξω για έναν μεγάλο πόνο που προέρχετε απο τα παιδικά μου χρόνια.
Δέν θα έψαχνα για πολύ καιρό εκεί.

Ευχαριστώ που στο σφράγηγμα της διαρροής ενέργειας έμαθα την ανισορροπία με την θηληκή μου πλευριά και που λόγο αυτό μπορώ να εκδιλόσω τον μοναδικό μου φόβο τον όποιο ακόμα δεν γνορίζω να τον αντιμετοπίζω.

Ευχαριστώ για την παραπάνο ενέργεια με όποια όχι μόνο μπορώ καλήτερα να θεραπέυσω τον εαυτό μου, άλλα και τους άλλους.

[Evoula]

Ευχαριστώ για το μάθημα ανθρωπιάς, κατανόησης και αποδοχής...

[sakis]

Καλημέρα σε όλους!!!
Γύρισα Πάτρα μετά από το Σαββατοκύριακο που πήρα τον 2ο βαθμό με την Βάσω και την Εμμανουέλα.

Να μοιραστώ μαζί σας ό,τι είπα σε ένα τηλέφώνημα χτες βράδυ όταν με ρώτησαν πώς πέρασα στην Αθήνα. Είπα '' σπουδαίο ταξίδι''.
Δεν συμλήρωσα τίποτα άλλο .. δεν είχα.. θα ήταν φλυαρία..

Σήμερα μόνο ήθελα εδώ, να πώ δυό λόγια ακόμα.

Να πω για μια πρωτόγνωρη κι απρόσμενη, διάθεση, δεκτικότητα και κυρίως επιθυμία, για ''το μαζί''.
Ξέρω τόσο καλά να νοσταλγώ όσο καλά ξέρω και το να είμαι ''απών'' ενώ αγκαλιάζω γελάω μιλάω ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους.
Δεν ξέρω γιατί μαζί σας ξεφοβήθηκα... Εύη, Ανδρέα, Εμμανουέλλα..., όμως ξέρω ότι από την καρδιά μου σας ευχαριστώ. Κι ότι σήμερα, εδώ, δεν νοιώθω ''το άλγος του νόστου'' αλλά την χαρά και την επιθυμία να σας ξαναδώ.

Βάσω μου..... από την πρώτη μας συνάντηση έχω πολλά ''πάρε δώσε'' με τα μάτια σου. Τα μάτια μου τα βλέπουν λαμπερά, υγρά, να έχουν ''κόσμο'' μέσα τους και πάνω απ' όλα να κοιτούν στα μάτια τον άλλο.
Όταν κάποια στιγμή διαφωνήσαμε και είχα αρχίσει ''να μαζεύω τις απσκευές μου'' για να αποσυρθώ , την προσφιλή και γνώριμη πορεία μου δηλαδή -γιατί βαριέμαι τον ανταγωνισμό.. και τέτοια, εσύ, τα μάτια σου, η αλήθεια των ματιών σου και όχι η αταραξία ενός ''ρόλου'', έγινε- ή μάλλον παρέμεινε- μια τρυφερή αγκαλιά.

Κι έμεινα.

Κι ίσως από δω και μπρος, να μην βιάζομαι και τόσο να πάρω τη ματιά μου από τα μάτια και την ψυχή των ανθρώπων που συναντώ.

Τελικά έγραψα περισσότερα από δύο λόγια 8)