ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

[Επισκέπτης]

Τριτο αριστερά απο κατω προς τα επανω....πανεμορφο κουμπί ....

θυμάμαι οταν αρχισα να πρωτογράφω σε φόρουμ..που εψαχνα διακαως τους τόνους .....τελικά και τώρα... που άλλαξα πληκτρολόγιο ολο και το σκανε μερικοί....

[Fotinoula]

Χρύσα μια χάρα θα τα πας και τα πας ηδη, απο το ξανθοφορουμ εχεις απολυτη κατανοηση ;)

[margaritarenia]

Χρυσα γερα γερα με τσαμπουκα ......! =D> =D> =D>

[ΧΡΥΣΑ]

ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ .......................ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Emmaki]

Η πραγματικη μοναξια ειναι το μεταβατικο σταδιο ενος ανθρωπου απο την αγνοια..στη γνωση του εαυτου του...

..παιρνει μορφες...παιρνει σχηματα...ολοκληρωνεται σαν επιπεδο..οταν ακουμε και νιωθουμε..........γιατι υπαρχουν πολλες φορες που ενω ειμαστε περιτρυγυρισμενοι απο ανθρωπους που μας αγαπανε, αισθανομαστε απολυη μοναξια....μεσα μας...και εκει μας λειπει "κατι" που δε μπορουμε να προσδιορισουμε....!

Μεσα στη σιωπη....ακουσε με....!!!
(και θα προσθεσω......και κανε τη "μοναξια" οδηγο....)

[ELLI]

Μεσα στη σιωπη....ακουσε με....!!!
(και θα προσθεσω......και κανε τη "μοναξια" οδηγο....)

Τρομερή συγχρονικότητα (άλλη μια φορά)...

[Emmaki]

Ελλη μου

[ELLI]

[Emmaki]

[Επισκέπτης]

Οταν εχεις ξεκινησει κατι με εναν ανθρωπο και τελικα βλεπεις οτι παρολο τα διαφορα κοινα πραγματα που εχετε οτι λειπει κατι σημαντικο για μια σχεση η τουλαχιστον αυτο που εγω θεωρω σημαντικο.
Ο ΧΡΟΝΟΣ που βρισκεστε μαζι βλεπετε οτι ειναι ελαχιστος λογω διαφορων καταστασεων στην ζωη του ενος η του αλλου,στο ζευγαρι οποτε δημιουργειται μια αισθηση οτι αυτο μονο σχεση δεν ειναιη δεν νιωθετε οτι ειναι σχεση και δεν σας καλυπτει σε αυτα που θελετε.
Παρολαυτα εχω κανει αποπειρα να απομακρυνθω αλλα μετα ερχεται και αυτη η ρημαδα η μοναξια και ισως ειναι η κυρια αιτια που με κανει να πιστευω οτι θελω να γυρισω πισω.
Βασικα το εκανα 2 φορες
Πρεπει να προχωρησω ομως δεν πρεπει να μεινω αλλα ποναει αυτο η μπορει να νομιζω οτι με ποναει λογω μοναξιας
Μπορω να δωσω ρεικι καπου μπας και περασει αυτος ο πονος?

[Vasoula]

Tασούλη μου, διαβάζοντας τα παραπάνω, με την Λογική μου (όχι την κοινή) αναρωτιέμαι...

Φοβάσαι κάτι και κάνεις τα πάντα για να το αποφύγεις...και για να το αποφύγεις μπαίνεις ακριβώς στην διαδικασία να το αντιμετωπίσεις με άλλη οπτική...σαν να ξεγελάς τον εαυτό σου.
Δεν είναι οξύμωρο?

Δηλαδή, φοβάσαι την μοναξιά και επιλέγεις μια σχέση που στην δίνει σε μεγέθυνση

Δες λίγο γραμμένα από εμένα, αυτά που μοιράστηκες παραπάνω...

Προσπαθώντας να αποφύγεις την μοναξιά, κάνεις μια σχέση που δεν σου καλύπτει την ανάγκη της συντροφικότητας και σου δημιουργεί μοναξιά Χ 2!

΄Αρα? Τα συμπεράσματα θα τα βγάλεις μόνος σου...

Το ρέικι "θεραπεύει" κυρίως την άγνοιά μας για τον Εαυτό μας!

Οι εξαρτήσεις προέρχονται από ανέκφραστες ανάγκες της Ψυχής μας και από πεποιθήσεις που έχουν "σφηνώσει" μεταξύ πνευματικού και ψυχικού σώματος, ώστε ο άνθρωπος να μην μπορεί να είναι ολικά ο Εαυτός του, αλλά να ζει και να λειτουργεί με "θεωρήσεις" του νου του.

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει Λογική και να προχωρήσει στον Δρόμο του με πνευματική αυτάρκεια, αν δεν κατανοήσει ότι η λογική που χρησιμοποιεί είναι μόνο το συναίσθημα.

Το ρέικι θα σε βοηθήσει στον Δρόμο σου, αρκεί να ξέρεις ότι το χρησιμοποιείς όχι για τα αποτελέσματά του, αλλά για τις αιτίες τους.

Εδώ έχουμε έναν "τραυματισμό" στο συναίσθημα της μοναξιάς, που αντί να το θεραπεύσεις, το "κουκουλώνεις"...Δεν θέλει λοιπόν ρέικι η κατάσταση, αλλά το συναίσθημά σου. Οι αιτίες που άπομακρύνθηκες από τον Εαυτό σου και αναγκάζεσαι αυτήν την απομάκρυνση να την απαλύνεις μέσα από έναν άλλον άνθρωπο, δεχόμενος "βίαια" την παρέα του, απλά γιατί έτσι νομίζεις ότι μειώνεις την μοναξιά, αυτές είναι που χρειάζονται θεραπεία.

΄Ομως σου θυμίζω ότι είναι μακρύς ο Δρόμος...Χρειάζεται αφοσίωση και υπομονή, καθώς και επιμονή.

Το ρέικι δεν μπορεί να θεραπεύσει όλους τους ανθρώπους, τους δίνει όμως όλες τις ευκαιρίες...΄Ενα 30-40% των μπλοκαρισμάτων θεραπεύεται με το ρέικι, το υπόλοιπο όμως 60% χρειάζεται να το αναλάβεις μόνος σου, με επιμελή εργασία εσωτερική και κυρίως με ΥΠΟΜΟΝΗ και ΑΓΑΠΗ για τον εαυτό που σου έμαθαν ότι είσαι!

[ARTYADIS]

Βάσω μου όταν ο άνθρωπος έχει βρει ολικά τον Εαυτό του παύει να έχει ανάγκη την συντροφικότητα?
Παύει να νιώθει μοναξιά, όταν είναι μόνος του, παύει να πονάει?

[Vasoula]

Βάσω μου όταν ο άνθρωπος έχει βρει ολικά τον Εαυτό του παύει να έχει ανάγκη την συντροφικότητα?

όχι ακριβώς...Απλά έχουν καταρριφτεί μέσα του οι όροι της αγάπης και της συντροφικότητας, σαν ανάγκη αποδοχής, που είναι κάτι τόσο φυσιολογικό για έναν φυσικό άνθρωπο!

Είναι μέσα στους ανθρώπους, χωρίς να εξαρτάται, όμως, από αυτούς για να ολοκληρώσει τις εργασίες του.

Παύει να νιώθει μοναξιά, όταν είναι μόνος του,

Δεν νιώθει μοναξιά, γιατί ποτέ δεν είναι μόνος του, Δημητρούλα!

παύει να πονάει?

η ένταση διαφοροποιείται, Δημητρούλα...γιατί έχουν τελείως ανατραπεί οι αντιστάσεις που οδηγούν στον πόνο...

Παρ' όλα αυτά, ένας ολοκληρωμένος πνευματικά ΄Ανθρωπος εργάζεται πια και για τον πόνο των άλλων. Αυτή είναι η ουσιαστική του εργασία, παράλληλα με το να σταθεροποιεί συνεχώς τον Δρόμο του προς τον Θεό!

[ARTYADIS]

[Επισκέπτης]

Βασουλα μου
Βασικα για το αν μπορει να θεραπευσει τον πονο αυτον ναι οντως δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα το εχω καταλαβει απλα το αναφερα το ρεικι τροπος του λεγειν που λεμε.
Ποιο πολυ την γνωμη σας ηθελα να ακουσω για την κατασταση αυτη που ειμαι.
Χμμμ κοιτα ισως φταιει οτι ειχα μεινει αρκετο καιρο μονος και μολις προεκυψε ενας ανθρωπος που εχουμε αρκετα κοινα σημεια ασχετως τα εμποδια που υπαρχουν..
Να φοβαμαι να ξαναμεινω μονος αλλα οχι απο την αποψη της μοναξιας και μονο αλλα και απο τον φοβο οτι δεν βρισκεις ευκολα ανθρωπους να ταιριαξεις.
Αυτο που λεμε αντε φτου ξανα απο την αρχη?
Και αν πεσω σε χειροτερα και δεν βρισκω ουτε τα μισα απο πριν?
Ολες αυτες οι ερωτησεις στον εαυτο μας που κανουμε και φυσικα το χειροτερο οταν τελικα οντως πεσεις σε κατι που ειναι χειροτερο να λες τι εκανα ο βλακας που δεν εκατσα στην κοπελιτσα που ηταν μια χαρα κτλ.

Ετσι για να εχετε μια πληρη εικονα ποια ειναι τα προβληματα για την ελειψη χρονου που λεω οτι προκυπτει γιατι μπορει να σκευτομαι λαθος και θα θελα μια γνωμη σας.
Η κοπελα ειναι χωρισμενη με ενα μικρο παιδι 2χρονων μενει με τους γονεις αλλα δεν μπορει να τους φορτωνει το παιδι και να βγαινει για βολτες,καφεδες κτλ γιατι ξυπνανε νωρις για δουλεια και φυσικα δεν γινεται τον λιγο ελευθερο χρονο τους να ξεκουραστουν να τους φορτωνει και αυτο.
Οποτε μενει ενα ΣΚ και αυτο αναλογα οχι σιγουρα και τις δυο ημερες οτι θα βλεπομασταν και μπορει και καθολου καποιες φορες.
Οπως επισης και εγω δεν εχω ρεπο καθε σκ γιατι ειναι κυλιομενο.
Γενικος δεν υπηρχαν ποτε αυτες οι μερες που δεν εισα καλα και παιρνεις το ταιρι σου να πατε μια βολτα ετσι να ξεσκασετε,ολα πρεπει να ειναι κανονισμενα απο πριν λογω παιδιου.
Δεν μπορω να την κατηγορησω ενοειται πουθενα μιας και αυτη ειναι η ζωη της πλεον.
Τωρα εχει περασει ενας μηνας σχεδον απο την τελευταια φορα που βρεθηκαμε αλλα υποτιθεται οτι το αφησαμε.
Στην αρχη ελεγα οτι δεν τρεχει μια και μετα με επιασε αυτος ο πονος που καθε και σκευτεσαι σαν τον βλακα διαφορα.

Αυτααα....