ναι ναι Μαντράκο, έτσι ακρίβως!!!
Εγώ το παθαίνω το χειμώνα, είναι σαν πέφτω σε χειμέρια νάρκη..μόνο που με πιάνει και κατάθλιψη το χειμώνα συνήθως, ελαφριάς μορφής βέβαια, αλλά καταστροφική..
ίσως γιατί ακόμα δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με την παθητική πλευρά σου...Γι' αυτό και η θλίψη...
Η κατάθλιψη είναι σοβαρής μορφής ψυχική ασθένεια, γι' αυτό να την αποφεύγεις σαν αναφορά, ακόμα και σε "ελαφριά μορφή"...
Υπάρχουν κάποια συναισθήματα που ενώ νομίζεις ότι τα έχεις "τακτοποιήσει" και αφήσει, εκείνα δρουν από το βαθύτερο επίπεδο σου...Συνήθως η θλίψη του χειμώνα έχει να κάνει με την φύση που φαίνεται να "αποτραβιέται" στον εαυτό της...
Νυχτώνει νωρίς (χωρίς ήλιο), οι άνθρωποι "μαζεύονται" στα σπίτια τους, κάνει κρύο και βρέχει...
Οι συνθήκες του περιβάλλοντος είναι που ορίζουν μέσα μας την χαρά ή την θλίψη, αλλά, Βασίλη μου, η εργασία μας είναι να αναπτυχθούμε προς όλες μας τις κατευθύνσεις, κρατώντας μέσα μας σταθερή την ισορροπία της φύσης μας!
΄Ετσι αναπτυσσόμαστε προς την ουδετερότητα, που μας δίνει κίνητρα να απολαύσουμε την ζωή όπως εκδηλώνεται φυσικά, χωρίς προσμονές, εμμονές και διεκδικήσεις...βρίσκοντας την ομορφιά της μέσα μας!
