άσε με να χτυπήσω...
να ματώσω...
να νιώσω...
δεν αντέχω άλλο την ομορφιά που μου ετοίμασε ο κόσμος μου...
θέλω να την βρω μέσα μου
δεν θέλω να είμαι πια νεράιδα
θέλω να είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ
δεν θέλω να πετάω
θέλω να περπατάω...
να δω πως είναι ο κόσμος όταν τον βλέπω στα μάτια
και πως είμαι εγώ
όταν με βλέπεις χαμηλά, χωρίς φτερά
χωρίς στολιδια
απλά όταν με βλέπεις στα μάτια
δεν μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια μια νεράιδα
δεν το ξέρεις?
μαγεύεσαι και χάνεις την αλήθεια της...
δεν βλεπεις τα δάκρυά της
γιατί βιάζεσαι να μπεις στον κόσμο της...
άσε με να μπω στον δικό σου κόσμο
τον ανθρώπινο
γιατί εκεί υπάρχει κάτι που δεν το γνωρίζω
και αυτό είναι ο έρωτας...
