Εμπειρίες και απορίες..

[Fotinoula]

[AMALIA]

Βασωωωωωωωωω....

[zefira]

[Annoula]

Τα καλύτερα θα πεις. Είμαι σίγουρη

[Rainmaker]

Βρε σείς πάλι ξεφύγαμε σε αυτό το τόπικ;;;;

για να επανέλθουμε...

[Επισκέπτης]

θεε μου βοήθησέ με να μην ανοίξω το στόμα μου...

χι χι χι λέω να το κάνω λογότυπο..χι χι

[margaritarenia]

έλα αηδίες μια χαρά οδηγοί είμαστε

[-o< θεε μου βοήθησέ με να μην ανοίξω το στόμα μου...

Θεε μου βοηθησε την να μην ανοιξει το στομα της [-o<

Οταν ημουν στα πολυ χαλια μου και εστελνα τα συμβολα πανω μου ......οδηγωντας παντα ,με επιανε τετοιο χασμουρητο που ηταν αδυνατο να κρατησω τα ματια μου ανοικτα ......η θαμπωνανε απο τα δακρυα ....οποτε και το εκοψα γιατι ηταν ακρως επικινδυνο ;)

[Rainmaker]

Καλά ρε παιδιά σοβαρά τωρα... εδώ και στις ομάδες αποστολής δεν στέλνουμε όταν οδηγεί ο άλλος... εσείς κάνετε στον εαυτό σας και στέλνετε και σύμβολα στον εαυτό σας είναι δυνατόν αν ζαλιστείτε και τρακάρετε.. τότε τι γινεται;; και καλά το δικό σας αμάξι ο άλλος τι θα φταίει;;; κι αν ο άλλος είναι πεζός ;;
Όταν οδηγουμε χρειάζεται προσοχή στο δρόμο... αφήστε το ρέικι για τον χώρο σας...
ακόμα και η συνεδρία χρειάζεται σεβασμό ηρεμια και προσύλωση σε αυτό που κάνεις....

[Vasoula]

Ηλία....

[Rainmaker]

Εεε πολύ καιρό τωρα λέω να το γράψω γιατι είμαστε και σε θέματα που έχουν σχέση με την ενημέρωση για το ρέικι... και τα διαβάζουν και άνθρωποι που δεν έχουν παρει βαθομους.. και δεν έχουν κάνει σεμινάρια....

Καλό το να κάνεις ρεικι στον εαυτό σου.. το ξέρω .. Αλλα όταν το κάνεις στο αυτοκίνητο.. εκείνη τη στιγμή θυσιάζεις ασφάλεια για λίγα λεπτά που θα κάνεις ρέικι στον εαυτό σου.. που στο κάτω κάτω δεν θα τα ευχαριστηθείς κι όλας αφου δεν θα είσαι και εντελώς χαλαρός...

Νομίζεται ότι παίρνεται προφυλάξεις κάνοντάς το σε ανοιχτό δρόμμο χωρίς κινηση και τα λοιπά... αλλα ακόμα και σε τετοιες περιπτώσεις πάντα υπάρχει κίνδυνος.. να πεταχτεί κανένα ζωάκι.. κανένα παιδάκι.. καμιά μπάλα.. να περάσει κανείς κανένα στοπ χωρίς να κοιτάξει.. και πολλά άλλα.... εδώ γινονται ατυχήματα όταν έχουμε όλη την προσοχή μας στο δρόμο..

Πρίν λίγους μήνες έχασα ένα φίλο και ξάδερφο του κολητου μου... νέο 27 χρονών σε δυστυχημα ... ήταν λίγο αφηρημένος... ο δρόμος όμως ήταν ανοιχτός.. όμως απο ένα παράδρομο βγήκε μια νταλίκα λίγο περισσότερο ... πεθανε ακαριαία είπαν οι γιατροι..

Η οδήγηση χρειάζεται προσοχή... Αφήστε το ρέικι για άλλη στιγμή της μέρας σας...

[Επισκέπτης]

Ο προηγούμενος δάσκαλος που είχα μας έλεγε πως κάνει συνέχεια ρέικι στον εαυτό του έξω από τα πλαίσια μιας κανονικής αυτοθεραπείας.....πως έχει το χέρι του στην καρδιά όποτε μπορεί, ακόμα και όταν οδηγεί

Αυτό μου έμαθαν, δεν το επεξεργάστηκα και ίσως λάθος το εφάρμοσα....πολλές φορές όμως νοιώθω την ανάγκη να βάλω το χέρι μου στην καρδιά ή στο ηλιακό....χωρίς σύμβολα όμως....

[AMALIA]

Ηλια μου

[margaritarenia]

Σωστα Ηλια !
Καλλιοπη ,γιαυτο χρειαζεται και η δικη μας κριση σ αυτα που μας λενε ;)

[ARTYADIS]

Βασούλα μου, θα ήθελα να μου εξηγήσεις τους όρους "οριζόντια" και "κάθετη" ανάπτυξη. Δεν ξέρω αν το έχετε ήδη αναφέρει σε άλλο τοπικ, είναι όμως ενδιαφέρον και θα ήθελα να μάθω σχετικά..

[Vasoula]

η οριζόντια είναι η ανθρωποκεντρική ανάπτυξη και η κάθετη η πνευματική...

Μέσα σ' αυτήν την φυσική μας ζωή δεν μπορούμε να αναπτυσσόμαστε μόνό προς το πνεύμα.

Χρειάζεται να αναπτυσσόμαστε και προς τους ανθρώπους...

Η αγάπη και η συμπόνια μπορεί να είναι αγνές και πνευματικές ποιότητες, αλλά χρειάζεται να εκδηλωθούν στο σύνολο της ανθρωπότητας, όχι σαν "θυσιαστική αγάπη", αλλά σαν αυτονόητη κατάσταση του ανθρώπινου όντος!

Η έλλειψη κριτικής είναι ένας τομέας εργασίας μας που ανήκει στην οριζόντια ανάπτυξη, πχ...
Η πνευματική μας οριοθέτηση με τις ποιότητες του ανώτερου Εαυτού μας, είναι ένας τομέας εργασίας μας που ανήκει στην κάθετη ανάπτυξή μας, πχ.

΄Οσο εργαζόμαστε εσωτερικά, ο "σταυρός" ανάπτυξης μεταβάλει τις πεποιθήσεις και τα πρότυπα της φυσικής μας ζωής σε πνευματικη αυτοπραγμάτωση...

Αλλο να σκέφτεσαι πως είναι η πνευματική αγάπη, δηλαδή, και άλλο να την εφαρμόζεις στον Εαυτό σου, ώστε να καταφέρεις να εκδηλώσεις το ίδιον εσωτερικό φως και προς το σύνολο!

Η πνευματική ανάπτυξη (κάθετη) έχει να κάνει με όλα μας τα πεδία με την σειρά που αυτά ακολουθούν την φυσική μας συνείδηση.
Συναισθηματικό, νοητικό, πνευματικό...

Αν μέσα σου έχεις συναισθήματα απόρριψης, ενοχών, θυμού και δεν τα επεξεργαστείς με αγάπη, δεν θα μπορέσεις να προσεγγίσεις κάθετα την ανάπτυξή σου προς την νόηση και το πνεύμα σου...

΄Ολα θα βρίσκοται στην σφαίρα της γνώσης, αλλά επί του πρακτικού, θα συνεχίζει η ανάπτυξη να είναι μόνο οριζόντια...
Δηλαδή βασισμένη στις αξίες που έρχονται μέσα από τον κοινωνικό σου εαυτό, αλλά όχι από τον αληθινό Εαυτό!

και ο φόβος θα αντικαθιστά την αγάπη, που δεν είναι φυσικό συναίσθημα, αλλά πνευματική κατάσταση...

Δεν ξέρω αν σου έδωσα να καταλάβεις...