θυμαΗ φιλανθρωπία είναι ο εξιλασμός για όσα έχουμε ενοχικά αποκομίσει από μια θρησκεία που κρίνει τον άνθρωπο και το καλό, σύμφωνα με όσα δίνει...
Ποτέ δεν του είπε να πάρει...Γιατί αν πάρει, αν προσπαθήσει να πάρει, δεν θα τον ελέγχει πια...
θυμαμαι στη σχολη οπου η πληοψηφια των καθηγητριων μας ηταν κατι θεουσες με τον κοτσο που ηταν ταγμενες στην υπηρεσια και προσφορα στον ανθρωπο, μας ζαλιζαν τα μυαλα ποσο σημαντικη ειναι η προσφορα στον ανθρωπο που παντα με ταπεινοτητα και με σκυμενο το κεφαλι πρεπει να παρεχουμε αγογγυστα , να δινουμε αγαπη κλπ..κλπ... αυτες που δεν επετρεπαν στα κοριτσια να φορουν βερμουδες οταν η θερμοκρασια ανεβαινε να ειμαστε αξιοπρεπεις κατα τα δικα τους προτυπα ,ειχαν χαραγμενο μονιμα ενα χαμογελο ενω το νιωθαμε οτι πισω απ αυτο κρυβοταν φαρμακι.Οι ιδιες μισουσαν τη ζωη σε ολες της τις εκφρασεις αυτες οι ιδιες πιστευαν οτι υπηρετουσαν τη ζωη και σεβονταν και αγαπουσαν τον ανθρωπο.
Ε αυτη την υποκριτικη αγαπη ουτε εγω την θελω... για μενα η αληθινη αγαπη ειναι πολλες φορες σκληρη, ακομα και στα παιδια μας καποιες φορες ειμαστε σκληροι γιατι οι τηγανιες που θα φανε αργοτερα απο τη ζωη θα ειναι αφορητες.
οι τηγανιες πολλες φορες ειναι να ξυπναμε για να μη πλεουμε σε πελαγη πλανης.. και ειδικα οταν η προθεση αυτου που μας τη δινει ειναι το αληθινο ενδιαφερον και η αγαπη.