Ο φοβος και η ενοχή δεν ειναι κατι το ανυπαρκτο η απαραίτητα το επιβλαβές ως εννοιες , ετσι ωστε να το αποποιούμεθα και να καθυσηχάζουμε τον εαυτό μας καθε φορα που σφάλουμε.
Αν κάνουμε κατι που δεν ειναι αρμονικό και δεν συναδει με την ψυχη μας και φοβο και ενοχη και αμφισβήτηση θα νιωσουμε και ευτυχως , επειδή αυτα θα ειναι τα συναισθήματα που θα μας ειδοποιήσουν ωστε να σκφτούμε , να κρίνουμε και εξετάσουμε τις σκέψεις μας.
Ο σκοπος ειναι να μην ταυτιστούμε με το συναίσθημα και οχι να φοβόμαστε να φοβηθούμε....
Ελενάκι, αν δεν αντέξουμε εμείς την περιθωριοποίηση, πως θα την αντέξουν τα παιδιά μας?
Εργαζόμαστε γι' αυτό το περιθώριο, εγώ τουλάχιστον!
Δεν είμαι ενταγμένη σε καμιά θρησκεία, σε καμία κοινωνία, απλά κάνω αυτό που νιώθω σωστό, στα πλαίσια των κοινωνικών δυνατοτήτων...
Θα κάνω δήλωση στην εφορία μεν, αλλά κανείς δεν θα μου πει τι θα σκεφτώ και πως θα νιώσω τον θεό...
Αν δεν μπορώ να στηρίξω τα παιδιά μου, σ' αυτήν την εργασία, τότε γιατί εργάστηκα με το πνευματικό μου πεδίο? Για ποιό λόγο, αν όχι για να μην φοβάμαι το περιθώριο τους???
Βάσω μου , εγω εχω διαφορετική αντιληψη σε αυτο το τομέα. Δεν ειμαι μεν ενταγμένη πουθενα , τουλαγχιστον ψυχολογικά [ γιατι τυπικα ολοι εχουμε μια αστυνομικη ταυτότητα και ενα διαβατήριο που χωρις αυτα δεν μπορουμε να πάμε πουθενα ..και δεν ειδα κανενα να τα πετάει και να λεει οτι ειναι ανεξαρτητος] αλλα επειδή προτιμω την ηρεμία , αν δεν θίγομαι αμεσα [ με τα δικα μου μετρα] δεν βλεπω αναγκη επαναστασης , κυριως για λογους ιδεων...
Ακριβως επειδη κανενας δεν θα μου πει τι θα νιωσω,,νιωθω οτι θέλω...
Απο εκει και περα , δεν καταλαβαινω γιατι θα πρέπει να προβαλλω το δικο μου..πχ Δεν θα παω στη δουλειά που οι περισσότεροι ειναι θεοφοβούμενοι και συντηρητικοί [ αν αυτο τους εκφράζει ειναι οκ] να τους ανατρέψω τις ιδεες και ουτε φωναζω οποτε βλέπω παπαδες να μοιραζουν εικονες... εμενα και το μυαλο μου δεν το αγγιζουν ,οι υπόλοιποι ας σκεφτουν μονοι τους .....
Το παιδί μου θα ηθελα να μαθει να ζει μοναδικα μεσα στην ενοτητα.
Το περιθωριο , προσωπικα το αρνούμαι , επειδη τοσο καιρο μεσω της αυτογνωσίας και οσων πολυ ομορφα συζητάμε εδω , αναγνωρίζω πλεον τις αναγκες μου και μια απο αυτες ειναι η παρέα..μια αλλη ειναι η μαθηση και το ταξίδι .....Αυτα υπερισχύουν σε εμενα απο την ανυπαρκτη αναγκη να επαναστατήσω ..
΄Οταν κατήγγειλα έναν γιατρό του ΙΚΑ, με πήρε ο διευθυντής και μου ζήτησε αφ' ενός συγνώμη αφετέρου ο γιατρός μετατέθηκε άμεσα...
Δεν ξέρω αν ήμουν η αιτία, αλλά το λιθαράκι μου το έβαλα...
Γιατί δεν πρέπει να καταγγέλουμε το παράλογο?
Αυτό ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω...
Από τον φόβο του περιθώριου?
Εμ έτσι όμως, ποτέ κανείς δεν θα καταφέρει τίποτα...
Δεν λέω για κάθε λόγο που μας εκνευρίζει να κάνουμε καταγγελίες, αλλά είμαι πολύ ευαίσθητη στον εκβιασμό μας μέσω των παιδιών μας!!
Συμφωνω απολύτως ως προς αυτού του ειδους την καταγγελία ..θα το εκανα ευχαριστως , αλλα το ΙΚΑ ειναι ενας οργανισμός που ειναι αυτο που ξέρουμε και βλέπουμε ολοι. Δεν υπαρχει ουτε ενας που να αμφισβητεί την κακή λειτουργία του ..δεν ειναι μια ιδέα οπως η θρησκεία.
Ακομη δεν εχει ψηφιστει νόμος που να αποσύρει τα θρησκευτικά απο τα δημοτικά και αν κάποιος ξενινήσει ειδικα στην επαρχία να φωναζει μεμονωμενα , θα μπει σε μπελάδες που θα εχουν προεκτάσεις ενω θα μπορούσε να λυσει το πρόβλημα μονος του.
Λεει στο παιδί του οτι νομιζει, πράττει επίσης αυτα που νομιζει.....ειναι ανάγκη οι αλλοι να ξέρουν τι πιστευει δλδ ? τι σημασία θα εχει ? Αφου ετσι και αλλιως θα κανει οτι θέλει .....διανοητικό ταξίδι ειναι αυτο....
Απο την αλλη , αν ο αλλος [ ακομη και το παιδί μου] θέλει να θρησκευεται ..ελευθερο δεν ειναι και εκεινο να αποφασίσει? Εμενα δεν μου ειπαν ποτε οι γονεις μου τιποτα περί θρησκείας εκτος ελαχίστων που απαντούσαν στις ερωτήσεις μου..
Εφτασα 28 χρόνων και δεν ηξερα τι ειναι το ευχελαιο και τι σημαίνει να βαφτιζεις...και τα εμαθα οταν μου ζητησαν να βαφτισω τον ανηψιο μου..
Καιρο μετα αρχισα να διαβαζω θρησκειολογία για να μπορεσω να δω τις επιδράσεις επάνω στην κοινωνία και να παραλληλίσω...συνδιάζοντας.
Δεν βλέπω κατι το παραλογο για να θελήσω να το καταγγείλω στην εξομολόγηση η στην υποστολη της σημαίας ας πουμε..
Βλεπω κατι που δεν συμφωνει με τις δικες μου ιδεες... Οι Μουσουλμάνοι σταματανε στη μεση τις δουλειές τους και προσευχονται....αλλα και εγω διαλογίζομαι οκλαδόν ...μονο που δεν με βλεπει κανεις.. Που ειναι τελικα η διαφορά ?
Στο οτι δεν ακολουθω ενα τυπικο γνωστό για να προσεγγίσω το Θειον ενω οι αλλοι το κανουν? Ουσιαστικα το ιδιο δεν γίνεται?
Σαφώς και ήταν υποχρεωτικό...΄Ετσι τουλάχιστον κατάλαβα από τα γραφόμενα της Μαίρης...
Αποκλειεται να ηταν υποχρεωτικό με την εννοια των κυρωσεων αν δεν το εκανε. Θυμάμαι οσες φορες ηρθε παπας στο σχολείο μου μικρη , ποτε δεν φιλουσα χέρια και δεν το πλησίαζα επειδή μου φαινοταν βρωμικα και τα χερια και τα μαυρα ρουχα...δεν μου ειπε κανεις τιποτα και μιλαμε γαι το 1970 ...
΄Ομως, αν το κάνουμε, ας είμαστε και προετοιμασμένοι για το περιθώριο, αφού κι εκείνα θα αναπτύξουν την κρίση να αρνούνται κάθε εκβιαστική συμπεριφορά...
Και φυσικά θα περιθωριοποιηθούμε οικογενειακά ή κάνω λάθος???
Αγαπημενη Βάσω, δεν ξερω τι ειναι το λαθος και το σωστό....
Η δικη μου σταση ειναι να μεταδίδω οτι γνωσεις εχω χωρις να περναω θέσεις σε αυτο το θέμα. Του εξηγω οτι ο Θεός ειναι πολυ προσωπικό ζητημα και οτι ο ανθρωπος πρέπει να ειναι ολοκληρος και να μαθει να αγαπαει ,.να μην διχάζει με κανενα τρόπο.
Ισως επειδη δεν νιωθω εκβασμό , δεν μπορω να του το αναλύσω..
Του μαθαινω την ισχύ του πνευματος και της σκέψης ..του λεω για την αρμονία και την ομορφια της φύσης.....και προσθέτω οτι ολα αυτα τα πολιτιμα βιώματα τα μοιραζόμαστε μονο με αυτούς που διαισθανόμαστε οτι μπορούμε να επικοινωνήσουμε ψυχικα. Με τους υπόλοιπους συμπορευόμαστε εν ειρηνη ,....και κατανόηση οσο γίνεται...
Εκεί που ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΕΤΑ, είναι όταν μου τις επιβάλλουν μέσω του φόβου, του εκβιασμού και της περιθωριοποίησης, που αναφέρεις Ελενάκι...
Ακριβως τα ιδια , εντελως τα ιδια πιστευω και εγω ....αν υπαρχει διαφορα σε κατι είναι στη μεθοδο επιτευξεως τους..
