--------------------------------------------------------------------------------
Οι σχέσεις μας, αυτός ο ιδιαίτερος τομέας της φυσικής μας ζωής, είναι αυτός που μας προκαλεί τον πόνο!
Χαμηλή η δόνηση σ' αυτό το κέντρο, λόγω της δυναμικής του με το υλικό πεδίο...
Η αγάπη που θέλουμε να πάρουμε και να δώσουμε, δεν έχει εκείνη την πνευματική "ταχύτητα" που θα την εξαγνίσει από την επιθυμία.
Η έννοια "εξαγνίζω" είναι σημαντική...
Εξαγνίζω, δεν σημαίνει τίποτα άλλο, παρά ότι η επιθυμία δεν έχει τα υπόγεια συναισθήματα, αυτά που δρουν από το υποσυνείδητο, σαν κινητήρια δύναμη.
Η λέξη "αγνότητα" έχει παρεξηγηθεί από όλους τους ανθρώπους.
Την επεκτείνουν σε όλους τους τομείς της ζωής τους χωρίς κρίση.
΄Ετσι προκύπτει η ανάγκη να είμαστε αγνοί, μέσα από πράξεις θυσίας και τρόπου ζωής...
Μα, καμία πράξη δεν είναι θυσία, αν γίνεται χωρίς επιλογή...Καμία πράξη δεν χρειάζεται ανταπόδοση, αν είναι αγνή.
Αν προκαλείται από συναισθήματα ντροπής ή ενοχών, ή ακόμα και θυμού ή εσωτερικής απομόνωσης, παύει να είναι αγνή, γιατί πίσω από την αγνότητα υπάρχει μια ανταπόκριση Η ανάγκη μας για εξαγνισμό!!
΄Εχουμε την ανάγκη να εξιλεώσουμε την ίδια μας την ζωή, κάποιες φορές!
Μπορεί να νηστεύουμε, να απέχουμε από την σεξουαλικότητα, να κάνουμε πράξεις φιλανθρωπίας, και παρ όλα αυτά, να μην νιώθουμε ούτε ταπεινοί, ούτε αγνοί, γιατί πίσω από όλη αυτήν την φαντασίωση της αγνότητας, κρύβεται ένα ένστικτο που χρειάζεται να εξαγνιστεί μέσα από επιλεγμένες πράξεις.
Η θρησκεία, γι αυτό είχε τεράστια επιτυχία! Γιατί επινόησε τρόπους που θα μπορούσε να κατευνάσει το ένστικτο μέσα από την ευρηματικότητα της οδηγίας.
Μπλόκαρε τα συναισθήματα στους ανθρώπους, και τους απαγόρεψε να νιώθουν διαφορετικά, από αυτό που θεωρητικά θα ένιωθε ο εξαγνισμένος!!
΄Ενα σύστημα, όσο και να είναι θρησκευτικό ή πνευματικό, μπορεί θεωρητικά να δίνει εκείνα τα κίνητρα του εξαγνισμού, όμως πρακτικά δεν μπορεί να εξηγήσει την δομή του
΄Ετσι, όσοι άνθρωποι εντάσσονται σ αυτό το εκάστοτε σύστημα, θεωρητικά γνωρίζουν, πρακτικά όμως δεν μπορούν να ισορροπήσουν την εξαγνιστική ανάγκη, με την ενστικτώδη ανάγκη, όσο και αν οι πράξεις τους εναρμονίζονται με την θεωρία του συστήματος που ακολουθούν Γιατί πίσω από όλα κρύβεται η λέξη «ανάγκη»
Η λέξη «ανάγκη» είναι απαγορευτική τελικά?
Θεωρητικά ναι πρακτικά όχι!
Θεωρητικά μου λένε να μην θυμώνω, πρακτικά δεν μπορώ να το κάνω, παρά μόνο αν θάψω αυτό το συναίσθημα
Θεωρητικά μου λένε ότι η τροφή είναι η ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός, πρακτικά δεν μπορώ να το ακολουθήσω, αν δεν γνωρίσω αυτόν τον οργανισμό
Θεωρητικά μου λένε, ότι η σεξουαλική ζωτική μου ενέργεια, φθείρει τον οργανισμό μου αν δαπανάται χωρίς σοφία, πρακτικά δεν μπορώ να το καταλάβω, αν δεν εξοικειωθώ με την ενέργεια
Υπάρχει λοιπόν μια πεπατημένη διαδρομή εξαγνισμού που βασίζεται στο θάψιμο, στην άγνοια και στην μη-εξεικοιωση
Το θάψιμο των συναισθημάτων είναι ένας επιφανειακός εξαγνισμός, γιατί όλοι πια γνωρίζουν ότι το να μην εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους, παρά μόνο μέσα από επιλογή, δεν σημαίνει ότι δεν περιέχουν όλα τα συναισθήματα τους σημαίνει ότι δεν το γνωρίζουν (άγνοια)
Το να είναι σεξουαλικά εγκρατείς, είναι ένας επιφανειακός εξαγνισμός, γιατί όλοι πια γνωρίζουν ότι το να μην σέβονται το ένστικτό τους, παρά μόνο μέσα από επιλογή, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν σεξουαλική επιθυμία σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν την σεξουαλική ζωτική ενέργεια και την διαδρομή της σε όλη τους την δομή (άγνοια)
Η δίαιτα ή η αποχή από ζωικές τροφές είναι ένας επιφανειακός εξαγνισμός, γιατί όλοι πια γνωρίζουν ότι το να μην σέβονται τον οργανισμό τους, παρά μόνο μέσα από επιλογή, σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τις ανάγκες τους και δεν επιτρέπουν στις ανάγκες να εκδηλωθούν πηγαία (άγνοια)
Θεωρητικά λοιπόν, όλοι γνωρίζουν πρακτικά έχουν άγνοια!
Κι αυτό είναι ένα ακόμα κατάλοιπο-πρότυπο της θρησκείας.
Στην πρώτη περίπτωση, η ψυχολογία προσπαθεί να φέρει τον άνθρωπο, στην ελευθέρωση των συναισθημάτων, μέσω της ψυχανάλυσης
Στην δεύτερη περίπτωση, η θρησκεία προσπαθεί να φέρει τον άνθρωπο στην εγκράτεια, μέσω της ηθικής
Στην τρίτη περίπτωση, η διατροφολογία προσπαθεί να φέρει τον άνθρωπο στο σωστό βάρος, μέσω της δίαιτας
Στην πρώτη περίπτωση, η ψυχολογία το κατάφερε, αλλά μετά δεν γνώριζε τον τρόπο να βοηθήσει τους ανθρώπους να αφομοιώσουν τα συναισθήματα που απέβαλαν.
Στην δεύτερη περίπτωση, η θρησκεία το κατάφερε, αλλά μετά δεν γνώριζε τον τρόπο να βοηθήσει τους ανθρώπους να νιώσουν ασφαλείς με τον θεό, στον οποίον υποτάχτηκαν.
Στην Τρίτη περίπτωση, η διατροφολογία το κατάφερε, αλλά μετά δεν γνώριζε τον τρόπο να βοηθήσει τους ανθρώπους να διατηρήσουν τα κιλά τους.
΄Αγνοια, λοιπόν, και πάλι
Σε όλες τις περιπτώσεις εκδηλώθηκε η ανάγκη σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξε η θεωρητική διαδρομή και η πρακτική της δεν έφερε τα επιθυμούμενα αποτελέσματα
Γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων, δεν βρήκε τον Εαυτό του, ούτε μέσα από την ψυχανάλυση, ούτε μέσα από την ηθική, ούτε μέσα από την διατροφή
Τελικά η άγνοια δεν προέρχεται από μη γνώση της θεωρίας και της πρακτικής της
Η άγνοια προέρχεται από μέσα Είναι εσωτερική!
Αυτό το σώμα έχει την δυναμική του
Το ίδιο και η ψυχή
Το ίδιο και το πνεύμα
Οι περισσότεροι άνθρωποι ενώνουν αυτά τα τρία μέρη τους με τις σκέψεις. Επιβάλουν στο ένα, να ανεχτεί το άλλο, μέσα από οδηγίες
Εξακολουθούν όμως και τα τρία να είναι διαχωρισμένα
Το σώμα με τον νου, έχει την δική του ατομική ζωή
Η ψυχή με τα συναισθήματά της έχει την δική της ατομική ζωή
Το πνεύμα με τα ιδανικά του έχει την δική του ατομική ζωή
΄Ετσι εναλλάσσονται τα πεδία και δεν ενώνονται
Το σώμα με τον νου, αποφασίζει στο πεδίο του
Η ψυχή με το συναίσθημα, αποφασίζει στο πεδίο της
Το πνεύμα με την θειότητα, αποφασίζει στο πεδίο του
Ποιός θα ενώσει τα τρία επίπεδα και πρακτικά?
Ποιός θα εναρμονίσει τις αποφάσεις?
Ποιος έχει την γνώση να ζήσει?
Ποιος είναι ο μαέστρος που με αγάπη και αφοσίωση στο έργο του, θα οδηγήσει την ορχήστρα στην αρμονία?
Θα είναι κάποιος που γνωρίζει την συνήχηση
Θα είναι κάποιος που γνωρίζει πως να ενοποιεί τα πεδία των αποφάσεων
Θα είναι κάποιος που αυτοπραγματώνει την ζωή, εκεί που εκδηλώνεται ενσυνείδητα
Η ψυχή και το πνεύμα μας δεν έχει συνείδηση Γιατί η αυτοπραγμάτωση δεν χρειάζεται στα πεδία τους.
΄Ετσι το μόνο πεδίο που μπορεί να το κάνει, είναι το φυσικό Ο νους με το σώμα του!
Αυτός είναι ο μαέστρος τελικά Μέσα από το φυσικό πεδίο κατευθύνει την ορχήστρα του Με αγάπη, αφοσίωση και αποδοχή μέσα στην εσωτερική του σιωπή, νιώθει την αρμονία, την ένωση, την αγάπη γι αυτό που έχει σαν έργο για να κάνει
΄Εχει μόνο έναν τρόπο να το κάνει Την κίνηση
Αν δεν κινηθεί με ευστοχία και ταχύτητα, η ορχήστρα θα παίζει ότι θέλει, όποτε θέλει Πρέπει να γίνει λοιπόν ο ίδιος «κίνηση» και να εναρμονιστεί με τα χέρια του Να γίνει ένα με την ορχήστρα για να μπορεί να την καθοδηγεί στο αποτέλεσμα της αρμονίας ΄Ετσι δεν έχει αντιστάσεις μεταξύ του νου και των χεριών, μεταξύ των χεριών και της ορχήστρας Δεν υπάρχουν αντιστάσεις, γιατί δεν υπάρχει διαφορετικότητα. Δεν υπάρχουν σκέψεις για εναρμόνιση Υπάρχει μόνο το σύνολο, που φέρνει την αρμονία
Και αυτή η αρμονία ακούγεται στο σύμπαν, που δεν μπορεί διαφορετικά να «ακούσει» την μουσική διαχωρισμένη στον μαέστρο, στα χέρια του και στην ορχήστρα, γιατί δεν έχει αυτήν την ανάγκη
Η βαθιές εσωτερικές έννοιες τις περισσότερες φορές ακολουθούν τον πηγαίο αυθορμητισμό για να μπορέσουν να γίνουν αντιληπτές. Η δυσκολία στην αντίληψή τους είναι ο διαχωρισμός των πεδίων, έτσι ώστε άλλα να νιώθεις, άλλα να καταλαβαίνεις και άλλα να κάνεις Σαν να λείπει ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους!
Ο μαέστρος (εγώ), τα χέρια (σώμα) κατευθύνουν την συνείδηση, την ψυχή και το πνεύμα στην αρμονία της ζωής
Θα μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει? 
