Ιστοριες που λενε πολλα

[Danielli]

γενικά αυτην την εβδομαδα παρατηρησα ότι αν κανεις σωστα την δουλεια σου είναι πολύ πιθανον να κατηγορηθεις μεσα απο το πρισμα της αγνοιας και του εγωισμου των ανθρωπων

Συμβαίνει και αυτό !!!!

[Μαιρη]

Μαιρουλα
Μ αρεσουν πολυ τα παραμυθια και γενικοτερα και τα παιδικα dvd
Ειναι αποκαλυπτικα με αλλον τροπο πιο παιχνιδιαρικο και οχι ως κηρυγμα.......

ολα καλα ειναι ολα Μαργαριτουλα αλλα η αφηγηση εχει αλλη μαγεια γιατι αλλαζει ο τονος της μαμας -που διαθετει χρονο να ειναι κοντα σου- η του οποιου αφηγητη και σε βαζει να ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ο,τι συμμβαινει μεσα στο παραμυθι . τι ποιο ωραιο να δημιουργει ο καθενας τις εικονες που τον εκφραζουν... καποτε θυμαμαι στο ραδιοφωνο ακουγαμε παραμυθια και το περιοδικο "ρομανζο" το θυμαστε;; ειχε παντα ενα ωραιο παραμυθι.

[Μαιρη]

γενικά αυτην την εβδομαδα παρατηρησα ότι αν κανεις σωστα την δουλεια σου είναι πολύ πιθανον να κατηγορηθεις μεσα απο το πρισμα της αγνοιας και του εγωισμου των ανθρωπων

Συμβαίνει και αυτό !!!!

το θεμα ειναι να κανεις τη δουλεια σου εστω και κατω απο αυτες τις συνθηκες..!

[margaritarenia]

Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της "τριπλής διύλισης".
- "Τριπλή διύλιση;" ρώτησε με απορία.
- "Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;"
- "Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και..."
- "Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;"
- "Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον..."
- "Αρα", συνέχισε ο Σωκράτης, "θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια".
Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- "Παρόλα αυτά", συνέχισε ο Σωκράτης, "μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;"
- "Όχι δεν νομίζω..."
- "Αρα λοιπόν, αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;"
Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα...
Το παραπάνω περιστατικό δείχνει γιατί ο Σωκράτης ήταν τόσο σπουδαίος φιλόσοφος και έχαιρε τόσο μεγάλης εκτίμησης.

[zefira]

[Μαιρη]

Μαργαριτουλα μου ποου τα βρισκεις ολα αυτα !

[margaritarenia]

Μαιρουλα μου τα στελνουν και γω τα μοιραζομαι με το παρεακι μου

[Μαιρη]

Eυχαριστουμε Μαργαριτουλα

[margaritarenia]

Κι εγω ευχαριστω!

[ksan8oula]

Ωραιο Μαργαριτα

[Μαιρη]

Ιαπωνικο παραμυθι

Μια φορα και εναν καιρο ζουσε ενας μαστορας της πετρας. Καθε μερα πηγαινε στο κοντινο βουνο κι εκοβε πετρινες πλακες που ηταν καταλληλες για το χτισιμο των σπιτιων η για ταφοπλακες. Ηξερε τι ειδους πετρα ηταν καταλληλη για καθε σκοπο και επειδη ηταν καλος στη δουλεια του ειχε πολλους πελατες. Ηταν ευτυχισμενος και δε ζητουσε τιποτα αλλο στη ζωη του.
Στο βουνο εκεινο ζουσε κι ενα πνευμα. Εμφανιζοταν καποιες φορες στους ανθρωπους και τους βοηθουσε να πλουτισουν.
Μια μερα ο μαστορας μετεφερε μια βαρια πετρα στο σπιτι καποιου πλουσιου. Ειδε ολα τα ωραια πραγματα που υπηρχαν μεσα στο σπιτι , πραγματα που ο ιδιος δε μπορουσε ουτε να ονειρευτει.Ξαφνικα η δουλεια του του φανηκε δυσβασταχτη και ειπε στον εαυτο του : "μακαρι να ημουν πλουσιος και να κοιμαμαι σε τετοιο κρεβατι, με μεταξωτα σεντονια και πουπουλενια μαξιλαρια. Θα ημουν ευτυχισμενος".

Τοτε ακουσε μια φωνη να του απανταει. "η επιθυμια σου θα πραγματοποιηθει. " Στο ακουσμα της φωνης ο μαστορας κοιταξε ολογυρα , αλλα δεν ειδε κανεναν. Μαζεψε τα εργαλεια του για να γυρισει σπιτι, επειδη ενιωθε πολυ κουρασμενος.Μολις εφτασε σπιτι σταματησε εκπληκτος.Στη θεση της φτωχικης ξυλινης καλυβας υπηρχε ενα μεγαλο αρχοντικο γεματο με πανεμορφα επιπλα. Το
ωραιοτερο απο ολα ηταν το κρεβατι . Ο μαστορας ηταν τρισευτυχισμενος και συντομα ξεχασε την παλια του ζωη.

Το καλοκαιρι ειχε ερθει.Η καθε μερα ηταν πιο ζεστη απο την προηγουμενη. Μια μερα ειχε τοση ζεστη που ο μαστορας με δυσκολια ανεπνεε.Βαριοταν δεν ηξερε πως να περασει την ωρα του κι ετσι παρατηρουσε τους περαστικους πισω απο τις γριλιες.
Σε καποια στιγμη ειδε να παιρναει μια χειραμαξα, που την εσερναν υπηρετες ντυμενοι με ομορφα ρουχα.Στην αμαξα καθοταν ενας πριγκηπας και μια μεαγαλη χρυσαφια ομπρελα τον προφυλαγε απο τον ηλιο.
"Μακαρι να ημουν πριγκηπας" μονολογησε ο μαστορας καθως η αμαξα εστριβε στη γωνια.
Και τοτε η φωνη του πνευματος ακουστικε " Η επιθυμια σου εισακουστηκε." Μεσα σε μια στιγμη ο μαστορας μεταμορφωθηκε σε πριγκηπα με υπηρετες και πλουσια ρουχα.Ειχε οσα ευχηθει.Αλλα δε του εφταναν.

Στο παλατι κοιτουσε ολογυρα για να δει τι αλλο θα μπορουσε να ζητησει.Οταν ειδε οτι παρα τα συντριβανια ο ηλιος εκαιγε τον κηπο του και παρα την ομπρελα που του κρατουσαν πανω απο το κεφαλι εο προσωπο του καιγοταν, φωναξε : Ο ηλιος ειναι πιο ισχυρος απο μενα. Μακαρι να ημουν Ηλιος !" και παλι το πνευμα ανταποκριθκε και εγινε ηλιος.Ενιωθε πολυ δυνατος.Εριχνε τις ακτινες του σε γη και ουρανο.Εκαιγε το χορταρι , εκαιγε τα προσωπα των βασιλιαδων και των φτωχων.Ομως σε λιγο καιρο αρχισε να τον κουραζει η δυναμη του,γιατι δεν ειχε μεινει τιποτα που να μη μπορει να το κανει. Αλλη μια φορα η δυσαρεσκεια πλημμυρισε την ψυχη του.

Οταν ενα συννεφο σκεπασε το προσωπο του και εκρυψε τη γη απο τα ματια του φωναξε: Μπορει ενα συννεφο να κρυψει τις ακτινες μου;Ειναι πιο δυνατο απο μενα;Μακαρι να ημουν συννεφο και μαλιστα πιο δυναατο απ ολα"
Το πνευμα ανταποκριθηκε και ο μαστορας εγινε συννεφο.Αχμαλωτιζε τις αχτινες του ηλιου και εβλεπε με χαρα τη γη να πρασινιζει και τα λουλουδια να ανθιζουν.Αλλα αυτο δε το του εφτανε. Μερες ολακερες εριχνε βροχη μεχρι που πλημμυρισαν τα ποταμια και ξεχυθηκαν στα χωραφια.Πολεις και χωρια καταστραφηκαν.Μονο ο μεγαλος βραχος δεν ειχε παθει τιποτα.Το συννεφο εμεινε εκθαμβο στη θεα του βρχου και ειπε: Ειναι ο βραχος πιο δυνατος απο μενα;Μακαρι να ημουν βραχος"

Και εγινε βραχος και υμνουσε τη δυναμη του.Ουτε η ζεστη του ηλιου, ουτε η δυναμη της βροχης μπορουσαν να τον μετακινησουν.Αλλα μια μερα ακουσε ενα παραξενο θορυβο στα ποδια του.Οταν κοιταξε να δει ειδε ενα μαστορα της πετρας να πλησιαζει με τα εργαλεια του.Μετα απο λιγο αισθανθηκε ενα ριγος κι ενα κομματι του εσπασε κι επεσε στο εδαφος.Τοτε φωναξε: Ειναι δυνατον ενας ανθρωπος να ειναι πιο δυνατος απο ενα βραχο;
Μακαρι νη ημουν ανθρωπος!"Και το πνευμα ανταποκριθηκε και παλι..Ετσι εγινε ανθρωπος.
Για αλλη μια φορα με τον ιδρωτα στο μετωπο δουλευε σκληρα.Ηταν παλι μαστορας της πετρας. Το κρεββατι του ηταν σκληρο, το φαγητο του λιγοστο, αλλα ειχε μαθει να ειναι ικανοποιημενος και δεν επιθυμουσε τιποτα αλλο.
Ποτε πια δε ζητησε πραγματα που δεν ειχε κι ουτε επιθυμησε να ειναι πιο σπουδαιος και να εχει περισσοτερη δυναμη.Καταλαβε οτι η ευτυχια μπορει να βρισκεται στο εδω και σε ολα......

[Vasoula]

[zefira]

[AMALIA]

[margaritarenia]