Η ζωή μου...η ζωή μας! Μέρος Β'

[Επισκέπτης]

Οταν λεμε αγαπη Μιχαηλ δεν εννουμε να χαζογελαμε με ενα χαμογελο ευτυχιας σε ολο τον κοσμο ουτε ν αφηνουμε να μας πιανουνε τον ποπο.

[CHRYSSOULA]

Αντιλαμβάνομαι το πόνο Μιχαήλ κάποιου που του παίρνουν το σπίτι, κάποιου που χάνει την δουλειά του στην οποία έχει επενδύσει, ή κάποιου που χάνει το παιδί του σε πολύ μικρή ηλικία....Ο πόνος όμως αυτός είναι μερικές φορές σωτήριος... γιατί μέσα από την οδύνη αρχίζεις να σηκώνεις ελαφρά στην αρχή τον πέπλο της άγνοιας... Όσο εκείνος που χάνει την δουλειά του χτυπιέται για την υλική απώλεια τόσο μένει στην ψευδαίσθηση ότι όλα τέλειωσαν..
Μια μάνα αναρωτήθηκε γιατί πέθανε το παιδί μου.... Αυτό την έκανε να ψάξει πιο βαθιά τις αιτίες.. Όσο μένεις στην σκηνή του δράματος που εκτυλίσσεται στην 3η διάσταση τόσο πιο πολύ βυθίζεσαι στην έλλειψη κατανόησης του μηχανισμού που σε οδηγεί προς τα μέσα με κάθε τρόπο.... Σε άλλους αργά σε άλλους επώδυνα....

[galazia_sfaira]

Mιχαήλ ολα οσα υπαρχουν γύρω μας ειναι αποτέλεσμα των σκέψεων μας.εμείς δημιουργήσαμε τον κοσμο που μας περιβαλει.Εμείς ειμαστε η αιτιά κι ο ΄κόσμος το αποτέλεσμα.Γιατί;
Γιατι ξεχασαμε την ιερότητα του Εαυτου μας.Γιατί απομακρυνθηκαμε απο την σπιθα του Θεού.Γιατί πιστέψαμε στην αδυναμια μας .Γιατί γεμισαμε απο σκέψεις επιθετικές ,Γιατι γεμίσαμε αμφιβολία.

Ξεχασαμε οτι ο Θεός ειναι μεσα μας χωρις αμφιβολια,χωρις φοβο,χωρις αρνηση.
Με εμπιστοσυνη!
Με γαληνη!
Με ευλογία!
Με αγάπη!

[Επισκέπτης]

Ας θυμηθούμε λίγο την παιδική μας ηλικία... Τότε που δεν υπήρχαν ακόμα κοινωνικοί κανόνες που θα έπρεπε να ενταχθούμε...
Τότε ήταν όλα πιο απλά. Ο χρόνος ήταν βαρύς, δεν εξαφανιζόταν...
Θεωρούσαμε ως δεδομένη την ικανότητά μας να "επικοινωνούμε"... Θεωρούσαμε ως απλή υπόθεση να κάνουμε πράγματα απίστευτα δύσκολα δυνατά. Να βλέπουμε χρώματα στους ανθρώπους. Να μην φοβόμαστε μην πονέσουμε...

Θυμάμαι οτι σαν παιδί δεν υπήρχε τίποτα που να μην μπορώ να κάνω... Από το να πηδήξω έναν πανήψηλο φράχτη μέχρι να βγαίνω από το σώμα μου και να κάνω ταξίδια... Οταν οι γονείς μου βάλανε την αμφιβολία, την έλλειψη εμπιστοσύνης και τον φόβο στο μυαλό μου όλα εξαφανιστήκανε σε μια στιγμή...

[Vasoula]

Να βλέπουμε χρώματα στους ανθρώπους

εεεε...μαζέψου...δεν το κάνουν όλα τα παιδιά αυτό!

[Επισκέπτης]

ουπς ... sorry!!!

[eudemonia]

Όπως πολύ σωστά είπε η Έλενα πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε πάλη ως παιδιά.

Και αυτό που λες HARIDEA συμβαίνει αλλά όχι πάντα, μπορεί να συμβεί και το αντίθετο.

Γαλάζια σφαίρα ξέρω πολύ καλά την αιτία που είναι ο κόσμος όπως είναι και είναι αποτέλεσμα δικό μας αλλά είναι κάτι που δεν ξέρουν ούτε αναλαμβάνει κανένας την ευθύνη. Αν ο κόσμος δεν σταματήσει να κατηγορεί άλλους και δεν αναλάβει την ευθύνη του δεν αλλάζει τπτ στον δρόμο του.
Προσωπικά σαν χριστιανός ορθόδοξος πάντα πίστευα ότι ο θεός είναι μέσα μου και όχι κάπου αλλού, ούτε πίστευα ότι είναι τιμωρός.
Τώρα αν ο κόσμος ξέχασε κάποια πράγματα δεν σημαίνει ότι είναι και λάθος. Ότι γίνετε έχει έναν σκοπό που ίσως κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, δεν γίνετε ότι γίνετε τυχαία ώμος.
Αυτό είναι και ένα από αυτό που προσπαθώ να πω, δεν υπάρχει τπτ τυχαίο, όλα είναι σωστά...
Και μην μου πει κανείς πάλι περί σωστού και λάθους.....

[Vasoula]

ποιός να σου πει για σωστό ή λάθος Μιχαήλ?

εσύ μας τα λες, για σωστό και λάθος στο άλλο τόπικ...
εσύ θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος...
Γιατί δεν μένεις έτσι όπως είσαι, αφού όλα έχουν κάποιον σκοπό?

[eudemonia]

Ο λόγος που λέω για το σωστό, λάθος είναι ότι δεν υπάρχει άλλη λέξη για να πω αυτό που θέλω.
Οπότε λέω μην μου πει κανείς πάλι τι είναι σωστό και τι λάθος.

Βάσω δεν ξέρεις ότι όλα έχουν έναν σκοπό? Δεν το περίμενα...
Όλοι θέλουν να γίνουν καλύτερη όπως και εσύ, αλλιώς δεν θα ασχολιόσουν με αυτά ούτε με άλλους.
Εγώ μένω κει που είναι ο σκοπός μου.
’νθρωποι έχουν ως (αποστολή) να ρίξουν ένα χαμόγελο σε κάποιον την κατάλληλη στιγμή, να χτυπήσουν την πλάτη κάποιου, να πουν μια και μόνο λέξη.

[Vasoula]

κάνεις λάθος, εγώ δεν θέλω να γίνω καλύτερη...

εγώ θέλω απλά να ΕΙΜΑΙ!

υπάρχει διαφορά Μιχαήλ...

και το αν ασχολούμαι μαζί σας δεν δηλώνει ότι κάνω κάτι καλό αλλά ότι συνυπάρχουμε και συμπορευόμαστε και αυτό το θεωρώ ευλογία...

Δεν έχω κανέναν μεγαλόπνοο σκοπό, εκτός από το να ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ...

αν δεν φτάνει σε κάποιον, εμένα μου αρκεί, Μιχαήλ...

Εσύ θα βρεις τον σκοπό σου, αν δεν τον ξέρεις ήδη...

[galazia_sfaira]

’νθρωποι έχουν ως (αποστολή) να ρίξουν ένα χαμόγελο σε κάποιον την κατάλληλη στιγμή, να χτυπήσουν την πλάτη κάποιου, να πουν μια και μόνο λέξη.

ΑΠο ποια χαμόγελα να δώσουν καλε μου κι απο ποια εγκαρδιοτητα αν μεσα τους γινεται αναμπαμπλουλα αναμεσα στα σωστα και στα λαθη.στις ενοχες και στην τιμωρία;
Εγω λεω να μαθουμε να χαμογελαμε στον εαυτο μας να θυμηθουμε εμείς εμας πρωτα και μετα θα δωσουμε .
Πως να δωσεις εκ του μή εχοντος με λες;

[eudemonia]

Καλά αν μέσα τους είναι κάπως αυτό το ξέρουν μόνοι τους.
Από πότε όλοι ζουν στον φόβο και όλοι δεν ξέρουν τι τους γίνετε.

Βάσω την θεωρία την ξέρω και εγώ του να ΕΙΜΑΙ.
Μέσα σε αυτό το ΕΙΜΑΙ είναι και άλλα πράγματα.

[Vasoula]

εδώ ίσως έχουμε διαφορά...

εγώ δεν ξέρω την θεωρία του ΕΙΜΑΙ, αλλά την πνευματική του πράξη...

[Επισκέπτης]

κάνεις λάθος, εγώ δεν θέλω να γίνω καλύτερη...

εγώ θέλω απλά να ΕΙΜΑΙ!

υπάρχει διαφορά Μιχαήλ...

και το αν ασχολούμαι μαζί σας δεν δηλώνει ότι κάνω κάτι καλό αλλά ότι συνυπάρχουμε και συμπορευόμαστε και αυτό το θεωρώ ευλογία...

Δεν έχω κανέναν μεγαλόπνοο σκοπό, εκτός από το να ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ...

αν δεν φτάνει σε κάποιον, εμένα μου αρκεί, Μιχαήλ...

Εσύ θα βρεις τον σκοπό σου, αν δεν τον ξέρεις ήδη...

Θα συμπληρώσω Μιχαήλ οτι τουλάχιστον η Βάσω που ΕΙΝΑΙ και το γνωρίζει τόσο πολύ αυτό, μπορεί να ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ ΠΩΣ ΠΡΩΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑς ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΩΣ ΕΙΜΑΙ... Και νομίζω πιο μεγαλόπνοο σχέδιο από αυτό δεν υπάρχει τουλάχιστον για μένα!

[eudemonia]

Ναι Έλενα αυτό λέω και εγώ.
Μέσα από αυτό τι γίνεστε?