Εσωτερική γνώση
Ρωτάτε, αν το άνοιγμα των κέντρων συμβαίνει πραγματικά και αν αυτό είναι ένα εξελικτικό βήμα μας για να ενωθούμε με την ψυχή μας…
Και ρωτάτε στην συνέχεια, αν αυτό, εντέλει, είναι αλήθεια, γιατί τόσοι άνθρωποι που ασχολούνται με την πνευματική τους ανέλιξη, δεν φαίνονται ισορροπημένοι, και δίνουν και λάθος κατευθύνσεις σε ανθρώπους, για τους οποίους λειτουργούν σαν «δάσκαλοι»….?
Η απάντηση είναι μόνο μία… Ποτέ κανείς δεν ξεμπλόκαρε τα κέντρα του, μόνο με την γνώση που αποκόμισε είτε από κάποιον «δάσκαλο», είτε από διάβασμα, είτε από νοητική επεξεργασία…
Το μυστικό της εσωτερικής αφοσίωσης και της εμπιστοσύνης στην εσωτερική γνώση και διδασκαλία, είναι μόνο η στροφή προς τα μέσα, η παρατήρηση και η συναισθηματική τεκμηρίωση των εμπειριών. Μέσα από αυτήν την συναισθηματική δίνη ολοκληρώνονται οι διαδρομές εσωτερικά.
Η αρχή γίνεται με το να κατανοήσετε τον ΑΝΘΡΩΠΟ…Και για να φτάσετε στην ουσία αυτής της κατανόησης, χρειάζεται η απομάκρυνση από τους άλλους.
Πρώτα φτάνουμε σε εμάς…Είναι η αρχική διαδρομή μας. Δεν φταίνε οι άλλοι για ότι εμείς δεν καταφέραμε συναισθηματικά να ξεπεράσουμε, και μέσα σ' αυτήν την αυτό-παρατήρηση, ανακαλύπτουμε τα πρότυπα…
Η εσωτερική διαδρομή είναι μοναχική. Χρειάζεται εργασία και ταπεινότητα εσωτερική!!!
Το να πάρει κανείς μυήσεις στον φυσικό κόσμο, δεν είναι το ζητούμενο, αν αυτές οι μυήσεις δεν μπορέσουν να τον οδηγήσουν στην ένωση με την ψυχή του, θεωρώντας δεδομένο, ότι επειδή τις πήρε θα ανοίξουν οι πύλες του πνεύματος…
Από την άλλη, είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στον κόσμο του πνευματικού ελιτισμού, και της υπεροχής, του χειρισμού και εντέλει του απόλυτου δυαδισμού…
Μέσα από την πνευματική αναζήτηση, βρίσκει κανείς τρόπους, θεωρητικά, να ξεφύγει από την μάζα, που θεωρεί υποανάπτυκτη…
Ο διαλογισμός ποτέ δεν βοήθησε κανέναν άνθρωπο να νιώσει τον θεό, αν ο θεός ήταν έξω από τις εσωτερικές επιδιώξεις του. Και επειδή ο διαλογισμός είναι νοητική λειτουργία, φυσικό είναι να δημιουργούνται πλασματικοί κόσμοι ομορφιάς και ευφορίας, που έρχονται σαν γνώση και στο συναισθηματικό μας σώμα. Σαν γνώση όμως…
Η συναισθηματική εμπειρία δεν μπορεί να προέλθει από τον νου μας!
Έτσι πολλοί μετά τον διαλογισμό έχουν την αίσθηση της λύπης, για τον κόσμο που «άφησαν» και για τον κόσμο που «επέστρεψαν»…
Το συναισθηματικό μας πεδίο είναι μπλοκαρισμένο, για να βιώσει το φως βιωματικά. Αν δεν ξεκαθαρίσουμε μαζί του, ποτέ δεν θα εμπιστευθούμε την εσωτερική φωνή, την καθοδήγηση και τον Εαυτό μας.
Βάσω Νικολοπούλου