Carpe Diem

Να αδράξουμε την ημέρα…βρίσκοντας πάντα μέσα της τις ευκαιρίες μας!

Πόσο απλό ακούγεται…πόσο δύσκολο να βιωθεί…

΄Όλα ξεκινούν από μια Απόφαση…

Για να βαδίσουμε σταθερά στον Δρόμο μας, στην αρχή χρειάζεται να επιλέγουμε ανθρώπους για συντροφιά, που επιδρούν μέσα μας με θετικό τρόπο, μέχρι ο θετικός τρόπος μέσα μας να μην χρειάζεται καμία επίδραση, παρά από τον θεό...

Να εμπιστευόμαστε αυτούς που γνωρίζουν τις ποιότητες της Ψυχής και μας βοηθούν να εντοπίσουμε τα ελαττώματα που μας προκαλούν δυσλειτουργίες στην σχέση μας μαζί Της, αθωώνοντας τον τρόπο που προέκυψε η δυσλειτουργία.
Το να μας κρίνουν για τα ελαττώματά μας, δεν είναι παρά μια υποκειμενική αντίληψη του καθενός, η βοήθεια δεν μπορεί να έρθει από την κριτική, αλλά από την διάκριση των Αξιών και των Αρετών, που έχουν ερμηνευθεί με λανθάνουσα «τιμή»…

και επειδή στην ζωή έχουμε αλληλεπίδραση με πολλούς ανθρώπους, που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, μέχρι να μάθουμε να εκφράζουμε τις Αξίες μας, ας σκεφτόμαστε πάντα ότι κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν μπορεί να μας γνωρίζει τόσο καλά, ώστε να μας «απαξιώνει»...γιατί το να γνωρίζεις τον Εαυτό σου, όπως και τους άλλους, είναι μια διαδικασία πάνω στην οποία ένας φυσικός άνθρωπος "εκπαιδεύεται" από την Αρχή...

Οι « θεοί» και οι «θεές» της ζωής είναι εκείνοι που μας αναγκάζουν πάντα να "πληρώνουμε" με τιμή δυσανάλογη με τις Αξίες μας...

Ο κάθε άνθρωπος που έχει άποψη για την πνευματικότητα, δεν σημαίνει ότι είναι και Άνθρωπος...

Είναι αυτή η ιδιότητα που αφαίρεσαν από τον Ιησού, οι «πνευματικοί» άνθρωποι...Αυτό το δικαίωμα να είναι φυσικός Άνθρωπος, το ίδιο όμορφα όπως και να είναι Πνευματικός Άνθρωπος...

Κάποιος "θεός" της ζωής, μπορεί να κρίνει τον άλλον σύμφωνα με την αντίληψή του...Μια αντίληψη όμως, ποτέ δεν είναι Αλήθεια, αν δεν γνωρίζει κανείς τον Εαυτό του, τόσο καλά, όσο νομίζει ότι γνωρίζει την Ζωή...

Από την στιγμή που μεταξύ των ανθρώπων υπάρχει η λέξη "χρειάζεται", όλα σταματούν σε μια αντίληψη...

Ουσιαστικά κανείς δεν χρειάζεται τίποτα, από το να είναι ισορροπημένος μέσα του και έξω του, και να χαίρεται με κάθε ευκαιρία να Ζει σαν Άνθρωπος...

Πολλά πράγματα είναι που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν, αν είναι σωστά ή λάθος...

Και εγώ θα έλεγα.
Δεν υπάρχει κανένα λάθος, εκτός από την εμμονή και τον φόβο...

Ότι κάνουμε για να...με στόχο τους άλλους!
αυτό είναι λάθος!
Ότι κάνουμε γιατί απλά έχουμε τις ευκαιρίες, ποτέ δεν είναι λάθος!

Τα κίνητρα είναι λανθασμένα και όχι οι πράξεις μας...

Πίσω από κάθε κίνητρο υπάρχει ένας φόβος...

Π.χ. μορφώνεσαι για να μην σε πουν αμόρφωτο ή γιατί έχεις αυτήν την ευκαιρία? Αγοράζεις κάτι, για να το δείξεις ή γιατί έχεις αυτήν την ευκαιρία?

Φτιάχνεις τον εαυτό σου για να τον προβάλεις ή γιατί έχεις αυτήν την ευκαιρία?

Κίνητρα και ευκαιρίες...Αυτή είναι η ζωή μέσα στο σύστημα σε αντιπαραβολή με την απλή ζωή...

Και η απλή Ζωή έχει όλες τις ευκαιρίες, όλες τις Αξίες και τις Ποιότητες, για να γίνει Πνευματική το ίδιο όμορφα όπως εκφράζεται η Φύση...

Η Αγάπη βρίσκεται μέσα στην Απλότητα και σε εκείνη την εσωτερική ευλάβεια που κάνει τις Συνειδήσεις να ανυψώνονται στην Ψυχή...

Όλα τα άλλα είναι μόνο προτιμήσεις, συνήθειες και συμπεριφορές του φόβου που θέλει να ελέγξει την Απλότητα της Αγάπης, ζητώντας αποδείξεις για την Ζωή…

Αντί να κρίνουμε το σωστό και το λάθος, ας βρούμε τις ευκαιρίες να έρθουμε σε επαφή με την Αγάπη…Είναι πιο αυθεντικό, από το να αναρωτιέμαι συνεχώς αν με αγαπούν… προσπαθώντας να αναβαθμίσω συνεχώς την "τιμή" μου...



Βάσω Νικολοπούλου