Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ

[Vasoula]

Μόνοι μας ήρθαμε, με επιλογή, σε τούτον τον Κόσμο και μόνοι μας πρέπει να φύγουμε από την γέννησή μας…
Υπάρχουν τόσα μυστικά μέσα στον ασυνείδητο τομέα του φυσικού ανθρώπου, που είναι σχεδόν αδύνατον να θυμηθεί ότι πρωτίστως Είναι Άνθρωπος.

Ξένος, μέσα στους οικείους του…αυτή η ανθρώπινη οικογένεια κουβαλάει τόσα ασυνείδητα βάρη, τιμωρίες, αμαρτίες και υποχρεώσεις, που μάλλον θεωρώ σύμπτωση ότι δεν έχει σφάξει ακόμα ο ένας τον άλλον, επί του πρακτικού…

Μένουν μαζί άνθρωποι, που κατά βάθος μισιούνται…Αγαπιούνται άνθρωποι, που κατά βάθος μνησικακούν, πονούν και υποφέρουν…Και όλα είναι τόσο χαρούμενα, που το μόνο άσχημο στον κόσμο μας είναι μόνο οι άλλοι…

Κάθε μέρα αιτούμαι να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τον θεό και από τούτη την ψευδαίσθηση της αυταπάτης, ότι είναι χαρούμενος και άθλιος συγχρόνως…
Τιμωρημένος και αμαρτωλός, πρέπει να αντέξει την τιμωρία για αυτό που έγινε…
Και στο όνομα του θεού αυτού, που τον υποχρέωσε να κουβαλάει την αθλιότητα και την ευθύνη των προγόνων του, να ζει πολεμώντας τον ίδιο του τον Εαυτό…

Τι κληρονομικότητα κι αυτή Θεέ μου!!!!

Δεν ξέρω αν έπρεπε να γίνει έτσι…Ξέρω μόνο ότι τώρα χρειάζεται να γίνει αλλιώς!

Να μην καμαρώνουμε επειδή δεν γίναμε δολοφόνοι…
Γιατί η δολοφονία δεν είναι όταν σκοτώνουμε έναν άλλον, αλλά όταν σκοτώνουμε τιις Ποιότητες, την Θεία μας Φύση και τον Εαυτό μας, στο όνομα της ηθικής που κληρονομήσαμε…
Όταν δολοφονούμε τον Εαυτό μας, αυτό κι αν είναι έγκλημα…

Όμως οι κοινωνικοί νόμοι, αυτό δεν το τιμωρούν…
Έτσι δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με τον Εαυτό μας…
Άλλωστε είναι αμαρτία η αγάπη του Εαυτού μας…εγωισμός!
Καλύτερα είναι να ασχοληθούμε με τους άλλους και να προσπαθήσουμε να τους αγαπήσουμε…

Χρόνια ολόκληρα αυτό παιδεύεται η ανθρωπότητα να κάνει, αλλά μάλλον η συνταγή δεν είναι αυθεντική, γι’ αυτό δεν πετυχαίνει…

Και ακόμα απορώ γιατί δεν την αλλάζουμε…
Περιμένουμε ίσως αυτόν τον Έναν, που θα έρθει να μας φέρει την αυθεντική συνταγή..
Τι σου κάνει η ελπίδα…

Μάλλον αυτή γεμίζει ακόμα τους ναούς έξω…
Εκεί που ο ΄Ανθρωπος έδιωξε τους εμπόρους, εκεί μαζευόμαστε όλοι για να τον ξανασυναντήσουμε…
Μάταια όμως…

Γιατί η Αγάπη του Ανθρώπου δεν εμπορεύεται τίποτα…Ούτε τον Άνθρωπο, ούτε τον Θεό…

«Αν ο τυφλός καθοδηγεί τυφλό, βαδίζουν και οι δύο προς την πτώση»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

[Fotinoula]

[Annoula]

[Δωρουλα]

Γιατί η δολοφονία δεν είναι όταν σκοτώνουμε έναν άλλον, αλλά όταν σκοτώνουμε τιις Ποιότητες, την Θεία μας Φύση και τον Εαυτό μας, στο όνομα της ηθικής που κληρονομήσαμε…
Όταν δολοφονούμε τον Εαυτό μας, αυτό κι αν είναι έγκλημα…

Όμως οι κοινωνικοί νόμοι, αυτό δεν το τιμωρούν…
Έτσι δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με τον Εαυτό μας…
Άλλωστε είναι αμαρτία η αγάπη του Εαυτού μας…εγωισμός!
Καλύτερα είναι να ασχοληθούμε με τους άλλους και να προσπαθήσουμε να τους αγαπήσουμε…

Χρόνια ολόκληρα αυτό παιδεύεται η ανθρωπότητα να κάνει, αλλά μάλλον η συνταγή δεν είναι αυθεντική, γι’ αυτό δεν πετυχαίνει…

[ARTYADIS]

[Ταρούλα]

Διαβάζοντας .... δεν ήξερα άν ήθελα να γελάσω ή να κλάψω

[konstantinos s.]

[Valia]

και ακόμα απορώ γιατί δεν την αλλάζουμε…
Περιμένουμε ίσως αυτόν τον Έναν, που θα έρθει να μας φέρει την αυθεντική συνταγή..
Τι σου κάνει η ελπίδα…


«Αν ο τυφλός καθοδηγεί τυφλό, βαδίζουν και οι δύο προς την πτώση»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

......

τέλεια φωτογραφία

[Ellaki]

Κάθε μέρα αιτούμαι να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τον θεό και από τούτη την ψευδαίσθηση της αυταπάτης, ότι είναι χαρούμενος και άθλιος συγχρόνως…
Τιμωρημένος και αμαρτωλός, πρέπει να αντέξει την τιμωρία για αυτό που έγινε…
Και στο όνομα του θεού αυτού, που τον υποχρέωσε να κουβαλάει την αθλιότητα και την ευθύνη των προγόνων του, να ζει πολεμώντας τον ίδιο του τον Εαυτό…

[ΙΩΑΝΝΑ]

[AMALIA]

[Βικούλα]

[CHRYSSOULA]

Σκέφθηκα πως μπορούμε να απαλλαγούμε από όλα όσα κτίσαμε γύρω μας με τις ευλογίες κοινωνίας, θρησκείας, οικογένειας…..
Κατά την δική μου άποψη μόνο με το να αποφασίσουμε ότι : ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙΤην Ευθύνη για την ίδια μας την ζωή. Να την ορίζουμε, όπως εμείς θέλουμε και όχι όπως όρισαν κάποιοι….οι πρόγονοι ίσως…….. Να δεχόμαστε το κόστος της δικής μας απόφασης και μόνο…..
Κάποιοι μας είπαν, ότι ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός γιατί ο πρώτος άνθρωπος έδειξε ανυπακοή και ο Θεός τιμώρησε αυτόν και τους απογόνους του να σέρνονται στην λάσπη…Κάποια στιγμή τον συγχώρεσε στέλνοντας τον Υιό και έτσι έχει μια πιθανότητα να ξεφύγει το ανθρώπινο γένος αν υπακούσει αυτή την φορά στους νόμους που θέσπισε Αυτός και οι μαθητές Του……
Κανένας όμως δεν μίλησε για εκείνον τον Άνθρωπο που πλάστηκε κατ’ Εικόνα και Ομοίωση Του….. Κανένας δεν μίλησε για την επιλογή του πρώτου ανθρώπου να μάθει….Την ανάγκη του να κινηθεί μέσα στο Χάος και να γνωρίσει τι υπήρχε στην σκοτεινή μήτρα του Απόλυτου. Πως ήταν μέσα στο Χάος πριν αναδυθεί η πρωταρχική κίνηση της Αγάπης …. Πως θα μπορούσε ο Άνθρωπος να γίνει Θεός αν δεν κατανοούσε την σκοτεινή μήτρα του Ασυνείδητου. Εκεί που πρέπει να παλέψει με το σκοτεινό τέρας τον Λεβιάθαν όπως λέει η Αποκάλυψη και άλλους δαίμονες…
Ο άνθρωπος κυριεύθηκε από Φόβο και παρέδωσε την Δύναμη και την Θέληση του σε αυτούς που του έταξαν την Γη της Επαγγελίας μέσα από επιθυμίες και πάθη….
Κάθε φορά που το σκοτεινό τέρας ξυπνάει και ζητά αίμα ή ζητά να σε καταπιεί κινητοποιείς την Θεία Δύναμη και Θέληση σου που είναι η αρχέγονη ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ σου και ετοιμάζεσαι να το αντιμετωπίσεις…!!!!
Μόνο που αυτή την φορά ή άγνοια έχει δώσει την θέση της στην Σοφία……… το Χάος δεν μπορεί να σε καταπιεί για ένα και μοναδικό λόγο…..η Αγάπη ως κίνηση δημιουργική και όχι συναισθηματική σε έχει κάνει ΑΘΑΝΑΤΟ…….ΕΙΣΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!!!!….. Ο θάνατος ο μέγας φόβος έχει καταλυθεί…Εσύ υπάρχεις και θα υπάρχεις στους Αιώνες μέσα στο Διαμαντένιο Φως της Δόξας….. !!!!!! Όταν αυτή η Σκέψη διαπεράσει κάθε μόριο του σώματος η Σκιά θα επιστρέψει για πάντα στα βάθη της ανυπαρξίας και ο άνθρωπος θα ανυψωθεί σε Άνθρωπο…..
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑ……
ΠΟΣΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ….;;;;;;;

[Θοδωράκος]

Ανεύθυνοι όλοι... από το μεγαλύτερο ως το μικρότερο πράγμα...

[Alexandros]

Χρυσούλα!!

Μια βαριά κληρονομιά που ξεκινά σίγουρα από χιλιάδες χρόνια πριν.

Αναρωτιέμαι αν έζησε ποτέ ο άνθρωπος πάνω στην Γη αρμονικά και όμορφα όπως θα έπρεπε να ζει ένα θεϊκό ον.
Όσο βαθιά και αν έψαξα από τα γραπτά που έχουν απομείνει πάντα η πληθώρα των ανθρώπων ζούσε στην λήθη.

Υπάρχουν όμως και μύθοι που μιλούν για όμορφες, σχεδόν ονειρικές φυλές και εποχές…

Όπως και να έχει όμως σε κάθε εποχή όσο σκοτεινή και αν ήταν υπήρχαν Άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στην Εστία του Φωτός ακτινοβολώντας ποιότητες. Γύρω από αυτούς μαζεύονταν άτομα ή ομάδες ατόμων που ανησυχούσαν και δεν έμεναν άπραγοι αλλά αναζητούσαν την Αληθινή ποιοτική ταυτότητα τους…

Ίσως για αρκετές ακόμα εκατοντάδες χρόνια η Γη να συνεχίσει να φιλοξενεί ανθρώπους που είναι μακριά από την Αλήθεια… που νοσούν και μαζί με αυτούς θα νοσεί και η ίδια η Γη…

Για τα χρόνια αυτά που διανύουμε ας μην περιμένουμε κάποια μαζική αλλαγή… αλλά ας μείνουμε Πιστοί στον Ανθρώπινο Θεϊκό μας Στόχο.

Ας φυλάξουμε δυνατά την σπίθα αναμμένη μέσα μας για να μην παραδώσουμε και εμείς στους επόμενους μια κακή κληρονομιά.

Δεν είναι στόχος αλλά αγαπημένο πεπρωμένο να ανοίγουμε το χώρο μέσα μας για να κατεβαίνει το Φως στη Γη!
Είμαστε Άνθρωποι… η Ονειρεμένη Μυθική Φυλή!