ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ?

[Vasoula]

Έχετε σκεφτεί, γιατί δεν μπορούν οι άνθρωποι να ακολουθούν και να εφαρμόζουν τις επιγνώσεις?

Γιατί τείνουν να αναζητούν αποδείξεις για το αόρατο, ενώ δεν βλέπουν τις αποδείξεις που έχουν μέσα στην ορατή ζωή τους?

Γιατί δεν μπορούν εύκολα να πάρουν την Ζωή τους από την Αρχή? Να επιτρέψουν μέσα τους να γίνει η αλλαγή? Να αλλάξουν την συνήθεια του θύματος και του θύτη, με μια Υψηλότερης Μορφής Αλχημεία?

Έχετε σκεφτεί ποτέ, ότι αφού οι επιγνώσεις σε κάνουν να συνειδητοποιείς μια αλήθεια, γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι μη συνειδητοί στα φαινόμενα?

Έχετε σκεφτεί, γιατί οι άνθρωποι ενώ έχουν γεμίσει με σοφία, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην ζωή τους, με αυτάρκεια?
Γιατί δεν μπορούν να νιώσουν Αγάπη για το οτιδήποτε?

Γιατί ενώ πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ο θεός που κρίνει, εξακολουθούν και τον φοβούνται? Γιατί υποτάσσονται στο «σωστό» και το «λάθος» που κάποιος του είπε ότι είναι έτσι?

΄Εχετε σκεφτεί, γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι στον θεό, ακολουθώντας μια θρησκεία, ενώ την ίδια στιγμή την απορρίπτουν?

΄Εχετε σκεφτεί γιατί τόσο φανατικά οι άνθρωποι υποστηρίζουν το καλό, χωρίς να γνωρίζουν ποιο είναι στην ουσία το καλό, πέρα από αυτό που τους είπαν ότι είναι καλό, αλλά δεν έχουν ψάξει για τις αποδείξεις μέσα στην ζωή τους, που είναι εμφανείς?

΄Εχετε σκεφτεί, γιατί έχουν δυσκολία στην ενοποίηση, ενώ με τόση ευκολία λένε ότι θέλουν ενότητα?
Γιατί έχουν τόση δυσκολία στην Αγάπη, ενώ με τόση ευκολία αναζητάνε την Αγάπη χωρίς όρους?
Γιατί κρίνουν τόσο εύκολα? Γιατί επικρίνουν ακόμα πιο εύκολα?

Γιατί, ενώ έχουν κατανοήσει ότι οι γονείς τους είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι, συνεχίζουν να μπλέκονται στα όνειρά τους και τους φόβους τους, να περπατάνε πάνω στους ίδιους χαραγμένου δρόμους, κι ας μην συμφωνούν?

Εχετε σκεφτεί, γιατί ενώ διαπιστώνουν μέσα τους την ανωριμότητά τους, δεν μπορούν να επιτρέψουν στην ωρίμανση τους να συμβεί? Γιατί δεν της δίνουν χώρο μέσα τους?

Γιατί ενώ κρίνουν συμπεριφορές και τρόπους ζωής, ακολουθούν ακριβώς το ίδιο, με μια διαφορετική άποψη?

Γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι το «καλό» είναι ο αντίθετος πόλος του «κακού» και μπορούν να σκοτώσουν για το «καλό», χωρίς να πάρουν είδηση ότι εκείνη την στιγμή γίνονται ακόλουθοι του ίδιου «κακού» που επικρίνουν στους άλλους?

Γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι τα πάντα είναι ενέργεια που μπλοκάρει και τους δημιουργεί τις συνθήκες της ζωής τους, ενώ καταλαβαίνουν ότι η ζωή τους δεν είναι αρμονική?

Γιατί, ενώ δεν εμπιστεύονται κανέναν, ούτε τον Εαυτό τους και το γνωρίζουν, θέλουν οι άλλοι να τους εμπιστευθούν και να τους αποδείξουν ότι είναι άξιοι της εμπιστοσύνης τους?

Γιατί συμπεριφέρονται σαν φοβισμένα παιδιά, που είναι έρμαια στους γονείς τους όταν δεν έχουν την νοητική ωριμότητα να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της ζωής τους, ακόμα και όταν αποκτήσουν την νοητική ωριμότητα και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της ζωής τους?

Γιατί, ενώ κατανοούν το τραυματισμένο παιδί μέσα τους, δεν κατανοούν το Θείο Παιδί μέσα τους? Γιατί προσπαθούν να θεραπεύσουν το ένα, χωρίς να ακούνε το άλλο?

Γιατί?
Ε? Γιατί

[Θοδωράκος]

Ελα μου ντε... γιατι;... Φταινε ισως οι μορφες που ζουν στο αστρικο που δυσκολα τις ξεριζωνεις; Φταιει καποιου ειδους δυναμη της αδρανειας; Φταιει οτι χρειαζεται να ξεβολευτεις; Οτι θα απομονωθεις απο την μαζα; Ολα αυτα μαΙ; Δεν ξερω... Αλλα σιγουρα η Αλλαγη ειναι δυσκολη οσο την σκεφτεσαι... αλλα ισως οχι και τοσο δυακολη οταν την αποφασιαεις πραγματικα με ολο σου το Ειναι...

Γιατί, ενώ δεν εμπιστεύονται κανέναν, ούτε τον Εαυτό τους και το γνωρίζουν, θέλουν οι άλλοι να τους εμπιστευθούν και να τους αποδείξουν ότι είναι άξιοι της εμπιστοσύνης τους?

Αυτο "μιλησε" μεσα μου σε μενα...

[Vasoula]

Θοδωράκο, κάποτε ο Δάσκαλός μου μού είχε πει...

Μπορείς να πας κόντρα στον ποταμό? Μπορείς να γίνεις εσύ η καθαρότητα του ποταμού, όταν οι άλλοι πάνε αντίθετα και στον βρωμίζουν?


Εδώ είναι οι απαντήσεις!

[Ταρούλα]

Τα σκέφτομαι .... κάθε στιγμή, να τα νιώσω δυσκολεύομαι γιατί κατακλύζομαι από συναισθήματα που μου επιβάλουν
"ανόητους" φόβους... κι ας ξέρω .... ξεφυτρώνουν από παντού

Γιατί, ενώ κατανοούν το τραυματισμένο παιδί μέσα τους, δεν κατανοούν το Θείο Παιδί μέσα τους? Γιατί προσπαθούν να θεραπεύσουν το ένα, χωρίς να ακούνε το άλλο?

[VasilisM]

Γιατί περιμένουν να δουν την αλλαγή για να την ακολουθήσουν. Γιατί η ιδιότητα τους είναι αυτή του
"ακόλουθου".. Αλλά την αλλαγή μάλλον θα την κάνουμε με την ίδια μας την Ζωή, μέσα από τις προκλήσεις που συναντάμε και μέσα από τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε. Είναι δύσκολο να μένεις ακέραιος μέσα στο βούρκο, αλλά αυτό είναι το μάθημα που πρέπει να πάρουμε, μέχρι να το καταλάβουμε οι προκλήσεις δεν θα σταματήσουν να μας "ενοχλούν".. Αυτή την εποχή θα αλλάξουμε, είτε έτσι είτε αλλιώς.

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Γιατί, ενώ δεν εμπιστεύονται κανέναν, ούτε τον
Εαυτό τους και το γνωρίζουν, θέλουν οι άλλοι να
τους εμπιστευθούν και να τους αποδείξουν ότι είναι
άξιοι της εμπιστοσύνης τους?

[Vasoula]

Γιατί περιμένουν να δουν την αλλαγή για να την ακολουθήσουν.

που περιμενουν να την δουν Βασιλάκη μου? σε ποιόν? για να ακολουθήσεις μιαν αλλαγή, χρειάζεται να την δεις εφαρμοσμένη, αν φοβάσαι να ρισκάρεις...Μιλάμε λοιπόν για μια καινοτομία και όχι για μια αλλαγή...
Μέχρι εκεί συμφωνώ...κάποιοι ακολουθούν, όπως επίσης και κάποιοι ηγούνται...(μάλλον προηγούνται) μιας καινοτομίας.
Αλλά το να ακολουθείς μια καινοτομία, δεν σημαίνει ότι ανοίγεις στην αλλαγή μέσα σου, αυτόματα...

Οι ερωτήσεις αφορούν μόνο για το επίπεδο αντίληψης εκείνο, που σου έχει δώσει όλα τα εφόδια να δεχτείς την αλλαγή σου...

Οταν χτυπιέσαι πχ. ότι δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με τους γονείς σου, γιατί έχουν άλλη νοοτροπία, για εξακολουθείς και είσαι παιδί τους?

Δεν είναι προσωπική η ερώτηση...αλλά ισχύει για πολλούς ανθρώπους...

[Ταρούλα]

Οταν χτυπιέσαι πχ. ότι δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με τους γονείς σου, γιατί έχουν άλλη νοοτροπία, γιατί εξακολουθείς και είσαι παιδί τους?

Μαζοχιστικές τάσεις

[Ελενίτσα]

Μπορείς να πας κόντρα στον ποταμό? Μπορείς να γίνεις εσύ η καθαρότητα του ποταμού, όταν οι άλλοι πάνε αντίθετα και στον βρωμίζουν?


Εδώ είναι οι απαντήσεις!

Θέληση! Δύναμη! Εμπιστοσύνη!

[VasilisM]

Οταν χτυπιέσαι πχ. ότι δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με τους γονείς σου, γιατί έχουν άλλη νοοτροπία, για εξακολουθείς και είσαι παιδί τους?

Γιατί ίσως αν δεν είσαι αυτό, θα πρέπει να είσαι κάτι άλλο. Αυτό το άλλο είναι που τρομάζει νομίζω.. Αλλά πάντα κάτι άλλο εκτός από ΑΥΤΟ που ΕΙΜΑΣΤΕ.. Η Αγνότητα δεν αντέχεται από όλους, κακά τα ψέματα.

[Vasoula]

Η Αγνότητα δεν αντέχεται από όλους,

ίσως είναι έτσι όπως λες μωράκι μου!!

Εγώ όμως θα πω, πως αυτό που δεν καταφέρνεις, είναι αυτό που δεν πόθησες με όλη σου την Ψυχή...
Ακόμα και το να μην αντέχει κάποιος την Αγνότητα, σημαίνει ότι δεν ΘΕΛΗΣΕ ποτέ του να είναι αγνός...

΄Οταν ξεχωρίζεις τα Θέλω, όταν μπαίνεις σ' αυτήν την διαδικασία, τότε θα ξέρεις σίγουρα που κλείνει η ζυγαριά...

Οι σκιές δεν αντέχουν το Θέλω, όταν αυτό το φωνάζει η Ψυχή...
΄Οταν το φωνάζει το στόμα και ο νους, τότε πολλαπλασιάζονται...

[VasilisM]

Ακόμα και το να μην αντέχει κάποιος την Αγνότητα, σημαίνει ότι δεν ΘΕΛΗΣΕ ποτέ του να είναι αγνός...

Είναι Αλήθεια Βασούλα, τελικά λάθος στόχους έχουμε μήπως; Δεν ξέρω..

[Vasoula]

Δεν ξέρω αν οι στόχοι είναι λάθος, μωράκι μου, ή τους θέσαμε με μια άλλη κατανόηση και είναι δύσκολο να αλλάξουμε αυτήν την κατανόηση...

Χρειάζονται ίσως περισσότερα "κλειδιά" για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την δοθείσα ερμηνεία σε πολλά πράγματα...

΄Οταν μπορέσεις να ερμηνεύσεις το κάθε τι με την Λογική του Σημασία, τότε οι στόχοι αλλάζουν...Γίνονται πιο βαθείς και πιο ειλικρινείς...

΄Ισως όντως έχει νόημα να γίνει και για εσάς το Αγάπη-Σοφία...

Δεν ξέρω αν βοηθήσει στον Δρόμο σας, το σίγουρο όμως είναι ότι θα ξέρετε περισσότερα για τις προτεραιότητές σας.

[Ελενίτσα]

΄Οταν ξεχωρίζεις τα Θέλω, όταν μπαίνεις σ' αυτήν την διαδικασία, τότε θα ξέρεις σίγουρα που κλείνει η ζυγαριά...

Οι σκιές δεν αντέχουν το Θέλω, όταν αυτό το φωνάζει η Ψυχή...
΄Οταν το φωνάζει το στόμα και ο νους, τότε πολλαπλασιάζονται...

[Stefanos]

Ερωτήσεις που οι πλειοψηφία των ανθρώπων θα ξοδέψει μια ζωή χωρίς να βρει το θάρρος να απαντήσει. Πίσω από όλες τις ερωτήσεις, κρύβεται το συναίσθημα του φόβου, που δεν μας αφήνει να δούμε την αλήθεια που αρχέτυπα είναι ριζωμένη στην ψυχή μας. Είναι τόσο καλά τοποθετημένος και κρυμμένος, ο φόβος, που οποιαδήποτε αχτίδα αλήθειας και να ξεπροβάλλει την καταπολεμάει άμεσα απλώς δημιουργώντας μια διαφορετική όψη του.
Τα πρότυπα που ανέκαθεν προγραμματίζουν το μυαλό μας, για έλεγχο, μας επιτρέπουν μόνο να δούμε ότι και κάτι άλλο υπάρχει, άλλα και πάλι ο φόβος μέσω του ασυνείδητου ξεπροβάλλει. Και όπως το νερό κυλάει στο ποτάμι προς μια μόνο φορά, ο φόβος ντυμένος σαν ορμή μας παρασέρνει.
Ήταν αδιανόητο για τους ανθρώπους να αφήσουν την αγάπη να κυριαρχήσει όπως μας την δίδαξε ο Χριστούλης, γιατί τότε ο έλεγχος θα ήταν άγνωστος σαν λέξη παρέα με τον φόβο. Όλα θα ήταν ένας παράδεισος σε ένα κόσμο που θα λέγεται γη.
Άραγε αυτό είναι το σχέδιο της ανθρωπότητας ή απλά η κόλαση μας για τον παράδεισο. Μας τα παρουσιάζουν σαν ουτοπία που δημιούργησαν στο όνομα ΤΟΥ , άλλα ο ίδιος ο ΘΕΟΣ μας τα πρόσφερε, απλόχερα αρκεί εμείς πραγματικά να επιλέξουμε τι θέλουμε!!!