Καλησπέρα σας!
Ήθελα να ανοίξω αυτό το τόπικ για να ανταλλάξουμε τις γνώσεις μας σχετικά με δύο παρόμοιες ασθένειες: την λοιμώδη μονοπυρήνωση και τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV).
Μερικά χαρακτηριστικά:
Κατά την έξαρση της ασθένειας, ο ασθενής εμφανίζει (ή μπορεί να εμφανίσει) υψηλό πυρετό, αίσθημα κοπώσεως, πρησμένους λεμφαδένες, πονόλαιμο, συμπτώματα αμυγδαλίτιδας ή φαρυγγίτιδας, διόγκωση της σπλήνας ή/και του συκωτιού, συμπτώματα ελαφράς ηπατίτιδας κ.ά..
Δεν υπάρχει θεραπεία για αυτές τις ασθένειες, καθώς ο οργανισμός τις αντιμετωπίζει μόνος του. Η πλήρης ίαση μπορεί να κρατήσει από έναν έως έξι μήνες (ίσως και χρόνο). Συνίσταται ξεκούραση, παραμονή στο σπίτι. Εάν έχει διογκωθεί η σπλήνα, δεν πρέπει το άτομο να κάνει αθλήματα, λόγω κινδύνου ρήξης της σπλήνας. Εάν έχει πειραχθεί το συκώτι, το άτομο πρέπει να μην καταναλώνει τροφές που το επιβαρύνουν (κυρίως αλκοόλ και λιπαρά).
Οι ιοί που τις προκαλούνε, ενσωματώνονται στο DNA των κυττάρων και μένουν εκεί για πάντα. (Δυστυχώς ακόμα δεν έχω βρει να αναφέρεται ξεκάθαρα ποιο σημείο του οργανισμού προσβάλλουν νομίζω το ανοσοποιητικό.) Σχεδόν όλοι οι ενήλικοι άνθρωποι τους έχουν, αλλά δεν το ξέρουν. Οι ιοί μπορούν να μπουν στο DNA χωρίς να εμφανιστούν συμπτώματα και ενεργοποιούνται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα έχει για κάποιον λόγο εξασθενίσει. Για αυτόν τον λόγο και πλήττουν άτομα που έχουν χαμηλό ανοσοποιητικό, όπως άτομα μετά από μεταμόσχευση που βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή, ή άτομα που έχουν εμφανίσει το σύνδρομο AIDS. ’τομα χωρίς τέτοια προβλήματα, μπορεί και να μην εμφανίσουν ποτέ στην ζωή τους κανένα σύμπτωμα.
Μία διαφορά μεταξύ των δύο έχει να κάνει ότι την λοιμώδη μονοπυρήνωση την περνάς μία φορά (και σπανίως ξανά), ενώ ο κυτταρομεγαλοϊός μπορεί να ξανα-ενεργοποιηθεί στην διάρκεια της ζωής του ατόμου.
Πολύπλοκες ασθένειες με πολλά συμπτώματα. Από την μία ο πυρετός και το συκώτι μπορεί να μαρτυρούν μία εσωτερική σύγκρουση που δεν βγαίνει προς τα έξω (λαιμός). Από την άλλη η υπομονή που χρειάζονται για την ίαση, μπορεί να δείχνει ότι το άτομο χρειάζεται να «βάλει φρένο» στην ζωή του. Το συκώτι μπορεί να έχει και θυμό «μου έπρηξες το συκώτι» στην κυριολεξία. Ο συσχετισμός επίσης με το ανοσοποιητικό σύστημα, μπορεί να έχει να κάνει με την επιθετικότητα και τα όρια που βάζουμε στην ζωή μας.
Λοιμώδης Μονοπυρήνωση και Κυτταρομεγαλοϊός (CMV)
Λοιμώδης Μονοπυρήνωση και Κυτταρομεγαλοϊός (CMV)
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Κάθε ασθένεια Θοδωράκο μου είναι επακόλουθο του τρόπου ζωής μας.
Οι άνθρωποι είναι απορριπτικοί με την ζωή τους, έτσι γίνονται απορριπτικοί με τον εαυτό τους.
Το θέμα είναι ότι δεν το γνωρίζουν...
προσπαθούν να ελέγξουν τον Κόσμο και έτσι ελέγχουν τα συναισθήματά τους και αυτά τους "εκδικούνται"
Η αποδιοργάνωση του οργανισμού δεν έρχεται απο την συνειδητή σκέψη μας, αλλά από την ασυνείδητη...
Η αδυναμία δεν προέρχεται απο το ανοσοποιητικό, αυτό είναι το φυσικό δεδομένο...
Η αδυναμία προέρχεται από την εσωτερική σύγκρουση των μικρών κομματιασμένων εαυτών μας, που ο καθένας έχει και έναν ρόλο να διαδραματίσει...
Η "επανόρθωση" σαν εξάλειψη της ασθένειας δεν μπορεί να γίνει φυσικά μόνο, γιατί τότε οι ιοί γίνονται ανθεκτικοί και κάθε φορά πιο επιθετικοί...Το θέμα είναι να μην βρίσκουν "πεδία μάχης"...
Αν το φυσικό σώμα συνδεθεί με την ολότητά του, τότε δεν θα λειτουργεί σαν αποσπασματικό μέρος ενός Εαυτού, αλλά θα συνδέεται με την αρχέγονη Διάνοια, που το "κατασκεύασε"...
Πίσω από όλα "κρύβεται" το θεϊκό...
Οι άνθρωποι είναι απορριπτικοί με την ζωή τους, έτσι γίνονται απορριπτικοί με τον εαυτό τους.
Το θέμα είναι ότι δεν το γνωρίζουν...
προσπαθούν να ελέγξουν τον Κόσμο και έτσι ελέγχουν τα συναισθήματά τους και αυτά τους "εκδικούνται"
Η αποδιοργάνωση του οργανισμού δεν έρχεται απο την συνειδητή σκέψη μας, αλλά από την ασυνείδητη...
Η αδυναμία δεν προέρχεται απο το ανοσοποιητικό, αυτό είναι το φυσικό δεδομένο...
Η αδυναμία προέρχεται από την εσωτερική σύγκρουση των μικρών κομματιασμένων εαυτών μας, που ο καθένας έχει και έναν ρόλο να διαδραματίσει...
Η "επανόρθωση" σαν εξάλειψη της ασθένειας δεν μπορεί να γίνει φυσικά μόνο, γιατί τότε οι ιοί γίνονται ανθεκτικοί και κάθε φορά πιο επιθετικοί...Το θέμα είναι να μην βρίσκουν "πεδία μάχης"...
Αν το φυσικό σώμα συνδεθεί με την ολότητά του, τότε δεν θα λειτουργεί σαν αποσπασματικό μέρος ενός Εαυτού, αλλά θα συνδέεται με την αρχέγονη Διάνοια, που το "κατασκεύασε"...
Πίσω από όλα "κρύβεται" το θεϊκό...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Πόσο τα καταλαβαίνω τώρα αυτά που γράφεις...
Όλες αυτές οι φωνές, δεν είναι παρά κληρονομιές της κοινωνίας, της εκκλησίας, της οικογένειας. Είναι ταμπέλες και αυτοκόλλητα που μας κολλάνε οι υπόλοιποι πάνω μας, χωρίς καν να μας ρωτήσουν. Ποιός θα είσαι, τί θα κάνεις, τί θα μπορείς, τί θα θέλεις...
Και μετά σε πιάνει ζαλάδα και πονοκέφαλος. Γιατί όλες αυτές οι φωνές δεν σε αφήνουν να ακούσεις την Σιωπή, τον Εαυτό σου.
Είναι σαν να περπατάς στον δρόμο και να αποσπάσαι από πολύχρωμες φωτεινές ταμπέλες... άπαξ και αρχήσεις να τις ακολουθάς και να ξεμυαλίζεσαι, ακολουθόντας τες μαγεμένος, θα χαθείς...
Και τί είναι αυτό που μας γεμίζει όταν τις ακολουθούμε; Τι κενό γεμίζουν όλες αυτές οι ταμπέλες και οι επιταγές; Τον φόβο της απόρρηψης; Την ασφάλεια της μάζας; Την ψευδαίσθηση της ολοκληρωμένης προσωπικότητας; Το κενό που άφησε μέσα μας η απομάκρυνσή μας από το πνευματικό;
Μόνο όταν βρούμε την δύναμη να πούμε "Εγώ Είμαι", θα αρχίσουν να διαλύονται μία - μία αυτές οι ταμπέλες, που λένε "εσύ είσαι". Θέλει δουλειά, ψάξημο εσωτερικό, αυτογνωσία. Και κυρίως, δύναμη.
Τις τελευταίες μέρες έχω αρχήσει να ανακαλύπτω πόσο πολύ απορρύπτω τον εαυτό μου και την ζωή μου. Είναι μακρύς ο δρόμος, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο...Οι άνθρωποι είναι απορριπτικοί με την ζωή τους, έτσι γίνονται απορριπτικοί με τον εαυτό τους.
Πολλές, πάρα πολλές μικρές φωνές που λένε ένα κάρο "πρέπει". ’λλες τόσες που λένε "θέλω". ’λλες τόσες που λένε "δεν μπορώ". Με το που γίνεται κάτι και χάνω την ισορροποία μου, γίνεται το πανδαιμόνιο μέσα στο κεφάλι μου! Και είναι τόσο αξιοθαύμαστο πως, όταν βρήσκομαι στο "κέντρο" μου, ξαφνικά όλες σωπαίνουν, και αναδύεται ένας εαυτός ακέραιος, με αυτοπεπίθηση, με "κατεύθυνση", με όραμα.Η αδυναμία προέρχεται από την εσωτερική σύγκρουση των μικρών κομματιασμένων εαυτών μας, που ο καθένας έχει και έναν ρόλο να διαδραματίσει...
Όλες αυτές οι φωνές, δεν είναι παρά κληρονομιές της κοινωνίας, της εκκλησίας, της οικογένειας. Είναι ταμπέλες και αυτοκόλλητα που μας κολλάνε οι υπόλοιποι πάνω μας, χωρίς καν να μας ρωτήσουν. Ποιός θα είσαι, τί θα κάνεις, τί θα μπορείς, τί θα θέλεις...
Και μετά σε πιάνει ζαλάδα και πονοκέφαλος. Γιατί όλες αυτές οι φωνές δεν σε αφήνουν να ακούσεις την Σιωπή, τον Εαυτό σου.
Είναι σαν να περπατάς στον δρόμο και να αποσπάσαι από πολύχρωμες φωτεινές ταμπέλες... άπαξ και αρχήσεις να τις ακολουθάς και να ξεμυαλίζεσαι, ακολουθόντας τες μαγεμένος, θα χαθείς...
Και τί είναι αυτό που μας γεμίζει όταν τις ακολουθούμε; Τι κενό γεμίζουν όλες αυτές οι ταμπέλες και οι επιταγές; Τον φόβο της απόρρηψης; Την ασφάλεια της μάζας; Την ψευδαίσθηση της ολοκληρωμένης προσωπικότητας; Το κενό που άφησε μέσα μας η απομάκρυνσή μας από το πνευματικό;
Μόνο όταν βρούμε την δύναμη να πούμε "Εγώ Είμαι", θα αρχίσουν να διαλύονται μία - μία αυτές οι ταμπέλες, που λένε "εσύ είσαι". Θέλει δουλειά, ψάξημο εσωτερικό, αυτογνωσία. Και κυρίως, δύναμη.
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εδώ και πόσα χρόνια αυτήν την ασθένεια εντοπίζω μόνο στους ανθρώπους....
Εγώ την ονόμασα "ασθένεια της συνήθειας" και γμτ είναι τόσο κολητική...Ο ένας με τον άλλον....
και ξέρεις γιατί φαίνεται? Γιατί το συλλαμβάνεις πρώτα νοητικά, αλλά σου λείπει η αυτοπειθαρχία να το βιώσεις και συναισθηματικά.
όταν αφοσιωθείς με υπομονή και επιμονή, τότε ο Δρόμος μικραίνει τόσο, όσο εσύ κατευθύνεσαι στην Αγάπη...
Εδώ και πόσα χρόνια αυτήν την ασθένεια εντοπίζω μόνο στους ανθρώπους....
Εγώ την ονόμασα "ασθένεια της συνήθειας" και γμτ είναι τόσο κολητική...Ο ένας με τον άλλον....
φαίνεται μακρύς, δεν είναι Θοδωράκο...Είναι μακρύς ο δρόμος
και ξέρεις γιατί φαίνεται? Γιατί το συλλαμβάνεις πρώτα νοητικά, αλλά σου λείπει η αυτοπειθαρχία να το βιώσεις και συναισθηματικά.
όταν αφοσιωθείς με υπομονή και επιμονή, τότε ο Δρόμος μικραίνει τόσο, όσο εσύ κατευθύνεσαι στην Αγάπη...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Θοδωρη!!!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Θοδωρή μου , όσο πιο σταθεροί στο κέντρο και στον άξονά μας ,Και είναι τόσο αξιοθαύμαστο πως, όταν βρήσκομαι στο "κέντρο" μου, ξαφνικά όλες σωπαίνουν, και αναδύεται ένας εαυτός ακέραιος, με αυτοπεπίθηση, με "κατεύθυνση", με όραμα.
τόσο λιγότερες και πιο ασθενείς οι ταλαντώσεις
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
το κρατάω αυτόκαι ξέρεις γιατί φαίνεται? Γιατί το συλλαμβάνεις πρώτα νοητικά, αλλά σου λείπει η αυτοπειθαρχία να το βιώσεις και συναισθηματικά.
όταν αφοσιωθείς με υπομονή και επιμονή, τότε ο Δρόμος μικραίνει τόσο, όσο εσύ κατευθύνεσαι στην Αγάπη...
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!