Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο μου!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Λιωνω
Μανο
Μανο
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Χθες το βράδυ είδα επίσης άλλο ένα όνειρο σχετικό με το φόρουμ.
Το χθεσινό δεν ήταν τόσο υπερπαραγωγή όσο το προηγούμενο...
Ήταν βράδυ και καθόμουνα με τη Βασούλα σε ένα παγκάκι κάπου ή σε ένα πάρκο ή σε μια παιδική χαρά ή και α δύο...
Συζητούσαμε (δε θυμάμαι τι λέγαμε).
Η Βασούλα φορούσε τζήν παντελόνι και ένα άσπρο χυτό μπλουζί από πάνω.
...Μόνο που αυτή τη φορά τα μαλλιά της ήταν κουρεμένα κοντά! Αγορίστικα κοντά...(!)
Αυτό...
Το χθεσινό δεν ήταν τόσο υπερπαραγωγή όσο το προηγούμενο...
Ήταν βράδυ και καθόμουνα με τη Βασούλα σε ένα παγκάκι κάπου ή σε ένα πάρκο ή σε μια παιδική χαρά ή και α δύο...
Συζητούσαμε (δε θυμάμαι τι λέγαμε).
Η Βασούλα φορούσε τζήν παντελόνι και ένα άσπρο χυτό μπλουζί από πάνω.
...Μόνο που αυτή τη φορά τα μαλλιά της ήταν κουρεμένα κοντά! Αγορίστικα κοντά...(!)
Αυτό...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
...Απόψε είδα ένα όνειρο (εφιάλτη για την ακρίβεια) και κατά τη διάρκεια που τον έβλεπα είχα την αίσθηση πως τον ίδιο εφιάλτη τον έχω δει ξανά και ξανά, μόνο που αυτή τη φορά έγινε κάτι που δεν έγινε τις προηγούμενες... Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...
Είμασταν κάπου όλη η οικογένεια με κόσμο. Καθόμασταν και τρώγαμε. Τα τραπέζια που τρώγαμε και οι καρέκλες ήταν χρυσά. Γενικά το κίτρινο επικρατούσε σε αυτό το περιβάλλον. Εκείνη την ώρα (δεν ξέρω πως) ο πατέρας μου μαθαίνει πως είμαι ομοφυλόφυλος. Δέν λέει τίποτα - Καμμιά αντίδραση. Ωστόσο στο πρόσωπο του πατέρα μου ήταν κάποιος άλλος. Αδιευκρίνηστο προσωπο. Είχα όμως την αίσθηση πως ήταν ο πατέρα μου... Ξαφνικά βρέθηκα σε ένα δωμάτιο όπου ήταν λέει το δωμάτιο μου. Ήρθε η μάνα μου με ένα όπλο για να με προστατέψει από τον πατέρα μου ο οποίος θα ερχόταν να με σκότωσει με μια καραμπίνα. Άκουσα τον πατέρα μου να ανεβαίνει τις σκάλες για να έρθει στο δωμάτιο μου και πράγματι μπαίνει μέσα με την καραμπίνα. Η μάνα μου τον προειδοποίησε πως θα τον σκοτώσει αλλά εκείνος δεν έκανε πίσω. Τότε συνειδητοποίησα πως η μάνα μου δεν ήταν σε θέση να τον πυροβολήσει και τις αρπάζω το όπλο για να τον πυροβολήσω εγώ! Έλα όμωςπου το όπλο ήταν άδειο και τελικά μου την άναψε ο πατερούλης... Αυτό ήταν... Ξέχασα να σας πω πως τα σκαλιά που ανέβαινε ο πατέρας μου για να έρθει να με βρει ήταν χρυσοκίτρινα. Το ίδιο και οι πόρτα και οι τοίχοι του δωματίου μου...
Είχα λοιπόν την αίσθηση πως κάθε τόσο έβλεπα ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη και πως ο πατέρας μου με σκκότωνε κάθε φορά. Το διαφορετικό αυτή τη φορά είναι ότι είχαμε guest star τη μανούλα...(!)
Αυτό...
Είμασταν κάπου όλη η οικογένεια με κόσμο. Καθόμασταν και τρώγαμε. Τα τραπέζια που τρώγαμε και οι καρέκλες ήταν χρυσά. Γενικά το κίτρινο επικρατούσε σε αυτό το περιβάλλον. Εκείνη την ώρα (δεν ξέρω πως) ο πατέρας μου μαθαίνει πως είμαι ομοφυλόφυλος. Δέν λέει τίποτα - Καμμιά αντίδραση. Ωστόσο στο πρόσωπο του πατέρα μου ήταν κάποιος άλλος. Αδιευκρίνηστο προσωπο. Είχα όμως την αίσθηση πως ήταν ο πατέρα μου... Ξαφνικά βρέθηκα σε ένα δωμάτιο όπου ήταν λέει το δωμάτιο μου. Ήρθε η μάνα μου με ένα όπλο για να με προστατέψει από τον πατέρα μου ο οποίος θα ερχόταν να με σκότωσει με μια καραμπίνα. Άκουσα τον πατέρα μου να ανεβαίνει τις σκάλες για να έρθει στο δωμάτιο μου και πράγματι μπαίνει μέσα με την καραμπίνα. Η μάνα μου τον προειδοποίησε πως θα τον σκοτώσει αλλά εκείνος δεν έκανε πίσω. Τότε συνειδητοποίησα πως η μάνα μου δεν ήταν σε θέση να τον πυροβολήσει και τις αρπάζω το όπλο για να τον πυροβολήσω εγώ! Έλα όμωςπου το όπλο ήταν άδειο και τελικά μου την άναψε ο πατερούλης... Αυτό ήταν... Ξέχασα να σας πω πως τα σκαλιά που ανέβαινε ο πατέρας μου για να έρθει να με βρει ήταν χρυσοκίτρινα. Το ίδιο και οι πόρτα και οι τοίχοι του δωματίου μου...
Είχα λοιπόν την αίσθηση πως κάθε τόσο έβλεπα ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη και πως ο πατέρας μου με σκκότωνε κάθε φορά. Το διαφορετικό αυτή τη φορά είναι ότι είχαμε guest star τη μανούλα...(!)
Αυτό...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
πωπωπω Μάνο μου πόσες ενοχές σου έχει δημιουργήσει μια επιλογή σου...Μέχρι επικίνδυνη για την ασφαλή επιβίωσή σου την νιώθεις...
και ο ρόλος του πατέρα...χμ...απειλή το αρσενικό, καμία εμπιστοσύνη στο θηλυκό...
καλά πάμε
και ο ρόλος του πατέρα...χμ...απειλή το αρσενικό, καμία εμπιστοσύνη στο θηλυκό...
καλά πάμε
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
να πανικοβληθω;;;
Ενοχές... Ναι... Τις οποίες τις κουβαλάω μαζί μου ακόμα κι εδώ!
Γιατί ρε γαμώτο ενοχές; Ποιον πειράζω; Ποιον ενοχλώ; Ποιον βλάπτω;
Επειδή δε με έχει αποδεχτεί η οικογένεια μου έτσί όπως είμαι; Που στην τελική πως είμαι δηλαδή; Μια ψυχή που παλεύει να βρεί τον δρόμο της, γιατί εξ αιτίας τους τον έχει χάσει και αντί να έχουν αυτοί ενοχές θα έχω έγω;;;
Ρε πάμε καλά;;;
Ο πατέρας απειλή στο υποσεινήδητο μου και μια μάνα πρόβατο που δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί όχι μόνο το ίδιο της το παιδί, αλλά ούτε καν τον ευατό της!!! Και από που κι ως που να υπαρχει η μορφή του πατέρα εκεί μέσα; Ενός πατέρα που ήταν απών, που πάντα με αποδοκίμαζε και πάντα με συνέκρινε με τα αδέρφια μου, λες και όλοι ήμασταν ίδιοι! Ανάπηρος να καταλάβει πως το κάθε παιδί έχει τα δικά του χαρίσματα! Χαρίσματα;;; Μα τί είναι αυτό;;; Ο Μάνος χαρίσματα;;; Αχαχαχαχαχαχαχα... Ο Μάνος τον ευατό του μόνο κοιτάει, κάνει κοπάνες από το σχολείο και το φροντηστήριο, τσιγαράκι, παρέα με χασικλήδες και μόνο τα θέατρα τον ενδιαφέρουν! Που τα βρήκε τα χαρίσματα ξαφνικά;;;
Σωστά... Ξέχασα πως ο πα-τέρας μου θεωρεί χαρισμάτικό έναν άνθρωπο που περπατάει πάναω στα δικά του χνάρια, σαν τα αδερφάκια μου...
Βρε δε μου παέι στον αγύριστο;;;
Μια φορά το χάδι του και την αγκαλιά του δεν την ένιωσα ποτέ! Μόνο τον χλευασμό του και την ειρωνία του σε όποια μου επιλογή! Πως να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη στον εαυτό μου;
...Και να σας μοιραστώ και κάτι; Τώρα, έχει περάσει από το μυαλό μου πως αν τυχόν γυρίσω ξέρω πως θα με θεωρήσει αποτυχημένο με τη μία! Καλά, αποτυχημένο με θεωρούσε και τότε που ήμουνα Αθήνα, να τα λέμε! Αυτό περίμενε...(!) Και στάνταράκι θα με συγκρίνει κατευθείαν μετον ευατό του όταν είχε πάει μετανάστηε στη Γερμανία και γύρισε πίσω με περιουσία! Γιατί πάντα προσπαθώ να του αποδείξω πως δεν είμαι αυτό που νομίζει...;;; Πως όλο και κάτι έχω κι εγώ μέσα μου που αξίζει... Αφού αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ότι μα ότι και να κάνω! Ποτέ δεν είμαι αρκετός για εκείνον! Ποτέ δεν ήταν αρκετό για εκείνον ότι και να έκανα! Πάντα περίμενε το κάτι παραπάνω! Καλα... Για επιβράβευση ούτε λόγος!!! Και μετά από όλα αυτά εγώ ο μακάκας συνεχίζω και τον έχω κορώνα στο υποσεινήδητο μου!!!! Με έχει πολύ στιγματίσει σαν παιδί, η αλήθεια είναι...
Ύστερα λοιπόν από όλη αυτή τη συνειδητοποίηση, που στο βάθος του μυαλό μου τα ήξερα όλα αυτά, απλά ανριόμουν να τα παραδεχτώ ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό, δεν παίζει να μείνω στο ίδιο σπίτι ξανά με αυτόν ούτε μία στο εκκατομύριο!!!!!!
Και τώρα που το σκέφτομαι δεν του έχω δηλώσει ευθέως πως είμαι ομοφυλόφυλος... Πάντα με το πρόσχημα ότι είναι μεγάλος και σιγά μην καταλάβει... Σκεφτείτε πως τώρα 80αρίζει!
Πως τον ξεφορτωνόμαστε;
Δολοφονία;;;
Όχι το βρήκα: Θα του πω στα μούτρα ότι είμαι ομοφυλόφυλος!!!!!!!! Σίγουρα έτσι θα τον ξεκάνω και δεν θα πάω στην στενή!
Σατανικό;;; ;)
Ενοχές... Ναι... Τις οποίες τις κουβαλάω μαζί μου ακόμα κι εδώ!
Γιατί ρε γαμώτο ενοχές; Ποιον πειράζω; Ποιον ενοχλώ; Ποιον βλάπτω;
Επειδή δε με έχει αποδεχτεί η οικογένεια μου έτσί όπως είμαι; Που στην τελική πως είμαι δηλαδή; Μια ψυχή που παλεύει να βρεί τον δρόμο της, γιατί εξ αιτίας τους τον έχει χάσει και αντί να έχουν αυτοί ενοχές θα έχω έγω;;;
Ρε πάμε καλά;;;
Ο πατέρας απειλή στο υποσεινήδητο μου και μια μάνα πρόβατο που δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί όχι μόνο το ίδιο της το παιδί, αλλά ούτε καν τον ευατό της!!! Και από που κι ως που να υπαρχει η μορφή του πατέρα εκεί μέσα; Ενός πατέρα που ήταν απών, που πάντα με αποδοκίμαζε και πάντα με συνέκρινε με τα αδέρφια μου, λες και όλοι ήμασταν ίδιοι! Ανάπηρος να καταλάβει πως το κάθε παιδί έχει τα δικά του χαρίσματα! Χαρίσματα;;; Μα τί είναι αυτό;;; Ο Μάνος χαρίσματα;;; Αχαχαχαχαχαχαχα... Ο Μάνος τον ευατό του μόνο κοιτάει, κάνει κοπάνες από το σχολείο και το φροντηστήριο, τσιγαράκι, παρέα με χασικλήδες και μόνο τα θέατρα τον ενδιαφέρουν! Που τα βρήκε τα χαρίσματα ξαφνικά;;;
Σωστά... Ξέχασα πως ο πα-τέρας μου θεωρεί χαρισμάτικό έναν άνθρωπο που περπατάει πάναω στα δικά του χνάρια, σαν τα αδερφάκια μου...
Βρε δε μου παέι στον αγύριστο;;;
Μια φορά το χάδι του και την αγκαλιά του δεν την ένιωσα ποτέ! Μόνο τον χλευασμό του και την ειρωνία του σε όποια μου επιλογή! Πως να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη στον εαυτό μου;
...Και να σας μοιραστώ και κάτι; Τώρα, έχει περάσει από το μυαλό μου πως αν τυχόν γυρίσω ξέρω πως θα με θεωρήσει αποτυχημένο με τη μία! Καλά, αποτυχημένο με θεωρούσε και τότε που ήμουνα Αθήνα, να τα λέμε! Αυτό περίμενε...(!) Και στάνταράκι θα με συγκρίνει κατευθείαν μετον ευατό του όταν είχε πάει μετανάστηε στη Γερμανία και γύρισε πίσω με περιουσία! Γιατί πάντα προσπαθώ να του αποδείξω πως δεν είμαι αυτό που νομίζει...;;; Πως όλο και κάτι έχω κι εγώ μέσα μου που αξίζει... Αφού αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ότι μα ότι και να κάνω! Ποτέ δεν είμαι αρκετός για εκείνον! Ποτέ δεν ήταν αρκετό για εκείνον ότι και να έκανα! Πάντα περίμενε το κάτι παραπάνω! Καλα... Για επιβράβευση ούτε λόγος!!! Και μετά από όλα αυτά εγώ ο μακάκας συνεχίζω και τον έχω κορώνα στο υποσεινήδητο μου!!!! Με έχει πολύ στιγματίσει σαν παιδί, η αλήθεια είναι...
Ύστερα λοιπόν από όλη αυτή τη συνειδητοποίηση, που στο βάθος του μυαλό μου τα ήξερα όλα αυτά, απλά ανριόμουν να τα παραδεχτώ ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό, δεν παίζει να μείνω στο ίδιο σπίτι ξανά με αυτόν ούτε μία στο εκκατομύριο!!!!!!
Και τώρα που το σκέφτομαι δεν του έχω δηλώσει ευθέως πως είμαι ομοφυλόφυλος... Πάντα με το πρόσχημα ότι είναι μεγάλος και σιγά μην καταλάβει... Σκεφτείτε πως τώρα 80αρίζει!
Πως τον ξεφορτωνόμαστε;
Δολοφονία;;;
Όχι το βρήκα: Θα του πω στα μούτρα ότι είμαι ομοφυλόφυλος!!!!!!!! Σίγουρα έτσι θα τον ξεκάνω και δεν θα πάω στην στενή!
Σατανικό;;; ;)
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Να το πεις Μάνο μου...Όχι για εκείνον, αλλά για εσένα...
γιατί όσο δεν το λες, τόσο πιο ένοχα το κουβαλάς...Όμως περίμενε, χρειάζεσαι προετοιμασία γι' αυτό, δεν γίνεται έτσι απλά...
Δυνάμωσε πρώτα μέσα στον Εαυτό σου...και να ελπίζεις να ζήσει μέχρι τότε...
γιατί όσο δεν το λες, τόσο πιο ένοχα το κουβαλάς...Όμως περίμενε, χρειάζεσαι προετοιμασία γι' αυτό, δεν γίνεται έτσι απλά...
Δυνάμωσε πρώτα μέσα στον Εαυτό σου...και να ελπίζεις να ζήσει μέχρι τότε...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μανο μου
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνος έγραψε:Γιατί πάντα προσπαθώ να του αποδείξω πως δεν είμαι αυτό που νομίζει...;;; Πως όλο και κάτι έχω κι εγώ μέσα μου που αξίζει... Αφού αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ότι μα ότι και να κάνω! Ποτέ δεν είμαι αρκετός για εκείνον! Ποτέ δεν ήταν αρκετό για εκείνον ότι και να έκανα! Πάντα περίμενε το κάτι παραπάνω!
Μάνο μου γλυκιέ
για όσο έψαχνα αξία από τον πατέρα μου και από όποιον άλλον έχριζα ασυνείδητα πατέρα μου
πάντα έπεφτα στο κενό, ένα κενό που δεν βαστούσα
στην αρχή μου βγήκε με μορφή αντίδρασης μετά με συμμόρφωση, μα όσο δεν τον ξεκοβα μέσα μου πάλι κενό ένοιωθα
το κενό αυτό γεμίζει μόνο από τον Εαυτό μας, μόνο και όσο πιο πολύ δυναμώνεις
τόσο πιο πολύ θα σταματάει η επίκριση εσωτερικά και εξωτερικά
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο μου
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο μου
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Μάνο
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Αχ βρε Μάνο μου γλυκέ ,να δεις που όταν θα δυναμώσεις , θα σταθείς
στα πόδια σου και θάσαι εσύ καλά με εσενα ,
τότε δεν θα σε νοιάζει τι θα πει και τι θα κάνει ο πατέρας σου
στα πόδια σου και θάσαι εσύ καλά με εσενα ,
τότε δεν θα σε νοιάζει τι θα πει και τι θα κάνει ο πατέρας σου
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Οχι!!! Δεν ειναι παραμύθι
Αυτό Βασούλα μου!Βάσω έγραψε:Δυνάμωσε πρώτα μέσα στον Εαυτό σου...
Παιδάκια μου γλυκά, άλλο ένα ευχαριστώ από καρδιάς για την αγάπη σας και την στήριξη σας!!!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...