Βασούλα.. αυτό ακριβώς έκανα και πιστεύω το κάνω ακόμα , σαν να κοροιδεύω τον εαυτό μου.. γιατί ειναι αυτο που λες ότι ίσως δεν έχω εμπιστευτεί τον εαυτό μου ακόμα. λες και περιμένω ακομα το σωτήρα να με σώσει... και ξέρω τώρα ότι δε θα ρθει και αν έρχοταν δεν θα τον ήθελα.. ωραιοτατο σκάσιμο δηλαδή .Vaso έγραψε:Τι σύμβαίνει όμως μέσα σου, όταν εξ ανάγκης (πες την κρίση υπογλυκαιμίας) αναγκάζεσαι να ξαναφάς από την ίδια τούρτα?
Αυτό σημαίνει λοιπόν, ότι μπορεί να με πίστεψες ότι η τούρτα είναι δηλητηριασμένη, αλλά η ανάγκη σου σε βάζει να υποψιάζεσαι ότι μπορεί και η στομαχική διαταραχή να προήρθε και από τις μπάμιες πχ. που έφαγες...
αχ. έτσι είναιVaso έγραψε:Βικούλι χρειάζεται να πιστέψεις σε Εσένα και στο ποιός Είσαι, ουσιαστικά και να το εμπιστευθείς αυτό που Είσαι...
Και αυτό δεν γίνεται μόνο με γνώση που προέρχεται από εξωτερική πηγή, όσο κι αν την εμπιστεύεσαι και νιώθεις ότι σου λέει αλήθεια...
το βλέπεις απλά σαν μια άλλη οπτική, γιατί δεν έχεις βιώσει τον καταστροφέα μέσα σου...Τον υποψιάζεσαι...
(το παράδειγμα που έφερες είναι ταμάμ )
Δήμητρα λέω ότι ειναι διαστρεβλωμένη προτυπάρα, σε μένα τουλαχιστον, γιατι κι όταν κατι είναι εύκολο δηλαδή μπορει να γίνει απλά, με πιάνει ένας ψυχαναγκασμος και επιλέγω ή επέλεγα συνέχεια το δύσκολο δρόμο ακομα κι όταν δε χρειάζεται.. έτσι για να χω κάτι να ασχολουμαι, να λύσω ένα πρόβλημα είναι κάτι που το χα ψιλιαστει αλλά ειχα πολλές ενοχές για να καταφέρω να το ξεπεράσωARTYADIS έγραψε:Παράθεση:
η κλασσικά διαστρεβλωμένη προτυπάρα που λέει "τα αγαθά κόποις κτώνται"
Βικούλι γιατί θεωρείς ότι είναι διαστρεβλωμένο?
Διαστρεβλωμένο ή όχι, είναι Αλήθεια. Τίποτα δεν χαρίζεται.. και όπως λέει και μια παροιμία: "Αν δεν βρέξεις κ@@@, ψάρια δεν θα φας!"