Η ζωη σε fast forward
Η ζωη σε fast forward
Εβλεπα χθες μια ταινια, λεγεται «η ζωη σε fast forward» , και εκλαψα πολύ…….
περιγραφει τη ζωη ενος ανθρωπου που συναντησε σε καποια φαση καποιον που του εδωσε ενα τηλεκοντρολ που με αυτο του δοθηκε η δυνατοτητα να περναει γρηγορα τις φασεις της ζωης του που δεν του αρεσαν, τον ενοχλουσαν, δεν τις ηθελε (το λεω με απλοικα λογια). Κι ετσι και εκανε. Προκειμενου να εχει την ησυχια του για να δουλευει, παταγε το κουμπι «fast forward» όταν εκανε καυγα με τη γυναικα του, στο σεξ με τη γυναικα του, στα παιδια του που τον ηθελαν διπλα τους, στις απλες ανθρωπινες στιγμες, στις δυσκολιες με τη δουλεια…
ετσι ξεπερναγε τα εμποδια και τα προβληματα του εξ απαλων ονυχων….
μεχρι που περασε η ζωη του τοσο γρηγορα που δεν καταλαβε, παρα μονο αργα, οτι εχασε ο,τι του ηταν πολυτιμο... καταλαβε ότι ηταν ο αγγελος του θανατου αυτος που του εδωσε το τηλεκοντρολ, και όταν ηρθε η ωρα να τον παρει από αυτόν τον κοσμο, δεν μπορουσε να κανει τιποτα γιαυτο. Ειχε αφησει τη ζωη να τρεξει σα νερο χωρις να χαρει τιποτα ουσιαστικα. Μονο δουλεια, δουλεια, δουλεια, και καμμια χαρα. Εζησε χωρις να νιωσει τις προσωπικες του στιγμες γιατι πιστεψε πως εχει σημασια μονο η επαγγελματικη ανοδος και η καταξιωση μεσα από αυτό. Νομιζε πως κατακτωντας την κορυφη θα θεωρηθει επιτυχημενος και θα είναι κι οι αλλοι γυρω του ευτυχισμενοι. Μεγαλωσαν τα παιδια του, η γυναικα του τον χωρισε, ο πατερας του πεθανε, κι εκεινος δεν ειχε ζησει τιποτα από όλα αυτά……
Με αφορμη αυτή την ταινια λοιπον, σκεφτηκα οτι ετσι οπως ζουμε τη ζωη μας σα ρομποτακια, χανουμε την ουσια της, δεν απολαμβανουμε το ταξιδι… κι εδώ στη ζωη, δεν είναι ταινια που δινεται στον ηρωα μια δευτερη ευκαιρια να επανορθωσει. Δεν μπορουμε να ζουμε τη ζωη με την ελπιδα ότι θα μας δοθει αυτή η δευτερη ευκαιρια να κανουμε τα πραγματα αλλιως.
Δεν υπαρχει δευτερη ευκαιρια μετα τη ζωη όπως την ξερουμε, για να εκτιμησουμε ο,τι μας εχει δοθει, να νιωσουμε ευγνωμοσυνη για τις εμπειριες μας, για τη χαρα που βρισκεται στα απλα καθημερινα πραγματα.
Κι αν υπαρχουν καταστασεις που μας εδωσαν πονο, πικρα, θυμο και μας εφεραν σε απογνωση, ας νιωσουμε και γιαυτες μια σταλα ευγνωμοσυνη γιατι αυτές ηταν που μας εφεραν στο εδώ και τωρα, αντιμετωπους με τις επιλογες μας, με την ευθυνη της ζωης μας. Αυτές μας εδωσαν μια δευτερη ευκαιρια να γινουμε Ανθρωποι και να παψουμε να παριστανουμε τα ανθρωπακια, ερμαια δηθεν της κακιας μας μοιρας.
Κι αν πλεον εχουμε καταλαβει ότι πηραμε τη ζωη μας λαθος και υπαρχει η γνωση να κανουμε τα πραγματα αλλιως, να ζησουμε τη ζωη μας αλλιως, να ειμαστε ευτυχισμενοι μονο για σημερα…. τι κανουμε γιαυτο? Μηπως ακομα περιμενουμε το μαγικο ραβδι, τη νεραιδα του παραμυθιου, ένα χαπακι που θα διωξει μακρυα τον πονο?
Ναι, υπαρχουν κι άλλες ζωες, αλλα τι γινεται με το Εδώ και Τωρα?
Αυτές ηταν οι σκεψεις μου και θα χαρω να ακουσω και τις δικες σας….
περιγραφει τη ζωη ενος ανθρωπου που συναντησε σε καποια φαση καποιον που του εδωσε ενα τηλεκοντρολ που με αυτο του δοθηκε η δυνατοτητα να περναει γρηγορα τις φασεις της ζωης του που δεν του αρεσαν, τον ενοχλουσαν, δεν τις ηθελε (το λεω με απλοικα λογια). Κι ετσι και εκανε. Προκειμενου να εχει την ησυχια του για να δουλευει, παταγε το κουμπι «fast forward» όταν εκανε καυγα με τη γυναικα του, στο σεξ με τη γυναικα του, στα παιδια του που τον ηθελαν διπλα τους, στις απλες ανθρωπινες στιγμες, στις δυσκολιες με τη δουλεια…
ετσι ξεπερναγε τα εμποδια και τα προβληματα του εξ απαλων ονυχων….
μεχρι που περασε η ζωη του τοσο γρηγορα που δεν καταλαβε, παρα μονο αργα, οτι εχασε ο,τι του ηταν πολυτιμο... καταλαβε ότι ηταν ο αγγελος του θανατου αυτος που του εδωσε το τηλεκοντρολ, και όταν ηρθε η ωρα να τον παρει από αυτόν τον κοσμο, δεν μπορουσε να κανει τιποτα γιαυτο. Ειχε αφησει τη ζωη να τρεξει σα νερο χωρις να χαρει τιποτα ουσιαστικα. Μονο δουλεια, δουλεια, δουλεια, και καμμια χαρα. Εζησε χωρις να νιωσει τις προσωπικες του στιγμες γιατι πιστεψε πως εχει σημασια μονο η επαγγελματικη ανοδος και η καταξιωση μεσα από αυτό. Νομιζε πως κατακτωντας την κορυφη θα θεωρηθει επιτυχημενος και θα είναι κι οι αλλοι γυρω του ευτυχισμενοι. Μεγαλωσαν τα παιδια του, η γυναικα του τον χωρισε, ο πατερας του πεθανε, κι εκεινος δεν ειχε ζησει τιποτα από όλα αυτά……
Με αφορμη αυτή την ταινια λοιπον, σκεφτηκα οτι ετσι οπως ζουμε τη ζωη μας σα ρομποτακια, χανουμε την ουσια της, δεν απολαμβανουμε το ταξιδι… κι εδώ στη ζωη, δεν είναι ταινια που δινεται στον ηρωα μια δευτερη ευκαιρια να επανορθωσει. Δεν μπορουμε να ζουμε τη ζωη με την ελπιδα ότι θα μας δοθει αυτή η δευτερη ευκαιρια να κανουμε τα πραγματα αλλιως.
Δεν υπαρχει δευτερη ευκαιρια μετα τη ζωη όπως την ξερουμε, για να εκτιμησουμε ο,τι μας εχει δοθει, να νιωσουμε ευγνωμοσυνη για τις εμπειριες μας, για τη χαρα που βρισκεται στα απλα καθημερινα πραγματα.
Κι αν υπαρχουν καταστασεις που μας εδωσαν πονο, πικρα, θυμο και μας εφεραν σε απογνωση, ας νιωσουμε και γιαυτες μια σταλα ευγνωμοσυνη γιατι αυτές ηταν που μας εφεραν στο εδώ και τωρα, αντιμετωπους με τις επιλογες μας, με την ευθυνη της ζωης μας. Αυτές μας εδωσαν μια δευτερη ευκαιρια να γινουμε Ανθρωποι και να παψουμε να παριστανουμε τα ανθρωπακια, ερμαια δηθεν της κακιας μας μοιρας.
Κι αν πλεον εχουμε καταλαβει ότι πηραμε τη ζωη μας λαθος και υπαρχει η γνωση να κανουμε τα πραγματα αλλιως, να ζησουμε τη ζωη μας αλλιως, να ειμαστε ευτυχισμενοι μονο για σημερα…. τι κανουμε γιαυτο? Μηπως ακομα περιμενουμε το μαγικο ραβδι, τη νεραιδα του παραμυθιου, ένα χαπακι που θα διωξει μακρυα τον πονο?
Ναι, υπαρχουν κι άλλες ζωες, αλλα τι γινεται με το Εδώ και Τωρα?
Αυτές ηταν οι σκεψεις μου και θα χαρω να ακουσω και τις δικες σας….
Το Θέλημά ΣΟΥ είναι Θέλημά μου
- konstantinos s.
- Δημοσιεύσεις: 11739
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 12:23 pm
Re: Η ζωη σε fast forward
Ελενάκι μου
Οι ταινίες δεν είναι μακριά από την ζωή των ανθρώπων...
ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από κάποιον να του δώσει το τηλεκοντρόλ...Το έχει ήδη μέσα του!
Ενα τηλεκοντρόλ που έχει προδιαγεγραμμένο το "τέλος"...΄Οτι και να πατήσεις από τα υπόλοιπα, σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκεί...
γιατί ένα τηλεκοντρόλ δεν μπορεί παρά να έχει και προδιαγεγραμμένα πλήκτρα...
ένα γράφει "ελέγχω", ένα γράφει "ξεχνάω", ένα γράφει "πονάω"...
όποιο και να πατήσεις, δεν θα έχεις καμία ευκαιρία να αλλάξεις το προγραμματισμένο "τέλος"...Απλά θα γυρνάς τα στιγμιότυπα της ζωής στα αντίστοιχα κανάλια...
Μόνο για σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
Η απλότητα δεν μπορεί να είναι προγραμματισμένη...Το ίδιο και η χαρά...
΄Οσο πατάμε το πλήκτρο "ξεχνάω", τόσο πιο πολύ θα πηγαίνουμε προς το "πονάω"...
Κάποιος ξέχασε να βάλει το πλήκτρο "Ζω" γμτ!
Οι ταινίες δεν είναι μακριά από την ζωή των ανθρώπων...
ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από κάποιον να του δώσει το τηλεκοντρόλ...Το έχει ήδη μέσα του!
Ενα τηλεκοντρόλ που έχει προδιαγεγραμμένο το "τέλος"...΄Οτι και να πατήσεις από τα υπόλοιπα, σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκεί...
γιατί ένα τηλεκοντρόλ δεν μπορεί παρά να έχει και προδιαγεγραμμένα πλήκτρα...
ένα γράφει "ελέγχω", ένα γράφει "ξεχνάω", ένα γράφει "πονάω"...
όποιο και να πατήσεις, δεν θα έχεις καμία ευκαιρία να αλλάξεις το προγραμματισμένο "τέλος"...Απλά θα γυρνάς τα στιγμιότυπα της ζωής στα αντίστοιχα κανάλια...
Μόνο για σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
Η απλότητα δεν μπορεί να είναι προγραμματισμένη...Το ίδιο και η χαρά...
΄Οσο πατάμε το πλήκτρο "ξεχνάω", τόσο πιο πολύ θα πηγαίνουμε προς το "πονάω"...
Κάποιος ξέχασε να βάλει το πλήκτρο "Ζω" γμτ!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Η ζωη σε fast forward
Ελενα Κ. έγραψε: Δεν υπαρχει δευτερη ευκαιρια μετα τη ζωη όπως την ξερουμε, για να εκτιμησουμε ο,τι μας εχει δοθει, να νιωσουμε ευγνωμοσυνη για τις εμπειριες μας, για τη χαρα που βρισκεται στα απλα καθημερινα πραγματα.
Κι αν υπαρχουν καταστασεις που μας εδωσαν πονο, πικρα, θυμο και μας εφεραν σε απογνωση, ας νιωσουμε και γιαυτες μια σταλα ευγνωμοσυνη γιατι αυτές ηταν που μας εφεραν στο εδώ και τωρα, αντιμετωπους με τις επιλογες μας, με την ευθυνη της ζωης μας. Αυτές μας εδωσαν μια δευτερη ευκαιρια να γινουμε Ανθρωποι και να παψουμε να παριστανουμε τα ανθρωπακια, ερμαια δηθεν της κακιας μας μοιρας.
νιώθω ευγνωμοσύνη που σας γνώρισα... ένιωθα οτι κάτι δεν πάει καλά με αυτό που με μαθαίνανε οτι είναι η ζωή αλλά μόνο κοντά σας κατάφερα να δω οτι έχω και άλλες επιλογές... μόνο αυτά τα 3 κουμπιά είχα και εγώ και ας μην το έβλεπα... και ακόμα τα έχω γιατί θέλει δουλειά μέχρι να το σπάσεις αυτό το τηλεκοντρόλ αλλά τώρα ξέρω οτι δεν μου κάνουν... τώρα ψάχνω να βρω το "Ζω"...Vaso έγραψε: ένα γράφει "ελέγχω", ένα γράφει "ξεχνάω", ένα γράφει "πονάω"...
όποιο και να πατήσεις, δεν θα έχεις καμία ευκαιρία να αλλάξεις το προγραμματισμένο "τέλος"...Απλά θα γυρνάς τα στιγμιότυπα της ζωής στα αντίστοιχα κανάλια...
Μόνο για σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
Η απλότητα δεν μπορεί να είναι προγραμματισμένη...Το ίδιο και η χαρά...
΄Οσο πατάμε το πλήκτρο "ξεχνάω", τόσο πιο πολύ θα πηγαίνουμε προς το "πονάω"...
Κάποιος ξέχασε να βάλει το πλήκτρο "Ζω" γμτ!
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Re: Η ζωη σε fast forward
Την είδα κι εγώ την ταινία Ελενάκι και με συγκίνησε.
Ο άνθρωπος που ξεχνάει να ζήσει το σήμερα γιατί σκέφτεται διαρκώς το αύριο.
Μου άρεσε που παρουσίασε τον άγγελο του θανάτου να καθοδηγεί με υπομονή και σοφία τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος στην ουσία βίωνε τον θάνατο του εαυτού του, ενώ ο άγγελος συνέχιζε να προσπαθεί να του δείξει την ζωή.
Τον <είδε> μόνον όταν συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλον χρόνο.
Πιστεύω ότι μας δίνονται καθημερινά ευκαιρίες να <δούμε> αλλά εμείς είμαστε τόσο πολωμένοι και τυφλοί.
Επιλέγουμε τον μικρό καθημερινό θάνατο αντί να αδράξουμε την στιγμή της Ζωής.
Ο άνθρωπος που ξεχνάει να ζήσει το σήμερα γιατί σκέφτεται διαρκώς το αύριο.
Μου άρεσε που παρουσίασε τον άγγελο του θανάτου να καθοδηγεί με υπομονή και σοφία τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος στην ουσία βίωνε τον θάνατο του εαυτού του, ενώ ο άγγελος συνέχιζε να προσπαθεί να του δείξει την ζωή.
Τον <είδε> μόνον όταν συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλον χρόνο.
Πιστεύω ότι μας δίνονται καθημερινά ευκαιρίες να <δούμε> αλλά εμείς είμαστε τόσο πολωμένοι και τυφλοί.
Επιλέγουμε τον μικρό καθημερινό θάνατο αντί να αδράξουμε την στιγμή της Ζωής.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: Η ζωη σε fast forward
Μόνο για σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: Η ζωη σε fast forward
Vaso έγραψε: Η απλότητα δεν μπορεί να είναι προγραμματισμένη...Το ίδιο και η χαρά...
΄Οσο πατάμε το πλήκτρο "ξεχνάω", τόσο πιο πολύ θα πηγαίνουμε προς το "πονάω"...
Κάποιος ξέχασε να βάλει το πλήκτρο "Ζω" γμτ!
Ελενάκι, Μπεττούλα
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ζωη σε fast forward
Elisavet έγραψε: Πιστεύω ότι μας δίνονται καθημερινά ευκαιρίες να <δούμε> αλλά εμείς είμαστε τόσο πολωμένοι και τυφλοί.
Επιλέγουμε τον μικρό καθημερινό θάνατο αντί να αδράξουμε την στιγμή της Ζωής.
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ζωη σε fast forward
γλυκια μου ΒασουλαΚάποιος ξέχασε να βάλει το πλήκτρο "Ζω" γμτ!
Μπεττουλι, η εγχειρηση που θελει ο εγκεφαλος για να αποπρογραμματιστει λεγεται "γνωριζω τον Εαυτο μου" και μετα μαθαινεις σιγα σιγα να τον αγαπας βημα βημα, μερα μερα
Μόνο για σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
Το Θέλημά ΣΟΥ είναι Θέλημά μου
Re: Η ζωη σε fast forward
Βιωμενη εμπειρια το fast forward...όποιο και να πατήσεις, δεν θα έχεις καμία ευκαιρία να αλλάξεις το προγραμματισμένο "τέλος"...Απλά θα γυρνάς τα στιγμιότυπα της ζωής στα αντίστοιχα κανάλια...
Μεσω της ασταματητης δουλειας κυριως,εχανα τη ζωη..Και περνουσαν οι μερες,οι μηνες,τα χρονια..κι εγω εκει..
στο ιδιο ακριβως σημειο που με αφησα..
Τα καναλια ηταν συγκεκριμενα και το αποτελεσμα μονο ο πονος..
Η ζωη μου πουθενα..Μονο ενα σωρο οχλος απο κοσμο γυρω μου ομοιους με μενα για να αισθανομαι καλα..
Περναγε η ζωη κι εγω χαμπαρι..το βιολι μου..η δουλεια..ηταν το ναρκωτικο μου για να ξεχναω οτι με βαραινε..
Ετσι Ελενακι μου.."Γνωριζω τον Εαυτο μου"!!Και μαθαινω να τον Αγαπω!!η εγχειρηση που θελει ο εγκεφαλος για να αποπρογραμματιστει λεγεται "γνωριζω τον Εαυτο μου" και μετα μαθαινεις σιγα σιγα να τον αγαπας βημα βημα, μερα μερα
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: Η ζωη σε fast forward
Αχ βρε Ελενάκι... Και ποιος δεν ζει την ζωή του σε fast forward? Όταν δεν ζεις με συνείδηση, δεν ζεις γενικότερα! Επιβιώνεις, όλοι το έχουμε νιώσει αυτό...
Και αν θυμηθώ την δική μου ζωή... Μου ήταν αδύνατο να ζήσω στο τώρα. Λες και το μυαλό μου ήταν φτιαγμένο να δέχεται τις εμπειρίες σε μια κατάσταση μεταξύ μέλλοντος και παρελθόντος.
Δηλαδή, πως να το πω... Έβγαινα με κάποιον σήμερα για καφέ, αλλά μου ήταν αδύνατο να τον δω όπως ήταν σήμερα. Αν μου είχε θυμώσει χθες, τον έβλεπα και θυμωμένο, αν με είχε πληγώσει προχθές, τον έβλεπα και ως εχθρό. Κατά βάση τα αρνητικά, τα κουβαλούσα συνέχεια.
Ταυτόχρονα όμως, με το να έχω βγει μαζί του σήμερα για καφέ, έκανα σενάρια για το αύριο. Τι να κάνω σήμερα, για να βγούμε και αύριο για καφέ, για να μην νιώθω μόνη μου, για να σιγουρέψω πως θα είμαι ασφαλής και θα έχω μια παρέα. Την οποία όμως, ένα κομμάτι μου, δεν την ήθελε! Αφού ακόμα κρατούσε πράγματα που δεν ήθελε, που δεν άντεχε.
Και τότε νόμιζα πως ήταν του άλλου. Αλλά πάντα, ένα σημείο μέσα μου, ήξερε πως αυτά που δεν ήθελα και αυτά που δεν άντεχα, ήταν δικά μου!
Έτσι, σε μια κατάσταση όπου κρατούσα απωθημένα συναισθήματα του παρελθόντος και που με έβαζαν να κάνω συνεχώς σενάρια για το μέλλον, το Τώρα πήγαινε περίπατο Και η Ζωή μαζί του. Το να ζω δεν είχε ποιότητα, μόνο αγωνία.
Δεν ήταν εύκολο για μένα να γυρίσω και να με "δω" από μέσα. Όμως, είναι εκείνο το συναίσθημα, όπου έχεις πιάσει πάτο και σκάβεις να βρεις και άλλο, μέχρι που δεν υπάρχει μέσα σου άλλο. Και τότε, αν θέλει ο Θεός, παίρνεις την απόφαση να στραφείς μέσα σου...
Και αν θυμηθώ την δική μου ζωή... Μου ήταν αδύνατο να ζήσω στο τώρα. Λες και το μυαλό μου ήταν φτιαγμένο να δέχεται τις εμπειρίες σε μια κατάσταση μεταξύ μέλλοντος και παρελθόντος.
Δηλαδή, πως να το πω... Έβγαινα με κάποιον σήμερα για καφέ, αλλά μου ήταν αδύνατο να τον δω όπως ήταν σήμερα. Αν μου είχε θυμώσει χθες, τον έβλεπα και θυμωμένο, αν με είχε πληγώσει προχθές, τον έβλεπα και ως εχθρό. Κατά βάση τα αρνητικά, τα κουβαλούσα συνέχεια.
Ταυτόχρονα όμως, με το να έχω βγει μαζί του σήμερα για καφέ, έκανα σενάρια για το αύριο. Τι να κάνω σήμερα, για να βγούμε και αύριο για καφέ, για να μην νιώθω μόνη μου, για να σιγουρέψω πως θα είμαι ασφαλής και θα έχω μια παρέα. Την οποία όμως, ένα κομμάτι μου, δεν την ήθελε! Αφού ακόμα κρατούσε πράγματα που δεν ήθελε, που δεν άντεχε.
Και τότε νόμιζα πως ήταν του άλλου. Αλλά πάντα, ένα σημείο μέσα μου, ήξερε πως αυτά που δεν ήθελα και αυτά που δεν άντεχα, ήταν δικά μου!
Έτσι, σε μια κατάσταση όπου κρατούσα απωθημένα συναισθήματα του παρελθόντος και που με έβαζαν να κάνω συνεχώς σενάρια για το μέλλον, το Τώρα πήγαινε περίπατο Και η Ζωή μαζί του. Το να ζω δεν είχε ποιότητα, μόνο αγωνία.
Δεν ήταν εύκολο για μένα να γυρίσω και να με "δω" από μέσα. Όμως, είναι εκείνο το συναίσθημα, όπου έχεις πιάσει πάτο και σκάβεις να βρεις και άλλο, μέχρι που δεν υπάρχει μέσα σου άλλο. Και τότε, αν θέλει ο Θεός, παίρνεις την απόφαση να στραφείς μέσα σου...
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Re: Η ζωη σε fast forward
με μεγάλα γράμματα Σοφάκι μου...με μεγάλα γράφονται τέτοιες Αλήθειες...παίρνεις την απόφαση
γιατί για πολλούς ανθρώπους, το πηγάδι έχει ποοοοολυυυυυ βαθύ πάτο! Δεν φτάνει μια ζωή για να τον πιάσουν...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: Η ζωη σε fast forward
Σοφία
καταλαβαίνω ακριβώς τι λες
την απόφαση όμως πιστεύω την παίρνουμε εμείς οι ίδιοι! Ο Θεός είναι πάντα εκεί ότι κι αν αποφασισουμε
καταλαβαίνω ακριβώς τι λες
την απόφαση όμως πιστεύω την παίρνουμε εμείς οι ίδιοι! Ο Θεός είναι πάντα εκεί ότι κι αν αποφασισουμε
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ζωη σε fast forward
ααχχχ... μόνο στην ιδέαVaso έγραψε:
γιατί για πολλούς ανθρώπους, το πηγάδι έχει ποοοοολυυυυυ βαθύ πάτο! Δεν φτάνει μια ζωή για να τον πιάσουν...
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: Η ζωη σε fast forward
την παίρνουμε εμείς οι ίδιοι
ποιός είσαι εσύ? :roll:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι