Παρατήρησα στην νεαρή μου ηλικία, δύο σημαντικές ομάδες της κοινωνίας μας, τους θρησκευόμενους πάντα εξαρτημένους από την τυπολατρία, από την μια, και τους πολιτικά ενταγμένους σε κόμματα της αριστεράς, από την άλλη. Η διαφορά τους είναι και η μεγαλύτερη ομοιότητά τους! ΄Ένας μεγάλος θυμός για την ζωή!
Οι μεν τον απέδιδαν στους δε!
Σε αυτούς αναφέρομαι και εγώ.. με έπιασες κατευθείαν!
Και κάτι άλλο με προβληματίζει. Πως μπορείς να βοηθήσεις έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει πνευματικές εμπειρίες από μωρό, αλλά για κοινωνικούς λόγους, και από έναν βαθύτερο φόβο, φοβάται να ασχοληθεί με αυτήν την πτυχή του Εαυτού του.. Είναι κρίμα να χάνει κανείς την επαφή με τον Εαυτό του, μόνο από φόβο..