Ψευδαισθήσεις

Ας προσέξουμε τις λέξεις... Ο λόγος είναι μια ιδιαίτερη ποιότητα του Ανθρώπου, που δεν γίνεται να χρησιμοποιηθεί για να πληγώνει, αλλά για να δημιουργεί γλυκύτητα στον Φυσικό Κόσμο... Ότι ανοίγει χώρο στην Σιωπή χρειάζεται να είναι απαλό και αγαπημένο...
Ότι ανοίγει χώρο στην σκιά, χρειάζεται να είναι το ίδιο ισορροπημένο και όχι πολωμένο...

Δεν γίνεται να συμβουλεύεις έναν άλλον να κάνει εκείνα που εσύ δεν μπορείς να εφαρμόσεις...
Δεν γίνεται να κρίνεις τα ελαττώματα ενός άλλου, επειδή νομίζεις ότι εσύ δεν έχεις ελαττώματα, ή επειδή τα εκφράζεις με διαφορετικό τρόπο...
Ο διαχωρισμός μεταξύ μας δεν συμβαίνει από τα ελαττώματα του ενός και του άλλου, αλλά από την απόσταση που παίρνει ο καθένας μας από τις Αρετές της αληθινής του Φύση, βλέποντάς τούτην την απόσταση μόνο στους άλλους...
Ο Φυσικός Κόσμος έχει αυτήν την ιδιότητα, να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και επίκριση, γιατί για να φτάσει κανείς στην Αλήθεια, χρειάζεται να είναι σε θέση να την εφαρμόσει κιόλας στην Ζωή του... Και τούτο είναι Απόφαση, όχι υποχρέωση...
Να ελπίζουμε στο Φως που γεννιέται στον Κόσμο μας είναι μια ιδιότητα της ψευδαίσθησης, γιατί το Φως είναι ήδη γεννημένο μέσα στον κάθε άνθρωπο. Το θέμα είναι αυτή η απόσταση που παίρνουμε από την Γέννηση, μπαίνοντας συνεχώς μέσα στην σκιά, πολωμένοι και διαχωρισμένοι σε καλούς και κακούς...
Ας είναι σήμερα η στιγμή του Θεού, που ο καθένας μας θα κοιτάξει μέσα στον Εαυτό του, να βρει ότι ψάχνει στον άλλον.