Παιδική κακοποίηση

[fab1612]

Το link που παραθέτω οδηγεί στο blog «Το χαμομηλάκι», εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την παιδική κακοποίηση.

http://hamomilaki.wordpress.com/

Μπορείτε να περιηγηθείτε και στο ακόλουθο link του ιδίου για περισσότερη ενημέρωση.

http://hamomilaki.blogspot.com/

Πλησιάζει η γιορτή της αγάπης και σκέφτηκα να βάλω ένα ποίημα που πιθανόν μέσα στα άρθρα που θα βρείτε στο 2ο link να μην το προσέξετε, θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο.


’ξιον Αγάπης
Το παιδικό χεράκι που υψώνεται,
αναζητώντας το δικό μας,
η πληγωμένη παιδική καρδιά,
τα ψελλίσματα και τα ακαθόριστα λογάκια,
ο στριμωγμένος φόβος
στις σκοτεινές γωνιές της άδικης τιμωρίας.

’ξιον Αγάπης
το δάκρυ σε γελαστά ματάκια,
το χεράκι που διπλώνει
τα χρυσόχαρτα της κοντοήμερης θύμησής
και τα απιθώνει στο συρτάρι της καρδιάς του,
πλάι στα χρώματα
και τις ξυλομπογιές των ονείρων του,
για να μείνουν εκεί, για πάντα,
ενθυμήματα Αγάπης…

’ξιον Αγάπης
το ορφανεμένο παιδάκι
που γυρεύει αγκαλιά να ακουμπήσει,
το εργατάκι που σπουδάζει
στους δρόμους την απανθρωπιά μας,
που ανιχνεύει ώρα την ώρα
το βιαστικό μας προσπέρασμα
έχοντας καταχωνιασμένη
μα σε επιφυλακή ακοίμητη
την άσβεστη ελπίδα του….

’ξιον Αγάπης
το πλατύ παιδικό χαμόγελο,
κουβαλητής της ανθοφόρας ’νοιξης,
δώρο – αντίδωρο
στο δικό μας-μίζερα ανέξοδο-,
τυχαίο ή αμήχανο
γεμάτο οίκτο, υπομειδίαμα....
Oι κραυγές παιδιών κακοποιημένων,
οι δαγκάνες του πόνου
στα τρυφερά τους μέλη,
ο απίστευτος πόνος της προδοσίας,
τα παραπονεμένα «γιατί;;;» της αδικίας,
που ποτέ και από κανέναν
δε θα απαντηθούν.

’ξιον Αγάπης
οι αγκαλιές που σφίγγουν
αρκουδάκια και κούκλες πάνινες,
σωσίβια και καταφύγια ζωής,
μιας και λύκοι-υπάνθρωποι
κλάδεψαν βίαια
κάθε άλλη τους χαρά....
Tα μαύρα από πείνα ματάκια
που «χορταίνουν» από τα πιάτα
που δεν φροντίσαμε να γεμίσουμε,
οι ψυχούλες που είναι πρόθυμες
να συγχωρήσουν
κάθε μας σε βάρος τους αμάρτημα,
έγκλημα ή απάνθρωπη αδιαφορία.

’ξιον Αγάπης
κάθε παιδί – Χαμομηλάκι
όπου γης,
όποιας φυλής,
όποιας πατρίδας.

[Vasoula]

fab!

Πιστεύω ότι σύντομα θα ανοίξει η ΕΛΙΖΑ, που είναι κέντρο για κακοποιημένα παιδιά...

Μίλησα ήδη με την Πρόεδρο του και μου είπε ότι θα μας ειδοποιήσει, αν χρειαστεί βοήθεια...

[Rainmaker]

Ευτυχώς τα τελευταία 2 χρόνια άλλαξε και το νομικό πλαίσιο γυρω απο τις περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης αλλα και γενικότερα της περιπτώσεις ενδο-οικογενειακής βίας...

Μέχρι πρίν μερικά χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να αποδειχτεί κακοποίηση και να γινει καταγγελία.. και να πάει η υπόθεση στη δικαιοσύνη..

πλέον οι καταγγελίες μπορούν να γίνονται απο οποιονδίποτε γνωρίζει μια τετοια κατασταση και ανώνυμα.. (απο όσο ξέρω) και η υπόθεση προχωράει πολύ πιο γρήγορα..

Βεβαια το θέμα δεν είναι ποσο γρήγορα ή ΄πόσο καλα αντιδρά το σύστημα σε τετοιες περιπτώσεις αλλα το γιατι συμβαίνουν τετοια κοινωνικά φαινόμενα .. τι τα προκαλεί ..
Το δικό μου το μυαλό δεν μπορεί να χωνέψει τετοιες καταστάσεις ..
με εξαγριώνουν και με θλιβουν...

Fab Ευχαριστουμε πολύ για ην ιστοσελίδα και για το πολύ όμορφο ποίημα...

[Danielli]

Ας αναλογιστούμε και τα αποτελέσματα της συναισθηματικής κακοποίησης που βιώσαμε και τα βιώνουμε κάθε μέρα είτε ως θύματα , είτε ως θύτες .

Ευχαριστώ Fab.

[Vasoula]

μερικές φορές, όσο και να γνωρίζω την βαθύτερη αλήθεια του κόσμου μας, πονάω με την τόσο μεγάλη βία, που εξασκείται σε όσους είναι πνευματικά, νοητικά, συναισθηματικά και σωματικά αδύναμοι...

και δεν εννοώ μόνο την σωματική βία...

[fab1612]

Εάν σε ειδοποιήσουν Vaso υπολόγισε και εμένα στα άτομα.


Το τι προκαλεί Ilia αυτά τα φαινόμενα είναι δύσκολο να διερευνηθεί, κάθε περίπτωση άρρωστου ανθρώπου είναι διαφορετική. Γενικά θα έλεγα ότι είναι λανθασμένη αντίληψη ή μη σωστή διαχείριση της ανάγκης για αγάπη.

Σχετικά με τον εκνευρισμό θα έλεγα, εντελώς συγκρατημένα, πως εάν ήξερα ότι ένας τέτοιος άνθρωπος όταν πέθαινε θα τελείωνε εκεί και δεν θα ξαναεμφανιζόταν ποτέ για να συνεχίσει την προσπάθεια προς αρμονική διαχείριση του θέματος θα ήμουν η συχνότερη πελάτης στις φυλακές. Τι να την κάνεις την ζωή και τραλαλα και τραλαλο όταν ένα παιδί κλαίει.

Κάνω τεράστιες προσπάθειες να μην βρεθώ εκτός εαυτού όταν κάποιος κατά οιονδήποτε τρόπο κακοποιεί, υπονομεύει, χειρίζεται, θέτει σε κίνδυνο παιδιά. ’λλες φορές τα καταφέρνω άλλες φορές τσακώνομαι στους δρόμους, στα σχολεία….

Αυτός που κακοποιεί, ιδιαίτερα σεξουαλικά, δεν σταματά μπροστά σε τίποτα. Οι σκεπτομορφές της λαγνείας βρίσκονται στην αύρα του ατόμου και είναι τόσο δυνατές που οδηγείται σαν αυτόματο στην πράξη που θα τις ικανοποιήσει, δεν σκέφτεται τίποτα. Κοινώς βρίσκεται υπό κατάληψη.
Ακόμα και να βρεθεί υπό επίβλεψη ψυχιάτρου και για κάποιο χρονικό διάστημα να φαίνεται πιο ήρεμος είναι μια πλασματική κατάσταση, απλώς η προσωπικότητα περιμένει την ευκαιρία.

Ας κάνει ο κάθε ένας ότι μπορεί καλύτερο με τον εαυτό του και για τον εαυτό του, ας δουλέψει τα θέματα της προσωπικότητάς του, διότι από ότι έχω διακρίνει έως τώρα είναι η μοναδική λύση.



Να είσαι καλά Danny μου.
Ελπίζω να κατάλαβες γιατί έλεγα για την καλημέρα που διαλύει χαμηλοκραδασμικές ενέργειες. Ο άνθρωπος που συναντάς καθημερινά δεν θα σου ζητήσει ποτέ να του μιλήσεις για την μεταφυσική, ούτε την ξέρει ούτε τον ενδιαφέρει γιατί έχει τα δικά του προβλήματα. Επίσης δεν επιτρέπεται να του επιβάλλεις την θέλησή σου, άρα τι θα κάνεις?

Όπου μπορείς βοηθάς εθελοντικά, και όσο μπορείς.
Βασικό είναι να δουλεύεις καθημερινά ώστε ο κραδασμός της καλημέρας σου να είναι τόσο αρμονικός, δηλ. να εκπνέεις αγάπη, ώστε αυτή η αγάπη να μπορεί να διαλύει ότι βαρύτερο συναντά στο διάβα της.
Ο άλλος δεν ξέρει τι του πάει καλά ή γιατί νιώθει ανάλαφρος ξαφνικά.
Εσύ κάνεις ότι θεωρείς καλύτερο εν κρυπτώ και θα σου αποδωθεί εν τω φανερώ με έναν καλύτερο κόσμο.

Και εάν δεν μπορεί κάποιος, δεν πειράζει, σιγά σιγά θα τα καταφέρει. Ούτε εγώ μπορώ αλλά που θα μου πάει θα το πετύχω.

[Ellaki]

Βία κάθε μορφής και με οποιοδήποτε τρόπο.

Σύμφωνα με ερευνες οι γυναίκες είναι αυτές που ασκούν την περισσότερη βία στα παιδιά...... χωρίς ίχνος ενοχών ή ψυχοπάθειας.

[Rainmaker]

Δεν ξέρω για αυτό που λές Ελλισάβετ.. αυτό που μου έχει κολήσει στο μυαλό ήταν ένα περιστατικό που είχα διαβάσει στις εφημερίδες όταν πρωτο ανέβηκα Σκωτία...

Κοντα στην περιοχή που μένω ήταν μα οικογένεια που είχε ένα μωρό 2 μηνών περίπου.. (αν θυμάμαι καλα...) η μαμα και ο μπαμπάς πέφτουν να κοιμηθουν το βραδυ .. το μωρό ήδη κοιμόταν.. κάποια στιγμή το βραδυ το μωρό ξυπνάει και αρχίζει να κλαίει.. ξυπνάει ο μπαμπάς και πάει στο δωμάτιο του μωρου.. αμέσως το παιδί σταματάει να κλαίει.. και ο μπαμπάς γυρίζει στο κρεβάτι με νεύρα.. η μαμα του λέι μπραβο που πήγες γιατι δεν είχα κουράγιο να σηκωθω... και αυτός της απανταει κοιμήσου...
το πρωί η μαμα φευγει χωρίς να πάει να δεί το μωρό για κάτι πρωινά ψωνια.. και φωνάζει την γιαγια να το προσέχει.. ο μπαμπάς έχει ήδη φύγει για δουλειά..
Όταν φτάνει η γιαγιά στο σπίτι πάει να δεί το εγγόνι της...

Αυτό που αντικρύζει ήταν απαίσιο...

τι είχε γίνει;;;

ο μπαμπάς το βράδυ για να σταματήσει το μωρό να κλαίει ... του έριξε μπουνιά με όλη του τη δύναμη .. στο προσωπάκι του... το μωράκι πέθανε ακαριαία.. και σταμάτησε να ενοχλεί τον μπαμπά με το κλάμα του...

η γιαγιά φωναξε την αστυνομία και την μαμα του μωρου και συλλάβανε τον πατερα στην δουλειά του στην οποία πήγε λες και δεν είχε κανει τίποτα...

ακόμα είναι στη φυλακή...

[Ellaki]

ΔΕν υπάρχουν λόγια

[Δωρουλα]

Fab

Ηλία

[Αμαλία]

......

[Επισκέπτης]

Ομορφο αν και θλιβερό το θέμα σου Ρούλα. Δυστυχως η αγνοια που ωδηγεί στην κακία και στην ασυδοτη χαλάρωση της συνείδησης όλο και αυξάνεται.
Αφησες ενα πολυ γλυκό ποίημα και χωρίς να το θέλεις....μου απάντησες σε ενα ερωτημα που με βασανιζε ολο το πρωί...

Όπου μπορείς βοηθάς εθελοντικά, και όσο μπορείς.
Βασικό είναι να δουλεύεις καθημερινά ώστε ο κραδασμός της καλημέρας σου να είναι τόσο αρμονικός, δηλ. να εκπνέεις αγάπη, ώστε αυτή η αγάπη να μπορεί να διαλύει ότι βαρύτερο συναντά στο διάβα της.
Ο άλλος δεν ξέρει τι του πάει καλά ή γιατί νιώθει ανάλαφρος ξαφνικά.
Εσύ κάνεις ότι θεωρείς καλύτερο εν κρυπτώ και θα σου αποδωθεί εν τω φανερώ με έναν καλύτερο κόσμο

Εντέλει η ψυχή γίνεται απο μονη της εθελοντής οταν εκπέμπει στην δόνηση της αγάπης.

[Επισκέπτης]

Εντέλει η ψυχή γίνεται απο μονη της εθελοντής οταν εκπέμπει στην δόνηση της αγάπης.

ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ....ΑΡΚΕΙ......

[ksan8oula]

Δε μπορει να φαταστει κανεις ,ουτε να περιγραψει ανθρωπινο στομα πως νιωθει ενα πλασματακι στα χερια καποιου ανωμαλου την στιγμη της κακοποιησης!!

χυμαιρα συναισθηματων ξεθαβοντε απο τα βαθη της παιδικης ψυχης του.....Δε ξερει αν φταιει ,δε ξερει γιατι το τιμωρουν ,δε ξερει γιατι ποναει.....και ποναει ολο του το κορμακι....ντρεπετε,φοβατε,απειλητε και μενει για παντα στη σιωπη.......
0ι τρυφεροτητα παιρνει την μορφη απειλης,η αγαπη απο τους αλλους μεταφραζετε αστραποιαια φοβος και πονος
Οι ενοχες του σφαλιζουν την αγκαλια του ....δε δινει δε παιρνει .Περνανε τα χρονια και αυτο ακομα αναρωτιεται αν εφταιγε !!!!!
Περνανε τα χρονια κι αναρωτιεται αν αυτος ο ανωμαλος εχει το δικαιωμα να ζει ατημορητος, χωρις τυψεις μεσα στην κοινωνια .Περνανε τα χρονια με αμετρητα γιατι.....και καταληγει ανυποψιαστο στην αυτοτιμωρια

[Danielli]

Δεν ξέρω τι σκέφτεστε και πόσο έτοιμη είμαι, αλλά υπολογίστε και μένα.

Κατάλαβα Fab, και δεν έχεις άδικο!